درها را می زنم
درها را یک به یک
مرا نمی بینید
مردهها ديده نمیشوند
از مرگم در هيروشيما
ده سالی میگذرد
دختری هفت سالهام
کودکان مرده بزرگ نمیشوند.
نخست
موهایم آتش گرفت
چشمهایم سوخت و برشته شد
مشتی خاکستر شدم
خاکسترم به باد رفت
من از شما برای خودم هیچ خواسته ای ندارم
چون کودکی که
مثل کاغذ سوخته
نمی تواند که آب نبات بخورد
در ِخانه های شما را می کوبم
خاله، عمو،
امضا کن
تا
کودکان کشته نشوند
تا
بتوانند آب نبات بخورند
Kız Çocuğu
Kapıları çalan benim
kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler.
Hiroşima'da öleli
oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kağıt gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.
نظرات خوانندگان:
پرستو ارستو 2011-12-18 08:56:08
|
باسپاس از شما نامی شاکری عزیز
با مهر وارادت
پرستو ارستو |
نامی شاکری 2011-12-16 18:16:45
|
باسپاس ازانتخاب این شعر و تحسین ترجمه ی بسیار زیبای پرستو. |
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد