این نام جام زهری است که علی خامنه ای می خواهد پنهانی نوش جان کند. این "نرمش قهرمانانه" نشان می دهد که اثر تحریم ها چنان ویرانگر بوده و وضع چنان خراب است که پایداری در برابر آن نا ممکن شده و بیم آن می رود که سر انجام مردم زیر فشار های خرد کننده از همه سو، چه اقتصادی و چه اجتماعی/سیاسی سر به شورش نهاده و کنترل از دست حکومت بیرون رود. بنا براین، پشت پرده، جاده را برای یک پس روی و سازش آماده می کنند. نگارنده پیش از این نیز یاد آور شده بود که اگر روحانی انتخاب شود، نشانه آمادگی برای سازش با غرب است. اکنون رئیس جمهور حسن روحانی و وزیر امور خارجه او، محمد جواد ظریف ازسیاست "برد، برد " سخن می گویند و رهبرآنان علی خامنه ای نیز آن را "نرمش قهرمانانه"!می نامد.
بی گمان پس از رد و بدل شدن پیام ها و نامه نگاری ها، حسن روحانی دیدار و گفت و گوهای مهمی درحاشیه اجلاس سران کشورها در سازمان ملل خواهد داشت و از هم اکنون شایعه سازش یر سر توقف غنی سازی 20% و بستن نیروگاه اتمی فردو به گوش می رسد.
اگر به سوریه یورش نطامی می شد؟
اگر به سوریه یورش نظامی می شد، گذشته از بشار اسد، حکومت اسلامی نیز یکی از بازندگان اصلی ماجرا شده و امکان دست رسی به سازش با غرب و به ویژه آمریکا برای او بسیار سخت می شد زیرا حکومت اسلامی با یاری های مالی و جانی به حکومت اسد ،به شدت خود را در گیر جنگ داخلی در سوریه نموده است و شکست و یا ضربه ای اساسی و کوبنده به بشار اسد تأثیر مستقیمی نیز بر حکومت اسلامی بر جا می گذاشت. ناگفته نباید گذاشت که پشتیبانی همه جانبه حکومت اسلامی از تبه کاری چون بشار اسد، به موج نفرت گسترده از حکومت اسلامی و شخص علی خامنه ای در میان کشورهای مسلمان عربی دامن زده است. روشن است که دولت مردان و مردمان در این کشورها به سادگی این پشتیبانی حکومت اسلامی از بشار اسد را فراموش نخواهند نمود و در سیاست ها و برخوردهای آنان با حکومت اسلامی نیز اثر منفی خود را نهاده که در آینده نمود های بارزتری خواهد یافت.
مدتی که گفت وگو از زدن ضربه ای نظامی به سوریه در میان بود، بیش از بشار اسد حکومت اسلامی با همه هیاهو ها، هراسان و در بیم و اضطراب به سر می برد زیرا بر همگان روشن بود که در صورت بورش نظامی، شیرازه کار اسد از هم پاشیده شده و اگر به سقوط او منتهی می شد، راه تنفس حکومت اسلامی در منطقه نیز بسته می شد. در این میان روسیه به یاری حکومت اسلامی و بشار اسد آمد و با پیشنهاد کنترل و نابودی ذخیره ها و سلاح های شیمیایی سوریه، راه را بر یورش نظامی به سوریه بست.
همآن بازی اتمی
تسلیم شدن بشار اسد برای کنترل و نابودی سلاح ها و ذخیره های شیمیایی، همآن راهی را در پیش خواهد گرفت که حکومت اسلامی در باره دست یابی به بمب اتمی دنبال کرده است: نشست، گفت وگو، قرار و مدار های بی پایان و بی نتیجه و هر بار به بهانه ای عقب انداختن پیشرفت در کارها! قرار شد که اسد در یک هفته مهلت، لیست کاملی از مواد شیمیایی خود را به سازمان ملل ارائه دهد ولی بشار اسد در همآن نخستین گام حیله ای به کار برد زیرا لیست ارسالی از سوی او دارای چنان کمبود هایی بود که مورد پذیرش قرار نگرفته و بازگردانده شد و بدین ترتیب مهلت یک هفته سپری شده و اسد همچنان دستی باز داردکه به بازی خود ادامه دهد. و این آغاز کار است زیرا اگر هم همه کارها به درستی پیش رود، نابودی ذخیره ها ی شیمیایی بنا بر قول کارشناسان به سال ها کار سخت، پیچیده و پرهزینه نیاز دارد.
هزینه های در گیری در سوریه
به دلیل پنهان کاری ها و نبود شفافیت در کار حکومت اسلامی، بر کسی روشن نیست که جنگ داخلی در سوریه چه هزینه های هنگفتی را بر مردم ایران تحمیل کرده است زیرا تنها یاری های همه جانبه به سوریه در میان نبوده و هزینه شرکت حزب الله لبنان در جنگ داخلی سوریه نیز بر آن افزوده شده است. و این در زمانی است که خزانه دولت اسلامی خالی، اقتصاد در هم شکسته و مردم ایران هر روز در تنگنای بیشتر و کشنده تری قرار دارند. انگیزه و هدفهای خکومت اسلامی در یاری به سوریه بر کسی پوشیده نیست و این در هنگامه ای است که هر دم بر شمار مردمان زیر خط فقر در ایران افزوده شده، اعتیاد، بیکاری، تن فروشی و....هر دم افزون تر و فساد تا مغز استخوان حکومت اسلامی را فرا گرفته است. اکنون باید دید، نرمش قهرمانانه و سیاست برد برد چه دست آوردی داشته و کار سازش های پشت پرده به کجا خواهد انجامید.
کوروش گلنام
جهار شنبه 28 شهریور 1392 ـ 18 سپتامبر 2013
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
