|
|
|
|
٩٩ سال است که روز هشتم مارس به نام زنان ثبت شده است. در این روز دست آوردها و اهداف تحقق نیافته در عرصۀ زنان برشمرده میشود و دورنماها و نقص ها مورد سنجش و تحلیل قرار می گیرد.
ما با پنج زن ایرانی پژوهنده و فعال حوزۀ زنان به پرس و جو دربارۀ حس خوشبختی نشسته ایم. پرس و جویی که برای اغلب آنان شگفت انگیز به نظر آمد. سیمین بهبهانی، شاعر برجسته، میگوید که خوشبختی احساسی درونی است. نمی توان آن را تعریف کرد و برایش شکل و بعد و مفهومی منسجم و کلی تصور کرد. او با تأسف، بر این واقعیت انگشت میگذارد که زنان و دختران جوان امروز در ایران امنیت ندارند. اگر از خانه بیرون بروند، پدر و مادرشان دل نگران میمانند و اگر در دانشگاه حرفی بزنند، سر از زندان در می آورند. در چنین شرایطی احساس خوشبختی کردن چندان آسان نیست. فرزانه طاهری، مترجم، معتقد است خوشبختی اگر هم باشد، لحظه ای و ناپایدار است. ناکجا آبادی که از آن در ادبیات و فلسفه صحبت می شود، دیگر وجود ندارد. جهان امروز با این همه ارتباطات و با وجود دارفور و غزه، خلوتی برای خوشبختی باقی نمی گذارد. او تأکید می کند که امروز در ایران تمام وجود و کار و زندگی یک زن، ارزش یک بیضۀ مرد را دارد. حال اگر این را نفی کنیم یعنی به خوشبختی نزدیک شده ایم؟ فاطمۀ صادقی، استاد دانشگاه، می گوید: زنان ایران آزاد متولد می شوند و در بردگی زندگی میکنند. پس خوشبختی رهایی آنان از بردگی است. او بردگی جنسی، فکری و اجتماعی را ناشی از نگاهی می داند که از منظر طبیعت یا شریعت و یا تقسیم کار اجتماعی به زنان و جایگاهشان انداخته می شود. رهایی از این بردگی به خاطر مقاومت کسانی که از این بردگی بهره مند می شوند کاریست دشوار. پس تلاش برای آزادی از بردگی هم شیرین است و هم به علت دشواری تلخ. زهرۀ معینی، فعال حوزۀ زنان، حس خوشبختی را در جامعۀ زنان امروز بسیار ضعیف می بیند و علت را در کمبود امنیت عاطفی، اقتصادی و اجتماعی می بیند. زنی که همواره با خطر هوودار شدن روبروست و یا در صورت طلاق هیچ پناهگاه اقتصادی و اجتماعی ندارد، چگونه می تواند احساس خوشبختی کند؟ نرگس محمدی، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر، می گوید: تا زمانی که کرامت یک زن به عنوان کرامت یک انسان تلقی نمی شود، صحبت از خوشبختی کاری بیجاست. زنان امروز ایران با رفتار و عرف رایج در جامعه و خانواده ای که ریاستش با مرد است، احساس کرامت انسانی نمی کنند. نگاه برتری جوی نهادینه شدۀ مردان مانع از آنست که زنان در خانه، محل کار، در دادگاه خانواده و در احزاب سیاسی احساس انسانی را کنند که با مردان دارای حقوق برابر است و در مقام گفتگویی برابر و آزاد با آن ها قرار دارد. این گفت و گو را بشنوید نظر شما؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد |
|
