majidsedghi@yahoo.com
بریژیت باردو بازیگر جنجالی دهه پنجاه و شصت فرانسه که از اویل دهه هفتاد تاکنون در زمینه حمایت از حیوانات فعالیت می کند از سوی یک جنبش اکولوژیستی فرانسه به نام اتحاد اکولوژیستی مستقل (Alliance écologiste indépendant) برای مبارزات انتخابی برای تعیین ریاست جمهوری فرانسه در سال 2012 انتخاب شده است.
ستاره سابق سکسی سینمای فرانسه که در سال 1956 با فیلم( و خدا زن را آفرید ) به شهرت جهانی دست یافت گفته است که به پیشنهاد نامزدی برای ریاست جمهوری آینده فرانسه فکر می کند ولی در ضمن کتمان نکرد که برای او به چالش کشانیدن نیکلا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه جالب است . باردو در نامه ای که برای سارکوزی نوشت خاطرنشان کرد که رییس جمهور در زمانی که وزیرکشور بود و برای رسیدن به مقام ریاست جمهوری تلاش می کرد قول داده بود پس از انتخابش به عنوان رئیس جمهور اقداماتی به منظور غیرقانونی کردن کشتن حیواناتی که در فرانسه به شیوه غیرانسانی ذبح می شوند انجام دهد و از حقوق حیوانات دفاع کند اما چنین کاری نکرد.
به گمان باردوی 76 ساله مسلمان هایی که در فرانسه حیوانات را به شیوه ذبح اسلامی می کشند لطمه بزرگی به این کشور وارد می کنند.
باردو همچنین در نامه اش یادآور شد مهم نیست که رئیس جمهور آینده فرانسه از جناح راست باشد یا جناح چپ . و در پایان نامه گله آمیزش نوشت:
ما در واقع به صدایی رسا که از حقوق حیونات دفاع کند نیازمندیم.
به عقیده باردو دادن داروی بیهوشی به حیوانات پیش از کشتن آنها باید الزامی شود نه آن که مسلمانان فرانسه به همان شیوه خودشان حیوانات را سلاخی کنند . امروز دربرخی از فروشگاههای بزرگ و کوچک مواد غذایی گوشت حیواناتی مانند گوسفند – گاو – و یا مرغ با برچسب ( حلال ) عرضه می شود.که به معنای ذبح اسلامی این حیوانات است .چیزی که نه تنها باردو بلکه بسیاری از فرانسوی ها با آن مخالف هستند.
باردو که خیلی آشکار و رک حرف هایش را می زند بارها به دلیل انتقادهایش از کشتارحیوانات به روش ذبج اسلامی که او آن را قتل عام حیوانات توصیف کرده مورد سرزنش قرار گرفته است . باردو از سال 1972 پس از کناره گیری از سینما به انجمن های دفاع از حقوق جیوانات پیوست وبه یکی از سرشناس ترین فعالان حقوق حیوانات تبدیل شد . او همچنین بنیاد بریژیت باردو را با سرمایه ای بالغ بر سه میلیون فرانک از طریق فروش جواهرات و لوازم شخصی اش تاسیس کرد که هدف آن نه تنها حمایت از حیوانات درفرانسه بلکه در همه کشورهای جهان اعلام شد.
ستاره پردرآمد سینمای فرانسه در دو دهه شصت و هفتاد درسال 1999 در نامه ای که به رئیس جمهور چین نوشت و در هفته نامه فرانسوی VSD چاپ شد از وی خواست تا از کشتن حیوانات در چین و به ویژه آخرین نسل ببرها در این کشور جلوگیری کند . در ماه اوت امسال نیز با فرستادن نامه ای به ملکه دانمارک از کشتار بی رحمانه دلفین ها در این کشور انتقاد کرد.وی در بخشی از نامه اش نوشت که کشتار حیوانات برای کشوری مانند دانمارک شرم آوراست.
واما انتقادهای باردو تنها به مساله حیوانات ختم نمی شود . او بارها به حضورروز افزون مهاجران خارجی در فرانسه اعتراض کرده و به دلیل جرف های بی پروا و به اصطلاح بی رو در بایستی اش تاکنون پنج بار به جریمه های سنگین از سوی دادگاه های فرانسه محکوم شده است . دارگاههای فرانسه باردورا به جرم فعالیت های تحریک آمیز برای ایجاد نفرت نژاد پرستانه و هم چنین اظهاراتش بر ضد دین اسلام و مسلمانان مجرم شناختند.
بازیگر فیلم های مشهور گوهرفروشان مهتاب – به هنگام بدبختی – حقیقت – زندگی خصوصی و تحقیر ( ساخته ژان لوک گدار) درسال 1999 دربخشی ازکتابش به نام ( میدان پلوتو ) به روش کشتار گوسفندان در زمان عید قربان خرده گرفت ویادآورشد آنها (مسلمان ها) گوسفندان را قتل عام می کنند علیه همجنس گرایان کتاب منتشر می کنند و مهاجرت غیر قانونی وبیکاری را رواج می دهند . به علاوه در بخش دیگری از همین کتاب با عنوان ( نامه سرگشاده به فرانسه گمشده من ) نوشت:
* سرزمین من فرانسه بار دیگر توسط خارجی ها به ویژه مسلما ن ها اشغال شده است.
باردو در ژوئن سال بعد به خاطر همین جمله از طرف دادگاه به پرداخت سی هزار فرانک محکوم شد.او پیش از این نیز درسال 1997 به خاطر نامه سرگشاده اش به روزنامه فیگارو و باردیگر در همین سال به دلیل جرم مشابه بالا محکوم به پرداخت جریمه نقدی شده بود.
خرده گیری های باردو نسبت به مسلمان ها در کتاب دیگرش به نام ( فریادی در سکوت ) که در سال 2003 چاپ شد بیش از هر زمان دیگر تند بود. او در این کتاب نسبت به خطر ( اسلامیزه شدن فرانسه ) هشدار داد و مهاجران مسلمان را به باد انتقاد گرفت . در مه 2003 جنبش علیه نژلد پرستی برای دوستی بین مردم (MRAP) اعلام کرد که از باردو به دلیل سخنانش شکایت خواهد کرد . جامعه حقوق انسانی نیزدراین مورد اعتراض کرد. قوانین ضد نژاد پرستی در فرانسه مانع ترویج فعالیت های تحریک آمیز نژاد پرستانه است و با هرگونه فعالیت علیه ادیان مقابله می کند.
در ژوئن 2004 باردو توسط دادگاه فراخوانده شد و به دلیل سخنان نژاد پرستانه اش به پنج هزار یورو محکوم شد. سنگین ترین جریمه ای که باردو تاکنون پرداخت کرده مربوط به سوم ژوئن 2008 است که بار دیگر به دلیل دیدگاه های نژادپرستانه اش مجبور به پرداخت پانزده هزار یوروشد.
فارغ از دردسرهایی که خانم بریژیت آن ماری باردو ( نام کامل بریژیت باردو ) برای کشور فرانسه بوجود آورده شکی نیست که امروز دیدگاههای ضد مهاجرت در اروپا در حال گسترش است . چندی پیش صدای آمریکا در گزارشی در این مورد یادآور شد که از سوئد در شما ل اروپا تا ایتالیا در جنوب سیاستمداران راستگرای افراطی عقاید خود را با دیدگاههای ضد مهاجرت به صراحت ابراز کرده اند و بسیاری از آنها نیز علیه آنچه اسلامی شدن اروپا می نامند تبلیغ و صحبت کرده اند. در ماه سپتامبر حزب دموکرات راست افراطی سوئد برای نخستین بار به پارلمان کشور راه یافت.
نمونه دیگر کسب اکثریت آرای پارلمان هلند توسط جزب آزادی است که طرج ضد اسلام خورا به مجلس ارائه داده بود. به نقل از صدای آمریکا گریت ویلدز سخنگوی حزب مزبور گفته است : من هیچگونه مخالفتی با مسلمانان ندارم اما باورم این است که اسلام نوعی ایدئولوژی مستبد است واین ناقض آزادی است.
در ماه ژوئیه فرانسه یکی از نخستین کشورهایی شناخته شد که برقع را ممنوع اعلام کرد. سیاستمداران فرانسوی می گویند که استفاده از برقع ناقض ارزش های فرانسوی است .در فرانسه حدود پنج میلیون مسلمان زندگی می کنند که هشت در صد جمعیت این کشور را تشکیل می دهند و از این لحاظ بزرگ ترین جامعه مسلمانان اروپاست.
به هر حال بی تردید اگر تندروی های مسلمانان افراطی نبود شاید اصلا چنین مسائلی هم پیش نمی آمد و گربه وحشی سینمای فرانسه ( لقبی که در سالهای دور به بریژیت باردو داده بودند ) نیز به مسلمان ها چنگ نمی زد. در مورد باردو گفتنی است که او در ابتدای شهرتش مورد توجه روشنفکرها نیز بود.
خانم سیمون دو بووار فیلسوف و نویسنده فمینیست فرانسوی در سال 1959 بریژیت باردو را به (لکوموتیو تاریخ زن ) تشبیه کرد و همچنین باردو موضوع مقاله او به نام ( سندرم لولیتا ) بود. دوبووار همچنین باردو را اولین و بهترین زن آزاد پس از جنگ معرفی کرد.
بریژیت باردو در سال 1959 در فیلمی با عنوان ( بابت به جنگ می رود ) بازی کرد که اکنون وپس از گذست سالها – تنها به لحاظ عنوان فیلم - می تواند شباهت هایی با ستیزه جویی و جنگ این زن با عواملی که به گفته خودش سرزمینش را ویران کرده است داشته باشد.