در پی گقتگوی ایرج ادیبزاده از رادیو زمانه با من تحت نام "حقوق بشر فدای مذاکرات هستهای نشود" (که در آستانه نشست گروه ۵+۱ با نمایندگان جمهوری اسلامی در استانبول در روزهای ۲۱ و ۲۲ ژانویه صورت گرفت) کیهان شریعتمداری ضمن نقل گوشه هایی از این گفتگو با نوشتن متنی تحت عنوان "اینجوری مذاکره کنید" ( روزنامه كيهان، شماره 19850 به تاريخ 7/11/89، صفحه 2 (اخبار كشور) ضمن بد و بیراه گویی همیشگی خود وحشت خود را از پیشنهاد ارائه شده به مقامات غربی در این گفتگو به نمایش گذاشته است.
کیهان شریعتمداری با اشاره به این گفتگو مینوسد: "راديو تحت حمايت سرويس اطلاعاتي هلند به كشورهاي غربي رهنمود داد كه اگر نمي توانند در مذاكرات هسته اي از عهده ايران بربيايند سراغ موضوع حقوق بشر بروند.
مهرداد درويش پور در گفت وگو با راديو زمانه با اشاره به اين كه غربي ها بيشتر به دنبال منافع خودشان هستند تا دفاع از حقوق بشر، گفته است: «معمولاسياست كشورها اين بوده است كه مسئله حقوق بشر اگر نگوييم كاملا قرباني شود، دست كم به حاشيه رانده شده و به نوعي در نظر گرفته نشود تا مبادا به روند مذاكرات هسته اي لطمه وارد كند».
وي در ادامه با اشاره به اين كه اكنون اين سياست تغيير كرده درباره علت آن مي گويد غربي ها دريافته اند امتيازگيري در بحث هسته اي دشوار شده است. درويش پور سپس در قالب رهنمودي به غربي ها مي گويد: «اين واقعيت است كه كشورهاي غربي در درجه اول به مصالح اقتصادي، ديپلماتيك و ژئوپليتيك خودشان مي انديشند. بنابراين تا آن گاه كه احساس كنند كم توجهي شان به مسئله حقوق بشر با واكنش قدرتمند طرفداران حقوق بشر روبرو نمي شود، براي اين كه اين امر باعث نشود كه مناسبات اقتصادي، ديپلماتيك و ژئوپليتيك شان خدشه دار شود، به اين بي اعتنايي خود ادامه مي دهند. مقاومت جمهوري اسلامي ايران بر سر مسئله هسته اي به اين منجر شده است كه اتفاقا مسئله حقوق بشر بيشتر مورد توجه قرار گيرد».
اين همكار سيانيوز در اين گفت وگو از كاترين اشتون بابت تلاش طرح موضوع حقوق بشر در مذاكرات با ايران تجليل كرده است. اين در حالي است كه درمذاكرات اسلامبول نه فقط بحث حقوق بشر مطرح نشده بلكه طرف هاي غربي از هرگونه امتيازگيري از ايران نااميد شده اند تا آنجا كه يك سناتور آمريكايي بعد از پايان بي نتيجه مذاكرات با كنايه اي تلخ به خانم كاترين اشتون تسليت گفت".
در بررسی واکنش کیهان شریعتمداری به این گفتگو از دشنام ها، تهمت ها و ابتذال در ژورنالیسم در بازتاب اخبار که بگذریم، چند نکته قابل مکث به چشم می خورد. نخست آن که گویا رسانه های حکومتی تصمیم گرفته اند فشار تبلیغاتی علیه من را افزایش دهند. تنها چند روز پیش از آغاز سال نو میلادی بود که سمیای جمهوری اسلامی ایران در برنامه "شبکه خبر" از من به همراه چند تن دیگر از فعالان سیاسی به عنوان چهره های "ضد انقلابی" که در حمایت از "فتنه" جنبش سبز در خارج از کشور نقش مهمی داشته اند یاد کرده و تصاویری از گقتگوها با رسانه های فارسی زبان همچون تلویزیون بی بی سی را به نمایش گذاشته است. اکنون در فاصله کمتر از یک ماه کیهان شریعتمداری نیز تنها به دلیل گفتگو با رادیو زمانه مرا همکار"سیانیوز" (منظور رادیو زمانه است) خوانده است!
اما مهمتر از این گونه بد وبیراه گویی و تهمت زدن ها که پیش از این نیز بارها صورت گرفته است، به نظر می رسد این گونه "خط دهی" به مسئولان اروپایی در تاکید بر حقوق بشر در مذاکرات هسته ای است که به کیهانیان گران آمده و حساسیت آنان را برانگیخته است. سران حکومت به خوبی میدانند اگر تهدید به حمله نظامی می تواند قدرت رژیم را در بهره برداری از احساسات ناسیونالیستی مردم افزایش دهد، تاکید بر حقوق بشر آن را سخت در موقعیت دفاعی قرار میدهد و بهترین سیاست در اعمال فشار بر جمهوری اسلامی حتی در زمینه مذاکرات هسته ای است.
دیگر آن که کیهان با دروغ بافی گویا فراموش کرده است که استقبال من از واکنش خانم اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه ی اروپا در درخواست آزادی جعفر پناهی و لغو احکام زندان، مربوط به انتشار بیانیه ایشان پیش از شروع مذاکرات هسته ای بوده است و نه از نتایج مذاکرات استانبول که تنها پیش گویان می توانند پیش از برگزاری نشست نسبت به نتایج آن واکنش نشان دهند!
و سرانجام کیهان با رجز خوانی های همیشگی خود می خواهد چنین وانمود کند تلاش فعالان حقوق بشر و اپوزیسیون ایرانی در تشویق غربیان در اعتراض به نقض حقوق بشر در ایران بی ثمر است و از اینرو تاکید میکند که در جریان مذاکرات استانبول حتی به موضوع حقوق بشر اشاره هم نشده است و اینرا نشان بیهودگی این سیاست میداند. اما از شانس بد کیهان همین دیروز کاترین اشتون در جدید ترین بیانیه خود تداوم اعدام ها را محکوم کرده است و خواستار توقف آن شده است! ما ضمن استقبال از این موضع از مراجع بین المللی و اتحادیه اروپا میخواهیم با بایکوت سیاسی و دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران، فشار برای توقف اعدام ها و آزادی زندانیان سیاسی را افزایش دهند.
کلام آخر آن که مشاطه گران نظام به گونه ای "خستگی ناپذیر" با خط دادن به رهبران حکومت، تبرئه آنان و کرنش در برابر نمادهای اقتدار از یکسو و تحقیر و تخریب مخالفان از سوی دیگر سهم خود در حفظ نظام استبدادی حاکم را ایفا می کنند. ما آزادیخواهان و فعالان حقوق بشر نیز به سهم خود میکوشیم با "خط دهی" به مجامع بین المللی و مردم ایران و جهان در دفاع از حقوق بشر، گواه زنده بودن وجدان به بند کشیده یک ملت شویم تا جهانیان بدانند که مردم را میتوان سرکوب نمود اما اراده معطوف به آزادی را نمیتوان در هم شکست! خیزش و انقلاب و بانگ آزادیخواهی در کشورهای عربی در این روزها گویا قلم بدستان کیهان را وحشت زده کرده است که در پس رجز خوانی ها از خود بپرسند پس از بن علی در تونس و استعفای دولت مصر اکنون نوبت کیست؟
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد