افغانستان، زخم خونین سیّاره‌ی ما!
Sun 9 05 2021
رقیه دانشگری
روز شنبه ۸ ماه مه ۲۰۲۱ / ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ یکی از خون بارترین بمب گذاری های طالبان در کابل به وقوع پیوست. این بار قربانیان اصلی این جنایت دانش آموزان و آموزگاران مدرسه ی سیّدالشهدا در غرب کابل بودند. خبرگزاری ها تاکنون تعداد کشته شدگان را بیش از ۶۰ نفر و زخمی شدگان را بیش از ۱۰۰ نفر اعلام کرده اند. بیشتر کشته شدگان ، دختران نوجوان بوده اند. گفته می شود داعش مسئولیت بخشی از بمب گذاری ها را بر عهده گرفته است.
کشتن کودکان و نوجوانان یکی از خشن ترین اقدامات تروریستی علیه غیر نظامیان یک کشور است. تَبَعات این گونه کشتارها تنها دامن یک نسل را نمی گیرد. نگارنده خود در دهه ی ۶۰ خورشیدی شاهد پیامدهای فاجعه بار انفجار بمب و پرتاب راکت به مدارس کابل بوده است. برخی از کودکان ما که از تیررس آن ترورها در امان مانده اند، هنوز آثار روانی آن دهشت بزرگ را با خود حمل می کنند.
کشتار در افغانستان از دهه ی پنجاه خورشیدی به این سو بدون وقفه ادامه داشته است. از این رو دکتر محمد نجیب الله رئیس جمهور افغانستان در سال های ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۱ ، کشور خود را «زخم خونین سیاره ی ما » نام داده بود. خونی که در هر روز و هر هفته از جان صدها شهروند غیرنظامی این کشور بر خاک می ریزد و این زخم خون چکان را علاجی متصور نیست. آنچه فاجعه بارتر از این فجایع انسانی است ، عادت به فاجعه و سکوت مجامع بین المللی و مردم جهان و نیروهای سیاسی کشورها در برابر آن است.
سرنوشت سیاهی که برای افغانستان و مردمان آن رقم زده اند، یکی از نقشه های آمریکا در منطقه ی خاورمیانه بوده است . این نقشه بعد از انقلاب ثور در اردیبهشت ۱۳۵۷ و روی کار آمدن نیروهای ملی – مردمی و ترقیخواه در این کشور به اجرا گذاشته شد. افغانستان جزو هفت کشوری بوده است که می بایست مطابق برنامه ی تغییر اوضاع خاورمیانه به سود آمریکا به خاک و خون کشیده می شد.
آن برنامه ی نابکارانه از آغاز تا کنون، هم با گسیل نیروی نظامی آمریکا به افغانستان و هم با فروش پیشرفته ترین سلاح های کشتار جمعی به پاکستان و گروه های تروریستی و هم با پرورش گروه های تروریستی علیه منافع ملی و تمامیت ارضی افغانستان پیش رفته است. جنگ و ادامه ی آن در افغانستان بدل به اقتصاد کثیفی شده است که سود آن در ازای کشتار انسان های بی دفاع وارد خزانه ی سیری ناپذیر تولید کنندگان سلاح در آمریکا و کشورهای اروپایی ، می شود.
جنگ دائمی در افغانستان ، علاوه بر زیان های هنگفت اقتصادی و انسانی و ممانعت جدی از رشد و ترقی این کشور ، موجب آوارگی و مهاجرت میلیون ها افغانی شده است. تصمیم به خروج کامل قوای آمریکایی از افغانستان تا پایان سال جاری میلادی، احتمال جنگ نیابتی آمریکا در این کشور را فراهم کرده و به موج مهاجرت دامن خواهد زد.
پیامدهای تشنج آفرینی ها و جنگ افروزی های آمریکا در افغانستان و کشورهای دیگر منطقه تاکنون دامن کشور ما ایران را نیز که خود در زیر بار تحریم های اقتصادی آمریکا دچار بحران است ، گرفته است .
اما بر دولت آینده ی ایران و رئیس جمهور منتخب خرداد۱۴۰۰ است که برنامه ی کامل حمایتی از مهاجران افغانستانی داشته باشد. پذیرش رسمی این مهاجران و صدور مجوز برای سفر قانونی آن ها به ایران ، تأمین مسکن و مایحتاج اولیه ی زندگی در آغاز پذیرش آن ها در کشور، دادن اجازه ی کار و تحصیل به مهاجران و تضمین آن ، رفع تبعیض کاری و شغلی، مزد برابر با کارگران و خدمتگزاران ایرانی ، استخدام در مراکز دولتی و رفع تبعیض در عرصه های مدیریتی ، امکانات تحصیلی برابر ، حمایت از خانواده ها و کودکان ، تأمین خدمات اجتماعی و بیمه ی درمانی و بازنشستگی در حق مهاجران افغانستانی در ایران ، از اهم وظایف دولت آینده ی ایران است.
|
|
