احساس عمیق ِ خواستن
و خواسته شدن
صداقتِ آغوشهای گشوده به آشتی
شر نه -
شراره فشان ِ هزاران نگاهِ مهربان
سنگر نه -
بارویی بی حصار
در زیر مخملینهی آسمانی فیروزه فام
پای استوار
بر خاکی که هر آینه بار دار ِ نعمت است و نوید آور بهار
معابری که در ازدحام رهگذران
تو با هیچ کدام بیگانه نباشی...
آه -
چه زیباست
احساس بی بدیل ِ تعلّق به مکانی
به کسانی
به سکر بی خمار ِ زبانی که آشناست :
پدرامی ِ آن حسّ ِ غرور ِ متعلّق بودن .
**********
جهانگیر صداقت فر
تیبوران - ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد