عصر نو
www.asre-nou.net

انتخابات آمریکا
تحقیر عمومی از پوست آدم کُلفت تر است


Sun 15 11 2020

بهمن پارسا

Stendhal (ستاندال) نویسنده ی فرانسوی رُمانی دارد به نام Lucien Leuwen ( لوسین لُوِن) در این درام عاشقانه و پر حوادث که در احوال جوانی است با همین نام در جایی از این داستان یکی از شخصیت ها به لوسین بعنوان پند یا چیزی در همین زمینه جمله یی میگوید به این مضمون " شما آنقدر پوست کُلُفت نیستید که نتوانید تحقیر عامّه را حس کنید" .
انتخابات آمریکا از این منظر که رای ها داده شده و مهلت های قانونی نیز برای رای دادن چه روز سوم نوامبر 2020 به عنوان روز مقرر و چه روزهای مقرِر دیگر ِ پیش بینی شده در قوانین انتخاباتی بسر آمده .
بر اساس ِ شمارش آرا و اعلام رسانه های گروهی تا این لحظه Joe Biden برنده انتخابات است. اینکه شیوه های صدام حسینی ، پینوشه یی ساکن فعلی کاخ سفید در دیگهای ساخت سفید پوستان ِ افراطی و متمایل به برتری طلبی نژادی و گروه های نزدیک به کو کلاکس کلَن ، و نظایر آنها مشغول پخت ِ کدام آش هستند زمانی معلوم خواهد شد که کفگیر به ته دیگ بخورد و بگوش اهل جهان برسد.
یکی از ارگان های عمده ی امنیتی که در دوران بوش (پسر) و بعد از حوادث 11 سپتامبر متولّد شد نهادی است بنام
سازمان امنیّت میهنی(میهن) Homeland Security که دستی دراز دارد بر هرآنچه که به هر شیوه با امنیت آمریکا به ویژه داخلی سر و کار داشته باشد، و ظاهرا نیز سازمانی است که ظرف بیست سال ِ گذشته رشدی به کمال داشته و مورد اعتماد عمومی است. این سازمان اعلام میکند که انتخابات این دوره سالم ترین بوده و هیچ نشان یا مستندی وجود ندارد که دالّ بر عدم شمارش آرا، حدف و یا تعویض و تغییر یا هرگونه دستکاری و تقلّبِ دیگری در آن باشد.
مقرراتی در قوانین بسیار بیهوده پیچیده ی انتخاباتی آمریکا وجود دارد که بسی پس مانده است. بر اساس همان مقررات "اعلام رسمی " نتیجه ی انتخابات این دوره تا روز 14 دسامبر معطل و معلق است که در جایی دیگر نوشته و توضیح داده ام. روشن است که در هر جامعه یی عرف و یا عرف های موجود اجتماعی خاستگاه قوانین و عملکرد و گردش چرخهای امور جامعه هستند . تا کنون عرف بر این قرار بوده است که پس از پایان مهلت قانونی رای گیری و شمارش آرا چنانچه نام فردی به عنوان برنده اعلام شود و ظواهر امر نیز حکایت از آن داشته باشد که آرا لازمه ی کالج الکتُرال را فرد برنده بدست آورده ، نفر ِ انتخاب نشده اعلام پذیرش نتیجه کرده و راه را برای رییس جمهور آینده در دوران انتقالی باز هموار نموده و با وی همراهی های لازمه و پیش بینی شده در قانون را میکند. امّا این بار اینطور نشده البّته این امر بی سابقه نیست ، ولی در بار ِ قبلی کسی که آرا عمومی بیشتری را از آن خود کرده بود بدنبال ایضاح و احقاق حق بود . اَل گُر برنده ی آراء عمومی مردم بود. در مورد هیلاری کلینتُن هم که به روشنی دیده شد وی بلافاصله پس از اعلام آراء عمومی نتیجه را هرچند سخت ولی پذیرفت ، یعنی به عرف عمل کرد و منتظر اوّلین دوشنبه ی بعداز دومین چهارشنبه ی ماه دسامبر نشد! - در این مورد نه قصد غلّو هست و نظر به مطایبه دارم این عین قانون است -.
وامّا ساکن فعلی ِ کاخ سفید ضمن بدست نیاوردن آرا لازم ،چه رای عمومی شمارش شده و چه آرا لازم ِ الِکتُرال حاضر به پذیرش نتیجه یی که دوست ندارد نیست . تاکنون در این زمینه همه ی سنگهای ایشان به در بسته خورده و هیچ محکمه یی ادعا های وی را دارای وجاهت قانونی ندانسته. ولی این خود شیفته ی درون تهی که تا کنون دست به هر کار زده نتیجه اش جز ورشکستگی در کازینوها، استیک ، ودکا، دانشگاه، و دیگر زمینه های تجاری نبوده ظرف سه سالِ گذشته دستگیرش شده که گویا برای راندن ماشین آمریکا در سنگلاخی که از نظر ِ وی شاهراهی است یکطرفه بی هیچ علامت ِ هشدار دهنده و یا باز دارنده یی نیاز به تبعیت از قانون و قواعد رانندگی ندارد. وی یک تنه و به تنهایی خواهان باز شماری آراء انتخابات است که مسلّم است هیچ چیز را عوض نخواهد کرد ولی در این کار عمدی هست تا، که اعلام ِ رسمیت انتخاب ِ بایدن در مهلت ِ مقرر 14 دسامبر میسر نشود . در چنین فرضی چون مهلت مقرر برای اعلام ِتصویب رسمیت رییس جمهور برگزیده سپری شده است و برنده یی هم در دسترس نیست بلحاظ قانون دخالت مجلس و سپس دیوانعالی کشور که هردو زیر سلطه ی جمهوریخواهان است الزامی است ، با این خیال که این دو نهاد برای حلّ موضوع اختلاف حضور ویرا در کاخ سفید و ریاست جمهوری تایید و تصویب کنند. اینجاست که باید گفت "آزادی" بامید دیدار. البتّه این سناریوی بدبینانه و بعیدی است امّا در نظر نگرفتن و غفلت آز آن میتواند بُعد و غرابت آنرا منتفی کرده و جامعه را در مقابل ِ عمل انجام شده قرار بدهد. باید در این امور مداقه کرد چرا که این فرد و اطرافیانش 80 میلیون رای بایدن را که بیشترین رای به یک رییس جمهور در تاریخ آمریکاست نفی و انکار میکنند و اگر بتوانند خواهند خواست که در بازشماری آرا فقط آن دسته از آرایی شمرده شود که حاوی نام ساکن ِ فعلی کاخ سفید است تا بگویند صد در صد آرا به نام و نفع وی داده شده! در سال ِ 2000 یکی از وکلایی که به نفع بوش در دیوانعالی به دفاع و استدلال پرداخت شخصی بود بنام اُلسُن ، وی در این کار و در این گونه امورحقوقی هم سابقه طولانی دارد، هم از خُبرگی و مهارت مبتنی بر دانش لازم بر خوردار است، ایشان در نظریه یی میگوید من یقین دارم بایدن برنده است ،تمام. یعنی هر کارشناسی این امر راتایید میکند.
این آدم ،یعنی ساکن فعلی کاخ سفید در تمامی رفتار و گفتارش نماینده شخصی است عوامفریب و نا پای بند به اصل یا اصولی غیر از منافع شخص خود، اینک آنچه سبب رنج و نوعی اشمئزاز است اینکه شمار ِی از ایرانیان در این امامزاده که کور میکند و شفا نمیدهد خضر نجات بخش دیده اند و برایش سینه چاک میکنند. البته و صد البته بر اساس قواعد و قوانین آزادی و جوامع آزاد جهان آنان در اینکار مسلّمن حق دارند و من نیز بر همان قاعده حق دارم مشمئز بشوم. نه بایدن را خیال مردم ایران است و نه آن کلّاش دیگررا. گره رژیم جلّاد و خونریز اسلامی فقط بدست مردم ایران باز شدنی ، چشم امید بر این ابرهای فریبنده ی بی باران باید بست که این چیزی نیست جز ساده لوحی.
بر گردم به همانجا که آغاز کردم، ساکن فعلی کاخ سفید هر شعبده که خواست بازی کند و به هر آنچه که نیست میتواند متظاهر باشد ، از جمله به پوست کُلُفتی - که نیست- امّا باید دانسته باشد و کاملن نیز محسوس است که دانسته ، آنقدر پوست کلفت نیست که حقارت عمومی را حسّ نکند. حسّ کرده و از همین روست که خودش به کوچه ی علی چپ زده تا زخمِ این حقارت را مرهمی نهاده باشد. خردمندانه ترین کار در این مقطع برای ایشان آن است که اسباب و اثاثیه شخصی اش را ،و نه وسایل متعلق به کاخ سفید را ،جمع و جور کندو به حول و قُوُت علاقمندانش ،شرَّش را کم کند که از او بوی خیری هرگز به مشام نرسید.

**************************************************
15 نوامبر کُرُنایی 2020