سوگی آهنین

چاوز! از میانه رفت یا نرفت؟
نه نرفت!
جسم او سکوت کرده است
چشم او دگر نگاه را
به سوی مردمش رها نمی کند
پیکرش درون خاک می رود
لیک یاد او
هماره در درون جان توده های کار
می دهد نوید :
" نگاه چیره ای ز دشمنان خلق را
که از فراز، سایه ای کریه را
به روی رویش شکوفه ها فکنده است
به رأی توده های رنج
از فراز در درون توده رم دهیم"
تا که داد
سایه ای ملیح را
بروی چشمه ها و دشتها و شهر ها
بگسترد.
http://masouddelijani.blogfa.com/post-169.aspx