نوروز و نوبهارِ سالِ ۱۳۹۰ خجسته باد
سَرزده آمد بهار
شوقِ شکفتن به بار
منظره رنگی به رنگ
شادیِ دل بر مدار
هرچه به هر گوشه ای
گشته درون بیقرار
وه که چه هنگامه ای!
می بَرَد از سر خمار
جنبش وُ شوری فتاد
در تنِ هر جویبار
آینه آورده اند
برگِ گُل وُ گُلعذار
خواب نمانی دلا!
دشت شده لاله زار
پرده به یک سو فکن
باغِ دلت پُر شرار
باز کُن این پنجره
چشمِ تماشا بیار
خنده وُ رقص وُ سُرور
جلوه گهی آشِکار
مستی وُ شور وُ نشاط
می دَمَد از هر کنار
راهِ گلستان بگیر
راهنما عطرِ یار
یادِ وطن تازه تر
یادِ وطن برقرار
نامِ تو اندیشه ام
یادِ خوشت یادگار
دور ز تو مانده ام
مِهرِ تواَم افتخار
رامشِ جان پروری
زیرِ بلا بُردبار
جز تو ندارم بهار
فکر تواَم کار وُ بار
ای که به رگ می تَپی
جان ز تو یابد وقار
ای تو عزیزِ زمان
سرمدی وُ ماندگار
باش شکوفان همی
دست ز اندُه بدار
جمله جهان گشته شاد
می رَسَد آتش سوار
پیک وُ پیامِ بهار
سبز کُنَد روزگار
رویشِ عشق اش ببین!
باغ شده کردگار
ای عجب این جلوه را
مهر وُ مَه ای همجوار
شبنمِ خوش بوسه داد
گونه ی گُل صد هزار
گُل به قَدَم رنجه ای
آمده دیدارِ یار
هدیه حریرست وُ ناز
جان به فدای نگار
یار بیا پیشباز
عشق شده شهریار
بر گُلِ خندان نگر
آمده نزدِ حصار
پیچکِ سبزینه ای
در بغل آورده خار
خانه ی غم شد خراب
رفت وُ گذشت انتظار
شعله ی شایسته باش
پیش! تو امیدوار
دشمنِ شادی برو
ای تو زِ ما شرمسار
سُورتِ سرما شکست
رفت ز دوران فگار
یار بیا نغمه شو
نغمه ی دل گوش دار
اشک ز چشمان بشو
غصه نیاید به کار
خانه ز غم کُن تهی
کوچه بروب از غبار
از زرِ نوروز وُ رَز
جامِ لبالب عیار
جامه ی نو نُقل وُ می
هلهله ی چشمه سار
روزِ نو وُ آرزو
از تو غزل نُونَوار
ساز وُ سرود آورید
بربط وُ رود وُ سه تار
سفره ی روشن به هفت
فلسفه اش نور وُ نار
دست به دریا بِبَر
گوهرِ دگر برآر
گوهرِ آزادگی
کاین بُوَد آموزگار
گشت ز زندان رها
همدمِ ما این دیار
2011-03-19
http://rezabishetab.blogfa.com
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد