چند روز قبل از حذف یارانه ها در سایت تابناک می خوانیم " پیرمرد معلول روی ویلچر نشسته، بالاتر از میدان ولیعصر کارت و تراکت پخش می‌کند، حتی تصور معلولیت هم ناراحتش می‌کند؛ عینک ته استکانی‌اش را روی صورت صاف می‌کند و می‌گوید: عیال‌وار هستم،مستمری 60 هزار تومانی بهزیستی به جایی از زندگی و دوا و درمانم نمی‌رسد؛ صبح تا عصر کارت پخش می‌کنم وماهانه 150 هزا تومان می‌گیرم؛ هر روزصبح هم دعا می‌کنم که مردم کارت‌ها را بگیرند و دست رد به سینه‌ام نزنند... "
روز 28 آذر 1389 آقای احمدی نژاد با اعلان اجرای مرحله اول حذف یارانه ها اجرای طرح حذف يارانه ها را رسماً آغاز کرده است. قيمت های بنزين، گازوئيل، آرد، گاز، برق و آب که همگی تأثيری مستقيم و حياتی بر زندگی مردم دارند از ساعات آغازين اجرای طرح به يکباره چندين برابر شد، قیمت آرد از کیلوئی 5/7 تومان با نرخ آزاد به کیلوئی 300 تومان و قیمت بنزین تا 60 لیتر ماهانه 400 تومان و بعد از آن 700 تومان و قیمت گازوئیل از لیتری 5/16 تومان به لیتری 350 تومان زسیده است.
آقای احمدی نژاد که خواست پول بنزین را به سفره مردم بیآورد این بار در شب اجرای طرح حذف یارانه ها گفت تا پایان دولت دهم یارانه ها هدفمند! مسئله مسکن حل! مسئله اشتغال در کشور حل! سیستم بانکی و گمرک و مالیات اصلاح شده!! و ادامه می دهد. تا دو ماه دیگر باز هم پول می ریزیم. این پول برکت دارد. پول امام زمان است. نباید این پول را با پول های دیگر قاطی کنیم!!
در این مقاله قصد من، نه برخورد به گفتار احمدی نژاد است و نه نقد و بررسی آزاد سازی قیمتها و حذف یارانه ها و اثراتش در زندگی اجتماعی و اقتصادی مردم ایران است. در این زمینه بسیاری از تحلیل گران سیاسی و اقتصادی مقالات مختلفی از زوایای مختلفی نوشته اند و نقد و بررسی این طرح کماکان توسط کارشناسان سیاسی و اقتصادی ادامه دارد.
لازم نیست کارشناس سیاسی و اقتصادی بود تا به اثرات منفی حذف یارانه ها ( سوبسیدها) و آزاد سازی قیمت ها در جامعه ای که فاقد یک سیستم حداقلی خدمات اجتماعی است پی برد. در جوامعی مثل ایران که شهروندانش فاقد یک سیستم حمایتی می باشند و از حقوق شهروندی خود بی بهره اند، حذف یارانه ها موجب بالا رفتن قیمتها و کاهش قدرت خرید مردم و نتیجاً تشدید فقر روزافزون تهیدستان و فقرا و افراد کم در آمد میشود.
اما سئوال اساسی اینستکه که افراد و خانواده های کم در آمد و کم بضاعت از جمله معلولین چگونه خواهند توانست وضعیت معیشتی خود را با این تحول اقتصادی منطبق سازند. تا آنجائیکه به معلولین بر می گردد در حال حاضر مبلغ مستمري ماهانه معلولان كم بضاعت از سوي سازمان بهزيستي كشور، 32هزار تومان است، كه در شرايطی خاصي مانند تاهل و چندمعلوليتي، اين مبلغ تا رقم 60هزار تومان افزايش مي‌يابد. مبلغ 32 هزار تومان حقوق و مستمری در ایران امروز یعنی دو کیلو گوشت، و تازه این قیمت گوشت قبل از حذف سوبسیدها است.
آیا مسئولان دولت ایران واقفند بعد از حذف یارانه ها چه بر سر تهیدستان و از جمله معلولین خواهد آمد. حذف یارانه‌ها برای معلولانی که عمدتاً بیکار هستند و اگر هم توان کار کردن داشته باشند غالباً شانس کار پیدا کردن را ندارند و نرخ بیکاری در میان آنها بیشتر از معدل نرخ بیکاری در کشور می باشد و تحت پوشش پرداخت مستمری‌های ناچیزی قرار دارند و جزو اقشار بسیار آسیب‌پذیر جامعه محسوب میشوند، تاثیر عمده‌ای می‌گذارد. افرادی که بدون حذف یارانه ها تهیدست بوده اند و روزی یک دلار درآمد دارند؛ تازه اگر شانس بیآورند و اداره بهزیستی با هزار خواهش و تمنا آنان را جزء افراد بی سرپرست و بی پناه محسوب کند.
این افراد در بهترین حالت اگر زیر پوشش بهزیستی قرار گیرند با مستمری 32 هزار تومان در ماه می توانند 62 عدد نان سنگک به قیمت نانی 500 تومان و یا 106 عدد نان بربری به قیمت نانی 300 تومان بخرند. مثل روز روشن است بعد از حذف یارانه ها و آزاد سازی قیمتها وضعیت واقعی کسانی که تهیدست و ندار هستند چه میشود. این افراد از حداقل های انسان بودن محروم میشوند و نفس کشیدن برای آنان دشوار خواهد شد. معلولان ایرانی طی تماس های مکرر با انجمن ما از ما می خواهند تا در خارج نگرانی آنان را از بالا رفتن قیمتها و سختی معیشتی شان اعلام داریم و برای دیگران منعکس سازیم. آنان می گویند چرخ این زندگی با ماهی 32 هزار تومان نمی تواند به چرخد.
شاد باشید
لندن
بر گرفته از نشریه توانا
www.iraniandsa.com
فرید انصاری دزفولی: فعال اجتماعی و مدافع و فعال حقوق معلولین و سالنمندان، بنیانگذار انجمن حمایت از معلولین ایرانی در بریتانیا و سر دبیر نشریه توانا
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
