در جمهوری اسلامی کارگران زنده به گور می شوند

سه شنبه ۲۳ آذرماه، معدن زغال سنگ هجدک راور کرمان بر روی معدنکارانی که در عمق ۶۰۰ متری مشغول کار بودند فروریخت. این نخستین بار نیست که همین معدن بر روی کارگران خراب شده و جان آن ها را به خطر انداخته است، اما این بار نیز مسئولان رژیم مانند همیشه هیچ اقدامی برای نجات جان کارگران انجام ندادند. در مدت پنج شبانه روزی که از حادثه گذشته است مسئولان حکومت فقط حرف تحویل مردم و خانواده نگران معدنکاران داده اند و به جای انجام اقدامی موثر، به شکل غیرمسئولانه ای دست به توجیه اعمال خود زده اند. در شیلی معدنکاران را بیش از دو ماه زنده نجات می دهند اما در حکومت اسلامی، کارگران پس از مواجه شدن با خطر، جان خود را از دست می دهند. این واقعیت از چشم مسئولان حکومت پنهان نمانده است به همین دلیل استاندار کرمان، اسماعیل نجار (برادر سردار مصطفی محمد نجار وزیر کشور)، ادعا کرده است که: "شرایط این حادثه با حادثه معدنچیان شیلیایی متفاوت است زیرا آن ها در معدن محبوس شده بودند، اما معدنچیان هجدک در معدن مدفون شده اند". این در حالی است که کارشناسان به دلیل داربستی بودن معدن معتقدند که احتمال دارد کارگران در قسمتی از معدن پناه گرفته و زنده باشند.
جمهوری اسلامی که نزدیک به هشتاد درصد از منابع، صنایع و معادن کشور را در اختیار دارد، آن ها را زیر عنوان "خصوصی سازی" در اختیار وابستگان سر سپرده خود در نهادهای امنیتی و سپاه پاسداران قرار میدهد. این سرمایه داران و نوکیسه گان به نان و نعمت رسیده در دامن رژیم جمهوری اسلامی، برای غارت هر چه بیشتر، علاوه بر محروم کردن کارگران از حقوق ابتدایی خود، از تامین حداقل ایمنی محل کار آنان نیز سرباز میزنند.
معادن کشور فاقد کمترین امکانات ایمنی است. در شمال کرمان در شهرستان های زرند، راور، کوهیان و ... هزاران نفر از هم میهنان ما در شرایطی بسیار سخت و طاقت فرسا، در عمق معادن مشغول کار های طاقت فرسا و خطرناک هستند تا نان خانواده هایشان را تامین کنند. طبق آمار رسمی تنها طی دو سال گذشته در اثر فرو ریزی پی در پی این معادن، دها تن از هموطنان کارگر ما یا معلول گشته و یا زنده به گور شده اند. به رغم این حوادث دردناک، استاندار کرمان، اسماعیل نجار ادعا می کند: " این حادثه بسیار عجیب و استثنایی است... تمام شاخصهای ایمنی رعایت شده است ...اینگونه حوادث در معادن زغال سنگ وجود دارد چون این معادن در داخل زمین هستند و استخراج نیز کار آسانی نیست" این ادعاها سراپا دروغ است و کارگران و زحمتکشان میهن ما میدانند که سرمایه داری آنهم از نوع رانت خور، فاسد و افسار گسیخته آن در جمهوری اسلامی فقط به فکر کسب سود بیشتر است و برای جان کارگران ارزشی قائل نیست.
کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران ضمن همدردی و همبستگی با خانواده بازماندگان این فاجعه و طبقه کارگر کشورمان، جمهوری اسلامی را مسئول جان کارگران جان باخته می شناسد و بر این باور است که کارگران در صورتی می توانند در برابر تهاجم سرمایه ایستادگی نمایند که در سندیکا های مستقل خود متشکل شده و در یکپارچگی و اتحاد با یکدیگر، از آزادی و حقوق اقتصادی خود دفاع کنند. ما همه نیروهای اپوزیسیون طرفدار آزادی و عدالت و دموکراسی و حقوق بشر را به مبارزه مشترک در دفاع از مطالبات کارگران و در اعتراض به نا امنی اقتصادی و خطرات جانی و بهداشتی محیط کار، فرا می خوانیم.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فداییان خلق ایران
۲۹ آذر ۱۳۸۹ برابر ۲۰ دسامبر ۲۰۱۰