خداوند را سپاس که بار دیگر فرصتی برایم فراهم آورد تا بتوانم، گرچه از راه دور، لیکن با قلبی نزدیک به تمام عزیزانی که دل در گرو عشق وطن دارند، از عزیزی سخن بگویم که دیگر در کنارمان نیست اما بیتردید جایگاهی ابدی در دل و ذهن هریک از ما دارد.
آری یاد میکنم از پوینده خستگیناپذیر راه آزادی و آزادگی، از شاگرد خلف مکتب مصدق بزرگ، از آن عاشق بیمدعای وطن و آن مظهر راستی و شرافت. سخن از زندهیاد نصرت الله امینی است که دست تقدیر چندی است ما را از دیدار و هم سختی با او محروم نموده است.
کشور عزیز ما ایران قرنها کوله بار تجربه های تلخ خردستیزی توسط حکومتهای خودکامه داخلی از یک سو و استعمار کهنه و نو خارجی را که در سوءاستفاده بیگانگان از خلاء پیشآمده از نخبهکشیها و در بند کشیدن آزادی و حبس کردن فریادهای آزادیخواهی در سینهها متبلور گردیده، بر دوش کشیده است.
این شرایط بس ناروا همواره عرصه را برای فعالیت عاشقان این آب و خاک تنگ نموده است، به خصوص برای آزادیخواهانی که همواره تلاش خود را در جهت شکوفائی خلاقیتها و در راستای آبادانی هرچه بیشتر کشور بهکار برده و میبرند تا ایران را آباد و ایرانی را سرفراز نمایند. بزرگ مردان و زنان فرهیخته و فداکار که فقط درد وطن داشته و آرزومند آن بوده و هستند تا در سطح جهانی، ایران و ایرانی را در جایگاه بلندی که سزاوار آن است قرار دهند.
دریغا که این مبارزان از خود گذشته کمتر مجال یافتند تا شاهد تحقق آرزوهای خویش باشند. صد افسوس که زندهیاد نصرت الله امینی نیز از این قاعده مستثنی نبود. اما نومید نبایستی بود. امید تا آخرین دم با آدمی است. شاید روزی نه چندان دور او وی نیز بتواند از جایگاه رفیعی که در آن قرار دارد شاهد تحقق آرزوهای برحقش باشد.
نجات کشور و گشوده شدن درهای سعادت و افتخار به روی ایران و ایرانی، رویت لبخند گرم رضامندی بار دیگر بر لبان هموطنان آزرده دل و دیدن آرامش در نگاه خسته آنان آرزوهای محالی نیستند. صد البته که راه دشوار است و پرهزینه، به قیمت تجربههای ذیقیمتی که تاریخساز خواهند بود ولی راه بیانتها نیست. آن را پایانی خواهد بود شاید که بس شیرین.
گو اینکه نصرت الله امینی و پس از او من و ما و دیگرانی دیگر شاید که نتوانند در جشن پیروزیها حضور جسمی خود را به رویت برسانند ولی بدون شک روحشان از چنان آرامشی برخوردار خواهد بود که شاید در دنیای خاکی هرگز میسر نبود.
پس ای تمام کسانی که قلبتان، با تکیه بر پیشینه پرافتخار تاریخی، برای ایران فردا میتپد بیائید و به یاد و خاطره آنان که رفتند و ندیدند، نور امید را بیش از همیشه در دلها بتابانیم، و ضمن بهرهگیری از تجارب گذشته که چراغ راه آینده است، با عزمی راسختر از همیشه به پیمودن این راه دشوار تا رسیدن به سر منزل مقصود که همانا ایرانی آزاد و سربلند است، ادامه دهیم.
بار دیگر یاد نصرت الله امینی، این رادمرد عاشق وطن را گرامی داشته و امیدوارم راهش پررهرو و
خاطرهاش همواره چون شمع روشن کننده محفل یاران و هماندیشانش باشد.
به امید آزادی ایران
پاینده ایران و سربلند باد ملت ایران
عباس امیرانتظام
تهران - 31 فروردین سال 1390
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
