"واژه های گم شده"

در سُوگ ِ درگذشت ِ ستار جان ِ لقایی
سخن دان ِ فرزانه ای که پیرانه سر
برای پویایی و گسترش ِ فرهنگ ِ ایران
خستگی ناپذیر کوشید


ستار جان!
می دانم واژه های گم شده را
از پستوها می یافتی
بر چشم می سپردی
و ناوگانِی از واژگان
بر برگ ها می نگاشتی
تا سبزه ها
با آهنگی خوش و بانگی بلند
از ناکجاآباد
به کجا کجای جهان برنشینند
تا"سوژه های گمشده" را پیدا کنی
راه گم کرده ها را راه یابی
گم گشتگان را راه گشایی
و گمنامان را نام رسانی
رساندگان را بر بام نشانی
تا بام ها سرپوشی از دم
دم بزرگ
آبستنِ آزادی گردد
تا"تیشه ی" شکسته ی فرهاد را
در سکوت ِ سایه ها
آهنگ سازی
تا سایه بانی از دل داری و دل نوازی بگسترانی
تا شیرینِ
آوای شکسته اش را
آهنگ ِ هنگامه گرداند
تا بی ستون را
دوباره ستون کشاند
تا دلاوران
بند برکنند
بر باور ِ خویش سوار
از پیرامون ِ "روباهان" به کارزار ِ شیران
روان شوند
تا در" پنج نمایش"
ژرفای شکاف ِ هستی ی ایران
گوهر ِ کسان را از ناکسان
داد را از بی داد
سُور را از سُوگ، باز گشایی
تا در نمایشگاهی
به گستره ی گیتی
بازخوانی، باز پردازی
گسترده گردانی

گوتنبرگ- سوئد
http://abtinaeineh.blogfa.com/