بحران اتمی، تحریم و جنگ

گفتگوی تلاش با داریوش همایون
پرشور ترین هواداران جمهوری اسلامی نیز اگر به سود شخصی خویش بیندیشند با بدترین مخالفان رژیم در کشیدن فیوز بمب اتمی همداستان خواهند شد؛ در این جا پای مصلحت ملی در میان است و ما از هرکسی در رژیم که در پی برطرف کردن بحران اتمی باشد پشتیبانی می کنیم.

تلاش ــ در باره ی حوادث دوران جنگ هشت ساله ی ايران و عراق، سياستهای تأثيرگذار بر اين جنگ و چگونگی خاتمه آن جدالی سخت ميان حکومت کنندگان امروز و اداره کنندگان آن روز کشور جريان دارد. واقعیت در پس اين جدال و ربط آن با شرايط و سياستهای امروز چيست؟

داریوش همایون ــ بیم درگیری نظامی با امریکا در ایران بالا می گیرد و در چنین فضائی بسیاری کسان به یاد ماه های پایانی جنگ با عراق و کاسه زهر معروف می افتند. پیش کشیدن موضوع آتش بس با عراق از سوی دو بارفروش پیشین که در آن جنگ مصیبت بار به سپهسالاری رسیدند جز این توضیحی ندارد که می خواهند ضمن کوبیدن موسوی راه را بر مصالحه ببندند. اگر جلو نبوغ استراتژیک آن بارفروشان گرفته نشده بود بسیجیان یک بار مصرف اکنون در بغداد ــ اگر نه „قدس“ ــ می بودند. در بحث های کنونی علاوه بر زدو خورد های سیاسی یک نگرانی واقعی به سرنوشت ایران هست که می باید از سوی مردم پشتیبانی شود.

تلاش ــ حلقه ی تحريم ها هر روز تنگ تر می شود. و نتيجه اجتناب ناپذير آن، ضعيف تر شدن توان کشور و از جمله بنيه نظامی و دفاعی آن است. با نگاه به اين روند آيا باز هم می توان گفت که تحريم ها از يک حمله نظامی پيشگيری می کنند؟ خطر اين حمله چه ميزان است؟

همایون ــ تحریم های روزافزون اگر بطور جدی اجرا شود در شرایط اقتصادی کنونی ایران می تواند کمرشکن باشد ــ از جمله بنیه دفاعی و اراده رویاروئی با قدرت نظامی امریکا را ضعیف کند که تحول مثبتی خواهد بود زیرا جلو ماجراجوئی های گروه تازه سینه زنان را که جانشین مانند های آن بارفروشان شده اند خواهد گرفت. تا هنگامی که تحریم ها اجرا و تاثیرشان آشکار نشود حمله نظامی در کار نخواهد بود. از همین جاست که می باید از تحریم ها با همه آسیب های‌شان به عنوان شر کوچک تر پشتیبانی کرد.

تلاش ــ در هر صورت «گزينه» حمله نظامی به ايران در ده ساله گذشته هرگز کنار گذاشته نشد و هر از گاهی يکی از مسئولين بلند مرتبه غربی انگشت تهديد را بلند می کند. سران جنبش سبز و افرادی از درون حکومت نسبت به پيامد تحريکات و سياست های ماجراجويانه دولت احمدی نژاد هشدار می دهند و خامنه ای و حاميان سپاهی ـ امنيتی وی، هشدار دهندگان را به گردن خم کردن و تسليم و ترس د ربرابر «دشمن» متهم می کنند.
کدام رويکرد می تواند زمينه ی مناسبی برای يک حمله نظامی بدست دهد؛ گردنکشی ها و تهديدها و مانورهای و نمايش های حکومتی يا هشدارهای مخالفين که در عمل اين پيام را به گوش می رساند که ما قادر به دفاع از کشور خود در صورت يک حمله نظامی نيستيم؟

همایون ــ اظهارات گاهگاهی مقامات امریکائی در باره گزینه نظامی بخشی از جنگ روانی است که با این همه می باید جدی گرفت. هر توهمی در ابعاد و درجه مخالفتی که به ویژه در امریکا و اسرائیل با بمب اتمی جمهوری اسلامی هست استقبال از مخاطره مسلم خواهد بود.
لاف و گزاف های سران رژیم کسی را نمی ترساند. امریکائیان می باید دست کم به اندازه منتقدان سیاست خارجی رژیم از توانائی نظامی واقعی جمهوری اسلامی آگاه باشند. مسئله برای طراحان پنتاگون توانائی دفاعی ارتشی نیست که نیروی هوائی ندارد و نیروی دریائی اش از ناوچه ها تجاوز نمی کند و دفاع موشکی اش از امواج موشک های دور پرواز برنمی آید. همچنین هیچ کس یک نیروی نظامی را که انرژی اش یا در سرکوب جنبش مردمی و یا از آن بیشتر در کار و کسب و قاچاق و خرید و فروش صرف می شود جدی نمی گیرد. مسئله برای طراحان پنتاگون پیامد های یک ضرب شصت نظامی بر ضد کشوری مانند ایران است. هیچ کس نمی تواند آن پیامد ها را پیش بینی کند ولی کمترین تردیدی نیست که بسیار وخیم خواهد بود. آنها که در ایران جرئت کرده اند و هشدار می دهند بر خلاف دارو دسته احمدی نژاد مردمانی میهن دوست و دلسوز هستند. سخنان آنها و وجود یک جریان نیرومند ضد برنامه بمب اتمی در ایران سودمند و عامل مثبتی در محاسبات امریکائیان است.

تلاش ــ پيش از برآمد جنبش سبز، چه در بيانيه های مطالبه محور و چه در سخنان نامزدهای انتخاباتی رياست جمهوری مخالف احمدی نژاد، بر رفع بحران در روابط بين المللی تکيه شده بود. امروز نيز سران و سخنگويان جنبش سبز در اين بحث درگيرند. اين سخنان و نظرات تا کجا می توانند ظرفيت و ژرفای لازم را در تغيير وضعيت ايران در جامعه بين المللی داشته باشند، آن هم پس از اين همه سياستهای زيان آور؟

همایون ــ اختلاف نظر ها برسر برنامه اتمی جمهوری اسلامی با برقراری تحریم های تازه هم شدت گرفته و هم از پرده بیرون افتاده است. ایران چه اندازه می باید برای تحقق رویای خامنه ای ها و احمدی نژاد ها هزینه بپردازد؟ در خود محافل حکومتی نیز نگرانی از آینده رژیم اسلامی روزافزون است. همه می دانند که رژیم چه اندازه منفور و متزلزل شده است. پیوستن روسیه به امریکا در تلاش های جلوگیری از رژیم ضربه کاری آخری را بر سیاست خارجی احمدی نژاد وارد کرده است و کنار کشیدن (گذاشتن) خفت بار ترکیه و برزیل که از خوان یغمای رژیم بهره ای می جستند هیچ گزینه ای باقی نگذاشته است. تاکتیک های تاخیری دیگر به جائی نمی رسند و پیچ تحریم ها در این احوال سفت تر می شود. دست منتقدان چندان نیز تهی نیست و اکنون می توان انتظار داشت که سپاه نیز به جبهه مصالحه و کنار گذاشتن برنامه بمب بپیوندد. فرماندهای فربه سپاه کمترین علاقه ای به خطر انداختن میلیارد های خود ندارند. جمهوری اسلامی پیشنهاد تازه ای برای گفتگو ها آماده کرده است که امید است مانند معمول برای وقت کشی نباشد.
همه این ها کمک می کند که در حکومت امریکا دست مخالفان حمله نظامی نیرومندتر شود.

تلاش ــ يکبار ديگر به دوره ی جنگ هشت ساله باز گرديم، به منظورمقايسه ای ميان روحيه استقامت مردم در دفاع از کشور در آن روز و امروز. با توجه به گستره نارضائی و بيزاری از حکومت کنونی، آيا می توان همان ازخودگذشتگی ملی را انتظار داشت؟

همایون ــ مردم ایران البته از فضای کلید های پلاستیکی بهشت ساخت تایوان و امواج مین روب های انسانی بیرون آمده اند ولی اراده دفاع از سرزمین به همان نیرومندی است. در واقع یکی از عوامل بازدارنده امریکائیان، دورنمای گرد آمدن مردم در پشت جمهوری اسلامی در صورت حمله نظامی است. نارضائی در جای خود هست ولی تجاوز به ایران بکلی موضوع دیگری است.

تلاش ـ وجود و پويائی جنبش سبز و نمايش هرچه بيشتر جدائی ميان ملت و حکومت کنونی آيا می تواند به عنوان عنصر پيشگيری از حمله نظامی به ايران نقشی داشته باشد؟

همایون ــ در بیرون کسانی پیدا شده اند که راه حل جنبش سبز و انقلاب مخملی را برای حل مسئله اتمی به امریکائیان توصیه می کنند. ولی امریکائیان گوش به تیک تیک ساعت بمب اتمی رژیم دارند و نمی توانند منتظر انقلاب مخملی که برخلاف برنامه اتمی پیش بینی پذیر نیست بمانند. این راه حل ها پرونده پسند است و هیچ سودی ندارد.

تلاش ــ سختی و تنگی روز افزون روزگار در اثر تحريم ها و به موازات آن افزايش فشارهای حکومتی، ملت را به درجه استيصال می رساند و آنان را از نظر روحی آماده پذيرش راههائی برای تغيير سريع وضعيت می کند. کم نيستند کسانی که می گويند؛ سران جنبش سبز نه می خواهند و نه می توانند تغييری در وضعيت بدهند. افت جنبش سبز پيامد اين نااميدی و دل بريدن است.

همایون ــ جنبش سبز برنامه زمان بندی شده ندارد و در کار تغییر بنیادی جامعه و فرهنگ و سیاست ایران است. از افت آن سخن نمی توان گفت. جنبش اکنون در نوشته ها و گفتار هائی بازتاب می یابد که نشان می دهد چه اندازه پیام آن پیش رفته است. جنبشی که از انتخابات سرگرفت اکنون همه چیز هائی است که جمهوری اسلامی نیست. توده های بزرگ مردم، از روشن ترین عناصر جامعه، می دانند چه می خواهند و با هر دو پای خود بر زمین آزادی و پیشرفت ایستاده اند. سران جنبش سبز در محدوده های بسیار تنگی عمل می کننند و دیگران هم اگر خطر کنند و به ایران بروند همان محدودیت ها را خواهند داشت. اما این راه حل که زیر بمب و به دست سربازان امریکائی به تغییر سریع اوضاع برسیم تنها به کار همان درماندگان می خورد.

تلاش ـ کسانی که به دنبال تغيير سريع وضع هستند بر احتمال وقوع يک حمله «دقيق» و «حساب شده» انگشت می گذارند که بتواند کار حکومتی را که اين چنين موجوديتش هستی کشور را به خطر انداخته، بسازد. با همه تبليغات در باره ی تکنولوژی جنگی «هوشمند» چنين افکاری چقدر «دقيق» و افق ديد آنها چقدر گسترده است؟

همایون ــ بمب های هشیار می توانند آماج ها را با کمترین صدمات جانبی نابود کنند و سلاح هائی با صرفه هستند که نیازی به "فرش بمب" جنگ دوم تا جنگ ویت نام نمی گذارند. ولی برای بمباران آماج های اتمی در ایران می باید زیر ساخت ارتباطی، و هرچه به دفاع ضد هوائی و دریائی ارتباط می یابد از جمله نیروگاه ها و بندر ها نابود و ویران شود. از آن گذشته نیروی مهاجم می باید توان تلافی برای دشمن زخم خورده نگذارد. از بمباران هشیار و دقیق ایران که با همه کوشش ها کاملا هشیار و دقیق نخواهد ماند کشوری بدر خواهد آمد که باز سازی‌ش به سال ها خواهد کشید.

تلاش ـ با نگاه به دو جنگ در همسايگی ايران و نتايج تکان دهنده ی آن، گفته می شود که اشغال ايران در برنامه نیست. عبرت ما از اين دو جنگ چيست، حتا اگر ايران توسط سپاه بيگانه اشغال نشود؟

همایون ــ پس از عراق و افغانستان (دو بار) دیگر اشغال هیچ کشوری در برنامه نخواهد بود. ایران با این جمعیت و وسعت از همه کمتر. ولی لازم نیست کار به اشغال ایران بکشد. سه دهه جمهوری اسلامی چنان شیرازه کشور را از هم گسیخته است که با نخستین برهم خوردگی اوضاع از هر سو نیروهای تجزیه و هرج و مرج سربر خواهند آورد و هیچ معلوم نیست از میان مه جنگ چه ایرانی بدر آید.
پرشور ترین هواداران جمهوری اسلامی نیز اگر به سود شخصی خویش بیندیشند با بدترین مخالفان رژیم در کشیدن فیوز بمب اتمی همداستان خواهد شد. در این جا پای مصلحت ملی در میان است. ما از هرکسی در رژیم که در پی برطرف کردن بحران اتمی باشد پشتیبانی می کنیم.

تلاش ـ با سپاس از شما
منبع: www.Talashonline.com