این سیاره
Tue 18 05 2021
طاهره بارئی
ابری ش همانقدر غریب است
که آفتابی ش
بر سطح این سیاره فلزی
که در ماهواره ای نشسته ایم، منتظر
با کلاه خود های آهنی
و به هیچ گوش می سپاریم
به پوچ بر می گردانیم سر
باشد که به در آید
اسکلت فلزی پلکان
و آشکار شود پای گذاشتن بر امواج پر تلاطم خاک
بر لایه های آفرینشی همچنان در تکوین
خاکی شدن
از خاکیان شدن
تاب برداشتن
تالاب
تا لبه «به»
و «بی»
پژواک دریاهای اعماق گردیدن
غریب است این سیاره
همیشه و در هر حالت
سکونش لرزاندن
تلاطمش سنگ افزا
غریبی است این سیاره
|
|
