|
۲ ژوئن ۲۰۱۲
مصاحبه با آقای میشل کیلو (MICHEL KILO) میشل کیلو یکی از مخالفین رژیم سوریه میباشد که در اوایل سال جاری در پی فشار و تهدید مجبور به ترک کشورش شد. او اینک در حزب دموکراتیک خلق فعال است و در چارچوب فوروم دموکراتیک نقش مهمی دارد. مقدمه : از شما بخاطر پذرفتن به دعوت من به این مصاحبه تشکر میکنم. ما و شما میدانیم که بین دو رژیم ایران و سوریه روابطه ژئو استراتژیک و ژئو پولیتیک وجود دارند. اما روابط بین مردم این دوکشور که قربانی این دو نظام هستند نا مشهود هستند و یا اینکه در بیان همبستگی و همدردی بسیار نامحسوس میباشند. در حالیکه مردم دو کشور در پی آزادی ، دموکراسی، عدالت و احترام به حقوق بشر و همه اقلیتهای مذهبی، ملی ـ قومی هستند. این دو نظام تا کنون بما نشان دادند که این خواستها ی مشروع و تاریخی را نمیشنوند. ما بطور قطع رژیم سوریه، دوران پدر و پسر خانواده اسد را بعلت جنایاتش و همچنین دخالت رژیم ایران در امور داخلی سوریه را محکوم میکنیم.در این روزها ما از طریق ارتباطات جمعی شاهد جنایات تاسف بر انگیز، بویژه در شهر " حوله" بودیم. دو طرف درگیر نظامی، یکدیگر را به این اقدام جنایتکارانه نسبت میدهند. آیا شما از ماهیت این جنایت اطلاعی دارید؟ میشل کیلو: رژیم سوریه مسئول این جنایت است. رژیم از همان روزهای اول اعتراضات ، راه حل نظامی را برای حل مشکلات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در پیش گرفت و امکانات نظامی و نهادهای ویژه را در پیش گرفت . همانطوریکه میدانی یک بحران اجتماعی باید از طریق سیاسی حل شود نه نظامی، نیروی(نظامی) مسائل بحران اجتماعی و سیاسی را حل نمیکند.جامعه سوریه خواهان آزادی است، نمیتوان این خواسته آزادی را با نیروی نظامی جواب داد. فقط با گشایش گفتگو و دیالوگ و فضای دموکراسی و تصمیم به پذیرش در خواست مردم و از طریق نفع عمومی صورت پذیر است. این مستقل از قدرت مسلط است. این فضا در سوریه وجود ندارد.از نظر من ، افکار عمومی یعنی دولت واقعی مردم و مستقل از دولت که از حدود 40 سال قبل توسط این نظام قبضه شد و این نظام جامعه را به انشعاب کشاند. رژیم مسئول این جنایات است و از همان روزهای اول اعتراظات در شهر "درعا" با نیروهای نظامی و هلیکو پتر به روی مردم آتش گشود. این رژیم مبارزه مردم را به تضاد بین مذ اهب دینی علوی و سنی تغییر داد و آنرا به یک بحران منطقه ای سوق داد و با دعوت از نظامیان ایرانی و سپاه و " نیروهای قدس" که به نظامیان سوریه مشاوره میدهند و این نیروها در بعضی مواقع در سرکوب مبارزات مسالمت آمیز شرکت میکردند. س ـ برای ما و مردم ایران توضیح دهید که اهداف شما چیست؟ ج ـ ما اهداف مشترک با شما و سازمان شما داریم . ما خواهان یک جامعه دموکراتیک ، آزادی شهروندان ، ما خواهان جامعه ای مدنی هستیم که پایه قدرت دولتی و جمهوریت باشد،ما خواهان مطبوعات آزاد و مستقل هستیم، قضات باید مستقل باشند، آزادی احزاب، آزادی مردم. اینک فرماسیون سیاسی ما جانشین " کمیته جامعه مدنی" است که در شهرهای مهم سوریه در بر پا داشتن اعتراضات نقش مهمی داشته است. ما امیدواریم کارهای کمیته را ادامه دهیم، به مردم کمک کنیم تا به یک سیاست واقعی و موثر و به نفع مردم و آشتی مردم فراروید. باید مانع شد تا رژیم از مبارزات جامعه برای آزادی را، به جنگ داخلی و جنگ مذاهب تبدیل کند تا سیاستش را به اجراء در آورد. باید به مردم کمک کرد تا سوریه از این بحران خارج شود و یک کشور و مردم متحد، یک کشور متحد و دموکرایتک را پایه ریزی کند نه یک جامعه از هم پاشده و منشعب. س ـ لطفا از خودتان و تاریخ مبارزاتی خودتان بگوئید. ج ـ از نظر تاریخی من همیشه مارکسیت بودم و تقریبا در تمام زندگی خودم کمونیست بودم و حالا هم کمونیست هستم. فکر میکنم که کمونیست دوران شوروی سابق ، یک کمونیست کاریکاتوری از کمونیست بود. ما کمونیستی میخواهیم که بقول کارل مارکس آزادی، عدالت و خوشبختی کارگران را میخواهد. من یک روشنفکر، نویسنده هستم و از خانواده فقیر آمده، از محله فقیر و از شهر فقیر آمده، من در تمام زند گی خود کار کردم. من از سال 1955 در حزب کمونیست سوریه فعالیت کردم. انتخاب من یک انتخاب خوبیست که در خدمت مردم میباشد، نسبت به مردم، نسبت به آزادی، عدالت اجتماعی و در خدمت دیانت مردم است. خود را فدای آرزو و خوشبختی مردم میکنیم ، فذا کاری برای دیگران یعنی فداکاری برای خودمان و برای بچه ها و خانواده هایمان. من در همه زندگی این کار را انجام دادم، حالا هم در خدمت مردم سوریه هستم و آنچه را که میتوانم انجام میدهم. من از 50 سال قبل دشمن رژیم بودم. زمانیکه 4 تا 5 نفر به دشمنی با رژیم معروف بودند، من یکی از آنها بوده و هستم و امیدوارم نقش موثر و لازم را بعنوان یک مخالف و برای آزادی از رژیم دیکتاتوری ، رژیم وحشی قدرت بعثی، داشته باشم. س ـ چند حزب کمونیست در سوریه وجود دارد؟ ج ـ 3 ، 4 حزب کمونیست سوریه وجود دارند. حزب کمونیست خالد بکتاش که شبیه حزب کمونیست شوروی سابق است. حزب کمونیست پولیت بورو" دفتر سیاسی" که مدت زمانی دوست آن بودم و با رفقای این حزب در زندان بودم ، هر چند عضو رسمی نبودم. اما از بیرون حزب به شکلگیری آن کمک کردم. من در سوریه در بین مردم و روشنفکران به کمونیست بودن شناخته میشوم. در سوریه کمونیستها وجود دارند. دو نوع سازمان کمونیستی وجود دارد. عده ای با ساختارهای قبلی و سانترالیسم دموکراتیک، عده ای هم با کمونیست بودن اما با مبارزه بر پایه جنبش مردم و برای آزادی مبارزه میکنند.این نوع سازمانهای کمونیستی نقش بسیار مهمی د رمبارزه برای آزادی داشته و دارند. این نوع احزاب از سالهای 1976 شروع به تغییرات درونی نمودند. اعضای آنها از سال 1980 به زندان افکنده شدند. حزب " پولیت بورو" به حزب دموکراتیک خلق تغییر یافت. البته دو حزب کمونیست دیگر وجود دارند که بطور نسبی در قدرت مشارکت دارند. بعضی از گروههای کمونیستی هم هستند که گاهی با رژیم و گاهی علیه رژیم بودند. من حالا عضو حزب دموکراتیک خلق هستم که دارای برنامه کمونیستی است اما با برنامه های مختلف از احزاب کمونیستی سنتی. ما با ایده های نوین و در تماس با مردم کار میکنیم. ما بعنوان یک سازمانی کار میکنیم که برای آزادی و دموکراسی و آزادی فردی مبارزه میکند. ما به ابتکارات مردم و فرد ارزش قائل هستیم، ما یک سازمان بسته نیستیم ، شبیه سانترالیسم ، شبیه حزب کمونیست شوروی سابق. س ـ از وضعیت ساسی، اقتصادی و اپویسیون بطور عام و یا از اپوزیسیونها صحبت کنید. وزن جوانان و بویژه زنان و بازیگران سیاسی داخلی و خارجی چگونه هستند؟ ج ـ دو نوع اپوزیسیون وجود دارند. اپوزیسیون داخلی شامل کمونیستها، ناسیونالیستها، لیبرالها و جوانان مخالف رژیم که این انقلاب را سازمان میدهند. اپوزیسیون سنتی به دو گرو تقسیم میشود. سازمان اپوزیسیون در خارج یعنی شورای ملی سوریه. اپوزیسیون داخل کشور شامل ناصریستها، چپ گراها، ناسیونالیستها، دموکراتها و لیبرالها. اپوزیسیون خارج از حمایت خارجی برخوردار است و حمایت واقعی در داخل ندارد. اپوزیسیون داخل از ترس رژیم علنی نیست. اما اپوسیون واقعی " کمیته جوانان" میباشد که مدل کمیته ما را پذیرفته و در همه جا کمیته اعتراضی بر قرار کرده و در همه جا تظاهرات علیه رژیم را سازمان میدهند.این اپوزیسیون واقعی میباشد.من فکر میکنم که در آینده ترکیه نقش مهمی را در اپوزسیون خارج کشور و در ارتباط با اخوان المسلین ایفاء کند. ترکیه برای داشتن نیروی مهم در سوریه اخوان مسلمین را که درگذشته در صحنه سیاسی سوریه غایب بود، حالا با حمایت مالی و سیاسی خارجی ، این جریان بیش از پیش قوی میشود. قطر و عربستان هم از آنها حمایت میکنند.رژیم هم با گزینه نظامی علیه مردم که خواهان آزادی، دموکراسی و حقوق شهروندی هستند، آنها را به سمت اسلامگرائی سوق میدهد. جوانان و زنان بسیار فعال هستند. هزاران زن در زندان هستند. زنان این نظام را نمیخواهند، بلکه خواهان نظامی دمکراتیک ، خواهان آزادی، برابری و آزادی فردی شهروندی هستند و میخواهند بعنوان یک انسان واقعی ارزیابی شوند. رژیم از نظر اقتصادی در وضعیت بحرانی بسر میبرد. ایران به رژیم کمک مالی میکند تا سرکوبها را ادامه دهد. زندگی اقتصادی کاملا از هم پاشیده شده است. بیکاری، بسته شدن کارخانه معضلی است برای رژیم. حتی کشاورزان نمیتواند کشت کنند و دلیل آنهم اینست که مزارع زیر تانکها و نفربرهای نظامیان هستند. خیابا نها و شاهراهها بواسطه تانکها ارتباط ندارند.آنهائیکه پول دارند با ترس از آینده سرمایه گذاری نمیکنند. وضعیت اقتصادی کاملا بلوکه شده است. س ـ یک بخش از جامعه بین المللی در ماههای اخیر چندین نشست در استانبول، تونس و پاریس با عنوان " دوستداران سوریه" با نظارت آمریکا، فرانسه، ترکیه، عربستان سعودی و قطر تشکیل دادند.این نشستها شورای ملی سوریه را بعنوان اپوزیسیون رژیم شناساند. در این باره چه فکر میکنید و آیا شما در این نشستها شرکت داشتید؟ ج ـ این نشستها، شورای ملی را بعنوان یکی از نیروهای اپوزیسیون شناخت نه همه اپوزیسیون. اعضای این شورا با تحریف از این اعلام، میخواهند خود را با این عنوان تحمیل کنند. ما در این نشستها شرکت نداشتیم و نخواهیم داشت. ما فکر میکنیم که مردم سوریه باید مسئله خود را با رژیم بمثابه یک حاکمیت ملی، مسئله را حل کند نه وارد بازیها با نیروهای خارجی و در رقابتهای آنها قرار گیرد. ما فکر میکنیم که این شورا بمثابه وسیله ای ایجاد شد تا خارجیها در امور داخلی سوریه دخالت کنند. ما خواهان استقلال عمل خودمان هستیم. ما فکر میکنیم که جنبش دموکراتیک سوریه نباید ماهیت مستقل خود را در همراهی با آمریکا ئی ها،فرانسویها و.. آلمانها از دست بدهد. ما فکر میکنیم که کشورمان بویژه توسط آمریکا مورد تهدید قرار گرفته است. بویژه آنکه سوریه یک نیروی عمده در برابر اسرائیل میباشد. شاید آنها ورژیم فکر میکنند که سوریه باید بعنوان یک نیروی عمده در منطقه از بین برود یعنی به یک کشوری تبدیل شود که دیگر غیر قابل هدایت شده و برای مدتها هم غیر هدایت شود. س ـنقش ترکیه را در امور داخلی سوریه چگونه ارزیابی میکنید.از نظر تاریخی و استراتژیکی و معرفی حزب اسلامی آ کا پ، بعنوان یک مدل قابل پذیرش در نزد غربیها برای " بهار عربی" یا اینکه هدف ترکیه در نهایت یک تیر و دو نشان است که از یکسو احقاق حقوق کردها در ترکیه و سوریه را سرکوب کند و از سوی دیگر آن بخشی از رهبری پ.کا.کا در سوریه را برای همیشه از بین ببرد؟ ج ـ تا این لحظه نقش ترکیه بیش از اندازه بزرگنمائی شده است. ترکها سعی کردند از همه جا اسلامگرایان سوریه را که در کشورهای خارج زندگی میکردند، گردهم آورد، اسلا مگرایانیکه از صحنه فراموش شده بودند. در حالیکه ما سکولارها 40 سال علیه رژیم مبارزه میکنیم. ترکها با گردهم آوری آنها از عربستان ، لندن و.. . سنگال آنها را جمع کرد ند و یک کنفرانس راه انداختند و در سوریه و جاههای دیگر تبلیغ کردند و از آنها حمایت مالی کردند و به رژیم بشار اسد فشار آوردند تا با اسلامیها یک دولت ائتلافی تشکیل دهند. وزیر امور خارج ترکیه ، داوود اوغلو، در دمشق این تقاضای تشکیل دولت ائتلافی با اسلامگرایان را داده بود. اما رژیم اسد این تقاضا را رد کرد. آنها( ترکها) نمیخواهند که سوریه آزاد باشد.بلکه میخواهند که سوریه از اسلام ایرانی فاصله بگیرد و به اسلام ترکیه نزدیک شود. کما اینکه وزیر خارجه اسبق ترکیه یک ماه قبل گفت که سوریه با ایران بود و حالا آمریکا باید کمک کند تا سوریه به طرف ما بیآید. هنگامیکه مردم سوریه به اعتراض بر خاستند ، انها مردم را رها کرده بودند. اول گفته بودند که این یک مسئله داخلی است و حالا میگویند باید دخالت کرد. من فکر میکنم که ترکیه منتظر تصمیم بین المللی است تا نقش و چهره واقعی خود را ایفاء نماید. تا حالا ناظر بود تا اسلامگرایان به اهداف خود نزدیک شوند. آمریکاهیها سعی دارند تامدل اسلامی را پیش ببرند. مدل اسلامی ترکیه عدم آزادی در ترکیه است. من یک دوستی دارم که اخیرا به استانبول مسافرت کرد. و شاهد بود که یک دختری یک مرد را اشاره کرده و فریاد میزد که او کُرد است و بعد 10، 15 نفر نیروی انتظامی به او حمله کردند ، فقط بخاطر اینکه او کُرد است. س ـ ایران نشست سران استانبول را بمثابه نشست دشمنان سوریه ارزیابی کرد که این نشست به نفع اسرائیل است. نظر شما در این باره چیست؟ ج ـ به عقیده من رژیم ایران یکی از دشمنان مردم سوریه است. من فکر میکنم که سیاست ایران و اسرائیل در بحران سوریه یکدیگر را تکمیل میکنند. اسرائیل هیچ اقدامی در سوریه انجام نداده است. رژیمی که میخواهد فلسطین را آزاد کند. آنها ( اسرائیلیها) هیچ کاری نکردند که رژیم تضعیف شود، که دشمن آنها است . برای معاهده صلح ، رژیم حدود 44 سال است که بلندیهای جولان را در دست اسرائیلیها قرار داده و هیچ کاری نکرده است. ارتش سوریه در " درعا" در سه کیلومتری با اسرائیلیها و زیر چشم آنها بر روی مردم آتش گشود. رژیم ایران باید سکوت کند، این شرم آور است که رژیم ایران جانب رژیم سوریه را بگیرد که علیه آزادی مردم سوریه است. مردمی که مسلمان هستند و تقاصای آزادی میکنند و میخواهند آزاد زندگی کنند. مردم سوریه چه کاری علیه مردم ایران کردند. ما علیه رژیم مبارزه میکنیم ، اگر رژیم ایران میخواهد مردم سوریه آزاد باشند باید با ما باشد نه با رژیم اسد. رژیم ایران ماشا الله نیروی قدس را برای سرکوب مردم فرستاد ،بجای آنکه برود بیت المقدس را آزاد کند ، همه فکر میکنند که فردا ( نیروهای قدس) میخواهند بیت المقدس را آزاد کنند. این یک دخالت نظامی یک کشور علیه یک کشور عربی است نه علیه اسرائیل. مثلا رژیم ایران سلاحهای گازی به نیروهای ویژه سوریه فرستاده است که سیستم عصبی مردم معترض را برای چند دقیقه فلج میکند ، همچنین باتون الکترونیکی فرستاده است.. آیا مدرکی دارید؟ ما همه ی مدارک را داریم. رژیم ایران یکبار گفت که رژیم سوریه برای ما خط قرمز است. من فکر میکنم که این خط قرمز خواهد افتاد و نظام ایران از دنیای عرب خا رج خواهد شد. ما به نظام دیکتاتوری نیاز نداریم، ما خواهان آزادی هستیم. س ـ نظر شما در باره طرح صلح کوفی عنان چیست و نقش کشورهای روسیه، چین و ایران از یکسو، و کشورهای غربی ، کشورهای عربی خلیج فارس و عربستان از سوی دیگر در باره سوریه را چگونه ارزیابی میکنید؟ این طرح خواهان آتش بس بین رژیم و اپوزیسیون، برگشت ارتش به پادگانها، آزدی زندانیان اعتراصی، احترام به حق تظاهرات، گشایش دیالوگ اپوزیسیون ـ نظام، آزادی چرخش مطبوعات و ارتباطات جمعی میباشد. ج ـ در طرح عنان یک بند هم به نفع رژیم نیست. رژیم این طرح را نپذیرفت. اسد به کوفی عنان گفت من این طرح را زمانی که باندهای مسلح را سرکوب کردم و این اعتراضات را خاتمه دادم ، به اجرا در میآورم. رژیم به حملات خود ادامه داد ، ارتش را در شهر مستقر کرد، هزاران نفر بعد از طرح دستگیر شدند. از ابتداء اصل و ابتکار طرح عنان ما بودیم. شورای ملی سوریه موضع مبهم گرفت.. ما گفتیم که ابتکار عمل از ما بود، ما اولین گرو بودیم که این برنامه را ارائه دادیم تا آرا مش به کشور باز گردد، راه حل سیاسی پیدا شود. حدود یکسال قبل ما این ابتکار را ارائه دادیم و اتحادیه عرب را متقاعد کردیم که این راه حل را بپذیرد، ما روی این برنامه کار کردیم، شورای امنیت سازمان ملل متحد هم این ابتکار را در پیش گرفت. ما فکر میکنیم که این به نفع مردم است. هم اکنون بیش از 150 هزار در زندانها بسر میبرند. باید جوانان را آزاد کرد. کسانی که انقلاب را هدایت میکنند یا کشته شدند و یا در زندان هستند. حالا کاری که ما در هدایت انقلاب کردیم ، جوانان با کسب تجربیات از آن به اعتراضات ادامه میدهند. اسد به کوفی عنان گفت اگر تظاهرات قانونی و آزادی تظاهرات بر قرار شود، مردم دو روزه رژیم را سرنگون میکنند. یک تظاهرات 17 هزاری میتوانند به کاخ ریاست جمهوری حمله کرده و آنرا سرنگون کنند. ما طرح را پذیرفتیم اما رژیم نه. این طرح را باید پیاده کرد، ارتش از شهرها خارج شود، زندانیان آزاد گردند. اما یک نکته مهم را باید اشاره کرد و آنهم اینست که که کشورهای عربی خلیج( فارس) خواهان یک سوریه دموکراتیک نیستند.زیرا برای آنها خطرناک است.همچنین برای اسرائیل هم خطرناک است. اگر مخالفت ایران با اسرائیل است پس باید از دموکراسی در سوریه حمایت کند زیرا دموکراسی در سوریه برای اسرائیل خطرناکتر است. آنها ( اسرائیلیها) بارها گفتند که سوریه و مصر دموکراتیک برای اسرائیل خطرناک هستند. آنها( اسرائیلیها) در سوریه دموکراسی نمیخواهند، آنها جنگ داخلی را میخواهند تا ارتش از بین برود، کشور تضعیف شود و قادر به هدایت نباشد. س ـ آیا سقوط رژیم بستن معاهده صلح بین سوریه و اسرائیل را تسهیل خواهد کرد یا اینکه اشغال بلندیهای جولان یک دستاورد برای همیشه برای اسرائیل خوا هد بود؟ ج ـ من فکر میکنم در صورت برقراری یک نظام دموکراتیک در سوریه، اسرائیل از این بلندیها علیه نظام دموکراتیک اقدام خواهد کرد، اسرائیل میل ندارد در منطقه کشور دوست با آمریکا وجود داشته باشد. ما نمیخواهیم تا زمانیکه اسرائیل سرزمین ما را در اشغال دارد صلح کنیم، اسرائیل با دموکراسی در کشورمان موافق نیست ، آنها نمیخواهند بعد از 44 سال از جولان عقب نشینی کنند. ما میخواهیم سرزمین مان را باز پس بگیریم. هنگامیکه آمریکا ویتنام را اشغال کرد بعد از شکست از آنجا عقب نشینی کرد. ما نمیخواهیم جنگ کنیم ، ما فردا بمثابه یک نظام دموکراتیک مجبور به عقب نشینی در مقابل اسرائیل نیستیم، اما ما نمیتوانم بمثابه یک کشور دموکرایتک اشغال حولان را بپذیریم و دوست آنها باشیم. چرا اپوزیسیون طرح اصلاحات پیشنهادی رژیم را نپذیرفت؟ ج ـ خنده ممتد میشل کیلو، ابتدا اینکه ما این اصلاحات را در سال 2001 پیشنهاد کردیم، ما گفتیم دور میز بنشینیم ، شما در قدرت باشید، آزادی ما را بپذیرید، آزادی احزاب را بپذیرید، بعد در باره مرحله انتقال قدرت صحبت خواهیم کرد. ما گفتگو را برای حل مسائل پذیرفتیم. رژیم اما اصلاحات پیشنهادی ما را نپذیرفت. اصلاحات پیشنهادی اسد این بود که گفت هدف این اصلاحات برای تکمیل مبارزات علیه تروریسم میباشد. یعنی علیه ما. این اصلاحات پیشنهادی رژیم یک شوخی هستند. س ـ راه حل یا راه حلها برای برون رفت از بحران کنونی چه هستند ؟ این در حالیست که یک بخش از اپوزیسیون در جستجوی راه حل نظامی به هر قیمت است. علایم ضعف هم در رژیم اسد برای عقب نشینی دیده میشود. ج ـ تعادل قوا در کشور طوریست که تا این لحظه مشکل است قدرت را از طریق نظامی گرفت. همانطوریکه برای رژیم هم مشکل است تا مردم را از خیابانها شکار کند. بهترین راه حل اینست که این خانواده فاسد و خشونت طلب قذرت و کشور را ترک کند. ما میتوانیم با کسانی که در قدرت قرار دارند وارد گفتگو شویم و مرحله انتقال قدرت در سوریه به سمت یک نظام دموکراتیک و در یک فار یکساله یا دو ، سه ساله به اجرا در آوریم و این هم بستگی به روند گفتگوها دارد. س ـ آیا سقوط رژیم متقارن با بر آمدن یک نظام دینی و با فاصله بیشتر با ایران خواهد بود یا یک نظام سکولار و دارای رابطه میانه با ایران؟ ج ـ ما یک نظام سکولار میخواهیم که همه مردم در آن شرکت داشته باشند، حتی اسلامی ها. ما میخواهیم که ایران یک کشور دوست ما باشد که در امور داخلی ما دخالت نکند. ما تاریخ و اسلام را خوب میشناسیم. اسلام یک کمر بند امنیتی در این کشورها ایجاد کرد. ما میخواهیم با کشورهای مسلمان رابطه دوستی داشته باشیم نه با دیکتاتورها. ما میخواهیم به مردم ایران کمک کنیم تا علیه رژیم ایران برخیزند. همانطوریکه رژیم ایران علیه ما هست. بویژه ما میخواهیم با شما و همه نیروهای ترقیخواه مثل سازمان شما رابطه داشته باشیم. ما نمیخواهیم با نیروهای قدس ، با این نیروهای نظامی رابطه داشته باشیم . منظور شما سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است؟ کدام پاسدار انقلاب، آنها انقلاب را احتکار کردند و انقلاب را دزدیدند. س آیا پیامی برای مردم ایران و رژیم ایران دارید؟ ج ـ من یک پیام بسیار مهم دارم. به مردم سوریه نگاه کنید که غیر مسلح است. او را ترساندن ، در تمام حیاتش در زندان بود. حالا از یکسال و نیم قبل در خیابانها علیه رژیم مشابه رژیم ایران بر خاسته است. بر خیزید ، ترس نداشته باشید، شما نیروی مقاومت مردم را دارید، همانند مردم سوریه. س ـ آیا پیام دیگر دارید؟ برای شما آرزوی پیروزی در مبارزات شما دارم. من بار دیگر حمایت خود را برای شما اعلام میکنم. برادری برای شما و مردم ایران آرزومندم. امیدوارم در آینده نزدیک همدیگر را در تهران و دمشق ملاقات کنیم. خیلی ممنون از این پیام. من هم امیدوارم که روابط ما در آینده عمیقتر شود تا به تبادل نظر بیشتر بپردازیم. سازمان ما، سازمان فدائیان خلق ایران ( اکثریت) از مبارزات شما و مردم سوریه برای تغییرات دموکراتیک، سکولارکه به همه اقلیتهای مذهبی ، قومی احترام بگذارد حمایت میکند. ما خواهان دوستی عمیق بین دو ملت هستیم. ما سرکوب جنایتکارانه و بدون خروج از بحران نظام اسد را محکوم میکنیم. ما محاسبات رژیم اسد در سوق دادن سوریه به جنگ داخلی و تقابل منطقه ای را محکوم میکنیم.ما همبستگی کامل خود را با نیروهائیکه برای سوریه دموکراتیک و حاکمیت و استقلالش ، و علیه هر گونه دخالت منطقه ای و بین المللی مبارزه میکنند، اعلام میکنیم. نظر شما؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد |
|