www.mehdikhatibi.blogfa.com
khatibi_mehdi@yahoo.com
دکلمه این شعر را بشنوید
به خانه می آیم
با تکّه ای غروب
اتاق امّا پر از
کودک خیالی هاست
گوشه ای
نشسته ای
سفیدی کاغذ را
با خط هایی می آرایی
هر خط را
جانی و شکلی می دهی
« این مامان ...»
«اینم عینک بابا ...»
گوشه ای می نشینم
سیاه بر سپید می آورم
به درشتناکی شب
با عروسکت بازی می کنی
با کتاب هایم بازی می کنم
گرسنه ای
می گریی
گرسنه ام
داد می زنم
تشنه ای
آب می خوری
و من اشک خورشید را
می بینی ؟!
نمی بینم
آفتابی است
در اتاق
سایه گسترده
آرامش از نوازش و
لحظه ای بعد
آن سوی آفتاب
می خوابم
این سوی آفتاب
می خوابی
آفتاب امّا
هیچ گاه نمی خوابد
مهدی خطیبی
( از دفتر تاول حکایت راه است ، انتشارات آفرینش ، چاپ نخست 1389 صص40 و 41 )
DOMESTIC IV
Carrying a piece of sunset
I come home,
And see my room
Crowded with visions of my child.
You are sitting in a corner,
Decorating the blankness of the paper
With lines of unique shapes,
Being given life by your words:
“This is Mummy!
And this is Daddy,
With his glasses!”
I go and sit in another corner,
Scribbling the horror of the Night
On the shimmering white of Fear.
You play with your dolls,
And I with my books.
You become hungry
And begin to cry,
And I become hungry,
And begin to shout.
You become thirsty
And drink water,
But I drink the tears of the Sun!
Can you see?
No, I can’t!
There is a glorious sunshine in the room,
With an immense shade
Of caress and comfort.
A moment later
You are sound asleep
On this side of the Sun;
And I am struggling with sleep
On the other side;
But it is the Sun herself
That never sleeps.
برگردان به انگلیسی : محمود کیانوش
درود
چندی پیش شعر خانگی پنج را دو دوست جوان ( خانم پگاه عامری و آقای امانی ) به انگلیسی ترجمه کردند و در تارنمای خود و هم در سایت عصر نو منتشر کردم. یک روز بعد نامه ای از عزیزم - محمود کیانوش - دریافت کردم که دربرگیرنده ی برگردان انگلیسی همان شعر بود . شاد شدم . کیانوش در آن نامه یاد آور شده بود که نارسایی های چندی در متن ترجمه دیده است و حتی از من خواست که این ترجمه را بدون نام او منتشر کنم و یگانه دلیل این عمل را یادگیری آن دو دوست عزیزی که زحمت ترجمه را کشیده بودند ، ذکر کرد . از شما پنهان نباشد ، وقتی ترجمه کیانوش را خواندم ، شاد شدم که مطالب تارنگار مرا هنوز جان های متعهد به من انسانی می خوانند . و از همه مهمتر با خود اندیشیدم که باید به خود ببالم که مترجم و شعر شناس و شاعری چون محمود کیانوش این شعر را به انگلیسی برگردانیده است . از لطف و توجه او سپاسگزارم . عالم از ناله ی عشاق مبادا خالی
با مهر و دوستی و سپاس
مهدی خطیبی
