چرا این اظهار نظر که " افراد و عناصری در اتحاد جمهوریخواهان حضور فعال دارند که پاره ای از " پوزیسیون" محسوب می شوند نه اپوزیسیون، و این افراد و عناصر از عوامل تداوم بحران اعتماد در میان اپوزیسیون اند "، این حد شما را بر آشفته کرده است ؟ گویا قرار بود شما نمایندگان یک جریان مدرن با نظرات متنوع و تولرانت باشید. معنای مدرن و تولرانت بودن این است ؟
**********************
مقاله ی کوتاه من با عنوان " بحران اعتماد، چشم اسفندیار اپوزیسیون " به گونه ای غیر منتظره چنان گروهی از اعضای " اتحاد جمهوریخواهان" را بر آشفته کرده است که فراموش شان شده که به ادعای خودشان عضو یک سازمان " مدرن و تولرانت" یا به قول فرخ نگهدار " پر تحمل ترین" جریان سیاسی هستند. این بر آشفتگی و رعشه را در واکنش ها و پاسخ های بابک امیر خسروی و نیکروز اولاد اعظمی و تعداد دیگری از اعضا ی این اتحاد به روشنی می توان دید. من بنا دارم اگر گرفتاری هایم امان بدهند به پرسش ها و نظرها و ادعاها ی حاشیه ی این موج بر آشفتگی بپردازم ، اما برای اینکه حمل بر " بی اخلاقی و کینه ورزی " من نشود چند کلمه ای در حاشیه ی مقاله ی نیکروز اولاد اعظمی قلمی می کنم :
1- در باب تولرانس : حرف من ، که حتی فرخ نگهدار هم متوجه شده و به آن اشاره کرده، روشن است . فرخ نگهدار و همفکران اش با اتکا و به اعتبار نظرات و رفتار سیاسی شان پاره ای از " پوزیسیون" هستند و حضورشان در میان اپوزیسیون به تداوم بحران اعتماد در این اپوزیسیون دامن می زند.. متاسفانه برخی از اعضای " اتحاد جمهوری خواهان " که ادعا شده است : " یک سازمان مدرن با نظرات متنوع و در عین حال تولرانت هست" ، و مبلغ شفافیت و علنیت و دموکراسی تا حد پذیرش حامیان جمهوری اسلامی در درون خویش ، در برابر این نقد ونظر بر آشفته شده اند و با نسبت های " کینه ورز ، تند خو، مغرض ، ناشی، غیر مسؤل و...." سراغ مقاله و نویسنده اش آمده اند. آقای فرخ نگهدار که نظرشان مورد نقد یا پرسش قرار گرفته است یکی از افرادی ست که علیرغم تحمل اش تا حد مدارا باجنایتکاری چون خامنه ای ، بر افروخته و دژم نقد و نظر من را " کینه ورزی و تند خوئی و غیر اخلاقی و نقره داغ کردن و..." خواند ه اند . وآقای نیکروز اولاد اعظمی هم که فرخ نگهدار را " نحبه ی سیاسی میهن" اش می پندارد تبعیت امر کرده است . آیا این واکنش ها در برابر یک اظهار نظر، نشانه ای از مدرنیت و تولرانس بر خود دارند؟
2- در باب " بی اخلاقی " : " بی اخلاقی " مرحمتی ِ بابک امیر خسروی به من ا ست ، ( که من نگران وضعیت قلب این پیر مرد هم هستم ) . خود بابک امیر خسروی این بی اخلاقی را تعریف کرده است ، یعنی : تعیمیم نظر مطرح شده ی فرخ نگهدار در همایش پنجم به کل اتحاد ، ( که البته بنده چنین کاری نکرده ام ) . در آغاز من فکر می کردم ایشان فقط امر " تعمیم " را " بی اخلاقی " معنا کرده اند اما وقتی دیدم ایشان از نطرات فرخ نگهدار اعلام برائت کردند تازه متوجه ی منظور شان از " بی اخلاقی " شدم . نیکروز اولاد اعظمی هم که به دنبال بابک امیر خسروی متوجه می شود چه دسته گلی در رابطه با " نخبه سیاسی" اش به آب داده ، آغاز ِ تقلا می کند تا " مسخ " شدگی نظر را به گردن " تعمیم " بی نوا بیاندازد . در هر حال هنوز باب این " بی اخلاقی " باز است تا شاید مشخص شود منظور نظر چی و کیست ؟!
3- در باب " کینه ورزی " : نیکروز اولاد اعظمی و دوستان و همفکران دیگرِفرخ نگهدار سالیانی ست که هدفمندانه اصرار و سعی دارند نقد هایی که به فرخ نگهدار می شود را" بر خوردهای شخصی " و " بر خورد های غیراخلاقی و کینه ورزانه "جلوه دهند . این تلاش نا صادقانه و ارعابی، ضمن مصونیت سازی برای فرخ نگهدار ،هدف دیگری را که جلوگیری یا مسخ باز خوانی و درس آموزی از یکی از بزرگترین فجایع سیاسی در تاریخ معاصر میهنمان است را هم دنبال کرده و می کند ، و آن بازخوانی و درس آموزی از پرونده ی مفتوح فرخ نگهداربه عنوان دبیراول سازمان اکثریت و پرونده ی سازمان اکثریت در رابطه با همکاری و همیاری با حکومت اسلامی ، به ویژه در اواسط دهه ی 60 و تبدیل سازمان اکثریت به یکی از ارگان های سرکوبگر حکومت اسلامی و زائده ی وزارت اطلاعات ،و همچنین در رابطه با اعمال " ترور شخصیت " در این سازمان والخ ....است .
نیکروز اولاد اعظمی ای که مدرس فلسفه و روشنگری می نماید و مقاله های بسیار ارزشمندی هم در این عرصه ها نوشته است، متاسفانه از بازیگران دیرینه ی این سناریو ست. به نطر من روش و منشی - که سه نمونه در باب اش آوردم - بعید است بااخلاق مداری و روشنگری مورد تدریس وادعای ایشان ، پیوند و نسبتی داشته باشند .
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
