چند آدم آن طرف تر

شب چند خیابان آن طرف تر
روز ماست
خورشید اگر کم رنگ است
دل
سست است
کوچه می رقصد
کوچه پر از بازی می شود
کوچه ی قدیمی
دست ها
آزاد می شوند
رها
مثل بادبادک
نخ ها
اما
در هم پیچیده اند
از آن سوی طوفان پنهان
کلاغ های آشنا
با
پرندگان مهاجر
به سخن در آمده اند

آتش چند خانه آن طرف تر
دودش را
به باد سپرده است
تا چشم های بی تفاوت را
نمناک کند
نمی
پر از آب
که روی زمین سوخته
جاری شود
گورها
هرگز خاموش نخواهند ماند
هیچ زندانی
از چشمی
که می جویدش
پنهان نخواهد ماند
امید چند آدم آن طرف تر
برقی
در آسمان سال ها ابری این شهر
نشانده است
رعد در راه است.