آخرین بار كه صدای آزاده مرد میدان سیاست ووكالت، جناب عیسی بیگلو را شنیدم ماه ژوئن٢٠١٣ بود۔ از ایشان دعوت بعمل آوردم تا در نشست قدردانی و تجلیل از استاد معظم جناب صارم الدین صادق وزیری شركت فرماید۔ مهر و متانتی كه این انسان وارسته در پاسخ به این دعوت نسبت به پێش كسوتی ایشان ادا كرد مرا در وجدی فراوان فروبرد، صدایش نهایت گرم و نوایش بغایت آرام و دل انگیزبود۔ به رغم بیماری و الزام به عدم خروج از محل زندگی اش آمادگی خویش را برای انجام مسافرت به فرانكفورت اعلام كرد۔ پزشكان معالج او را از این سفر باز داشتند اما آنچه برای ما مایه مباهات شد اراده بزرگوارانه آن مبارز بود كه آزاد منشانه به ویژگیها و مبارزات همكاران و همروانش احترام گذاشت و عملا در همان گفتگوی تلفنی نقش خویش را در گرامیداشت مورد نظر ایفانمود، لحن صمیمانه وبیانات صادقانه اش چنان بزرگوارانه بود كه مدتها در گوش و جانم جای گزیده بود۔
زنده یاد هوشنگ عیسی بیگلو را در همه محافل سیاسی و حقوقی داخل و خارج می شناسند، او به عنوان مبارزی نیكنام و حقوقدانی شرافتمند، در مقام مدافع مظلومین شهرت داشت۔ شغل وكالت را در دادگستری باشرافت و شجاعت به انجام رسانید و و تعهدات سیاسی و بشردوستانه اش را با از خود گذشتگی عملی كرد و همه این آزاد منشی ها و آزاد اندیشی ها چهره ای خوشنام، محبوب و قابل احترام از وی پدید آورد۔
بدینوسیله درگذشت این بزرگمرد را به خانواده محترمش، دوستان، همكاران او و به همه مبارزان واقعی راه آزادی در ایران تسلیت می گویم۔
عزیز ماملی
پاریس، ٢ ژانویه ٢٠١٥
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
