logo





کند شدن شمشیر دو دم!

پنجشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۱ - ۲۴ مه ۲۰۱۲

شهباز نخعی

nakhaei.jpg
بسیاربعید به نظرمی آید که از مذاکرات بغداد نتیجه مثبت و روشنی بدست آید و به فرض هم چنین شود روی پایبندی نظام ولایت مطلقه فقیه به قول و قرار و تعهدهایش نمی توان حساب بازکرد. اما، به هرحال، این مذاکرات یک نتیجه ملموس خواهد داشت و آن کند شدن شمشیر دودمی است که حکومت آخوندی درهمه سال های گذشته با یک تیغه آن مردم ایران را مرعوب و سرکوب و با تیغه دیگر ازدنیا باج خواهی کرده است!
Shahbaznakhai8@gmail.com
ده سال پیش، زمانی که فعالیت های پنهان هسته ای حکومت آخوندی ظاهرا توسط سازمان مجاهدین خلق افشاء شد، با این پیش بینی که درآینده این پرونده خبرسازباشد و مدتی به درازا کشد، به این فکر افتادم که خبرهای مربوط به آنرا گردآوری و نگهداری کنم تا شاید بعدها بتواند دستمایه نوشتن یک کتاب شود. تنبلی، عدم پیگیری و نداشتن پشتکار لازم سبب شدند که این برنامه، مانند بسیاری از برنامه های دیگر، به بوته فراموشی سپرده شود. امروز از آن تنبلی و نداشتن پشتکار خوشحالم زیرا این صفات منفی سبب شدند که وقت خود را برای مسئله ای که امروز به یک فکاهه و مضحکه چندش آور– درحد گیرکردن سرگاو ملانصرالدین درخمره – بدل شده تلف نکنم.

درطول ده سال گذشته، پرونده هسته ای نظام ولایت مطلقه فقیه تبدیل به کلاف سردرگمی شده که درعین حال که همه را به خود مشغول و حتی کلافه کرده، سفره سیاست بازان دنیا را نیز رنگارنگ و پررونق کرده و همه از این سفره لقمه های چرب و نرم برداشته اند. بیش از همه، این پرونده به حکومت تبهکار، اهریمنی و ناکارآمد آخوندی کمک کرده تا با پوشاندن ضعف و ناتوانی های خود ژست پهلوان پنبه ای به خود بگیرد و باشعارهایی چون: "انرژی هسته ای، حق مسلم ماست" به تحریک احساسات مردم ایران بپردازد و آنان را از مطالبه حقوق انسانی شان بازدارد. پس ازحکومت آخوندی، سیاست بازان سودپرست و خوش اشتهای اروپایی هستند که پس از آن که سال ها برسرخوان یغمایی که حکومت آخوندی برایشان گسترده بود نشستند و لقمه های چرب ونرم برداشتند، یکباره با تغییرموضع به میزبان خوان گسترخود پشت کردند و به یادخطرهایی که آخوند اتمی می تواند برای دنیا داشته باشد افتادند. دراین میان، خلق و خوی سلطه جو و خودرهبربین امریکاهم در بحبوحه لشکرکشی و جنگ با اسلام بنیادگرا گل کرد و جرج دبلیو بوش رییس جمهوری وقت امریکا با قراردادن حکومت آخوندی در "محورشرارت" کوشید سرنخ پرونده هسته ای را دردست گرفته و ازآب گل آلود شده ماهی های درشت و تازه بگیرد. روسیه و چین هم هریک به شیوه خود پرونده هسته ای را تبدیل به ابزاری دوکاره، ازیک سو سرکیسه کردن و سودجویی مستفیم از حکومت آخوندی و از سوی دیگر باج گیری و امتیاز ستانی در درداد و ستد های بین المللی کردند و در هردومورد هم به موفقیت های شایان دست یافتند. باورنکردنی است اما حتی کشورهای کوچک، فقیر و دورافتاده ای چون توگو و جزایر کومور هم از خوان گسترده پرونده هسته ای بی نصیب نماندند. اما ورای همه اینها، بهره مند بزرگ از پرونده هسته ای ولایت مطلقه فقیه اسراییل است که با ترفندی زیرکانه موفق شد وضعیت بسیار دشوار خود به عنوان دولتی متجاوز و اشغالگر درافکارعمومی دنیا را تبدیل به یک قربانی مظلوم که حکومت آخوندی می خواهد آنرا از نقشه دنیا حذف کند نماید.

درآن روی سکه، قربانی و بازنده این روند طولانی و فرساینده مردم نگونبخت ایران هستند که هم پس از انتظارطولانی و صرف میلیاردها دلار از ثروتشان حتی هنوز نتوانسته اند برق تولیدشده در نیروگاه بوشهر را درشبکه تولیدخود ببینند و هم گرفتاری های ناشی از انواع تحریم ها را تحمل کرده و می کنند.

در این ده سال، دریغ از یکبار که حکومت نابخرد آخوندی لازم دیده باشد که به مردم توضیح دهد به چه دلیل هایی داشتن چرخه کامل سوخت هسته ای برای کشوری که منابع کافی سنگ اورانیوم ندارد و درعوض دارای منابع سرشار نفت، گاز، انرژی خورشیدی و... است "حق مسلم" و ازنان شب واجب تراست و چرا کشوری که همین امسال – که توسط مقام معظم رهبری "سال تولیدملی" نامیده شده – 24 میلیارد دلار واردات دارد وعسل را از چین، تخم مرغ و برنج را از هند، پیاز را از پاکستان، لیموی خشک (عمانی) را از سومالی، گلابی را از آندورا و زیمبابوه، موز را از موزامبیک و سریلانکا و دسته بیل را از اندونزی وارد می کند، باید اینقدر برای تولید اورانیوم – که دربیشترین حدمصرف درچندین نیروگاه اتمی واردات آن از یک درصد واردات 24 میلیارد دلاری یعنی 240 میلیون دلار بیشتر نمی شود – اینچنین پافشاری و خیره سری کند و وقت و پول و نیرو هدر دهد؟!

آخرین مرحله ازاین روند فرساینده و تباه کننده این هفته با مذاکراتی که نمایندگان کشورهای موسوم به 1+5 با نمایندگان حکومت آخوندی در بغداد دارند رقم می خورد. این دیدار پیآمد مذاکراتی است که چندی پیش دوطرف در شهراستانبول ترکیه داشتند و نتیجه آنرا "رضایت بخش" اعلام کرده بودند. روز دوشنبه 22 می، درست پیش از آغاز مذاکرات بغداد، یوکیوآمانو مدیرکل آژانس انرژی اتمی سفری ناگهانی و ازپیش اعلام نشده به تهران کرد که مقامات آژانس هدف از آنرا "افزایش ضریب تفاهمات" توصیف کرده بودند. مدیرکل آژانس پس از ترک تهران اعلام کرد که با حکومت تهران به توافق رسیده است. اما، خبرگزاری فرانسه گزارش داد که: «اعلام خبرتوافق میان آژانس بین المللی انرژی اتمی و رژیم تهران با بدبینی مواجه شده است. برخلاف آنچه که پیش از سفر مدیرکل آژانس انتظار می رفت، توافقی میان آژانس و رژیم تهران امضاء نشده است و به گفته مدیرکل آژانس قراراست بزودی امضاء شود». خبرگزاری فرانسه توضیح نداده که به فرض که چنین توافقی امضاء شده بود، امضاء حکومتی که قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل را "کاغذپاره های بی ارزش" می خواند چه ارزشی می تواند داشته باشد؟! بجای این توضیح، خبرگزاری فرانسه گفته یک دیپلومات غربی را نقل می کند که: «آنچه درتهران بدست آمده، تنها قول همکاری است که رژیم تهران در گذشته نیز از این قول ها زیاد داده است».

درباره دستیابی مدیرکل آژانس به هدف از سفر به تهران یعنی "افزایش ضریب تفاهمات" نیز می توان گفته او پس از بازگشت از سفر را نقل کرد: «آژانس نقطه نظراتی دارد و رژیم تهران نیز نقطه نظرات خاص خود را دارد»! دراین مورد، سخنگوی کاخ سفیدواشنگتن هم "نقطه نظرات" خاص خود رادارد: «مامنتظرعملی شدن وعده های رژیم تهران هستیم و با توجه به اقدام عملی آنها اقدام خواهیم کرد». "نقطه نظرات" خاص امریکا را می توان از مصوبه روز دوشنبه 22 می مجلس سنای امریکا نیز درک کرد. به گزارش "رویترز": «سنای امریکا روز دوشنبه به اتفاق آراء با اعمال مجموعه ای از تحریم های تازه علیه رژیم تهران موافقت کرد. این بسته تحریمی دردسامبرسال گذشته بصورت لایحه درمجلس نمایندگان امریکا تصویب شده بود. تمرکزاین تحریم ها بر صنعت نفت، عملیات بانکی الکترونیکی و خدمات ماهواره ای است. این تحریم ها به رییس جمهوری اجازه می دهند هرکشوریا شرکتی که درزمینه توسعه و کمک به حوزه نفتی یا اورانیوم با جمهوری اسلامی همکاری نماید را تحریم کند».

محورمذاکرات بغداد چیست و طرفین ازهم چه می خواهند؟ پاسخ این پرسش را تارنمای "بازتاب امروز" چنین می دهد: «درمذاکرات بغداد طرف های غربی خواستار "دسترسی کامل و سریع به پارچین"، "تحویل کل اورانیوم غنی شده 20 درصدی" و "تعلیق غنی سازی اورانیوم بیش از 5 درصد" هستند و درقبال این سه امتیاز "تنها قرار است یک امتیاز کوچک داده شود و آنهم تعویق در تحریم کامل نفتی خواهد بود"».

بسیاربعید به نظرمی آید که از مذاکرات بغداد نتیجه مثبت و روشنی بدست آید و به فرض هم چنین شود روی پایبندی نظام ولایت مطلقه فقیه به قول و قرار و تعهدهایش نمی توان حساب بازکرد. اما، به هرحال، این مذاکرات یک نتیجه ملموس خواهد داشت و آن کند شدن شمشیر دودمی است که حکومت آخوندی درهمه سال های گذشته با یک تیغه آن مردم ایران را مرعوب و سرکوب و با تیغه دیگر ازدنیا باج خواهی کرده است!

نظر شما؟

نام:

پست الکترونیک(اختياری):

عنوان:

نظر:
codeimgکد روی تصویررا اينجا وارد کنيد:

نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد