"به یاد، رفقای بخون خفته فاجعه ملی در تابستان 1367"
به آوردگاه كه مى نگرم
به آوردگاه...
خون جاریست، بر بستر رودخانه
خون...
جوانه هاى گل سرخ را كه مى نگرى
يك به يك شكوفا مى شوند
شكوفا...
سرشار از درد و رنج
سرشار از اندوهى بى پايان
از مرز خستگى جانکاه
از رنج بی پایان شبهای بیم و امید
مى گذرم
به باغ گل سرخ كه مى رسم
شکوفا مى شوم
شکوفا..
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
