تفاوت مفهومی تجلیل ما و حاکمیت از
روز تاریخی ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷

هر سال که روز تاریخی ۲۲ بهمن ماه از میان راه پرغبارحکومت جمهوری اسلامی فرا می رسد. مقامات حاکمیت و برخی از جریانات سیاسی ، از مردم می خواهند در مراسم یوم الله ۲۲ بهمن شرکت کرده و وحدت خود را همچون میخی بر چشمان دشمنان انقلاب فرو نمایند.

آیا راستی تجلیل از جنبش انقلاب بزرگ ایران که توانست تار و پود نظام شاهنشاهی را برچيند، الزاما باید همراه با دستور و برنامه ریزی های حاکمیت صورت گیرد تا تحقق یابد.؟

قبل از پاسخ به این سؤال باید دید که در نظام گذشته چه حقوق از ما سلب شده بود که دنبال آن بودیم و آیا اکنون به آنها دست یافته ایم یا نه. اگر بخواهیم به تعدادی ازآن مطالبات اشاره کنیم می بینیم :

ــ در نظام گذشته امنیت قانونی نداشتیم ، امروز هم نداریم .

ــ در نظام گذشته آزادی بیان و امنیت بعد از بیان نداشتیم ، امروز هم نداریم .

ــ در نظام گذشته دادگستری و دادگاه های بی طرف و مستقل نداشتیم ، امروز هم نداریم .

ــ در نظام گذشته جای آزادیخواهان در زندان و یا برابر جوخه های اعدام بود ، امروز نیز متأسفانه در بر روی همان پاشنه می چرخد .

ــ در نظام گذشته قلم بدستان آزادی کامل داشتند در مدح شاه قلمفرسائی نمایند امروز نیز این آزادی برای اهل قلم فراهم است اما هنگامی که همین افراد بخواهند رسالت قلم را براستی انجام دهند، جایشان در زندان ، تبعید و یا محروم شدن از قلم زدن خواهد بود.

ــ در نظام گذشته فساد مالی و اخلاقی سراپایش را فرا گرفته بود و امروز همه آنها در مقیاس وسیعتری روزگار مردم را سیاه و تباه کرده است.

ــ در نظام گذشته قوه به اصطلاح مقنننه فرمایشی داشتیم ، امروز هم داریم. .

ــ در نظام گذشته در قانون اساسی شاه مقام غیر مسؤل بود ولی تمام قدرت در اختیار او بود ، امروز بر اساس قانون اساسی ، ولی فقیه اختیارات فراوانی دارد ولی در ازاء آن هیچ مسؤلیتی متوجه او نبوده ، به هیچ نهادی پاسخگو نیست و با عنوان من در آوردی "حکم حکومتی" بصورت علنی و غیر علنی در همه امور دخالت می کند.

ــ در نظام گذشته افراد و شرکت ها برای پیشرفت امورشان ، خود را بیکی از درباریان وصل کرده و امروز بیت رهبری ونمایندگان و وابستگان به آن بیت ، جای آنرا گرفته است.و....

امروزه اما حکومت جمهوری اسلامی خود را در امتداد انقلاب مردم ایران و تلاشهای خود را در راستای مطالبات ملت ایران در جنبش انقلابی تعریف می نماید که بشدت دروغ و غیر واقعی است .سالیان درازی است که شرکت مردم در هر مناسبت ملی را مصادره بمطلوب کرده و آنرا به حمایت ملت از حکومت و عملکرد های خود تعریف می کند. درحالی که مشکلاتی را که ملت ایران در نظام شاهنشاهی داشت ، اکنون نیز با شدت بیشتری با آن مواجه است .

با توجه بمطالب بالا سؤال اساسی اینست ،

آیا تجلیل ما از جنبش انقلابی و سالگرد سقوط و فروپاشی نظام شاهنشاهی در کنار راهپیمائی های حکومتی نقض غرض نیست ؟

آیا شرکت در چنان راهپیمائی هائی تأیید دروغهای حاکمیت نیست.؟

آیا با شرکت در راهپیمائی های حکومتی ، ما دستیابی به اهداف و خواسته هایمان را جشن می گیریم یا ، به نقض تمامی حقوق شهروندی خود بوسیلۀ حاکمیت ، دستمریزاد می گوئیم؟ آیا عدم شرکت در راهپیمائی های حکومتی بمعنای مخالفت با انقلاب مردم ایران است؟

آیا راه دیگری برای تجلیل از انقلابمان نداریم؟

مگر می شود در حالی که حاکمیت عده ای از یاران انقلابی ما را در زندانها نگاه داشته ، عده ای را در حصر محصور کرده ،عده ای از روزنامه نگاران باور مند به انقلاب را یا در زندان نگاهداشته و یا محروم از قلم زدن نموده است باحکومتیان همراه شده و فریاد بر آوریم که ماحامی همین نظام، حکومت و عملکرد آن هستیم ؟

ایا این یک طنز تلخ سیاسی نیست که "جبهۀ هماهنگی شورای اصلاح طلبان" مطرح می کند :

« اگر چه حضور عزیزان در حصر و دربند ما که همواره دل در گرو انقلاب و نظام داشته‌ و دارند می‌توانست بر شکوه این راهپیمایی بیافزاید اما مطمئن هستیم که دل آنان با هرگونه حرکت وحدت آفرین ملت همراه است.» (1)

آیا مسؤلین جبهه اصلاحات می توانند بگویند چه کسانی غیر از مقام رهبری و منصوبین وی در شورای نگهبان و تریبون های نماز جمعه ها و سازمان تبلیغا ت اسلامی که بر گذار کننده مراسم این راهپیمائی حکومتی می باشند ، این عزیزان در حصر را عامل فتنه و عامل بیگانگان معرفی کرده و می کنند ؟

بدستور چه مقام و یا مقام هائی ، این عزیزان در حصرند؟

آیا اقدام این حضرات به اصطلاح اصلاح طلب ، حمایت شرمگینانه از سیاست سرکوب ، سیاست گمشو و خفه شو ، قانون گریزی و نقض حقوق شهروندی حاکمیت علیه مردم نیست؟

و ازنفاق و دوگانگی در فکر و عمل سیاسی حکایت نمی کند ؟

این یک خود فریبی و در عین حال مردم فریبی بزرگ نیست ؟

آیا ما برای تجلیل از جنبشی که علیه نظام ستم شاهی بر پا کردیم و موفق شد یم طومار آنرا در هم بپیچیم ، راه و یا راه های دیگری نداریم؟

آیا بهتر نیست جملگی خود را موظف کنیم راه ها و امکاناتی را بیابیم تا بصورت جمعی بدون آنکه بخودمان دروغ بگوئیم و یا به اقدامات حاکمیت علیه خودمان صحه بگذاریم ، از انقلابمان تجلیل بعمل آوریم ؟

ما می توانیم با شعار ما می توانیم به پیش برویم.

شنبه ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۲

مجید هوشیار

ن.ک :
1- شورای هماهنگی جبهۀ اصلاحات: حضور عزیزان محصور که دل در گرو انقلاب دارند میتوانست بر شکوه راهپیمایی ۲۲ بهمن بیفزاید
http://www.kaleme.com/1392/11/18/klm-

تاريخ انتشار در سايت سازمان سوسياليستهای ايران در روز شنبه ١٩بهمن ۱۳۹۲ - ٨ فوريه ۲۰۱۴

درهمين رابطه:

ــ شورای انقلاب به روایت اعضای آن:(گردآوری – ضيا مصباح)

http://www.ois-iran.com/2014/bahman-1392/ois-iran-6547-shotaye_engelab_be_rawayate_aazaye_aan.htm

ــ سرنگونی رژيم محمدرضاشاه پهلوی و پيروزی انقلاب بهمن ١٣٥٧

http://www.ois-iran.com/ois-iran-WIZAHNAMAH-22_bahmane_1357-dar_sie_sale_gabl.htm