آوار باد

آوار باد
بوی خبر می داد.
و می وزيد باد

شب را پرنده ی شبگرد
گم کرده بود.
شايد که حسّ گمشدگی را باد
با شاخه های خشک
آورده بود

ذهن هوا
پُر شد
و پَر چکيد
از آسمان تر.
وقتی که خسّ گمشدگی، در باد
تا آشيانه يی
ويران
کشيد پر

ماهِ دوباره کو؟
می پرسمت بگو
رگبار رهگذر!

http://www.ghoghnoos.org