تو کز محنت دیگران بی غمی / نشاید که نامت نهند آدمی
Fri 14 05 2021
رقیه دانشگری
زمانی که سعدی در هفت قرن پیش از این نوشت ؛ بنی آدم اعضای یک دیگرند، هنوز ساکنان کره ی زمین در ارتباط نزدیک با هم دیگر نبودند. امروز چنین نیست ، اما سلطه ی دستگاه های تبلیغاتی وابسته به قدرت های بزرگ سرمایه داری اذهان و عواطف بشری را چنان زیر نفوذ خود گرفته اند که انسان ها ی نسبتاً کم شماری نسبت به رنج و درد هم حساس اند.
در هفته ای که گذشت، فجایع فلسطین، بمباران های هیروشیما و ناکازاکی را در خاطرها زنده کرد. حمله ی نظامیان اسرائیل به نمازگزاران روز قدس در مسجدا لاقصی ، تنش در فلسطین را افزود. پس از آن اسرائیل با شلیک صدها موشک از نوار غزه به سمت اراضی فلسطین صدها انسان غیر نظامی را به خاک و خون کشاند. در میان کشته شدگان تا کنون ۲۹ کودک و ۱۱ زن ، دیده شده اند. این حملات موجب مقاومت از سوی فلسطینیان و عملیات مقابله جویانه از سوی حماس شده است. حاصل این جنگ چند روزه صدها کشته و زخمی از طرفین و ویرانی صدها خانه و مؤسسه بوده است. هم اکنون خطر جنگی تمام عیار میان فلسطین و اسرائیل و نیز خطر جنگ داخلی میان مسلمانان و یهودیان، اسرائیل را تهدید می کند. پیامدهای این آتش افروزی می تواند دامن گیر کشورهای منطقه و از جمله ایران نیز بشود.
این نخستین بار نیست که اسرائیل دست به قتل عام مردم غیرنظامی در فلسطین می زند. اما هر بار دول غربی و رسانه های وابسته به آن ها با وارونه جلوه دادن وقایع ، افکار همگانی را بر علیه مسلمانان فلسطین تحریک می کنند. اکثریت مردم اروپا و آمریکا با آن که امکان دسترسی به حقایق را از راه گزارشات مختلف و داده های دستگاه های مدرن ارتباطات جمعی دارند، کم تر نسبت به سرنوشت همنوعان خود در کشورهای دیگر حساسیت و علاقه نشان می دهند. تنها گروه های کوچکی از مدافعان حقوق بشر ، علاقمندان به محیط زیست ، انسان دوستان و نیروهای چپ گرا در برابر این مظالم سکوت پیشه نمی کنند. آن ها در روزهای گذشته چه در آمریکا و چه در کشورهای مختلف اروپایی در اعتراض به جنایات اسرائیل در نوار غزه و دفاع از حقوق فلسطینیان ، تظاهرات خیابانی به راه انداخته اند.
سکوت مردم ایران و بسیاری از نیروهای ترقی خواه ایرانی در برابر این جنایات ، درد آور و سئوال برانگیز است. چه عواملی موجب این سردی و سکوت شده است؟ آیا نارضایتی از سیاست های رژیم حاکم بر ایران می تواند توجیه گر چنین سکوتی باشد؟
به باور این نگارنده ، همان اندازه که جنایات جمهوری اسلامی در چهار دهه حکمرانی ولائی در حق مردم ایران نابخشودنی است، جنایات دول مقتدر و قدرت های بزرگ سرمایه داری اعم از آمریکا و اروپا و اسرائیل نیز توجیه ناپذیر و نا بخشودنی است . وظیفه ی ملی ، بین المللی و انسانی ما است که نه در برابر جنایات امریکا و اسرائیل و دیگر کشورهای امپریالیستی سکوت کنیم و نه در برابر اقدامات و سیاست های سرکوب گرانه ی رژیم ایران در حق مردم کشورمان. هرگونه برخورد مشروط با وقایع خونین جهان ما را به فرصت طلبی و دوری از وظایف انترناسیونالیستی خود سوق خواهد داد.
برای شناخت مکانیسم عملکرد امپریالیسم و صهیونیسم در جهان تنها تفسیرها و تئوری های مدون کافی نیست. تکیه بر اطلاعات و گزارشات و داده های روزنامه نگاران و خبرنگاران متعهد جهان ، ما را در داوری عادلانه در هرمقطعی از تاریخ نسبت به اوضاع ایران و جهان ، یاری خواهد رساند. یک سویه نگری آفت بزرگ داوری ها ی ما و موانع جدی بر سر راه اتخاذ سیاست های درست و اقدامات به موقع در دفاع از حق انسان ها برای زندگی است. باید از حقوق مردم فلسطین بی هیچ شائبه ای در برابر تجاوزات اسرائیل ، دفاع کنیم. به یاد آوریم که سعدی سُراینده ی نخستین شعر و شعار در دفاع از حقوق بشر و هم زیستی و نوع دوستی ، یک ایرانی بود و سخن او امروز از جایگاه ویژه تری در جهان برخوردار است . امروز سروده ی گران بها و کم نظیر او، می تواند به شعار هر ایرانی بشردوست بدل شود.
بنی آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی / نشاید که نامت نهند آدمی
|
|