به آنکه گفت من کُشتم
Wed 17 11 2021
رسول کمال
آغوشِ امنِ اعتماد را
سر بُریدید
در سرایِ عبا وُ دُعا
و
فصل هایِ آبیِ عشق را
میانِ نعره ی باد سپردید
به فردایِ خاک
تو اما
کجایِ آسمانشان
سُرخ خواندی
آن واژه ی ممنوع را
که
لبانِ دوخته ات
شاخه گُلی شد
در حافظه ی زمان
و
شعور تاریخشان
در چهار فصلِ موریانه
عُریان
من
از این فریادهایِ دلخراش
در عصر لودگی
و
عمرِ کوتاه عشق
در فصلِ هرزگی
خطی کشیده ام
به درازایِ یک جهان
چرا
باور نمی کنید
که
کوتاه است عُمر
و
ما را
دیداری خواهد بود
چشم در چشم
روزی
در گذرگاهِ زمان
آه
ای خدایانِ تزویر
بنگرید فردا را
با قطره اشکهایِ حقارت
نه
با شلاقِ دیروزِ مرگتان
بر گُرده ی من
که با خنده ی من
برایِ خونِ عدالت
ایکاش
با نگاهِ فضائیِ انوشه
می نگریستی!
بر ارزنه ی زمین
15/11/2021
رسول کمال
* اشاره به حسن نوروزی نماینده ی مجلس
* بر پایه ی نگاهِ انوشه انصاری از فضا بر کوچکی زمین در حقارت غرور انسانها
این شعر را با صدای شاعر از این جا بشنوید
|
|
