باغِ ستاره

تا شاعری هست، دنیا جوان ست
رقصِ ستاره در آسمان ست
در چشمِ شاعر، هر دانه اشکی
شرحی ز حال اش چون ارغوان ست
هر شاعر اینجا آوازه خوانی
هر واژه شعری ژرفای جان ست
کشکولِ شعری بر شانه دارد
خورشیدِ شاباش شادی ازآن ست
باغِ ستاره بشکفته در شعر
ُبستانِ بوسه این ارمغان ست
در ساغرِ هست تا جرعه نوشد
رنگین کمانش تا بی کران ست
تا نازنین گُل گویا وُ زیباست
تا زندگی چون، آبِ روان ست
برگِ تبسم از شاخه ریزد
رنگی به رنگی جشنِ خزان ست
مستانِ هُشیار نوشیده از عشق
جامی به جامی برقِ زمان ست
پرندگان را اینک رهایی
با شوقِ پرواز تا آشیان ست
پروازِ عاشق تا کهکشان ها
آن سوتر از هست تا جاودان ست

2014 / 4 / 23
http://rezabishetab.blogfa.com‍