رهبر حمهوری اسلامی که تاکنون ایران و ایرانیت را فاقد ارزش هم سنگ با اسلام و اسلامیت شیعه می دانست به ناگاه و طرفه به سوی مخالقان خود سخن در داد که"اگر مخالف نظام هم هستید بخاطر کشور پای صندوق های رای بروید"! این نکته بی نظیری در تاریخ سخنان خامنه ای به عنوان رهیر نظام اسلامی ایران است. او بلاخره آشکارا پذیرفته است که کشور به طور بی سابقه ای در بحران و خطر فرو رفته؛ و نیز دریافته که مسبب این همه هزینه به کشور جیزی حز سیاست های تک بعدی او و حواریونش در سیاست خارجی و به طور مشخص در مذاکرات هسته ای نیست. این پیام بی نظیر خامنه ای، آشکارا بیش از داخل، به غرب، خاصه به امریکا نظر دارد. او به تحریم کنندگان و به مذاکره کنندگان می گوید که اوضاع بس حساس و پرفشار را درک کرده و بخاطر شرایط کشور، تاکتیک مذاکره را تغییر خواهد داد. بی شک این تغییر رویه نه به جهت پذیرش اشتباه استراتژیک او در هدایت نظام اسلامی است. او - به عنوان قدرتمند ترین فرد نظام - در یک سال گذشته به ویژه پس از گسترش تحریم ها، خطر از هم پاشیدگی اقتصادی حکومت تحت امر خویش را بیش تر احساس کرده و از این رو قصد دارد پش از آن که اقتصاد افسار گسیخته مردم را به خیابان ها بکشاند،در سیاست خارجی و موضوع مذاکرات هسته ای امتیاز هایی به طرف های مذاکره کننده بدهد تا هم از زیر بار شکننده تحریم ها خارج شود و هم حکومت را از کابوس خیابان ها برهاند. بنابراین تغییر در سیاست خارجی، به ناجار از جنسی خواهد بود که مورد اعتماد غرب باشد. وغرب این اعتماد را تنها در تیم مذاکره کننده ایران نمی خواهد. تمام شواهد - به ویژه گفته های چند ماه اخیر مقامات امریکایی - حاکی از آن است که غرب رویکرد هسته ای ایران را بیش از همه در گزینش ریاست جمهوری و اعتماد نسبی مردم ایران در فرد برگزیده جست و جو می کند.
جلیلی، فرد مورد اعتماد رژیم و شخص خامنه ای است، اما این تغییر نه با سیمای جلیلی که سیاست خشک و بی انعطافش هم چون تعبد مذهبی اش،ملالت و کسالت را به میزهای مذاکره می کشاند؛ بل که با حسن روحانی، اصلاح طلب تحت فرمان رهبر، تحقق خواهد یافت. در این وضعیت حساس، خطر ناک و البته پیچیده، تاکتیک نا منعطف خلیلی دیگر به کار نظام و رهبری نمی آید. اصلاح طلبی روحانی محصول آرایش شده رهبر از اصلاحات است. نوع اصلاح طلبی که خامنه ای از آن حمایت می کند، رهبرش نه موسوی و کروبی و خاتمی و هاشمی، که شخصیت فرومایه و چند رنگی به نام روحانی خواهد بود. او خواهد توانست در کسب اصلاح طلبی آرایشی رهبر، با هدایت او به پایین ترین خواسته ها و مطالبات تن دهد. آنان - به ویژه رفسنحانی - ممکن بود خارج از مدار رهبر همه چیز را به نام خود تمام کنند. حالا نظام از تاکتیک های گذشته خود در امر انتخابات درس گرفته و خوب می داند حمایت رسانه ای - صدا و سیما ... دولتی - تاثیر معکوس خواهد بخشید و تبلیغ خلیلی به نفع روحانی تمام خواهد شد.
چه بسا روحانی بهتر از جلیلی باشد - امری که مردم را به سوی روحانی ترغیب کرده - ؛خلیلی ای که در راستای استراتژی نظام حاکم، مهره ای قابل اعتماد محسوب می شود اما به جهت تاکتیکی - در موقعیت فعلی - دیگر چهره ویترینی نطام در روابط بین المللی نخواهد بود. رهبر، با اصلاح طلبان خودی، شطرنج هسته ای را با مضمون عقب نشینی در راه شکستن هرچند نیم بند تحریم ها به پیش خواهد برد. با این همه نیاز به اصلاح طلبان خودی، به نظر می رسد روحانی کاندیدای مورد نظر خامنه ای است، نه خلیلی!
----
علی صدیقی/ برگن
-چند ساعت مانده به انتخابات ریاست جمهوری اسلامی سال 1392-
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
