کلمات ازحنجره ام
بیرون میزنند.
کنار سایه ای
که سرفه میکند
می ایستند.
بر سایه پرنده ای
که نمی خواند
خیره می شوند.
کلمات
منقار پرنده
قلم شاعر
و حنجره آدمیان را
گم کرده اند.
کلمات
چونان نت های گمشده ای
در جهان
سرگردانند.
کلمات
جمله ها را نمی فهمنند.
جعفر شفیعی نسب
Dj.shafiei@yahoo.de
نظرات خوانندگان:
rabete vaje 2009-02-06 13:38:09
|
bayad rabeteh zeebai ba kalamat dashteh basheed |
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد