مقر سازمان ملل متحد، 14 اسفند ماه 1387- امروز جمعی از فعالان پیشرو حقوق زن در ایران با شرکت در پنجاه و سومین نشست کمیسیون مقام زن، ویژه سازمانهای غیر دولتی، اعلام کردند که علیرغم اهمیت نقش زنان در همه حوزه های اجتماعی، زنان ایران در مبارزاتشان برای برابری جنسیتی، در بسیاری از حوزه ها با چالش های جدی مواجه هستند.
زنان شرکت کننده در این کنفرانس در میزگردی تحت عنوان "نابرابری های میان زنان و مردان، خشونت علیه زنان و اچ آی وی ایدز در ایران" سخنرانی کردند. این میزگرد توسط انجمن ایتالیایی زنان در توسعه (آیدوس) سازماندهی شده است.
در حالیکه مدافعان حقوق زن بیش از یکصد سال است که برای برابری مبارزه می کنند، اما در سالهای اخیر شاهد سیاستهایی بوده اند که نابرابری های جنسیتی در آنها شدت گرفته است. در ایران در سه دهه اخیر، سیاستهای دولتی بیش از برابری جنسیتی بر عدالت جنسیتی مبتنی بوده است. به عبارت دیگر، دولت مروج سیاستهایی است که مدعی تفاوتهای میان مردان و زنان است و متناسب با آن باید حقوق، مسئولیتها و نقش های انها نیز متفاوت باشد.
دانیلا کلمبو؛ رئیس آیدوس در این نشست گفت:"زنان ایرانی یکی از پویاترین و موثرترین جنبش های برابری جنسیتی را در جهان امروز رهبری می کنند. طیف وسیعی از فعالیتهایی که توسط این فعالان حقوق زن مورد بحث قرار گرفت وطرح چالش های پیش روی آنها بر اهمیت حقوق زنان و فوریت مبارزه برای آن گواهی می دهند."
سوسن طهماسبی یک دید کلی ازجنبش کمپین یک میلیون امضا، که جنبشی است مبتنی بر توده مردم و هدف آن اصلاح قوانین تبعیض آمیز علیه زنان است، ارائه کرد. سوسن طهماسبی هم اثرات تبعیض قانونی بر زندگی زنان و هم فعالیتهای صلح آمیز کمپین را برای تغییر مورد بحث قرار داد و به حضور سه نسل از زنان و مردان برابری خواه در این جنبش اشاره کرد. او همچنین ، به اجرای حکم زندان عالیه اقدام دوست که بخاطر شرکت در تجمع مسالمت آمیز علیه قوانین تبعیض آمیز به سه سال زندان محکوم شد و در حال حاضرنیز در زندان بسر می برد در سخنرانی خود اشاره کرد
خدیجه مقدم در این نشست گفت که نابرابری های اقتصادی و نبود فرصتهای برابر شغلی، بر زنان بطور نامتناسبی اثر می گذارد. او با اشاره بر اینکه زنان سرپرست خانوار که تعدادشان رو به افزایش است و از فشارهای اقتصادی شدیدی رنج می برند و بسیاری از آنها در وضعیت زیر خط فقر زندگی می کنند، تاکید کرد که ضروری است که برنامه هایی با ثبات برای توانمند سازی اقتصادی زنان به فوریت اجرا شوند. خدیجه مقدم فرهنگ پدرسالارانه، تبعیض قانونی علیه زنان و عدم برنامه ریزی های متناسب با نیازها را چالش های اصلی پیش رو برای توانمند سازی اقتصادی زنان در ایران معرفی کرد.
آسیه امینی در باره مجازات سنگسار گفت که چگونه تبعیض علیه زنان که در قانون مجازات تعریف شده است به همراه شرایط نا برابر اجتماعی به احکام سنگسار منجر می شوند. آسیه امینی از تحقیقات خود در باره موارد سنگسار زنان در سالهای اخیر گزارش داد و در باره کار فعالان برای پایان دادن به سنگسار بحث کرد.
پروین بختیارنژاد اشاره کرد که خشونت علیه زنان بویژه در استانهای عشایرنشین در ایران شدت دارد. او ضمن ارائه مباحثی از تحقیق وسیع خود در باره قتل ناموسی گفت که تعصبات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و قانونی علیه زنان در جوامع عشایری به افزایش تعداد قتل های ناموسی منجر می شوند.
فاطمه فرهنگ خواه بر مسائل زنان سرپرست خانوار مبتلا به ایدز تاکید کرد. فرهنگ خواه گفت که اکثریت این زنان، که بسیاری از آنها از نظر اقتصادی فقیر هستند و خودشان هم به ایدز مبتلا می باشند، و در بسیاری از موارد شوهران آنها یا بخاطر مواد مخدر در زندانند و یا در اثر ابتلا به ایدز از پا در آمده اند. او بر بار مسئولیت این زنان اشاره کرد و گفت که این زنان بار مسئولیتهای چندگانه برای تامین زندگی افراد خانواده، مراقبت از فرزندان (که آنها نیز احتمالا به ایدز مبتلا هستند) و مراقبت از خودشان را بر دوش می کشند که غالبا توسط سیاستگذاران نادیده گرفته می شود.
شهلا اختری چالش های همکاری میان آژانس های سازمان ملل متحد و تشکل های غیر دولتی در ایران در زمنیه ایدز را مورد بحث قرار داد وضمن یادآوری دست آوردها ی موثر، توصیه هایی هم برای آژانس های سازمان ملل و هم برای تشکلها به منظور بهبود همکاری ها ارائه کرد. او ضمن تاکید بر اهمیت چنین همکاری هایی برای پرداختن به مسائل زنان ایرانی که توسط سایر سخنرانان ارائه شده است، برای حرکت به سمت امحاء نابرابری های جنسیتی وجلوگیری از گسترش بیماری ایدز بر همکاری سه جانبه بین ارگانهای دولتی ، آژانسهای سازمان ملل و نهادهای مردم نهاد ایرانی تاکید کرد.
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
