نگاهی به انتخابات آمریکا
کس نخارد پشت ما، جز ناخن انگشت ما
Wed 18 11 2020
علی جاوید
بلاخره پس از ماه ها تبلیغات و چند روز رقابت فشرده شانه به شانه همراه با تبلیغات فراوان در فضای مجازی پیرامون کاندیداهای ریاست جمهوری در آمریکا، جو بایدن توانست با اختلاف حدود ۷۰ رای بیشتر الکترال و حدود ۵ میلیون رای شهروندان آمریکایی، گرچه هنوز شمارش تمام ارا به پایان نرسیده ، پیروز این انتخابات باشد، این تفاوت اندک آرا بدین معنی است که ترامپ طی این ۴ سال ریاست جمهوری و با آنهمه حرکات و تصمیمات گاها عجیب و متناقض، مثلا آنگاه که خطر شیوع بیماری کوید ۱۹ را سرسری می گرفت و یا آنکه گفته بود با تزریق مستقیم مواد ضد عفونی کننده میتوان از ابتلا به بیماری جلوگیری کرد ، جان شهروندان را بخطر انداخت ، هنوز هم تعداد چشمگیری طرفدار دارد ، که این میتواند عامل تنش هایی بویژه در زمینه تبعیض علیه رنگین پوستان باشد.
علل بطول انجامیدن و طولانی شدن این نتیجه گیری به تعداد زیاد رای هایی بستگی دارد که بخاطر شرایط کرونا با پست فرستاده شده اند ، چیزی که میتواند مورد اختلاف کاندیداها و اعتراض کاندید بازنده این مبارزه انتخاباتی، دونالد ترامپ باشد ، بویژه آنکه از مدت ها قبل از انتخابات، مسئله تقلب در انتخابات را مطرح کرده بود.
بیشک بین این دو کاندید و احزاب متبوعشان ، جمهوریخواهان و دمکرات ها ، تفاوت هایی در عرصه مسائل داخلی آمریکا همانند نگاه به بیمه های درمانی و سیستم مالیاتها و حل مسئله مزمن تبعیض نژادی در امر یکا و بویژه جامعه بشدت دو قطبی شده وجود دارد که جو بایدن بارها و بارها در ضمن رقابت انتخاباتی خود را در صورت پیروزی رئیس جمهور تمام آمریکایی نامیده و خواهان کاهش تنش های داخلی بوده ، همچنین در نگاه به مسائل بین المللی ، خاورمیانه و کشور ما ایران نیز تفاوت هایی وجود دارد .
در رابطه با مسئله خاورمیانه و نزدیکی کشورهای عربی حوزه جنوب خلیج فارس ، روند نزدیکی که در دوران ترامپ شروع شده است ، در زمان بایدن نیز به احتمال خیلی قوی ادامه خواهد یافت و کشورهای دیگری روابط خویش را با اسرائیل عادی خواهند کرد زیرا عامل اصلی این نزدیکی ، همانا وجود ج. ا. و دخالت های مستقیم و غیر مستقیم در کشورهای ، عراق ، لبنان و بویژه سوریه میباشد که باعث ترس دائمی و احساس نا امنی در کشورهای عربی میباشد .
آنچه در روزهای اخیر بنظر می‌رسید با توجه به عملکرد دو ساله اخیر دونالد ترامپ و تز فشار حداکثری و تنفر شدید ایرانیان از رژیم بغایت دیکتاتوری اسلامی حاکم بر ایران و عوامل ان، کشتن یکی از فرماندهان بلند پایه سپاه قدس و عامل کشتار مردم و کودکان سوریه ایی ، قاسم سلیمانی، تحریم افراد حقیقی و حقوقی ایرانی ، تعداد قابل ملاحظه ای از مردم ایران بویژه در داخل کشور خواهان پیروزی وی در این رقابت انتخاباتی بودند ، که این مسئله ،شکست ترامپ و متعاقب آن تبلیغات رژیم اسلامی که گویا آنها پیروز این میدان بوده اند و فشار حداکثری نتوانسته خللی در مملکت داری آنها ایجاد کند ،میتواند باعث سر خوردگی بخشی از مردم میهنمان گردد بویژه آنکه جمهوری اسلامی خواهد کوشید که بر این فضای دلسردی بدمد و مبارزات اقشار مختلف مردم راکه زیر بار گرانی ، تورم ، بیکاری، بی مسکنی و مشکلات فراوان دیگری که همین رژیم با عملکرد ۴۲ ساله خود برای آنها بوجود آورده بی ثمر جلوه دهد ، تا حد امکان مبارزات آتی را به تعویق بیاندازد یا عقیم کند.
برخی عاشقان سینه چاک ترامپ که هنوز ادعای تقلب در انتخابات را دارند و به امید رای دادگاه برای اعلام پیروزی ترامپ هستند، یا انانی که از این قضیه ، قصد تطهیر ج. ا. و سالم بودن آنچه به اسم انتخاب در کشورمان انجام میشود را دارند از سوئی و طرفداران بایدن از دیگر سو به مردم میهنمان آدرس اشتباهی داده و حل مشکلات را در دستان قدرت های خارجی میبینند، صرف نظر از اینکه قدرتهای خارجی و بویژه آمریکا به عنوان قدرت بزرگ اقتصادی در دنیا میتوانند به اشکالی در روندهای جاری کشورها و منجمله ایران ما تاثیر بگذارند ، آنچه مسلم است در طول عمر حکومت اسلامی ، هم دمکرات ها و هم جمهوری خواهان ،برای دوره هایی زمام امور آمریکا را در دست داشته اند ، اما مشکلات مردم ما نه تنها حل نشده بلکه همواره بیشتر و بیشتر گردید تا به امروز ، زیرا این خود حکومت اسلامی است که عامل اصلی ویرانی در عرصه های مختلف، اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی ، زیست محیطی و غیره میباشد،حکومت نا لایق، بی کفایت ، رانتی و سراپا فساد است که با سیاستهای مخرب خویش مثل خصوصی سازی، بخوان تقسیم مملکت بین باندهای خودی، سیاست خانمان برانداز اقتصادی نظیر بورس و سهام و دست کردن در جیب مردم بشکل بالا و پایین بردن قیمت ارزهای خارجی و خالی کردن جیب مردمان بر این نابسامانی ها افزوده است.
علاوه بر تمام مشکلات فوق ، بایدن با دوری جستن از سیاست " اول امریکا" ی ترامپ و ترمیم روابط با کشورهای اروپایی، میتواند فشارهای مضاعفی به ج. ا. وارد کند .
ما باید بدانیم که مشکلاتمان تنها توسط اتحاد و همبستگی خودمان در مبارزه روز مره ، بشکل تحصن، اعتصابات کارگران ، اعتراضات گروه های مختلف، زنان، بازنشستگان ، دانشجویان، کامیونداران و بازنشستگان و گذار از حکومت اسلامی، حل خواهد گشت و بقول معروف خودمان ، کس نخارد پشت ما ، جز ناخن انگشت ما.