درباره ادعای تاریخی رواج همجنسگرایی در مراکز اموزشی یونان و رم باستان امروزه اشاره میشود که این شایعه مخالف هدف آموزشی؛ که تربیت قهرمان و جهانپهلوان و گلادیاتور بود ، میباشد ؛ چگونه ملیجک های قربانی نظام طبقاتی باستان، میتوانستند در سن بلوغ، سنبل شجاعت و جوانمردی و قهرمانی و دولتمردی و وطن پرستی و دانش دوستی بشوند ؟
حتی سقراط، معروف آنزمان ، جنبه جنسی- شهوی اروتیک همجنسگرایی را رد میکرد . افلاتون نیز کوشید تا از اروتیک یک روشنگری اجتماعی بسازد . گزنفون همچون سیستم نظامی اسپارت، نه تنها اروتیک را سانسور میکرد بلکه علیه آن نیز مبارزه مینمود .
افلتاون انقلاب اجتماعی توده ای را نتیجه جنون تودهها میدانست چون در نظر او حتی حیوانات اهلی پررو و طلبکار! میشوند . ارسطو میگفت اگر گروه کوچکی پولدار بر اکثریت فقیر جامعه حکومت کند آن نظام را الیگارشی ، و اگر اکثریت فقیر جامعه بر گروه کوچکی آدم پولدار تسلط یابند ، آنرا باید دمکراسی نامید .
امروزه اشاره میشود که در زمان سقراط و افلاتون هنوز علم منطق کشف نشده بود . فیلسوفی بنام منون میپرسد آیا سیاست آموختنی است ؟ و سقراط از او سئوال نمود که آیا تقوا یادگرفتنی است ؟ . او میگفت که بزرگترین تنبیه آنست که اگر انسان نتواند حکومت کند و از طریق حاکمان بی لیاقت بر او حکومت شود . ارسطو بعدها نوشت کسیکه خلاف اخلاق رفتار کند ، خلاف منافع خود عمل کرده است .
افلاتون در کتاب دولت مینویسد که ادبیات باید اخلاقی و آموزنده باشد و شاعران باید زیر نظر، و آثارشان باید سانسور شوند . او در این کتاب به انتقاد از هنر و ادبیات پرداخت، گرچه آندوره این اثر بعنوان فلسفه سیاسی و بعدها کتابی اخلاقی مورد توجه قرار گرفت .
در دولت اتوپیستی افلاتون ، حاکمیت فیلسوفان آرزو شده است . او خلاف ماکیاولی، سیاست را میدانی با قوانین خاص خود نمیدانست . افلاون بدلیل تبلیغ سانسور ادبیات و هنر، و حاکمیت فیلسوفان ، متهم به بیگانه بودن با جهان و واقعیات شد . او انقلاب از پایین را قبول نداشت چون وی حاکمیت دمکراسی را رد میکرد .
افلاتون با رد انقلاب ، وابستگی خود به اشرافیت غیر دمکراتیک آتن را نشان داد ، گرچه او در شرایط استثنایی ، رشد دولت ایده آل بر اثر دمکراسی را پدیده ای ممکن بحساب می آورد . افلاتون با پیشنهاد حاکمیت فیلسوفان ، تنها ماند . بعدها کانت نوشت که تصاحب قدرت موجب فساد اخلاق و ناتوانی قضاوت عقل میشود .
امروزه اشاره میشود که کتاب سیاست افلاتون جوابی است به خواسته های دمکراتیک ولی فردگرایانه جامعه شهری آتن . افلاتون از سیاست اصلاحگرایانه دیون حمایت میکرد گرچه او به علت رفتار دیکتاتوری اش بعدها بقتل رسید . او حتی گاهی با دیکتاتورها همکاری نمود . دیونیس حاکم و دیکتاتور شهر سیراکوس گرچه از طرف مردم انتخاب شد ، بعدها تبدیل به یک دیکتاتور شد .
سقراط کوشید در مقابل تراسیماکوس ثابت کند که عدالت بر بی عدالتی مزیت دارد ولی او نتوانست این حکم را ثابت کند . افلاتون کوشید تا در کتاب دولت خود به حل این بحث کمک کند .
گزنفون را امروزه یکی از متفکرین مهم فلسفه سیاسی یونان باستان میدانند . او در کتاب " تربیت کورش " در باره رفتار حاکمان، به جمع آوری جملات قصار پرداخت . او توصیه میکرد که
یونانیها باید مانند ایرانیان کشورشان را بصورت ایالتی- ولایتی اداره کنند . وی مدعی بود که ایرانیان از طریق مادر کورش که از مادها بود با زندگی دولوکس و بریز و به پاش آشنا شدند ، چون قبلا مثل
مرتاض های هندی زندگی میکردند .
گزنفون مینویسد که کوروش، بزبان امروزی، یک ماکیاولیست یعنی سیاستمدار قدرت بود ، گرچه او موجب آزادی یهودیان از زندان بابل شد . امروزه حکومت آنزمان کوروش را با حکومت اسپارت و پروس آلمان مقایسه کرده و به آن یک دولت پروس شرقی نام نهاده اند .
سرانجام با شکست ایران در مقابل دولت مقدونی ، فرهنگ هلنی بر فرهنگ خاورمیانه ای شرقی پیروز شد . از جمله دیگر خلقهای آنزمان دوره باستان ، کارتاژها ، یونانیها ، مصریها ، فنیقی ها و یهودیها بودند . اسکند مقدونی آنزمان مبلغ اندیشه برادری میان خلقها بود . ایده حقوق بشر او ریشه در فلسفه حقوق طبیعی فیلسوفان رواقی داشت . جنبش مهم دیگر روشنگری یونان باستان ، سوفسطائیان بودند .
ارسطو پیرامون هدف دیکتاتوری، به طنز نوشت، که آنان دیکتاتور نشدند که سرما نخورند ! ، ولی موقعیکه اسکندر مقدونی ادعای خدایی نمود ، ارسطو حاضر نشد از وی اطاعت کند . خلاف برابری حقوق زن و مرد در کتاب افلاتون ، ارسطو زنان را همچون بردهها خادم و کلفت میدانست . اثر سیستماتیک ارسطو در باره سیاست ، کمتر از کتاب دولت افلاتون مورد توجه قرار گرفت . بخش مهم این کتاب انتقاد از نظرات افلاتون است . کتاب افلاتون نه تنها یک اثر مهم در فلسفه سیاسی است بلکه شاهکاری ادبی نیز بشمار می آید .
ارسطو با علمی نمودن رشته سیاست به یک انتقاد پلورالیستی از دولت متحد و مرکزی افلاتون پرداخت . خلاف فلسفه رواقی که به انتقاد از نظام برده داری پرداخت ، ارسطو بعضی از اسیران جنگی را ذاتا و غریزا برده میدانست . اپیکور که یک رواقی بود برای سعادت ، دوری از سیاست ، رد ازدواج ، و نداشتن فرزند را ، توصیه میکرد .
وجود شهر-دولت های بیشمار در یونان باستان موجب شد که بازاری از عرضه قوانین اساسی مختلف دولت داری در مجامع بحث و آموزش ، مشاهده گردد .
پیش از همه اینها و بحث فلسفی سیاست ، هومر به علت شبیه سازی انسان و خدایان و غیر محتمل دانستن پاره ای از اسطورهها ، مورد انتقاد قرار گرفته بود . رالف داهرندورف در سال 1966 به تحسین نخستین تئوریسین قدرت در فلسفه سیاسی یعنی تراسماکوس پرداخت .
دموستنس را بیدار کننده یونانیها برای آزادی و مبارزه اجتماعی میدانند. او به سخنرانی علیه زورگویان بر مردم پرداخت . سیموندس میگفت که فقط میان زورگویان و دیکتاتورها ، خودکشی ارزش زحمت آنرا دارد .
در تاریخ سیر اندیشه یونان باستان ، کلبی ها مثل آنارشیستهای امروزی به رد هر نوع حکومت میپرداختند . پایه تفکر آنان ، دوری از سیاست ، ولی تبلیغ جهانوطنی بود . فیلسوفان خیابانی کلبی افتخار میکردند که زندگی سگی را عملی می نمایند . پیتر کاولما مینویسد که در نوستالژی انسانی یونانیها تبلیغ جهانوطنی میشد . کلبی ها و رواقیون از سیاست شهر-دولتی به سیاست جهانوطنی رسیده بودند .
سقراط با تکیه بر قرارداد اجتماعی میان دولت و شهروندان میگفت اگر هر محکوم به اعدامی دست به فرار بزند ، دولت دیگر قادر به ادامه کار خود نخواهد بود . توماس هابس بعدها نوشت که حتی قرارداد های اجتماعی نباید موجب شوند که انسان تن به حکم اعدام دیکتاتورها یا دموکراتها بدهد .
متفکران اخیر فلسفه سیاسی مانند راسل ، پوپر ، و والسر در رابطه با دولت فیلسوفان افلاتون میگفتند که بهتر است شاهان و حاکمان به حرف و نصایح فیلسوفان گوش دهند . لنین گویا آخرین متفکری بود که ایده فیلسوفان در قدرت سیاسی را عملی نمود . پوپر میپرسد چگونه میتوان جامعه و دولت را سازماندهی کرد که آسیب سیاستمداران نالایق به حداقل ممکن برسد ؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
