انتخابات آمریکا
ندیدن ها ،نیاموختن ها، وساده لوحی های ما
Thu 19 11 2020
بهمن پارسا
یکی از ویژه گی هایی که سیاستمداران و گردانندگان حکومتها بیش از دیگر خصایص ِ مردم زیرِ مدیریت خود دوست میدارند "جهالت" است . جهالت عمومی شاهراه حرکت سریع و تمام عیار و بی دردسر ماشین حکومت است که وقتی به پایان راه میرسد مردم برای راننده و سرنشینانش هورا میکشند و آنها را بر سر شانه های خود به امن ترین و آسوده ترین اماکن میرسانند و خود باز میگردند به زندگی روزمّرگی تا فقط با زنده بودن خویش و با کار و رنج فراهم آورنده ی رفاه همانها باشند که بر شانه هاشان حمل کردند.
تصّوری که ظرف چهل سالِ گذشته نزدِ مخالفین ِ حکومت اسلامی ِ دست بالا را داشته و هنوز نیز دارد این است که این حکومت در آستانه ی فروپاشی و ازهم گسیختگی است. این گرایش مسلط بر ارزیابی دسته های مختلف از مخالفین در مورد رژیم لاابالی ، گستاخ ، هتّاک و ویرانگر و خونریز ِ ایران است در تمامی این سالها و شاهدیم که حکومت ایران نه تنها در داخل هر نفسِ حق طلبی را به قید دو فوریت در گلو خفه کرده بلکه در خارج ازمرزهای وطن نیز هرجا و هرگاه لازم بوده از کشتار مخالفین خود داری نورزیده و هنوز نیز در این کار یدی طولا دارد. آن حکومت به سلطه ی موحش و دهشتناک خود ادامه داده و ما نیز بر سر حرف خود بوده ایم و هستیم که این رژیم مردنی است و رفتنی است.
جبر تاریخ است و هیچ نیاز به رمل و اسطرلاب و غیب گویی نیست هر رژیمی با هر حد نصاب از قدرت و توان، مردمی ویا نامردمی افتادنی است از قُلدر ترین گرفته تا ابله ترین هریک نوبتی داشته اند و دارند و همین آخر سری ها وقتی که دیوار برلین فرود آمد و در پی آن رژیم شورا ها -نمیدانم آیا در کتابهای درسی تدریس میشود یانه- به تاریخ پیوست فقط کسانی متعجب شدند که نمیدانستند در جهان ما هم چنگیز بوده هم ناپلئون ، و هم امپراتوری های بسی عظیم تر و اینکه چرا و چگونه افتاده اند تمامی مشروط بوده به شرایط ِ زمان و مکان. در رابطه با حکومت ِ ملّایان از همان چهل سال قبل قشری در داخل و خارج بوده و به زیست خود ادامه داده و در بعضی از جا مثل آمریکا تا حدودی هم رشد کرده ،وجود دارد که بر افتادن این رژیم را در سیاستها و علایق حکومت های خارجی که در راس آن آمریکا قرار دارد جستجو میکند. چهل سال گذشته و همه ساله سخن از این رانده اند که ریگان این رژیم را ساقط خواهد کرد، و چون نشد دل در بوش ِ پدر بستند و بعدهم پسر و تا رسید به ساکن فعلی کاخ سفید که شد قوزِ بالای قوز و هیچ آبی از ایشان گرم نشد. همین قشر همواره علیه منتخبین دمکرات بوده اند و هستند و آنان را سبب تقویت رژیم میدانند. از همین روست که هنوز بایدن نیامده امیدهای خود را بر باد رفته میدانند. و امید هایی ازاین قبیل همان بر باد رفته بهتر.
این قشر سود جو و خیال پرور که سرکردگانش مشتی مردم عوامفریبند که نه سیاست میدانند و نه تاریخ و نه اساسا در بند ِ چنین پرده های پیچیده یی از زندگی انسانی هستند هنوز در نیافته اند ایشان را نه قدرت بسیج نیرو هست و نه نیروی محرکه و گردانندگان واجد الشرایطی که دارای قبول عام حتّی در حیطه ی باور ها ی خودشان باشند. اینها با چنین وضعی خواهان افتادن رژیمی هستند که یک آخوند تازه ریش و پشم در آورده اش قادر است بآسانی چندین صد ها از مردم مثل ایشان در یک چشم به هم زدن در هوای کنار نهر القمه به گریه در آورده و همان جماعت گریان را برای انتقام خون عبّاس راهی خیابانهای شهر و دهات ایران نماید.
این طایفه ی آخوند اگر مادر خود را به معامله نمیگذارند از آن جهت است که مشتری برایشان نیست وگرنه این مردم برای گذراندن امور خویش از هیچ رذالت و پستی فرو گذار نیستند. ظرف نزدیک ِ به چهار سال گذشته سیاستهای فشار ِ حداکثری دولتِ فعلی آمریکا زیر پرچم آدمی که خود یکی از بی پرنسیپ ترین مردم است حتّی یک موی از زهار حکومتیان در ایران کم نشده ولی در عوض در اثر همین فشار ِ حداکثری وضع معیشت و گذران عمومی ملّت بر اساس گفته ها، دیده ها، و شنیده شده ها و نوشته ها ی مستند همه روزه بیشتر به قهقرا رفته و دارد میرود. این از آثار کمکهای دولت فعلی است به سرنگونی رژیم ملاّیان. چند روز قبل که خبر ارزیابی حمله به تاسیسات اتمی ایران توسط ساکن فعلی کاخ سفید اعلام شد مردمِ همان قشر شروع کردند به ناخن زدن و نذر و نیاز که بلکه نتیجه ی انتخابات طی روزهای باقیمانده تغییر ماهوی کرده و شخص مورد نظر و محبوب ایشان بر سر کار باقی بماند و کار ِ حکومت اسلامی را یکسره کند . و ابراز عقیده ی کارشناسانه کردند که چون دور دوم تنها زمانی است که رییس جمهور فعلی بر سر کار است و نیازی به انتخابات وآراء انتخاباتی آتی ندارد لذا بی ترس و واهمه و بدون رعایت جانبِ مخالفین در داخل آمریکا اینکار را خواهد کرد . سبک اندیش تر از این نمی توان بود ! در این جا سخن از رییس جمهور نیست ، در چنین مواقعی سخن از اینده منافع و خواسته های حزبی است که باخته و خویش را باید آماده ی پیروزی در آینده نماید. حزب بازنده ی ریاست جمهوری همواره و در هر دوره دست به تاکتیکهایی زده است که موافق استراتژی برای کسب مطلق قدرت در آینده باشد و در این راستا هرگز اهمیت نداده رییس جمهور چه کسی بود، ولی به شدّت در پی آن بوده تا دریابد کدام حرکات و عملکردهای وی سبب سقوط از قدرت شده تا با اصلاح آنها بار دیگر بتوانند عرصه ی قدرت و کرسی آن را از خویش نمایند. لذا اگر هم این فرد در کاخ سفید بماند نه آن شخصیت را دارد که کسی برایش تره خورد کند و نه خودش هرگز جُربُزه ی چنین اعمالی را داشته. وی به تمامی دهانی است که به مانند کوزه یی که از آن هر آنچه در اوست بیرون می تراود، خُزَعبَلات!
در خاطر دارم سیمُر هرش آن خبر نگار بسیار معروف و جنجالی که پیشگویی هایش معروف خاص و عام بود و در اثر فعالیتهای گزارشگرانه اش بعنوان خبر نگار ِ مُحقق اعتباری نیز در رسانه ها بِه هم رسانیده بود طی گزارشی مفصل و به اصطلاح مستند به دلایل و مدارک قوی پیش بینی کرده بود که ظرف سه ماه از انتشار آن گزارش در آوریل یا می 2006 دولتِ بوش ِ پسر با حمله به ایران اسباب سرنگونی رژِیم ملایان را در جنگی تمام عیار و فرسایشی فراهم خواهد آورد . پیش از آن و سالها پیش از آن گفته و معتقد بودم هیچ کس در هیچ کجای دنیا قصد حمله و جنگ با ایران را ندارد، آنروزها هم که آن گزارش بیرون آمد این گفته را مکرر کردم و اینک نیز بر همان قولم که هیچ دولتی و بالاخص آمریکا چه با رییس جمهورش از دمکراتها و یا که جمهوریخواهان چنین نخواهند کرد. چرایی اش اینکه در اینکار نفعی متوجه منافع ایشان نیست. گذشته از این رژیم اسلامی ظرف چهل سال همواره بادبان در سمتی برکشیده که باد میوزیده و روبه صفتانه و علیه منافع ملّی و ملّت ایران برای بقای خودش باشرایط موجود در زمان کنار آمده. اگر شرایط اجازه میداده عاشورایی و حسینی بوده اند ، والاّ از قهرمانی حسن و صلح طلبی او گفته اند که در نهایت هیچکدامش به هیچ وجه هیچ ربطی به ایران و ایرانی ندارد و اگر کسانی بر این باور هستند که نخیر، دارد، یا مداحند یا مداح زاده، یا آخوندند و یا اخوند زاده و وگرنه قوم جهل و جهالت هستند همان قومی که خوراک اصلی حکومتهای عوامفریبان است. نسل های بعد از بهمن 57 شاید هرگز و هیچ کجا نامی از رَبَذِه و ابوذر غفاری و آن ایه معروف که نسل من همه اش را از بر بود نشینده باشد که طبیعی هم هست ،چرا که آن شخص و آن آیه و آن حرفها امروزه برای رژیم و گردانندگانش قابل مصرف نیست و به کالای پس مانده می ماند. حال آنکه در سالهای جوانی من اینها که توسط آدم پرگویی به نام علی شریعتی در جامعه رواج پیدا کرده بود سخت قابل مصرف بود. همانطور که این روزها صلح حسنی.
وقتی خبر بررسی حمله به تاسیسات اتمی از طرف ساکنِ فعلی کاخ سفید پخش شد روز سه شنبه ۱۷ نوامبر سخنگوی دولت ِ ایران علی ربیعی گفت در صورت هرعملی علیه رژیم ، دولت ایران با تمام قوا پاسخ خواهد داد! دهان گشادان در همه جای جهان هستند و اگر نبودند آدمی در می ماند به چه کس باید گفت ببند آن گاله را.
پایان سخن اینکه دست از اوهام و خیالپروری باید برداشت. با باور به همین لاطائلات است که رژیم تهران ۴۰ ساله شد و تعداد غربت گزینان روز به روز افزایش یافت و در به همان پاشنه چرخید که می چرخد . فقط در این میان برخی فرصت طلب با در آمد های حاصله از سختکاری در سرزمینهای بیگانه پول و پله یی بهم زده و با انتقال آن به ایران دست به کارِ جامه ی عمل پو شانیدن به رویا های بی تعبیر قدیمی زدند، آنها همواره آرزو دارند تا حکومت اسلامی برقرار باشد و قدری ملایمت بخرج دهد و زیاد بر مردم سخت نگیرد، و این دیگران نیز غیر از سرنگونی رژیم آنهم به دست یک رییس جمهور قُلدُر آمریکایی مرّجحا "ریپابلیکَن" به هیچ صراطِ دیگری مستقیم نیستند. من نمیدانم چند سال باقی دارم، که به حساب معمول و منطق میباید کوتا ه باشد پس اگر بگویم من نخواهم بود سخنی است درست و شما که هستید خواهید دید این رژیم را نه آمریکا و نه هیچ کشور ِ دیگری ساقط نخواهد کرد. حکومت اسلامی فقط زمانی ساقط می شود که مردم باور کنند و به این درک نایل آیند که مشکل ایرانی راه حلش درون مرزهای ایران است. اگر کسی به من بگوید شما بگو چکار باید کرد پاسخ اینست که من اینجا نیستم تا برای مردم ایران نسخه بنویسم چرا که نه توانش را دارم و نه دانش اش را ، امّا اینقدر هست که با خواندن نسخه های نوشته شده دریابم که این دارو ها حتّی قدرت مسکن های معمولی را ندارند تا چه رسد به درمان. هم ساکن فعلی کاخ سفید و هم نفر بعدی فقط موافق منافع آمریکا با ایران در برخورد خواهد بود. همین و بس.
***********************************************
19 نوامبر کُرُنایی 2020