به تو مي‌انديشم
بوی مادرم،
زیبای دنیا ، به مشام ام می خورد،
سوار بر مورچه ی عید درون ام چرخ می زنی
دامن‌ها و گيسوان ات در پرواز اند
چهره‌ی سرخ ات را
گاهی گم
گاه باز می یابم
از چیست؟
که تو را چون زخم چاقويی به یاد مي آورم؟
با این که این همه از من دوری
از چیست؟
صداي ات را مي‌شنوم
از جا مي‌پرم
از چیست؟
زانو مي‌زنم
نگاه می کنم به دستان ات
می خواهم
از پشت شیشه دست های ات را لمس کنم
نمي‌توانم
گل ِمن تماشاگر مبهوتی هستم
كه در تاریک روشنای یک تراژدی نقش بازی می کنم
********
Seni Düşünürüm...
Seni düşünürüm anamın kokusu gelir burnuma dünya güzeli anamın.
Binmişin atlıkarıncasına içimdeki bayramınfır dönersin eteklerinle saçların uçuşurbir yitirip bir bulurum al al olmuş yüzünü.
Sebebi ne seni bir bıçak yarası gibi hatırlamamın sen böyle uzakken senin sesini duyup yerimden fırlamamın sebebi ne?
Diz çöküp bakarım ellerineellerine dokunmak isterim dokunamam arkasındasın camın. Ben bir şaşkın seyircisiyim gülümalacakaranlığımda oynadığım dramın.
Nazım Hikmet
