طب الصادق خواندنی تر از طب الرضا!

ادعا کرده اند که اگر به طب الصادق عمل شود تمام مشکلات بهداشتی و درمانی جامعه حل خواهد شد. پرسش این است: آیا مدعیان حاضرند از خودشان شروع کنند و فی المثل طبق تجویز طب الصادق برای خوشبو کردن دهان پیازمیل کنند، برای درمان برخی بیماری ها ادرار شتر بنوشند، برای درمان بواسیر بیضه ها را چرب کنند و برای درمان زکام پنبه ای آغشته به روغن بنفشه در نشیمنگاه بگذارند؟

*****


پیشگفتار

نوشته ی من درباره"طب الرضا"(1) واکنش های متعدد و متفاوتی به همراه داشت.یکی از مومنان که خود را پزشکی متخصص معرفی کرده است، در پیامی که به فیس بوک من فرستاده نوشته است : "... شما چون ایمان ندارید توان فهم ودرک سخنان امامان بزرگوار را ندارید، چنانچه به رساله طب الرضا (ع) و طب الصادق(ع) عمل شود دنیای علم و دانش حیرت زده خواهد شد مضاف براینکه معضلات بهداشت و درمان کشور اسلامی و متبرکمان حل خواهند شد. انشاءالله".
پرسش من ازاین پزشک متخصص این است که:" آیا حضرتعالی خود حاضرید بر مبنای دستورها و تجویزهای این دو رساله عمل کنید؟ آیا حاضرید برای خوشبو کردن دهان پیازمیل کنید، برای درمان بعضی از بیماری ها ادرارشتر بنوشید، برای درمان بواسیر بیضه هایتان را چرب کنید و برای رفع زکام پنبه ای آغشته به روغن بنفشه در نشیمنگاه بگذارید؟ و یاهندوانه را با پوست بخورید ؟ فکر می کنید زمانه، زمانه ی تجویز این نوع راهنمائی ها ودرمان هاست ؟ اگرپاسخ مثبت است پس چرا به سر تا پای آیت الله های رو به مرگ ، و دست به نقد آیت الله کنی که در اغماست دستگاه های مدرن و مانیتورهای امپریالیستی وصل می کنید و ازهر سوراخ سمبه ی این آیت الله جدید ترین و گرانترین داروها وارد بدن شان می کنید؟ خب با چغندر و پیازو سیر و تره و ادرار شتر و چرب کردن نواحی حساسه با روغن زیتون و زنبک( زنبق ؟) و انواع و اقسام آیه ها و دعا ها قضیه را حل کنید،واین قدر پول بیت المال هدر ندهید".
باری، بد نیست تا دریافت جواب از این "پزشک متخصص" حزب الهی، نگاهی به طب الصادق بیاندازیم.

امام صادق، امام کامل

شیعیان امام جعفر صادق، امام ششم شان را " جامع علوم الهى و معارف بلند اسلامى و فلسفى و ادبی و ساير ارزشهايى مانند مكارم اخلاق و فضايل انسانى " (2) می پندارند. وی را " امام کامل" و " بحرالعلوم " که " همه چیز دان" است واز "عیب ها منزه و برکنار است" نیز لقب داده اند امامی که " 4 هزار شاگرد تربیت کرده است که همه از نبوغ برخوردار بودند" . در توصیف ایشان گفته اند:
" ....در طول تاریخ علم پس از پیامبر اعظم اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و حضرت مولى الموحدین حضرت على علیه‌السلام هیچ یك از نوابغ جهان و بزرگان علم و دانش بشرى به اندازه‌ى امام جعفر صادق علیه‌السلام براى جامعه‌ى انسانى مفید فایده و بهره‌ورى از خوشه‌هاى نبوغ بشرى نبوده است. این پیشواى الهام گرفته از مخزن وحى، افق‌هاى درخشانى از معارف الهى و انسانى را براى بشریت گشود و سهم عمده و سازنده‌اى در ایجاد تمدن، و تحولى عظیم در زمینه‌هاى علمى، فلسفى، هنرى، فرهنگى و صنعتى و ساختارى نظام انسانى را به خود اختصاص داده است. دامنه‌ى علوم و معارف امام، رازهاى نهان كاینات و تمام مظاهر موجود را در بر مى‌گیرد و از آن جا به فضاى لایتناهى برون و بر ساكنان سیارات سر مى‌كشد و زوایاى آفرینش را مى‌شكافد و با این همه گستره، موجب حیرت و دهشت مى‌گردد. یكى از افقهاى بى كران علم او دانش پزشكى و علم تغذیه و بهداشت است. گویى حضرتش ممتازترین متخصص خبره این عرصه است و به همین لحاظ پایه گذار مكتب ویژه طب و تغذیه و فرهنگ بهداشت در اسلام و در شبه جزیره‌ى عربستان و عرصه‌هاى مدنیت گسترده قلمرو اسلام به شمار مى رود. در این عرصه بسیارى از پزشكان و پژوهشگران و بیماران در قرن سوم و چهارم از خوان گستره ى دانشش بهره‌ها جسته و بزرگان برجسته‌اى را تحت آموزه‌هاى خود پرورده و بسیارى را با بهره گیرى از علوم و معارف طبى به سوى شهرها و محافل گسیل داشته و آوازه‌ى معارف و آموزه‌هاى علومش بر مراكز علمى و فرهنگى دانشمندان نهضت رنسانس گسترده و از سرچشمه پرفیض دانشش سیراب ساخته است ..." (3)

برای اثبات ادعا های فوق در رابطه با دانش ایشان پیرامون طب، به مناظره ایشان با طبيب هندى به عنوان نشانه های نبوغ "حیرت و وحشت آفرین" وی استناد شده است:
".....محمد بن ابراهيم طالقانى از حسن بن على عدوى از عباد بن صهيب از پدرش از جدش از ربيع همنشين منصور نقل مى كند كه او گفت : روزى امام صادق (عليه السلام ) در مجلس منصور حاضر شد و نزد او مردى از هند بود كه كتابهاى طبى را براى او خواند امام صادق (عليه السلام ) ساكت نشسته بود و گوش مى داد
وقتى مرد هندى فارغ شد به او گفت : آيا از آنچه نزد من است ، چيزى را مى خواهى ؟
امام فرمود: نه چون آنچه نزد من است بهتر از آن است كه نزد توست . گفت آن چيست ؟
امام صادق فرمود:
من گرمى را با سردى و سردى را با گرمى و تر را با خشك و خشك را با تر مداوا مى كنم و كار را به خدا وامى گذارم و آنچه را كه از پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم ) وارد شده به كار مى بندم كه فرمود: بدان كه معده خانه درد است و پرهيز راس هر دوايى است و به بدن خود آنچه را كه عادت كرده بده .
مرد هندى گفت : آيا طب غير از اين است ؟
امام فرمود: آيا گمان مى كنى كه من از كتب طب آموخته ام ؟ گفت آرى. حضرت فرمود: نه به خدا قسم من غير از خدا از كسى ياد نگرفته ام اكنون بگو كه من به طب آگاهترم يا تو؟
و......." (4)

پزشکان سخنان حکیمانه ی حضرت را درک نمی کردند.!

"... يك نگاه گذرا به كتاب توحيد مفضل(5) و تاملى كوتاه در مناظرات طبى امام صادق (عليه السلام ) با پزشكان عصر خود در نشان دادن انبوهى علم و كمال آگاهى او به علم طب كافى است...سخنان پر ارزش و كلمات حكيمانه او در طب به گونه اى بود كه پزشكان حقيقت آن را درك نمى كردند و پس از قرنها اين حقايق روشن شد و آن از وقتى بود كه فكر بشر بالا رفت و حكما تجربه هاى بسيارى بدست آوردند و اكتشافات مهمى صورت گرفت تا زمان ما كه عصر نور علم و اختراع است و اكنون به اسرار سخنان امام مى توان دست يافت..."(6)
در واقع برمبنای این ادعا: " از بزرگان طب آن روز گارنه فقط طبیبان علم آموخته در مراكز علمی قسطنطینه و انطاكیه و گندی شاپور، حتی شاگردان و کسانی که در جوار خود این امام بودند هم سراز حقایق پزشکی ای که ایشان مطرح می کردند، در نمی آوردند، کسانی که در مکتب بزرگانی چون حارث‌بن کلده، جرجیس بن بُختیشوع( خاندانی که شش نسل از آنان، در عین حفظ ارتباط خود با جندیشاپور، سالها از مهم‌ترین پزشکان دوران خود بودند)، عیسی‌بن شُهلافا/ شهلاثا ، ماسَوَیه ( که سی سال در بیمارستان جندیشاپور داروسازی کرد، به بغداد رفت، در آنجا، با اتکا به تجربیاتش، چشم پزشک مخصوص خلیفه شد.)، یوحنا پسر ماسَوَیه (که بیش از چهل اثر در پزشکی نگاشت و در بغداد مدرّس مهم‌ترین مجلس درس طب آن روزگار بود) ، ابن‌ابی‌اصیبعه ، حُنَین‌بن اسحاق، حتی جابربن حیان که کتاب سموم اش را بر پایه تألیفات یونانی و نوشته‌های منسوب به بقراط، جالینوس، افلاطون، فیثاغورس و ارسطو نگاشت ، (و سهم دانش پزشکی ایرانیان در این اثرنیز منحصر به نام گیاهان و داروها شده‌است.) و..... و نه فقط پزشکانی که از کتاب های بقراط، جالینوس، افلاطون، فیثاغورس و ارسطوو...بهره گفته بودند، حتی آنان که خود کتاب ها تالیف کردند، از جمله قوی‌الادویه المفرده اثر عیسی‌بن صُهاربخت و دغل‌العین در چشم‌پزشکی از یوحنابن ماسویه ، محنه‌الطبیب و کتاب العین از حنین بن اسحاق، کتاب الاَقرباذین تألیف شاپوربن سهل، رئیس بیمارستان جندیشاپور و کنّاش جرجیس حَنّا در قرن دوم هجری (تفسیر این کتاب، به قلم صهاربخت بن ماسَرجیس، هنوز برجاست)، آن حد تاثیر گذار نبودند که اطباء و شاگردان شان که این کتاب ها خواندند سر از بیانات پزشکی و کارهای امام صادق در عرصه ی پزشکی در بیاورند."
وحتی پزشکانی هم چون محمد زکریای رازی و ابوالحسن علي بن عباس مجوسي مشهور به اهوازي و زین‌الدین ابوالفضائل اسماعیل بن حسین جرجانی معروف به سید اسماعیل و ابوعلی سینا و..... حقیقت کلمات امام صادق را درک و فهم نکردند.!.
مگر امام جعفر صادق چه می گفت که درک و فهم آن ها درآن دوران حتی از سوی این پزشکان حاذق امکان پذیر نبود.

طب الصادق

" ابو عبدالله، جعفر بن محمد الصادق معروف به جعفر صادق( جعفرراستین و راستگو) ، فرزند محمد باقر و ام‌فروه بود." او در ۱۷ ربیع‌الاول ۸۳ هجری قمری (۷۰۲-۷۰۳ میلادی) در مدینه بدنیا آمد. وی در سن ۳۱ سالگی پس از درگذشت پدرش به امامت رسید. امامت او همزمان با سال‌های پایانی حکومت بنی امیه و سال‌های آغازین حکومت بنی عباس بود...بیشترین احادیث شیعه در تمام زمینه‌ها از جعفر صادق نقل گردیده و مذهب تشیع به نام مذهب جعفری خوانده می‌شود. فقه شیعه نیز عمدتاً بر روایات به‌جای مانده از او مبتنی‌ست، به همین جهت مکتب فقهی شیعیان دوازده امامی را مذهب جعفری نیز می‌نامند.و توسط منصور دوانیقی، خلیفه عباسی مسموم شدو در ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری در سن ۶۵ سالگی در مدینه درگذشت. محل دفن وی در قبرستان بقیع شهر مدینه‌است."
طب الصادق را یکی از آثارمهم امام جعفرصادق می دانند. منابع مورد استناد من تالیفاتی ست که به امام صادق نسبت داده شده اند:
1- طب الصادق( تغذیه و خوراکی ها در طب الصادق)، از دکتر محمد دریائی
http://www.ghadeer.org/
2- طب الصادق، از محسن شکری پینوندی،انتشارات نشر منتظر، قم، 1389 ، در 160 صفحه
که البته تنها به چند نمونه بر گرفته از این دو کتاب اکتفا می کنم:

بخش نخست : بیماری ها و درمان آن ها

- پيامبر خدا، زكام را درمان نمى كرد و مى فرمود: هيچ كس نيست كه رگى از جذام در او نباشد؛ و چون زكام به شخص برسد، اين رگ را در هم مى كوبد. براى درمان زكام پنبه اى را به روغن بنفشه آغشته مى كنى و به هنگام خفتن در نشيمنگاهت مى گذارى . به خواست خداوند، براى زكام ، سودمند است.( البته در طب الائمه ص 198 بینی را به جای نشیمنگاه نشانده اند)
طب الائمه (عليهم السلام)-به نقل از ابراهيم بن ابى يحيى ، از امام صادق (ع) می نویسد: از زكام نزد امام (ع) اظهار ناراحتى كردم. فرمود: پديده اى از پديده هاى خداوند، و سربازى از سربازان خداست كه خداوند، آن را به پيكار با بيمارانى در تن تو برانگيخته ، تا آن را از جاى بركَنَد...".
- فراوانی عطسه شخص را ایمن می کند از جذام.
- در هر جمعه اندکی از سبیل ها و ناخن های خود را بگیر و اگر هم چیزی وجود نداشته باشد آن را کمی بساوید. جذام و دیوانگی و پیسی به تو نمی رسد.
- پياز بخوريد زيرا در پياز سه حكمت سودمند نهفته است :
1 - دهان را خوشبو مى كند. بوى دهان را نيكو كند
2 - بر نيروى جنسى مى افزايد.
3- لثه ى انسان را نيرومند و محكم مى سازد.
-"...مردى حضور امام صادق (ع) شرفياب شد كه بر سياهى چشم وى لكه اى سپيد افتاده بود و او را ناراحت مى داشت . امام فرمود: از فلفل سفيد و دارفلفل به وزن يك مثقال، از نوشادر صاف و پاك به وزن 2 گرم با هم بكوب تا همچون سرمه نرم شود و سپس اين كوبيده را از پارچه ى تنظيف رد كن و به چشم بكش . به اين گونه كه به هر چشم سه ميل كشيده شود. ساعتى صبر كن . اين عمل لكه ى سپيد را از سياهى چشمت برخواهد داشت و دردش را به فرمان خدا تسكين خواهد داد. بعد چشمانت را با آب سرد بشوى و سپس با اثمه (سنگ سرمه) بكش .
- جابر بن حسان صوفى عرضه داشت كه بادى در بدن من افتاده و از فرق تا پايم را گرفته است ، در حق من دعا كن تا از اين رنج ها رها شوم .امام برايش نوشت : از جيوه و عنبر شياف درست كن . با استعمالش شفا خواهى يافت .
- كسى كه " بِه" را ناشتا بخورد نطفه اش سالم و در نتيجه كودكى كه از او به وجود آيد زيبا خواهد بود.
- هنگام غم و اندوه تا مى توانى اين جمله ى مقدس را تكرار كن : لا حَوْلَ وَ لا قُوَةَ اِلّا بِاللّهِ العَلىِّ العَظيم 
- هر کس در حالی بخوابد که ماهی خورده باشد و در پی آن چند خرما یا مقداری عسل نخورده باشد تا صبح رگ فلج بر او علبه خواهد داشت.
- برای درمان درد ناف دست به موضع درد می گذاری و سه مرتبه آیه کریمه" اِنه لَکتاب عزیز ....." را می خوانی بهبودی از درد پیدا خواهی نمود.
-"امام صادق (ع) فرمود: چهار چيز است كه ديده را جلا مى دهد و سود دارد و زيانى نمى آورد.درباره آنها از او پرسيدند.
فرمود: آويشن و نمك كه چون در كنار هم قرار گيرند (مخلوط شوند) بادها را از دل برون مى رانند، انسداد را مى گشايند، بلغم را مى سوزانند، آب را (در بدن ) به جريان در مى آورند، بوى دهان را خوش مى سازند: معده را نرمى مى دهند، بوهاى بد را از دهان ببرند و آلت را سفتى مى بخشند.
-" سرمه كشيدن ، دهان را تر و تازه مى كند. در هنگام شب ، دهان را خوش بو مى كند و منفعت آن تا چهل روز، استمرار مى يابد..سرمه ، مو را مى روياند، اشك ريزش را مى خشكاند، آب دهان را گوارا مى سازد و ديده را جلا مى دهد."
- حنا كردن فرزند را نكو مى كند.
- سركه ى شراب جنبندگان شكم را مى كُشد و عقل را نيز نيرو مى بخشد.
- شانه كردن موى سر، بلغم را از ميان مى بَرَد، شانه زدن ابروها، ايمنى از جذام است و شانه زدن موى گونه ها، دندان ها را استحكام مى دهد.
- از مسواك زدن در حمام حذر كن، چرا كه وباى دندان ها را در پى مى آورد.
- سويق (قاووت گندم يا جو)، كلّه پاچه را هضم مى كند.
- به پشت دراز كشيدن پس از غذا خوردن ، بدن را چاق مى كند، غذا را گوارا مى سازد و درد را (از درون انسان ) بيرون مى كند.
- و خداوند، هيچ پيامبرى را مبعوث نفرمود، مگر آن كه "بِه " نيز خورده است .
- تنقيه كردن ، نوعى درمان است گفته اند كه شكم را بزرگ مى كند، در حالى كه مردان صالحى اين كار را انجام داده اند.
- الكافى - به نقل از فرات بن اَحنَف - از امام صادق (ع) درباره ى تره پرسيدند. فرمود: آن را بخور؛ چرا كه در آن ، چهار ويژگى است : بوى بد دهان را خوش مى سازد؛ بادها را (از بدن ) مى راند؛ بواسير را ريشه كن مى كند، و براى كسى كه بر (خوردن ) آن مداومت ورزد، مايه ى ايمنى از جذام است .
- طهارت گرفتن با آب سرد، بواسير را از ميان مى برد.
- بيماران خود را به خوردن غذا مجبور نكنيد كه خدا آنها را غذا مى دهد و آب مى دهد.
- سه چيز، بدن را فرسوده مى كند و شايد هم (فرد را) بكشد: حمام رفتن با شكم پُر، آميزش كردن با شكم پر، و همبسترى با پيرزنان.
-  زن را به واسطه ى چهار چيز پس دهند: به واسطه ى پيسى ، جذام ، ديوانگى و شاخك - كه همان فنج است - البته تا زمانى كه مرد با او همبستر نشده باشد؛ اما اگر با او همبستر شده باشد، نه.
- به گاه به هم رسيدن ختنه گاه ها، از سخن گفتن بپرهيزيد؛ چرا كه گُنگى مى آورد.

بخش دوم: آداب خوردن و آشامیدن و درمان با خوراکیها.
- پنیر را صبح بخورند( درداست) و ضرردارد و پنیر را شب بخورند فائده دارد و آب کمر را زیاد می کند.
- پیغمبری به خدا از ضعف و کمی جماع شکایت نمودخداوند امرش فرمود به خوردن حلیم.
- فقیر نمی شود خانه ای که در آن سرکه باشد.
- خوردن کباب تب را از بین می برد.
- ماهی سل می آورد.
- بول شتر شفای هر دردی ست.
ایستاده اشامیدن آب در شب زرداب می آورد.

بخش سوم: درمان با غذاها و گیاهان داروئی

- رسول خدا فرمودند: جبرئیل نزد من آمد و مرا برهریسه خوردن امر کرد تا پشت من محکم شود، خداوند امر فرمود هریسه را با گوشت بخورید...خداوند برای پیغمبر هریسه ای از هریسه های بهشت که در باغهای بهشت کاشته شده و حورعین آن را جمع کرده اند فرستاد، رسول خدا آن را خورد و قوتش بر چهل نفر مرد افزون شد.
- حنا کردن در پی نوره کشیدن مایه ایمنی از جذام است. بادروج ( حوک) سبزی پیامبران است و امان انسان است از جذام.
- پیاز بخورید از بیماری وبا مصون خواهید شد. سیب بخورید وبا را از بین می برد.
- خداوند تعالی بر طرف کرد خوره را از یهود به خاطر خوردن چغندر.
- پيامبرى از پيامبران( حضرت نوح) به درگاه خدا شكايت كرد كه اندوهگين است . خداوند وحی کرد : انگورسیاه تناول كن تا از اندوه و غم رها شوى .
- میوه ها 120 رنگ است سّید آنها انار است.
- بادمجان قدرت آمیزش را زیاد می کند. آب کمر را زیاد می کند.
- هرکس یک دانه "بِه " قبل از صبحانه بخورد آبش پاک و بچه ا ش زیبا خواهد شد. هرکس یک دانه بِه بخورد زبانش را تا چهل روز به حکمت گویا کند.
- گوشت گاو درد است اما خوردن پیه گاو درد را از بدن خارج می کند .
- ریشه جذام با شلغم ذوب می شود.
- لوبیا باد های باطنی را بر طرف می کند.
- کراهت دارد پوست میوه را کندن.
- در حدیث موثق از امام صادق منقول است که دو چیز است که می بایست با دو دست خورد: انگور و انار.
- هرکس روز اول ماه مبارک رمضان بر سرش یک کف گلاب بریزد در آن حال از مرض سرسام و ذات الجنب ایمن گردد.

بخش چهارم: عوامل فقر و وسعت رزق

- زیاد گوش دادن به آواز غنا فقرو نفاق می آورد.
- هرکس هر روز سی مرتبه بگوید: لااله الاالله الملک الحق المبین رو به ثروت خواهد آورد و فقر را پشت سر خواهد گذاشت و در بهشت را می کوبد.
- هرکس روزی یک صد مرتبه بگوید لاحول ولاقوة الا بالله تنگدست و فقیر نخواهد شد.
- هرکس ناخن های خویش را روز پنجشنبه بگیرد و یکی از انها را برای روز جمعه باقی بگذارد خداوند بزرگ فقر و تنگدستی را از او دور سازد.
- شستن سر با ختمی تنگدستی را بر طرف می کند.
- کسی که روی اولین لقمه غذایش نمک باشد به پیشباز توانگری و بی نیازی رفته است.
- هر گاه اذان می شنوی تو نیز همانند مؤذن اذان بگوئی فقیر نمی شوی.

بخش پنجم: درمان با اذکار و تعویذات

- هر یک مرتبه صلوات فرستادن خدا 100 حاجت صلوات فرست روا می سازد، سی حاجت در دنیا و سی حاجت در آخرت !
- هر گاه زنی چهار ماه حامله باشد روی او را به قبله کنید و آیه الکرسی را بخوانید و دست به پهلوی او بزنید و بگوئید " الم انی قد سمیته محمدّا " خدا آن فرزند را پسر گرداند.
- برای دفع هموم و غموم و کدورت چهل و یک بار " یا شکور" بگوئید ، بر آب بدمید و بیاشامید اثر کلی دارد.
- جهت تالیف قلوب خصوصا" زوج و زوجه اگر بر طعام یا بر چند عدد مویز هزار و یک بار " الودود" بخواند و هر دو بخورند محبت ایجاد می شود.

بخش ششم : شفا و درمان با قران

- شخصی خدمت امام صادق رسید و عرض کرد یک ماه است که تب می کنم و آنچه اطباء گفته اند عمل کردم ولی فایده ای نبخشید، حضرت فرمود: بندهای پیراهن خود را بگشا و سر را در گریبان پیراهن داخل کن و اذان و اقامه بگو و هفت مرتبه سوره حمد بخوان، آن شخص گفت، چنان کردم گویا از بندی رها شدم.
- هرکس به جهت ادای دین سوره آل عمران را سیزده بار بخواند قرضش ادا شود.
- هرکس سوره مائده را بنویسد و در میان متاع خود بگذارد از دزد و تلف شدن در امان می ماند.
- هرکس سوره ابراهیم را با طهارت به پارچه حریر سفید و به کودکی که گریه می کند ببندد، گریه اش بر طرف می شود.
- اگر سوره بنی اسرائیل برای کودکی که صحبت کردن برای او سخت باشد و لکنت زبان داشته باشد با زعفران بنویسد( و آن را شسته) از آب به او بدهند زبانش به اذن خداوند باز شده و به صحبت می آید.
- اگر سوره لقمان را به کسی که دردی داشته باشد و یا خون از دماغش بیاید ببندند دردش آرام و خون دماغش قطع گردد.
- اگر دختری در خانه مانده باشد، سوره احزاب را بر ورق آهو نویسد در حلقه ای نهاده و سر آنرا محکم بسته و در خانه آن دختر پنهان کنند او را شوهر پیدا شود.
- هر کس سوره طور را در شب های جمعه سه بار بخواند از بیماری جذام ایمن گردد.
- هرکس مرض طحال و یا تب داشته باشد آب سوره الرحمن را بیاشامد از آن مرض شفا یابد.
- اگر سوره انشقاق بر دیوار منزل نوشته شود از جمیع درنده و گزنده در امان می ماند.

******

در طب الصادق ، مطالب بسیاری در باره اینکه چه باید کرد که از پل صراط صحیح و سالم رد شد، یا در زمره ی شهدا قرار گرفت ، یا در قیامت به بهشت رفت، و یا گناهان آمرزیده شوند و...... وجود دارد که ربطی به امر بهداشت و درمان ندارند.
و من از آن نمونه ها نیاوردم.
مطلب با دانش امام در باره شناخت ایشان از دانش آناتومی بدن انسان با دو سخن حکمیانه ار ایشان به پایان می برم :
"...اگر آلت تناسلى مرد، هميشه سست و فروهِشته بود، چگونه مى توانست به ژرفاى زهدان برسد تا در آن جا نطفه را خالى كند؟ و اگر نيز هميشه در حالت نعوظ بود، چگونه مرد مى توانست در بستر، از اين پهلو بدان پهلو بچرخد و يا در حالى كه چيزى پيش آمده در جلو او هست ، در ميان مردم راه برود؟ چنين چيزى ، افزون بر زشتى چشم انداز، تحريك شهوت را در زن و مرد، در همه وقت ، در پى مى آورد. بدين سان خداوند - جل اسمه - تقدير كرد كه بيشتر آن در همه ى اوقات ، به چشم نيايد و از آن ، دشوارى اى بر مردان تحميل نشود؛ بلكه خداوند در آن نيرويى قرار داد كه به گاه نياز، راست شود (7)
" .....امام صادق (ع)- خطاب به طبيب هندى دراشاره به حكمت نهفته در دستگاه گوارش می فرماید: خداوند، مخرج انسان را در پوشيده ترين جاى بدن او قرار داده ، نه برآمده شده از جلو، و نه برجسته از عقب ؛ بلكه نهفته در جايى بسته پوشيده و پنهان از بدن جايى كه در آن دو سر ران به هم مى رسند؛ و سرين ها با گوشتى كه در آن هاست بر آن پرده افكنده و آن را مى پوشاند و چون انسان را به قضاى حاجت نياز افتد و آن سان بنشيند، آن مخرج براى بيرون دادن فضولات آماده مى شود. آفرين بر خدايى كه منت هايش پى در پى رسيده و نعمت هايش از شمار بيرون است..." (8)

*****

منابع و زیرنویس:

1- طب‌الرضا را بخوانيد، مسعود نقره ‌کار
http://news.gooya.com/
2- طب الصادق( تغذیه و خوراکی ها در طب الصادق)، از دکتر محمد دریائی
http://www.ghadeer.org/
http://www.ghadeer.org/
3- http://tebyan.net/
4- منبع شماره 3
5- اين كتاب مجموعه درسهايى است كه امام صادق به شاگرد خود مفضل در اثبات توحيد القاء كرده است و در چهار جلد است.
-http://www.ghadeer.org/
6- منبع شماره 6
7- دارو شفا طرقبه
http://www.daroushafa.com/
8- اشاره به حکمت نهفته در دستگاه گوارش
http://www.ghadeer.org/
تاریخچه پزشکی درد در ایران
http://www.painaryan.com/
- در منابعی که در کتاب طب الصادق به آن ها رجوع داده شده از ده ها کتاب و رساله نام برده شده است، این ها برخی از آن منابع هستند: مفاتیح الجنان، مصباح کفعمی، مکارم الاخلاق، جامع طب الائمه، نسخه های شفا از ائمه هدی، بحارالانوار، اصول الکافی، مفاتيح الصحه، مخاطب النبی و الائمه، وسائل الشيعه، محاسن برقی، طب الکبير، حيوه القلوب،عيون اخبارالرضا، الخرائج والخرائج، مستدرک الوسائل، تهذيب الاحکام،المحاسن، دارالشفاء امام رضا، الفقه المنسوب الامام الرضا، ثواب الاعمال، صحيفه الرضا، حليه المتقين، الدعوات، منتهی الامال، شيخ عباس قمی، عوالی اللالی، سفينه البحار، آثارالصادقين، تفسير نورالثقلين، ، ختوم و اذکار، دو هزار و یک ختم ، قران درمانی، تفسير برهان، نجات بخش گرفتاران و....