نه به خاطر همه انسان‌ها- به خاطر نوزاد دشمن‌اش شايد

مدرسه فمینیستی: به قول شاملو:
« نه به خاطر دیوارها- به خاطر یك چپر
نه به خاطر همه انسانها- به خاطر نوزاد دشمناش شاید
به خاطر عروسكهای تو، به خاطر انسانهای بزرگ.»

عبادی همان كسی بود كه در زمانهای كه كودكان هم سنگ عروسكهایشان ارزش داشتند، نه ببخشید بیارزش بودند، به خاطر عروسكهای ما عروسكهای گمناممان، شعار حقوق كودك را سر داد و اكنون پس از گذشت سالها، چنان این ندا در جامعه پیچیده است كه مخالفان حقوق بشر را به ترس واداشته است.
او حقوق كودك، حقوق زنان، حقوق بشر و حتی حقوق متهمان سیاسی را از سیاست زدگی رهانید و در زمانهای كه همه چیز از پشت عینك سیاست زدگی پیچیدهتر میشد حقوق آدمیان را با زبانی ساده بازگفت و با روشی سخت باز ستاند. اكنون كه، با ترس كمتری از حقوق بشر سخن میگوئیم و راه رفتهی پیشینیان را گشوده نگاه میداریم، بی شك در دل از تلاشهای سالیان اخیر شیرین عبادی یاد میكنیم و دلیل یورش به دفتر كانون مدافعان حقوق بشر و دفتر وكالت ایشان را در مییابیم.
به تاریخ برمیگردیم. آیا برای حق تحصیل زنان در همین سدهی اخیر زنان كمی مورد هجوم و یورش قرار گرفتند؟ دست آخر نتیجه آن شد كه در زمانهای كه به تحصیل ما رسیده بود ما بی خیال از آن همه ایثار و تلاش مادرانمان درس خواندیم و بالیدیم و به یمن روزگار هفتاد درصد صندلیهای دانشگاه را اشغال كردیم. اما پس از آنكه سالها بعد از فارغالتحصیل شدنم از كوشش مادرانمان برای تحصیل دختران در ایران مطلع شدم، بی اختیار سر تعظیم فرود آوردم و برای تحصیل همه دختران ایرانی اداء احترام بیشتری نمودم.
برای حقوق بشر هم باید هزینه پرداخت. عبادی با اتخاذ روشهای كاملاً مسالمتآمیز، قانونی، غیر سیاسی و بیاعتنایی كامل به قدرت سیاسی برای دستیابی به آن، در طی سه دههی گذشته اهداف خود را با صداقت تمام پیش برده است.
من كه در كسوت روزنامهنگاری از 17 سال پیش با ایشان آشنا شدم و سپس افتخار همكاری در حرفه وكالت را نیز داشتم فكر میكنم دو عنصر در پیشرفت چشمگیر و افتخار آفرینیهای عبادی برای ایرانیان مؤثر بوده است كه اولین و مهمترین آن صداقت و دومین عنصر، بی اعتنایی وی به قدرت سیاسی برای دستیابی به آن بوده است. به ویژه عنصر دوم همواره باعث شده است كه نه تنها برای دستیابی به قدرت سیاسی تلاش نكند و كل توش و توان خود را صرف مبارزه در جهت احیاء حقوق بشر نماید بلكه از قدرت سیاسی حاكم نیز نهراسد.
گرچه عبادی با حقوق كودكش در ایران شناخته شد اما به سرعت از مرزهای موضوعی و جغرافیایی عبور كرد تا جایی كه در حملات اخیر علیه ایشان بیشترین حجم اخبار جهانی را به خود اختصاص داد و كانون تابناكی برای ارزیابی وضعیت حقوق بشر و مدافعان آن در ایران شد.
جهان اكنون دماسنج ارزیابی خود را از وضعیت حقوق بشر در ایران با وضعیت و امنیت عبادی به عنوان فردی تنظیم میكند جز به صداقت سخن نگفته است و با پرداخت هزینههایی سنگین ماندن را ترجیح داده است. او با احترام كامل به تمامیت حقوق بشر كه مجموعهای به هم پیوسته و غیر قابل تفكیك است به سرعت به حوزه حقوق زنان، دانشجویان معلول، پاكسازی مین، متهمان سیاسی و حتی غیر هم كیشان وارد شد و البته با صدایی رسا اعلام كرد كه وكالت دفاع از متهمان سیاسی فعال در گروههای سیاسی و هموطنان بهایی را میپذیرد.
مصاحبه های عبادی برای دفاع از حقوق متهمان سیاسی كه گاه سال ها در زندان به سر می برند برای جلب توجه افكار عمومی و بالمال احقاق حقوق آنان ستودنی است. در این خصوص یادآوری می كنم كه تلاش وی در دفاع از اكبر گنجی و اعلام شرایط خطرناك او در زمان اعتصاب غذا و بستری شدن در بیمارستان میلاد، باعث تشكیل پرونده ای علیه عبادی شد كه هنوز در دادگاه انقلاب مفتوح است. به قول رئیس كمیته بین المللی حقوق بشر ایتالیا آقای آدولف فیتچر: « آنان از حقوق دیگران دفاع می كنند، اما چه كسانی از حقوق آنان دفاع می كنند؟
البته مجموعه ی راهی كه عبادی طی كرده است مغضوب مخالفان حقوق بشر بوده است اما او با احترام كامل به ادعاهایش در مراجعهی اولیهی سه تن از كسانی كه خود را مأمور مالیاتی معرفی كرده بودند تا دفاتر ایشان را مورد بررسی قرار دهند، ضمن اعلام اینكه اكنون سالهاست كه فقط وكالت رایگان قبول میكند، با دادن كارت ویزیت خود به مأموران مربوطه از آنان خواست تا اگر مشكل حقوق بشری پیدا كردند و خدای ناكرده روزی بازداشت شدند به وی اطلاع دهند به رایگان از آنان دفاع كند».
البته این توصیه به پسران دشمناش نبود، آن چنان كه شاملو گفته است زیرا كه او دست آخر دشمنی ندارد. بلكه به هموطنان خود بوده است كه در لباس مأمور مالیاتی آمده بودند...