وقتی "امام" مُـرد
شادی فرا گرفت،
جهان را
و در وطن جوانان،
پنهان و آشکار
در خانه وخیابان رقصیدند.
آن سفله، از تبار جهالت بود.
اینک،
یک مرد از سلاله ی انسان و آشتی
رو در نقاب خاک کشیده است
آزادگان گیتی، در چار سوی خاک
نام بلند و خاطره اش را،
بزرگ می دارند
تجلیل او، عظیم و تماشایی ست
**
جلادها،
ز واژه ی عبرت، بیزارند
آنان،
درکودنی نظیر ندارند.
ششم دسامبر
