عکاسخانۀ سپهر، در حوالی میدان مخبرالدوله تهران، درطبقه اول ساختمانی بود که وقتی از پله ها بالا می رفتی در رو به رویت تابلوئی زیبا، با این یک بیت شعر با خط درشتِ خوش نویسی گمنام، جلب توجه می کرد:
هرکه پولی داد و ما انداختیم
از شما دادن ز ما انداختن.
بعد از مدت ها پاسبانی از طرف کلانتری که آن وقت ها ناحیه می گفتند به عکاسی مراجعه کرده و عکاس را به کلانتری جلب می کند. درکلانتری رئیس، سرعکاس فریاد می کشد که فلان فلان شده این تابلو با آن کلمات رکیک و بی تربیتی چیست که زدی بالاسر پله های عکاسی ات ؟ انداختن و دادن یعنی چه؟ برو زود بردار بینداز دور و الا پدر پدرسوخته ات را درمیارم!
عکاس می گوید: عکس انداختن وپول دادن کجاش بی تربیتی ست جناب یاور ولی خان! شما وقتی عکس می خواهید و به عکاس مراجعه می کنید چی می گوئید؟
خب معلوم میگم آمده ام اینجا که عکس مرا بیندازی
خب قربانت بگردم . بعد عکاس چه می کند؟
خب معلومه دیگر
می گوید بنشین وعکست را می اندازد.
بعد چه ؟
زهرمار مرض! عکس مان را که انداخت پولش را داده گورمان را گم می کنیم
نه دیگه جناب یاورکم لطفی نفرمائین انشاءالله سال ها سال زنده باشید و بازهم دفعه دیگه تشریف بیارین.
برگردیم سرمطلب.
حالا ما ذوقی به خرج داده و همین مقوله را سروده ایم . ایرادش کجاست ؟
هان چه گفتی؟
رئیس کلانتری که متوجه می شود بد جوری گاف کرده می گوید:
ذوقت بخوره سر پدرِ بی پدرت
بعد با ژست عصبی فریاد می کشد
گفتم که این کلمات رکیک خلاف عفت عمومی را زود بردار ازآن بالا
عکاس می بیند که حریف رئیس نیست به سرکارش برمی گردد و فردای آن روز تابلویی به این مضمون بالای درب ورودی عکاسخانه می زند و چند روزی کارش را تعطیل می کند:
«دادن زشما و انداختن از ما قدغن شد. اکیدا قدغن شد
هرکس گله دارد برود ناحیه نزد ولی خان یاور».
ببخشید کلمۀ خان مزاحم شده و قافیۀ مصرع دوم را به هم زده! چاره چیست؟
آن وقت ها عکاسخانه درتهران خیلی کم بود و سپهرتنها عکاسی معتبر بود دروسط شهر که بیشترین محلات را پوشش می داد.
با تعطیلی عکاس و شروع سال تحصیلی مدارس و شکایت چند خانواده ، هفته ای بعد از طرف کلانتری مآموری به خانه عکاس مراجعه کرده و او را پیش رئیس می برد و با اخذ ضمانتِ اخلاقی! عکاس را بر می گردانند سرکارش .
تابلو نیز برداشته می شود
بعد از حادثه شهریور ۱۳۲۰ با هجوم متفقین به ایران، بار دیگر تابلوی "انداختن و دادن" عکاسخانۀ سپهر به جای سابق ش برگشت.
به روایت از روانشاد دکتر اکبر بهرامی
نظر شما پس از بازبینی توسط مدير سايت منتشر خواهد شد
