Shahbaznakhai8@gmail.com
درحالی که تاهمین یکی دوهفته پیش، منابع مختلف شمار کشته شدگان قیام مردم مردم شجاع و استوار سوریه را 44 تا 46 هزارنفراعلام می کردند، آخرین کزارش سازمان ملل متحد این شمار را بیش از 60 هزارنفر می داند و مشخص نمی کند که این تفاوت 14 یا 16 هزارنفری ناشی از خطای آمارهای قبلی است یا این که درهمین چندروزاخیراین تعداد ازافراد قربانی خیره سری و جنایتکاری یک دیکتاتور وابسته به حمایت دیکتاتوری جنایتکارتراز خودش شده اند.
روزیکشنبه 6 ژانویه، پس از بیش از 6 ماه وقفه در ظاهرشدن و سخنرانی درمجامع عمومی، بشار اسد به یک سخنرانی پرداخت که محتوا – یا بی محتوایی – ی آن باردیگر موجب حیرت فراوان شد. حیرت ازاین که یک دیکتاتوردربرج عاج نشسته و بریده از واقعیت های جامعه، تاچه حد می تواند برای مردم –وحتی خودش- زیانبار و خطرناک باشد.
فزون براین، رفتار و گفتار بشار اسد یکباردیگر ثابت می کند که دیکتاتورها از سرنوشت یکدیگرعبرت نمی گیرند وگرنه بشار اسد نمونه ای حاضردر گذشته نزدیک، معمر قذافی، دیکتاتور لیبی را برای عبرت گرفتن دربرابر چشمان خود دارد.
درسخنرانی روز 6 ژانویه، بشار اسد (نقل از بی بی سی فارسی) گفت: «تاوقتی حتی یک "تروریست" درسوریه باقی است، مقابله با تروریسم را متوقف نخواهد کرد». بشار اسد همچنین نظرخود را درباره "راه حل سیاسی" بحران سوریه توضیح داد و گفت طرح پیشنهادی اش افزون بریک کنفرانس گفتگوی ملی، شامل برگزاری همه پرسی درباره میثاق ملی نیز هست. اصول طرح پیشنهادی بشار اسد عبارتند از:
= قدرت های بیرونی مسلح کردن آنچه را او "گروه های تروریستی" خواند متوقف کنند.
= پس از آن، ارتش عملیات نظامی را متوقف ولی حق دفاع از منافع کشور را همچنان حفظ می کند.
= بعد، دولت با افرادی که او "احزاب سیاسی و شخصیت های سوری" خواند، ارتباط می گیرد تادر کنفرانسی برای گفتگوی ملی مشارکت کنند.
= دراین کنفرانس تلاش خواهد شد تا میثاق ملی تدوین شود، این میثاق به همه پرسی گذاشته می شود و زمینه ساز انتخابات پارلمان و تشکیل یک دولت جدید است.
بشار اسد پس از ارائه این پیشنهادات نبوغ آمیز به ملتی که در درگیری ها برای برکناری او و نظام دیکتاتوری تک حزبی اش تاکنون بیش از 60 هزار قربانی داده اند و شعار اصلی شان از هفته های اول قیام: «الشعب یرید اسقاط النظام»، (مردم سقوط نظام را می خواهند) بوده، در نقش یک صاحب نظر علوم سیاسی به تحلیل و بررسی محتوای قیام مردم سوریه پرداخت و گفت: «حرکت مخالفان دولت سوریه یک انقلاب نیست [زیرا] هر انقلابی رهبر لازم دارد. چه کسی رهبر این انقلاب است؟»!
پس از این تجزیه و تحلیل درخشان – که طعنه به تحلیل های مقام معظم رهبری خودمان می زند- بشار اسد هرآنچه را لایق خود اوست نثار مخالفان خویش کرد و درمیان هلهله و هورای کسانی که در یک سالن اپرا گرد آورده شده بودند به سخنان خود پایان داد.
سخنان بشار اسد واکنش های بسیار داشت. تنها واکنش مثبت و موافقت آمیز ازسوی وزیرخارجه حکومت آخوندی –تنها حامی باقی مانده برای بشار اسد- بود. علی اکبر صالحی گفت: «جمهوری اسلامی طرح بشار اسد برای حل فراگیر بحران را تایید می کند».
به جز حکومت آخوندی، بقیه اظهارنظرها مخالفت آمیز، محکوم کننده یا حتی استهزا آمیز بودند: سخنگوی بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل گفت که او: «ازاین که سخنرانی 6 ژانویه بشار اسد به راهکاری که بتواند رنج وحشتناک مردم سوریه را پایان دهد نرسید، ناامید است». وزیر امور خارجه انگلیس ترجیع بند «رفتن بشار اسد حتمی است» را تکرار کرد و وزیرامورخارجه ترکیه نیز گفت: «رابطه اسد با واقعیت قطع شده است».
ائتلاف ملی سوریه، مهم ترین تشکل مخالفان رژیم بشار اسد، که توسط بیش از 100 کشور دنیا به رسمیت شناخته شده، اعلام کرد: «سخنان اسد صرفا درخدمت نابودی تلاش های دیپلماتیک برای حل بحران سوریه است».
روزنامه "واشنگتن پست" درمقاله ای به تحلیل سیاست دولت تازه باراک اوباما درقبال بحران سوریه پرداخت و نوشت: «درحالی سال نو آغازمی شود که دولت اوباما و شرکایش انتظاردارند مذاکرات اتمی با رژیم تهران پس از 6 ماه وقفه ازسرگرفته شود... 1+5 همچنان برتعلیق غنی سازی اورانیوم، بستن تأسیسات زیرزمینی فردو و ارسال موجودی اورانیوم غنی شده به خارج از کشور تأکید دارد... درمقابل رژیم تهران خواسته هایی دارد که بسیاری از آنها درنظردولت باراک اوباما غیرقابل قبول هستند. ازجمله این درخواست ها به رسمیت شناختن غنی سازی اورانیوم برخلاف چند قطعنامه شورای امنیت است که توقف آنرا مقرر کرده است، یا این که رژیم تهران می خواهد آینده سوریه را به پرونده اتمی پیوند دهد».
رسانه های دیگر غربی نیز به تفسیر سخنان بشار اسد پرداختند. نشریه انگلیسی "دیلی تلگراف" سخنرانی بشار اسد را «یاد آورنده روزهای پایانی حکومت معمرقذافی دیکتاتور سابق لیبی» دانست و تأکید کرد: «سرنگونی او نزدیک است و هیچ امیدی به پیروزی اونیست». روزنامه "لیبراسیون" فرانسه با استهزاء نوشت: «اسد بعد از 7 ماه سخن گفت، اما هنوزکراست». نشریه "فیگارو" فرانسه نیز بشار اسد را با وضعیت برخی از دیکتاتورهای سرنگون شده، مثل صدام حسین، اسلوبودان میلوسویچ و معمرقذافی در اواخر حکومت آنها مقایسه کرده و اشاره می کند که بشار اسد هم از قاعده ای که این دیکتاتورها را سرنگون کرد مستثنا نیست.
اما، فراتر از همه این سخنان و تحلیل ها، این اراده استوار و خلل ناپذیر مردم شجاع و مقاوم سوریه است که با رشادتی کم نظیر در 22 ماه گذشته دربرابر جنایتکاری های بشار اسد و حامی ولایت فقیهی اش ایستادگی و نظر خود را درمورد طرد حکومت فاسد و آدمکش بشار اسد به کشورهای مماشات گر غربی و در رأس آنها امریکا نیز تحمیل کرده اند و چنان دیکتاتور مفلوک دمشق را به هذیان گویی واداشته اند که دز سالن اپرای دمشق نمایش درماندگی می دهد!
