logo





حزب سوسیال دموکرات و انتگراسیون مهاجرین در اتریش

يکشنبه ۴ مهر ۱۳۸۹ - ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۰

احمد هاشمی

ahmad-hashemi-s.jpg
هرکسی که کمترین اطلاعی از وضعیت سیاسی شهر وین دارد می داند که راست افراطی هیچ شانسی برای به دست گرفتن شهر وین به تنهایی ندارد و شریکی هم پیدا نخواهدکرد اما شکی در این نیست که اگر وین همین طور اداره شود که تاکنون شده است این شانس برای راست ها به وجود خواهد آمد و ما سبزها بهترین شریک برای جلوگیری از این سناریوی ناخوشایند هستیم.
با نیم نگاهی به موضوع انتگراسیون در اتریش در یک کلام می توان گفت که در این پنجاه سال اخیر به جای سیاستی روشن در رابطه با انتگراسیون، عمدتا با سو استفاده از کلمه انتگراسیون سیاست بازی شده است. و در این مورد فرق چندانی میان احزاب راست نژاد پرست و میانه وجود نداشته است. نمونه تازه و بارز این ادعا تراکت انتخاباتی حزب سوسیال دموکرات اتریش به زبان آلمانی در وب سایت عصر نو می باشد.
اولین سئوالی که مطرح می شود این است که چرا در یک وب سایت به زبان فارسی، از طرف استراتژیست های انتخاباتی حزب سوسیال دموکرات اتریش باید یک تراکت انتخاباتی به زبان آلمانی فرستاده شود؟ آیا حزبی که سالیان سال در دولت است و دها سال در وین حکومت می کند، این امکان را نداشت که یک تراکت انتخاباتی به زبان فارسی به وب سایت فارسی زبان به فرستد؟
واقعیت این است که موضوع در اینجا فراتر از فرستادن یک تراکت به زبان فارسی است، بلکه مسئله فرهنگ گروهی از مهاجرین است که در اتریش زندگی می کنند و فرهنگ و زبان آن ها به طور کلی نادیده گرفته می شود. ظاهر قضیه این است که حزب سو سیال دموکرات روزانه ۱۰۰،۰۰۰ ایرو برای تراکت های انتخاباتی هزینه می کند. ممکن است در این جا و آنجا حرف های قشنگی زده شود. اما نگاهی به برنامه حزب این واقعیت را نشان می دهد که در آن جا نشانی از پذیرش تنوع فرهنگی نیست.
نگاهی به محتوای این تراکت نشانگر میزان شناخت حزب سو سیال دموکرات از جامعه مدنی ایرانیان در وین است که تلاش می کند ایرانیان را قانع کند که از ترس یک حزب راست افراطی به آن ها رای دهند.
ایجاد ترس در میان اقشاز حاشیه ای اتریشی از خارجی ها، سیاست روزانه احزاب نزادپرست در اتریش است. و همین سیاست ایجاد ترس را حزب سوسیال دموکرات به شکل خاص در میان مسلمانان و به گونه ای عام در میان مهاجرین دنبال می کند.
عدم توجه به فرهنگ مهاجرین، نتیجه اش عدم شناخت از گروه های مختلف مهاجرین و ناتوانی از درک تکامل و توسعه گروه های مهاجر است. ممکن است سیاست ایجاد ترس در گروه هایی موثر واقع بیافتد اما نگاهی به جامعه مدنی ایرانیان که دارای جمعیتی کمتر از ۱۵،۰۰۰ نفر می باشد:
۱. در صد تحصیل کرده ها از کشور میزبان بیشتر است
۲. میزان فعالیت فرهنگی و تولید فرهنگی با توجه به کمبود امکانات اگر بیشتر از کشور میزبان نباشد ، بدون شک کمتر نیست. اگر قرار باشد در این نوشته نام همه نام آوران فرهنگی ایرانی تبار در اینجا ذکر شود باورکنید چند دقیقه ای باید به خواندن این نام ها مشغول شوید.
۳. بررسی وضعیت نسل دوم اتریشی های ایرانی تبار نشانگر موفقیت روز افزون این گروه در جامعه اتریش می باشد.
حال پرسش این است کجایند نام کاندیداتور های نسل دوم اتریشی های ایرانی تبار در لیست انتخاباتی یکی از قدیمی ترین و معتبرترین حزب اتریش که بدون شک نقش برجسته ای در توسعه و تکامل کشور اتریش داشته است؟
فرستادن تراکت به زبان آلمانی به یگی از معتبر ترین وب سایت فارسی زبان ایرانیان و استفاذه از تئوری ترس، نشانگر عقب ماندگی حزبی است که باید پیش قراول گفتمان های سیاسی – اجتماعی جدیددر اتریش باشد و مایع تاسف است.
در این جا مسئله بر سر تعدادی از آرا برای این حزب یا آن حزب نیست. مسئله این است که انتگراسیون نه بی ریشه کردن فرهنگی گروه های مهاجر است و نه پذیرش همه آداب و رسوم عهد عتیقی که احیانا مهاجرین باخود به کشور میزبان می آورند.
حزب سوسیال دموکرات از یک سو گروهی از مهاجرین را که به دلایلی از قبیل قشر اجتماعی، سطح آموزش، حهان بینی و... در صدر انتگراسیون در جامعه قرار دارند نادیده می گیرد و کم ترین تلاشی برای جذب این گروه ها در حزب و اداره سیاسی جامعه انجام می دهد.
و از سوی دیگر در گروه های دیگر از مهاجرین سیاست انتگراسیون را به سطح آداب و رسوم عقب مانده تنزل می دهد به عنوان مثال خانم ترک زبانی را با روسری در انتهای لیست انتخاباتی قرار می دهد که شانسی برای انتخاب شدن ندارد. تراکت انتخاباتی وسیعی از او تولید و در منطقه ۱۰ پخش می شود. دین و گروه مهاجرین ترک زبان برای حزب سوسیال دموکرات یک وسیله ابزاری در انتخابات وین می شود. از سوی دیگر راست هم در واقع با ابزاری نمودن دین، به نوع دیگری از دین سو استفاده نموده و استرانژی انتخاباتی خود را پیش می برد.
روشن است که زنان با روسری هم می توانند کاندیدا شوند. اما نه برای استفاده ابزاری از یک مضوع مورد مناقشه! در این جا هم حزب سوسیال دموکرات در بستر ترس این گرو های اجتماعی ، سیاست انتخاباتی خود را پیش می برد.
دلایل متعددی برای این رفتار وجود دارد که از حوصله این نوشته خارج است اما یکی از آن دلایل ترس از احزاب راست افراطی است و سال ها است که در بر روی این پاشنه می چرخد. در واقع می توان گفت که حزب سوسیال دموکرات از ترس مرگ سال ها است که دق کرده است.
متاسفانه این رفتار سیاسی- فرهنگی موصوع تازه ای در حزب سوسیال دموکرات نیست. با نگاهی عمیق تر به این رفتار زخمی سر بر می آورد که سالیان طولانی، منش و عمل این حزب را رقم می زند.
حزب سوسیال دموکرات سال های طولانی از طریق اتحادیه های کارکری، زمانی بیش از سی سال بیشترین نفوذ را در میان مهاجرین از یوگسلاوی سابق داشت. قابل ذکر است که این گروه حداکثر مهاجرین را در اتریش را تشکیل می دهند. ساخت و پاخت از بالا توسط اتحادیه کارگری اتریش با دولت تیتو از یک سو پذیرش کم ترین حقوق اجتماعی برای این گروه مهاجرین شرایطی را در این مجموعه مهاجرین دامن زده است که اکنون جزب دست راستی FPÖ(1) بیشترین نفوذ را در میان این گروه دارا می باشد.
واقعیت این است که اولا مسلمانان در کشور اتریش از ملت های مختلف هستند. ثانیا در میان مسلمانان گرایش های مختلف مذهبی موجود است ثالثا در میان همه مسلمانان مانند سایر مذاهب افراد غیر مذهبی وجود دارد. و مهم تر از همه این که ترک زبانان در میان مسلمانان دارای اکثریت قاطع هستند.
اما واقعیت دیگر این است که همه این مسلمانان در کشور اتریش زندگی می کنند، که جدایی دین از دولت جزئی از نرم های قانون آن است.
حزب سوسیال دموکرات اتریش با استفاره از یک گروه مسلمان عرب تبار ، شرایطی را ایجاد کرده است که بدون انتخابات سراسری میان مسلمانان، این گروه خود را قیم تمامی مسلمانان در اتریش می داند و مهم تر از هم این است که با خدشه کردن جدائی دین از دولت در در حیطه مسلمانان راه را برای گروه های به غایت محافظه کار مانند اخوان المسلمین باز نموده و در این جا و آن جا صحبت از اجرای شریعت اسلام در اتریش در میان مسلمانان است.
آیا اکنون روشن نیست که در بستر چه سیاستی راست افراطی نژاد پرست هر روز قوی و قوی تر می شود. سیاستی که حقوق ۱۶۰،۰۰۰ نفر را ابزار انتخاباتی نموده است.
آیا می توان از انسان های دمکرات و مترقی در اتریش انتظار داشت که حزبی را حمایت کنند که سیاست های یک بام دو هوای این حزب بیشترین کمک را به تقویت جناح های راستگرا در کشور نموده است.
آیا می توان از ایرانیان دموکرات و مترقی انتظار داشت که با علم کردن تئوری ترس که هیچ پایه ای ندارد حزبی را حمایت کنند که سالهای طولانی به تنهایی و بدون هیچ کنترولی و ایده ای برای مهاجرین حکومت می کند و چرا نباید حزب دیگری که دارای ایده و فرتوت نیست، شریک حکومت باشد.
هرکسی که کمترین اطلاعی از وضعیت سیاسی شهر وین دارد می داند که راست افراطی هیچ شانسی برای به دست گرفتن شهر وین به تنهایی ندارد و شریکی هم پیدا نخواهدکرد اما شکی در این نیست که اگر وین همین طور اداره شود که تاکنون شده است این شانس برای راست ها به وجود خواهد آمد و ما سبزها بهترین شریک برای جلوگیری از این سناریوی ناخوشایند هستیم.

1- FPÖ, Freiheitliche Partei Österreichs
حزب آزادی اتریش
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
از احمد هاشمی در عصرنو:
مساله اینتگراسیون یکی از موضوعات عمده انتخابات است

نظر شما؟

نام:

پست الکترونیک(اختياری):

عنوان:

نظر:
codeimgکد روی تصویررا اينجا وارد کنيد:

نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد