برخی رسانه‌های نزدیک به رژیم جمهوری اسلامی، خواستار گشودن درهای سفارت ایران در لندن بروی فراریان تحت تعقیب پلیس شده‌اند. احمدی‌نژاد نیز از سازمان ملل خواستار اعزام هیاتی برای "دفاع از حقوق معترضان خیابانی" در انگلیس شد. و بالاخره سردار نقدی اظهار داشت که گردانهای سپاه پاسداران آماده‌اند که به عنوان پاسدار صلح به لندن اعزام شوند.
طی یک هفته گذشته که خیابانهای لندن و چند شهر دیگر بریتانیا، منجمله منچستر، بیرمنگام، سالفورد و لیورپول شاهد شورشهای پراکنده بود، کشور های خارجی عموما با شگفت زدگی این وقایع غیر منتظره و خبر ساز را از راه وسایل ارتباط جمعی، بخصوص گزارشهای شبکه های تلویزیونی دنبال میکردند.
واکنش افکار عمومی و دولتهای خارجی نسبت به این رویداد عموما توام با همدردی و حمایت عاطفی از مردم عادی و صاحبان کسب و کار بود، که هدف حملات جوانان عصیان زده در خیابانها قرار گرفته بودند. انتقاد جدی افکار عمومی انگلیس و خسارت دیدگان نیز متوجه نیروهای پلیس بود که در مقابل گروههای شورشی و خرابکار قرار نگرفته و ملایمت آنها موجب تشویق گروههای نا آرام و غارت های بیشتر از محل کسب و کار مردم شده بود.
در عین حال سه کشور خارجی در قبال این تحول داخلی بریتانیا موضع مخالف گرفته، و در نهایت شگفتی، ضمن حمایت از مهاجمان خیابانی، که انگیزه اصلی اکثریت مطلق آنها استفاده از فرصت و مبادرت به دزدی و غارت اموال مردم بود، پلیس انگلیس را بخاطر اعمال خشونت علیه مهاجمان مورد نکوهش قرار دادند.
دولتهای لیبی و سوریه که در نتیجه مقابله خشونت بار با جنبشهای آزادی خواهی داخلی طی ماههای اخیر مورد انتقاد جامعه جهانی قرار گرفته اند، بعلاوه جمهوری اسلامی، که از زمان پایان انتخابات جنجالی دو سال پیش و پا گرفتن جنبش سبز، با فشار های خارجی و داخلی مشابه روبرو است، سه ضلع این مثلث استثنائی بشمار میروند.
مواضع غیر عادی سه کشور
روز چهارشنبه رهبران جمهوری اسلامی که ظاهرا نا آرامی های داخلی بریتانیا را فرصتی برای توجیه خشونتهای دو سال اخیر، علیه معترضان داخلی، و در عین حال، تلافی جویی در قبال فشار های اروپا علیه خود تلقی میکردند، طی اقدامی هماهنگ به اظهار نظر و صدور بیانیه در این مورد پرداختند.
در اندازه هایی بسیار محدودتر از موضع گیری های تبلیغاتی نمایندگان جمهوری اسلامی در قبال نا آرامی های لندن، نمایندگان سوریه و لیبی نیز به صدور بیانیه هایی مبادرت ورزیدند.
بر خلاف دو کشور سوریه و لیبی که از چهره های درجه دوم و سوم خود برای مداخله تبلیغاتی در این رویداد داخلی بریتانیا استفاده کردند، جمهوری اسلامی تقریبا تمامی رهبران خط اول نظام، منجمله علی خامنه ای، محمود احمدی نژاد و علی لاریجانی را با هدف ایجاد حد اکثر فشار طی این جریان بکار گرفت.
از جانب سوریه، بشار جعفری، سفیر دمشق در سازمان ملل بیانیه‌ای صادر کرد و از سوی لیبی، خالد کعیم، معاون وزیر خارجه رژیم قذافی این مسئولیت را عهده دار شد.
نماینده رژیم سوریه در نمایش تبلیغاتی خاص خود، طی گفتگو با پرس تی-وی، شبکه تلویزیونی انگلیسی زبان جمهوری اسلامی در لندن، از دولت بریتانیا خواست که به جای دفاع از مردم معترض سوریه، از امور داخلی خود مراقبت بعمل آورد.
خالد کعیم نماینده لیبی نیز، در اقدامی تلافی جویانه در قبال اعلام عدم مشروعیت رژیم قذافی توسط دولت بریتانیا و تاکید بر ضرورت کناره گیری او از قدرت، خواستار کناره گیری دیوید کمرون نخست وزیر بریتانیا شد.
در کمین خبر سازی
محمود احمدی نژاد که با فاصله ای زیاد از نمایند گان دو کشور لیبی و سوریه در انتقاد از دولت و پلیس بریتانیا پیشی گرفته بود ضمن تقبیح "رفتار زشت پلیس انگلیس با ( مردم معترض )" در اشاره به نا آرامی های انگلیس اظهار داشت : "رفتار وحشیانه دولت انگلیس با مردم مطلقا قابل قبول نیست."
ظاهرا آقای احمدی نژاد در این مقایسه نه تنها رفتار ماموران امنیتی جمهوری اسلامی در خیابانهای تهران و نحوه برخورد با آنها در اردوگاه کهریزک را، بعد از اعلام "پیروزی انتخاباتی" خود فراموش کرده، که حتی رفتار هفته های اخیر ماموران امنیتی رژیم حاکم بر سوریه در شهر حما و سایر نقاط بحران زده آن کشور و قتل بیش از 2000 تن از آزادیخواهان سوری را نیز از یاد برده بود.
رییس جمهوری اسلامی ایران، علاوه بر اظهارات خارق العاده خود پیرامون طبیعت نا آرامی های لندن و هویت اغتشاش طلبان، که یا نتیجه بی اطلاعی وی از موضوع و یا داشتن اطلاع، و در عین حال تلاش برای وارونه جلوه دادن حقایق بود، از سازمان ملل خواستار اعزام هیاتی برای "دفاع از حقوق معترضان خیابانی" در انگلیس شد.
این واکنش خارق العاده از سوی یک رییس دولت خارجی در حالی صورت گرفت که علاوه بر افکار عمومی یک پارچه، تمامی احزاب و چهره های سیاسی برجسته بریتانیا چه در داخل و یا خارج از دولت، نسبت به این رویداد و عوامل آن، موضعی مشابه اتخاذ کرده و در محکوم ساختن شورشهای خشونت بار خیابانی، حتی پدران و مادران جوانان دستگیر شده نیز شرکت جسته و در مقابل فرزندان خود قرار گرفتند.
در این موضع گیری اعجاب انگیز تبلیغاتی نمایندگان جمهوری اسلامی، و در نهایت شگفت پس از آنکه نا آرامی های خیابانی لندن کاملا مهار شد، یکی از پاسداران بنام نقدی که رییس بسیج است در جمع فرماندهان حوزه های تهران اظهار داشت که گردانهای عاشورا و الزهرای سپاه آماده اند که به عنوان نیروهای پاسدار صلح به لندن اعزام شوند.
تضاد ها
این اعلام آمادگی مسئولان جمهوری اسلامی برای مراقبت از حقوق مردم بریتانیا علاوه بر بخشهای نه چندان جدی، مانند اظهارات خنده دارآقای نقدی، در حالی است که آقای احمدی نژاد، و تمامی همکاران او در درون نظام، بعد از معرفی احمد شهید، وزیر خارجه سابق مالدیو، بعنوان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، اعلام داشته اند حتی از پذیرفتن وی نیز به کشور خودداری خواهند کرد چه رسد همکاری با او.
اوج دوگانگی برخورد مسئولین جمهوری اسلامی با مسائل داخلی و خارجی، در حالی دیده میشود است که محرومان از حقوق بشر در ایران، رهبران احزاب، روزنامه نویسان و مدافعان آزادیهای سیاسی اند، اما افراد انگلیسی مورد حمایت آقای احمدی نژاد که برای دفاع از آنها سازمان ملل را دعوت به اقدام عاجل میکند، متهم به آتش زدن اموال مردم، دزدی و غارت و کشتن کسانی هستند که برای دفاع از حدود و اموال خود، در غیبت پلیس، در برابر آنها ایستاده اند.
آقای احمدی نژاد از سازمان ملل عملا خواستار حمایت از حقوق کسانی شده است که به اتهام قتل سه جوان بی گناه دستگیر شده اند. لازم به یاد آوری است که اخیرا علاوه بر دستگیری های گسترده جوانان در تهران به اتهام اعجاب بر انگیز "آب بازی" با اسباب بازی های پلاستیکی، در یک شهر جنوبی کشور، به همین اتهام، 17 جوان دستگیر و راهی باز داشتگاه شده اند-موضوعی که به نوبه خود یک خبر جهانی شد!
خط دادن رسانه های رسمی
در این مسابقه تبلیغاتی فرصت طلبانه، نزدیکان رسانه ای جمهوری اسلامی نیز از رهبران سیاسی خود عقب نمانده و مسئولیت " خط دادن " به رهبران را عهده دار شدند. منجمله فردا نیوز، منصوب به قالیباف شهردار تهران و رجا نیوز منسوب به عوامل مرتبط با سپاه، خواستار گشودن درهای سفارت ایران در لندن بروی فراریان تحت تعقیب پلیس شدند.
ظاهرا این اقدام را جمهوری اسلامی تلافی جوئی در قبال پناه دادن سفارت خانه های اروپائی به مردم، منجمله سفارت فرانسه و آلمان در تهران، طی تظاهرات سیاسی گسترده آنها به نتیجه انتخابات رییس جمهوری تلقی میکند.
آغاز نا آرامی ها
نا آرامی های پنج روزه انگلیس، که تدریجا به منچسترو بیرمنگهام نیز سرایت کرد، روز شنبه گذشته بدنبال هدف گلوله قرار گرفتن یک جوان سیاه پوست 31 ساله بنام مارک دوگان توسط پلیس، در اتومبیلی در محله تاتنهام لندن شروع شد.
فرد یاد شده ، متعاقباً در بیمارستان جان خود را از دست داد. در کنار مقتول، سلاحی سبک و آماده استفاده دیده شده بود، اگرچه مطابق بیانیه پلیس، وی مبادرت به شلیک گلوله نکرده بود. پلیس متعاقبا از بروز این حادثه ابراز تاسف کرد و خواستار انجام تحقیق پیرامون آن شد.
روز بعد از حادثه، جوانان عموما سیاه پوست محله تاتنهام، دوستان خود را با استفاده از توئیتر و فیس بوک به جمع شدن و اعتراض به پلیس دعوت کردند.عدم مقابله کافی و فوری پلیس با نا آرامی های ناشی از حضور این گروهها در خیابانهای لندن، جوانان محله های دیگر لندن را تشویق به تکرار این تجربه در محله های دیگر کرد.
در روز سوم و چهارم، تعداد گروههای نا آرام و میزان تخریب و اغتشاش ناشی از حضور آنها در خیابانها فزایش یافت و به بعضی از دیگر شهر های انگلیس نیز سرایت کرد.
در روز چهارم محله کرویدن لندن به وسیله جوانان اغتشاش گر مورد حمله قرار گرفت و بزرگترین مبل فروشی آن به آتش کشیده شد. یار گیری برای حمله به فروشگاههای لوازم لوکس، تلفن همراه، تلویزیون های گران قیمت و پوشاک مارک دار را گروههای مهاجم در توئیتر و تلفن بلاک بری تبلیغ میکردند.
در روز چهارم، لندن به یک شهر بی قانون و بی دفاع در مقابل غارت گران تبدیل شد. تمامی تصویر های خبری نیز حاکی از حضور بی‌حرکت پلیس در مقابل شورشیان بود.
در شب چهارم نا آرامی ها، نخست وزیر و شهر دار لندن و رییس حزب مخالف و نمایندگان مجلس که در تعطیلات بسر میبردند، به کشور بازگشتند. مردم عادی نیز برای جبران حضور انفعالی و بدون تحرک پلیس و دفاع از حدود و اموال خود در مقابل تهدید های اغتشاش گران، در هر محله به نگهبانی بر خاستند.
قتل سه جوان بدست اغتشاش گران
گذشتن اتومبیل اغتشاش گران از روی سه جوان مسلمان که عهده دار نگهبانی از خیابان، و محوطه خارجی مسجد محله شده بودند، و به قتل رسیدن آنها توسط اغتشاش گران بیرمنگهام، شهر را در خطر رویارویی پاکستانی ها با سیاه پوستان و برخوردهای مذهبی و نژادی قرار داد. با این وجود گذشت و درایت طارق جهان، پدر هارون، یکی از سه جوان به قتل رسیده، تا حدودی اوضاع را آرام ساخت و دست کم از بحرانی تر شدن وضعیت پیشگیری کرد.
طارق، در یک گفتگوی خبری، در حالی که دهها جوان مسلمان آسیایی تبار او را در میان گرفته بودند، خطاب به جوانان شهر گفت: شب گذشته ما سه جوان را از دست دادیم. امروز ما اینجا ایستاده و از شما جوانان میخواهیم که ضمن حفظ اتحاد، خونسردی خود را حفظ کرده و به خانه باز گردید. در غیر این صورت کشته های بیشتری بر زمین خواهد ماند و فرزندان بیشتری از دست خواهند رفت".
در نتیجه داشتن چنین طرز فکری، و همزمان، اعلام آمادگی پلیس برای مقابله جدی با آشوبگران، و در عین حال، شکل گرفتن گروههای محافظ محلی در نقاط مختلف شهر های بزرگ انگلیس، روز گذشته و امروز بریتانیا آرامتر و اوضاع کلی در مسیر عادی شدن بنظر میرسد.
در این میان تلاش فرصت طلبانه سه کشور سوریه و لیبی و ایران برای بهره گرفتن تبلیغاتی از نا آرامی ای پیش آمده در بریتانیا، که بیش از هر نکته دیگر، اقدامی در جهت توجیه خشونتهای خودی و سرکوب اعتراض های آزادی خواهانه داخلی است، در بقیه جهان انعکاسی نا خوش آیند یافت.
به نسبت پیشی گرفتن از سوریه و لیبی، در این فرصت طلبی و حمله تبلیغاتی علیه دولت و مردم انگلیس، و ایفای نقش کاسه گرم تر از آش، جمهوری اسلامی زمانی در یافت که مجبور به پرداخت هزینه سنگین تر و تحمل خجالت بیشتر از پیش است که اعلام شد سه جوان به قتل رسیده در بیرمنگام، مسلمان، و در نقطه مقابل اغتشاش گران خیابانی قرار داشته اند.
بی شک جامعه بریتانیا مدینه فاضله نیست و نا برابری های اقتصادی، محرومیتهای آشکار نزد طبقات کم درآمد، کاهش نفوذ والدین بر فرزندان، حمایتهای قانون از آزادی های فردی- حتی پیش از رسیدن جوانان به سن بلوغ، و اختلاط های فرهنگی ناشی از مهاجرت های گسترده و شکل گرفتن اقلیتهای نژادی با وابستگی های کمتر به سرزمین تازه، و همچنین وجود طبیعت شورشی نزد بسیاری از جوانان، از جمله عوامل رویداد های هفته گذشته در لندن، و تکرار وقایع دهه 80 بریتانیا، دهه 90 فرانسه و سال پیش در پاریس بشمار میرود.
این تفاوتها تا چند دهه دیگر نیز زمینه ساز بروز خشونتهای مشابه در کشور های پیشرفته اروپای و آمریکا خواهد شد. اما نکته اصلی و قابل اشاره در حاشیه رویداد هایی از این دست در ترسیم تصویر وارونه از آن توسط کشورهایی است که خود از درون با اعتراضهای گسترده سیاسی روبرو هستند، و علاقه آنها به حادثات خارجی از این دست و مداخله در آنها نیز تنها در جهت توجیه خشونتهایی است بمنظور سرکوب خواسته های عمومی در درون جوامع خودی در پیش میگیرند.
منبع:
رادیو بین المللی فرانسه. 
