اخبار و گزارشات کارگری ۲۹آذرماه تا ۳ دی ماه ۱۳۹۱

اخباروگزارشات کارگری29آذرماه1391

- سومین اعتصاب غذای رضا شهابی بسیار نگران کننده است!- فراخوان محمود صالحی سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی خطاب به کارگران ، مردم آزاده و تشکل های کارگری
- رضا شهابی باید فورا از زندان آزاد و به سرعت تحت درمان قرار بگیرد
- پدرام نصرالهی (نه به ز) ممنوع الملاقات شد!
- گزارش سوم از اعتصاب کارگران پتروشیمی امیرکبیر
- تجمع اعتراضی دیروزکارگران کارخانه آزمایش مقابل ساختمان اصلی هلدینگ پیام
- اعلام پشتیبانی پدرام نصرالهی از اعتراض کارگران نسبت به اصلاحیه قانون کار
- در تاریخ ثبت شد
- پیرامون انفجار در معدن ذغال سنگ طبس
- گودبرداری مرگ كارگر18ساله ای را رقم زد
- اعتصاب کارکنان بخش دولتی یونان دراعتراض به کاهش دستمزدها، افزایش مالیات و اخراج

اطلاعیه شماره 44: سومین اعتصاب غذای رضا شهابی بسیار نگران کننده است!- فراخوان محمود صالحی سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی خطاب به کارگران ، مردم آزاده و تشکل های کارگری
اطلاعیه شماره 44: رضا شهابی کارگر زندانی و عضو هیئت مدیره ی سندیکای کارگران شرکت واحد طی نامه ای با عنوان " من فقط یک نمونه از اجحاف علیه سلامت زندانیانم " و در اعتراض به شرایط دشوار و نبود امکانات ابتدائی زندان اعلام کرد که در مرحله ی اول اعتراض اش روند درمان و مصرف دارو را قطع می کند و اگر مسئولان همچنان نسبت به حل مشکلات اقدامی نکردند آن گاه دست به اعتصاب غذا خواهد زد. اما در پی رفتار ناشایست پاسیاری که همراه رضا به بیمارستان آمده بود و تهدید رضا به کتک توسط این فرد، رضا شهابی روز دوشنبه و به هنگام ملاقات با خانواده اش اعلام داشت که تصمیم خود را عوض کرده و در اعتراض به شرایط سخت زندان، عدم رسیدگی به وضعیت درمانی اش و اعتراض شدید به برخورد زننده ی پاسیار زندان اعتصاب غذای ترش را آغاز کرده است.
در 3 سالی که از زندانی شدن رضا می گذرد او 2 بار دیگر نیز دست به اعتصاب غذا زده بود که این امر باعث آسیب های جدی و جبران ناپذیری به او شده است. واقعیت این است که اعتصاب غذا تنها چند روز امتناع از خوردن نیست و عواقب جسمی این اقدام، بسیار خطرناک و اکثراً غیر قابل برگشت است و در واقع می توان گفت اعتصاب کننده به معنای دقیق کلمه از جان و بدن خود مایه گذاشته است. رضا شهابی علاوه بر مشکلات در ناحیه ی کمر، گردن و پای خود از مشکل فشار خون بالا که هر روزه باعث خونریزی شدید از بینی وی می شود نیز رنج می برد و امتناع از خوردن غذا و خصوصاً دارو بسیار برایش خطر دارد.
کمیته ی دفاع از رضا شهابی ضمن اعتراض شدید به شرایط و رفتارهای زننده ای که این کارگر زندانی را به اتخاذ چنین تصمیم خطرناک برای سلامتی اش واداشته است اعلام می دارد که رضا با توجه به وضعیت بسیار نامناسب جسمی و همچنین سابقه ی 2 بار اعتصاب غذای سنگین، به هیچ وجه توان و کشش اعتصاب غذای دیگری را ندارد و مسئولیت مستقیم هر گونه عواقب حتمی این اعتصاب غذا را بر دوش مسئولانی می داند که از دادن ابتدایی ترین حقوق انسانی به او و بسیاری از زندانیان سرباز می زنند. همچنین کمیته ی دفاع از رضا شهابی از کارگران و تشکل های کارگری می خواهد که به هر شکل ممکن اعتراض شان را نسبت به شرایط رضا شهابی و دیگر کارگران دربند اعلام کنند.
کمیته دفاع از رضا شهابی - 29 آذر ١٣٩١
شماره تلفن سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی، آقای محمود صالحی: ٠٩٣۵٧٣۵٣۴١٢

کریستیان ماهیو، سندیکای سود (همبستگی) فرانسه:
رضا شهابی باید فورا از زندان آزاد و به سرعت تحت درمان قرار بگیرد
۱۹ دسامبر ۲۰۱۲
نامه اعتراضی به مقامات جمهوری اسلامی ایران
ما این نامه را در اعتراض به ادامه اذیت و آزار فعالین کارگری و نقض فاحش حقوق کارگران در ایران می نویسم. ما همچنان شاهد هستیم که بسیاری از فعالان کارگری در ایران به طرز وحشیانه ای مورد اذیت و آزار قرار گرفته و به ناحق در زندان هستند. مشخصا، من به طور جدی در مورد سلامتی و وضعیت رضا شهابی نگران هستم. رضا شهابی، عضو هیئت مدیره و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران، به مدت بیش از دو سال و نیم می باشد که در زندان به سر می برد. شهابی به شدت در طول بازجویی در بازداشت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود. او در تاریخ ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۲ مورد عمل ستون فقرات گردنی قرار گرفت. پزشکان توصیه کرده اند که کمر ایشان نیز باید مورد درمان قرار بگیرد. بر خلاف توصیه پزشکان، شهابی به بند ۳۵۰ زندان اوین در تاریخ ۱۴ اوت ۲۰۱۲ فرستاده شد. از آن زمان به بعد، سلامت وی به شدت رو به وخامت گذاشته شده است. در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۲، رضا شهابی در اعتراض به رفتار تهدید آمیز زندانبانان و همچنین عدم ادامه درمان پزشکی مناسب دست به اعتصاب غذا زده است.
ما قویا بازداشت های ناعادلانه و حکم صادره علیه رضا شهابی و دیگر فعالان کارگری را محکوم می کنیم. ما همچنین اذیت و آزار مداوم و بازداشت فعالین کارگری در ایران را محکوم کنیم. ما خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط رضا شهابی و همه فعالان کارگری زندانی در ایران هستیم.
کریستیان ماهیو
سندیکای سود (همبستگی) فرانسه
Christian Mahieux
Union syndicale Solidaires
www.solidaires.org
Fédération des syndicats SUD-Rail
www.sudrail.fr
ترجمه و تکثیر از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

پدرام نصرالهی (نه به ز) ممنوع الملاقات شد!
بنا به خبر رسیده پدرام نصرالهی فعال کارگری و عضو کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری در زندان مرکزی سنندج ممنونع الملاقات شده است. روز دوشنبه 27 آذرماه خانواده ی پدرام نصرالهی که برای ملاقات با او به زندان مرکزی سنندج رفته بودند با ممانعت مقامات زندان مواجه شده و به آنها گفته شده که پدرام را به سلول انفرادی انتقال داده اند و تا زمانی که قاضی پرونده دستور ندهد ممنوع الملاقات می باشد.
دادگاه تجدید نظر حکم 19 ماه زندان صادره پدرام نصرالهی را تایید و وی در تاریخ 91/8/24 پس از مراجعه به دادگاه بازداشت شد. کمیته هماهنگی ممنوع الملاقات شدن این فعال کارگری را محکوم کرده و خواهان آزادی بی قید و شرط وی و همه کارگران و فعالان دربند می باشد.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
28 آذر 1391

گزارش سوم از اعتصاب کارگران پتروشیمی امیرکبیر
در تجمع کارگران پتروشیمی امیرکبیر جلو فرمانداری ماهشهر، کارگران خواسته های اخیر خود را طی نامه ای به فرماندار اعلام نمودند. این خواسته ها شامل:
1) افزایش حداقل 20% حقوق پایه (این مهمترین خواست اعتصاب جاری کارگران است)،
2) مختومه شدن پروندۀ اتهامی نمایندگان کارگران شرکت از سوی اطلاعات (که تحت بهانه های مختلف آنها را احضار و بازجویی می نمایند)،
3) برقراری ساعات اضافه کار 120 ساعته طبق روال قبل (پیمانکار جدید قصد تقلیل ساعات اضافه کار را - به 80 ساعت در قرارداد جدید - دارد، زیرا مزد کارگران آنقدر ناچیز است که مجبور به تحمل اضافه کاری حتی برای مبلغی اندک می باشند)،
4) تمامی نفرات کارگری گروه های کار زیر نظر یک شرکت باشند (برخی از کارگران مانند داربست کاران زیر نظر شرکت دیگری کار می کنند و این مسئله به یکپارچگی کارگران لطمه وارد می سازد)،
5) دادن هرگونه پاداش و کارانه به طور یکسان به نیروهای رسمی و پیمانی (که در بیشتر مواقع به کارگران پیمانی تعلق نمی گیرد و یا از سر و ته آن زده می شود).
صبح روز 28/9/91 پس از التیماتوم کارگران به حراست مبنی بر کار نکردن نفرات اعزامی از مناطق دیگر در سایت، گروه اعزامی نیز کار نمی کنند و حراست به آنها اجازه نمی دهد که حتی در محیط کار ظاهر شوند. امروز قرار بود که جواب خواست های کارگران داده شود، اما فعلا جوابی داده نشده و به روز بعد موکول شده است. مسئولان با توجه به نزدیک شدن به سرِ برج (عقب انداختن پرداخت حقوق به عنوان یک حربه) و تجمع طولانی جلو درب شرکت در هوای سرد، قصد دارند با بلاتکلیف گذاشتن و خسته کردن کارگران (حتی به قیمت پایین آمدن ظرفیت تولید) آنان را به عقب برانند و سیاست های ضد کارگری خود را تثبیت کنند. اعتصاب فعلا ادامه دارد.
کارگران انقلابی متحد ایران
ruwo.iran@gmail.com

تجمع اعتراضی دیروزکارگران کارخانه آزمایش مقابل ساختمان اصلی هلدینگ پیام
کارگران اذعان کرده‌اند که روز چهارشنبه کارخانه را تعطیل خواهند کرد و تا مشخص شدن وضعیت کارخانه و دریافت حقوق خود اجازه فعالیت کارخانه را نخواهند داد.
به گزارش29آذرتابناک،تجمع اعتراضی کارگران کارخانه آزمایش که دو روز پیش در کارخانه و در دفتر مدیر عامل این کارخانه صورت گرفته بود، روز گذشته همان گونه که گفته می‌شد به ساختمان اصلی هلدینگ پیام کشیده شد و کارگران معترضی که بیش از هشت ماه حقوق خود را دریافت نکرده‌اند، امروز دعوت ناهار مدیران شرکت را نپذیرفتند، چرا که خانواده‌هایشان گرسنه هستند.
این گزارش حاکیست،روز گذشته نیز تجمع و اعتراض کارگرانی که بیش از هشت ماه حقوق خود را دریافت نکرده‌اند، ادامه داشت و این بار در جلوی ساختمان هلدینگ پیام، این تجمع اعتراضی چند ساعت به طول انجامید. دیروز در این تجمع، درخواست کارگران، مستقیم به گوش اعضای هیأت مدیره شرکت «پیام» رسیده؛ اما گویا آنان باز هم بدون پاسخی قانع کننده، روانه منزل خود شده‌اند؛ جایی که به اذعان خودشان زن و فرزندانشان گرسنه هستند.
بر پایه این گزارش، در میان اعتراض کنندگان به وضعیت کارخانه افرادی نیز دیده می‌شدند که جزو بازنشستگانی بودند که اکنون حقوق بازنشستگی خود را آن هم با رقم‌های ناچیز (نزدیک ۵۰۰ هزار تومان) دریافت نکرده‌اند. نکته جالب این که این افراد تنها مسأله کارخانه را موضوع دریافت حقوق خود نمی‌دانند، بلکه سخن از مسائلی ریشه‌ای‌تر به میان می‌آورند!
یکی از کارگران گفت: از چندی پیش، قرار بر آن شد که حقوق ماهیانه ما را ۲۵ درصدی و در‌ پایان هر هفته کاری پرداخت کنند که این روند چند ماهی است که متوقف شده است. هرچند مدیر عامل کارخانه می‌گوید، ما شما را درک می‌کنیم، ولی ما می‌دانیم که آن‌ها به هیچ وجه وضعیت زندگی ما را درک نمی‌کنند. حقوق ۲۵ درصدی برای ما معادل کمی بیش از ۱۰۰ هزار تومان می‌شود که حتی اگر ما بخواهیم نان خالی بخوریم، باید بیش از ۱۶۰ هزار تومان در ماه هزینه خرید نان کنیم.
وی با اشاره به مدت زمان هشت ساله‌ای که این کارخانه خصوصی‌سازی شده می‌گوید: چرا ما باید‌ پس از بیست سال سابقه کار، حقوق ۵۰۰ هزار تومانی دریافت کنیم؟ این کارخانه بیش از ۱۲۰۰ کارگر داشته که در این هشت سال به راه‌های گوناگون، همه را قلع و قمع کرده‌اند.
یکی از کارگران می‌گوید: امروز مدیریت ما را برای صرف ناهار دعوت کرده است؛ اما ما گفته‌ایم در جایی که خانواده و زن و بچه‌مان گرسنه هستند، ما چگونه ناهار بخوریم؟
یکی دیگر از کارگران با اشاره به تغییر و تحولات مدیریتی پیاپی در کارخانه، این کار را نیرنگی دیگر از سوی مدیران کارخانه می‌داند و می‌گوید: کارخانه ما بسیار بزرگ است و هم‌اکنون برخی از زیر مجموعه‌های آن را اجاره داده‌اند و با این تغییرات، اصلاً معلوم نیست این پول‌ها و تولیدات کارخانه به کجا می‌رود!
وی اشاره می‌کند: کارخانه تا پیش از عید، هشت هزار کولر تولید کرده و به فروش رسانده که هنوز پول پیمانکاران و کارگران را نداده و معلوم نیست، این پول‌ها به کجا رفته است. من با سیاست کاری ندارم، ولی در میان کشمکش چپ و راست من کارگر در حال له شدن هستم.
وی با اشاره به روال مدیریتی می‌گوید: ۲۴ شرکت در زیرمجموعه هلدینگ قرار دارد که مدیران را پی در پی در این شرکت‌ها جابجا می‌کنند. مدیری که مثلاً در فلان شرکت منصوب می‌شود به تولید می‌پردازد، محصول را می‌فروشد، ولی نه حقوق کارگران را می‌دهد و نه حق طلبکاران را و پس از آن شرکت جابجا می‌شود و به شرکت دیگر می‌رود و در این میان اصلاً مشخص نیست که این پول‌ها چه می‌شود. چرا حقوق میلیونی مدیرانی که معلوم نیست از کجا آمده‌اند، پرداخت می‌شود؛ اما حقوق کارگران هشت ماه است که پرداخت نشده؟
وی می‌گوید: خوشبختانه یا متأسفانه این‌ها آنقدر مدیر دارند که هر یک سال و یا دو سال مدیران جدید برای شرکت منصوب می‌کنند. آیا کسی در این کشور نیست که به کار این‌ها رسیدگی و نظارت کند تا من کارگر با حقوق ۵۰۰ هزار تومانی در این میان متضرر نشوم؟
یکی دیگر از کارگران با اشاره به نام یکی از مدیران سابق شرکت می‌گوید: ایشان چندین کارگر را بازنشسته و در واقع بدبخت کرد و زمانی که می‌خواست برود، سنوات چهل میلیونی خود را نقداً دریافت کرد، ولی ما در جایی که کار می‌کنیم، باید آب چاه بخوریم.
برخی کارگران با اشاره به نام آقای «د» که گفته می‌شود، رئیس قانونی هلدینگ است، ریشه این مسائل را از ایشان می‌دانند که می‌گویند معلوم نیست در ایران است یا نه و برخی می‌گویند در انگلیس است. اکنون کارگران، فردی به نام «م. ح. ب» را که جانشین آقای «د» است، مقصر اصلی این جریانات می‌دانند.
برخی دیگر از کارگران اشاره می‌کنند که مدیران شرکت در حال فروش اموال کارخانه هستند و یکی از ایشان گفت: چندی پیش، همه تجهیزات و تولیدات موجود در کارخانه و حتی ضایعات را در یکی از واحد‌ها فروخته‌اند و برای نابودی این کارخانه تلاش می‌کنند.
در این میان، یکی از طلبکاران شرکت آزمایش که از شیراز به تهران آمده بود تا در این اعتراض شرکت کند، با نشان دادن فاکتور و اسناد خرید چهارده میلیونی خود از کارخانه مرودشت می‌گوید: من مرداد ماه نود، یخچالی خریداری کرده‌ام که هنوز نه پول من را پس داده‌اند و نه یخچالی به من تحویل داده شده است.
کارگری در این میان می‌گوید، هر چه در کارخانه تولید می‌شود معلوم نیست که به کجا می‌رود و پول آن چه می‌شود. هر روز در جلوی در کارخانه طلبکاران صف می‌کشند، بدون آن که کسی پاسخگوی آن‌ها باشد.
بنا بهمین گزارش، این کارگران اذعان کرده‌اند که روز چهارشنبه کارخانه را تعطیل خواهند کرد و تا مشخص شدن وضعیت کارخانه و دریافت حقوق خود اجازه فعالیت کارخانه را نخواهند داد. این در حالی است که بنا بر اسناد موجود، شرکت آزمایش تنها یکی از 24 شرکتی است که همگی بورسی بوده و در زیر مجموعه هلدینگ پیام مدیریت می‌شود.
درخواست و اعتراض دیروز کارگران به هیئت مدیره شرکت هلدینگ پیام همانگونه که ذکر شد بی نتیجه به پایان رسید.

اعلام پشتیبانی پدرام نصرالهی از اعتراض کارگران نسبت به اصلاحیه قانون کار
اصلاحیه قانون کار در تاریخ 14 آذر ماه سال جاری به صورت غیر علنی برای تصویب به مجلس ارائه گردید، این اصلاحیه ضد کارگری که قرار است در صورت تصویب جایگزین قانون کار فعلی شود ماهیتی کاملا سرمایه دارانه دارد.
این اصلاحیه در شرایطی به مجلس ارائه گردیده است که فقر و بیکاری، تورم و اخراج سازیهای گسترده کارگران تسریع یافته است و زندگی و معیشت آنها را سخت به مخاطره انداخته است و در صورت تصوسب این اصلاحیه بی ححقوقی مطلقی به طبقه کارگر تحمیل می گردد. با نگاهی کوتاه به تاریخ مبارزاتی کارگران طی صد سال اخیر در ایران متوجه می شویم که طبقه کارگر همواره در برابر تعرض سرمایه داران به سفره های خود، ساکت ننشسته اند و در مقابل تحمیل این بی حقوقی ها به مبارزه برخواسته اند. به همین خاطر سکوت در برابر این اصلاحیه نیز جایز نیست و باید کارگران در مقابله با این حمله آشکار به مبارزه بپردازند و خواهان یک زندگی انسانی در جامعه باشند. من نیز به نوبه خود نسبت به طرح چنین لوایحی شدیدا معترض بوده و صدایم در کنار صدای کارگرانی قرار دارد که به این گونه لوایح معترض هستند.
پدرام نصرالهی زندان مرکزی سنندج-28 آذر 1391
منبع:سایت کمیته هماهنگی برای کمک به ایجادتشکل های کارگری

در تاریخ ثبت شد
تحصن دیروز هماهنگ کنندکان جمع آوری طومار 30 هزار نفره کارگران در مقابل مجلس شورای اسلامی و ملاقات آنها با کمیسیون اقتصادی مجلس و وزیر کار مانند دیگر حرکتهای مهم و یا اعتصابهای بزرگ در تاریخ جنبش کارگری ایران ثبت شد. برای اولین بار یک عده از فعالین کارگری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و وزیر کار را مجبور ساخته اند تا با آنها در باره دستمزدها و تغییرات در قانون کار گفتگو کنند. پشتوانه آنها حمایت 30 هزار کارگر و خانواده هایشان بوده است. هماهنگ کنندگان طومار 30 هزار کارگر، در آکسیونشان مقابل مجلس اسلامی و در مذاکره با رئیس کمیسون اقتصادی مجلس و وزیر کار نه تنها این 30 هزار کارگر و خانواده شان، بلکه کل طبقه کارگر ایران را در موضوع دستمزدها و اعتراض کارگران به تغییرات در قانون کار را نمایندگی کرده اند و این نمایندگی را به نحو شایسته ای انجام داده اند. صحبتهای قاطع پروین محمدی و شیث امانی در مقابل وزیر کار حرف دل تمام کارگران بوده است. مهمتر از همه اینکه این مذاکرات در باره فلان کارخانه و یا بهمان بخش از طبقه کارگر نبوده است، بلکه در باره مسائل و مطالبات کل طبقه کارگر بوده است.
این حرکت اتحادیه آزاد کارگران ایران، صف کارگران را در مقابل اصلاحات در قانون کار به نفع کارفرمایان نیرومند تر ساخته و مقاومت آنها را افزایش داده است.
با این حرکت نام جعفر عظیم زاده، پروین محمدی، شیث امانی، شریف ساعد پناه و شاپور احسانی راد و دیگر هماهنگ کنندگان به عنوان نمایندگان واقعی طبقه کارگر در تاریخ جنبش کارگری ثبت شده است.
جا دارد تا همه نهادها و فعالین کارگری در ایران به حرکت آغاز شده اتحادیه آزاد کارگران ایران بپیوندند و نه تنها امضاها را به میلیونها برسانند، بلکه اعتراض و مقاومت در میان طبقه کارگر را در اشکال مختلف تقویت و سازماندهی کنند.
زنده باد فعالین هماهنگ کننده طومار 30 هزار نفره کارگران
محمود قزوینی
19 دسامبر 2012، 29 اذر 1391

پیرامون انفجار در معدن ذغال سنگ طبس
تلاش برای زندگی و معیشت، ماشین کشتار کارگران شده است
بار دیگر انفجار در معدن، کشتاری دسته جمعی و دردناک را برای کارگران معادن رقم زد و جان نان آوران هشت خانواده کارگری در معدن ذغال سنگ طبس(یال شمالی) را گرفت. اینبار نیز همچون فجایع قبلی و کشتار دسته جمعی کارگران در انفجار معادن و کارخانه ها، مسئولین وزارت کار در اولین واکنش به این فاجعه بازرسین خود را تبرئه کردند.
پیام تسلیت، اعلام عزای عمومی و تبرئه بازرسین وزارت کار که گویا طی بازرسیها به موردی از عدم رعایت اصول ایمنی برخورد نکرده اند و بدینگونه تبرئه کارفرمایان، تنها عکس العملی بوده است که در اغلب اوقات وزارت کار و مسئولین محلی در برخورد به کشتار فردی و دسته جمعی کارگران در محیطهای کار از خود نشان داده اند.
طبق آمار پزشکی قانونی در 7 ماه اول سالجاری نسبت به مدت مشابه سال قبل سوانح منجر به فوت در محیط های کار 12 درصد رشد داشته است. صحبت از رشد صنعتی، از رشد رفاه، از رشد و گسترش ابزارهای ایمنی در محیطهای کار و از موفقیت غلبه بر بیکاری و جلوگیری از عدم پرداخت دستمزد کارگران نیست. صحبت از رشد مرگ و سیر صعودی از دست رفتن نان آوران خانواده های کارگری و بی سرپرست شدن همسران و فرزندان چشم براه کارگرانی است که سیستم موجود ارزشی برای زندگی و بقا آنان قائل نیست.
از نظر ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران مسبب اصلی و مستقیم جان باختن روزانه 5 کارگر در کشور بر اثر سوانح ناشی از کار، چیزی جز آن شرایطی نیست که امروزه در یک بعد عظیم اجتماعی بر طبقه کارگر ایران تحمیل شده است، شرایطی که هر گونه اعتراض آگاهانه کارگری در آن امنیتی تلقی میشود و هر کارگر آگاه و معترضی که جرات سازمانیابی صنفی و اجتماعی کارگران را بر خود میدهد تحت تعقیب قضایی و بازداشت و زندان قرار میگیرد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با ابراز تاسف عمیق از جان باختن کارگران معدن یال شمالی و اعتراض به شرایط نا امن محیطهای کار، این ضایعه جبران ناپذیر را به خانواده های عزیزان: علی مهدی‌زاده، محمود عابد، جواد باقرزاده، رمضان رضوانی، اسماعیل رحیمیان، ابوالفضل خوری، رسول غلامی و اسماعیل عابد تسلیت میگوید و مصرانه خواهان محاکمه علنی کلیه دست اندرکاران این حادثه و جبران فوری و بی کم و کاست خسارتهای مادی و معنوی وارده بر خانواده های این کارگران است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – 29 آذر ماه 1391

گودبرداری مرگ كارگر18ساله ای را رقم زد
به گزارش29آذر پایگاه خبری 125، صبح امروز در خیابان 17 شهریور، نرسیده به میدان شهدا، ریزش دیواره خاکی در محل گودبرداری باعث شد یك كارگر جوان جان خود را از دست دهد.
سید هادی میر افضلی معاون عملیات منطقه یک سازمان آتش نشانی تهران که در محل حادثه حاضر بود دراین باره گفت: حادثه در محل گودبرداری شده به مساحت 1000 مترمربع هنگامی رخ داد كه كارگران در عمق 7 متری آن سرگرم کار بودند که ناگهان بخشی از دیواره خاکی جانبی این محل فروریخت.
وی افزود: ریزش ناگهانی بخشی از این دیواره خاكی باعث شد كه كارگر 18ساله ای در زیر خروارها خاك مدفون شود.

اعتصاب کارکنان بخش دولتی یونان دراعتراض به کاهش دستمزدها، افزایش مالیات و اخراج
به گزارش19دسامبریورونیوز،کارکنان بخش دولتی در یونان روز چهارشنبه در اعتراض به اقدامات ریاضت اقتصادی و اخراج کارکنان دست از کار کشیدند. کارکنان راه آهن و شبکه حمل و نقل شهری بخشی از اعتصاب کنندگانند. اعتصاب کنندگان بویژه به کاهش دستمزدها، افزایش مالیات و اخراج کارکنان اعتراض دارند.
این اعتصاب بیست و چهار ساعته با فراخوان اتحادیه کارکنان صورت گرفته که نیم میلیون کارمند دولتی یعنی یک چهارم کل نیروی کار در یونان را نمایندگی می کند.
یک شهروند اعتصاب کننده می گوید: “اعتصاب ها هدف مشخصی دارند. دولت کمک های مالی را دریافت کرده اما من هنوز چیزی از آن ندیده ام.”
و یک شهروند دیگر اضافه می کند: “سیاستمداران در مورد توسعه زیاد حرف می زنند اما من چیزی نمی بینم. نمی دانم آیا توسعه به یونان باز خواهد گشت یا نه. دو سال است که به دنبال شغل می گردم، اما یافتنش ناممکن است.”
بیست ونهم آذرماه1391

*******************

خباروگزارشات کارگری30آذرماه1391

- فراخوان محمود صالحی سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی خطاب به کارگران ، مردم آزاده و تشکل های کارگری
- بیانیه مطبوعاتی فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل: تشدید نگرانی نسبت به وضعیت شهابی، خزانه دار سندیکای اتوبوسرانی تهران
- دستگیری 5 نفر از اعضای کمیته‌ی هماهنگی در بوکان
- بهنام ابراهيم زاده به سلول انفرادي منتقل شد
- اطلاعیه اتحاد بین المللی در رابطه با جان باختن 8 کارگر در انفجار معدن زغال سنگ طبس
- هشدار كارگران معادن طبس هشت ماه پیش از وقوع فاجعه
- اعتراض کارگران کارگاه ریخته گری فولاد اسن کردستان!
- مرگ کارگر65ساله براثر ریزش دیواره محل گودبرداری
- تظاهرات هزاران کارگر در پایتخت آرژانتین

فراخوان محمود صالحی سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی خطاب به کارگران ، مردم آزاده و تشکل های کارگری
در دفاع از کارگران زندانی به پا خیزیم!
کارگران، مردم آزاده، تشکل های کارگری؛
رضا شهابی این کارگر فعال و مبارز جنبش طبقه کارگر ایران، از روز دوشنبه ٢٧ آذڕ ماه ١٣٩١، مجدداً دست به اعتصاب غدای تر زده است. او برای رسیدن به خواست و مطالبات ابتدائی خود و همه زندانیان سیاسی، و در اعتراض به رفتار شنیع پاسیار و مامور زندان که او را تهدید کرده بودند، تصمیم به اعتصاب غدا گرفت. ماموران زندان خطاب به رضا گفته بودند که : "ما نمی توانیم هزینه شما ضد انقلاب ها را تامین کنیم و باید خود شما هزینه درمان تان را پرداخت کنید."
این در حالی است که رضا شهابی دارای همسر و دو فرزند است که در این شرایط بحران زده اقتصادی ایران، نزدیک به 3 سال است که به اتهام دفاع از کارگران و محرومان جامعه در زندان به سر می برد و مطابق اظهارات ربابه رضایی همسر رضا شهابی، اجاره خانه ای که وی و فرزندان او و رضا در آن زندگی می کنند، از طرف مردم و کارگران تامین می گردد.
جرم رضا شهابی تنها فعالیت کارگری و دفاع از خواست و مطالبات خود و هم‌طبقه‌ای هایش است. حاکمیت سرمایه‌داری ایران، زبان اعتراض کارگران را برنمی‌تابد و حتی در درون زندان هم، رضا شهابی ها را مورد بی‌حرمتی و آزار و ستم مضاعف قرار می دهد.
کارگران، مردم شریف و آزادیخواه؛
اکنون که رضا شهابی وارد اعتصاب غذا شده است، مطمئنا" وضعیت جسمی او با خطر جدی مواجه خواهد شد. این وظیفه تک تک انسان های آزادی خواه و عدالت جو است که صدای او باشند و با همبستگی بین المللی و اعتراضات سراسری، کارزاری در حمایت از مبارزات رضا شهابی، شاهرخ زمانی، پدرام نصرالهی، بهنام ابراهیم زاده، محمد جراحی و دیگر کارگران زندانی و زندانیان سیاسی به راه بیندازند.
محمود صالحی
٢٩ آذر ١٣٩١
انتشار از کمیته ی دفاع رضا شهابی

بیانیه مطبوعاتی فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل:
پنجشنبه، ۲۰ دسامبر ۲۰۱۲
تشدید نگرانی نسبت به وضعیت شهابی، خزانه دار سندیکای اتوبوسرانی تهران
فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل نگرانی های مداوم خود را در رابطه با ادامه حبس زندانی بیمار ایرانی، رضا شهابی، خزانه دار سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، یک تشکل وابسته به آی تی اف، که همچنین به نام سندیکای واحد شناخته می شود، ابراز کرده است.
شهابی به مدت بیش از دو سال و نیم شده است که زندانی می باشد. وضعیت جسمی وی پس از یک عمل جراحی در گردن و ستون فقرات بدتر شده است. برخلاف توصیه پزشکان، شهابی در ماه اگوست به زندان اوین برگردانده شد. شهابی، پس از آنکه از انتقال به بیمارستان جهت درمان مناسب محروم شد، از تاریخ ۱۷ دسامبر از خوردن غذا امتناع کرده است. سلامتی وی همچنین به دلیل ضرب و شتم های شدید و بدرفتاریهایی که با وی شده است به شدت متاثر شده است.
دیوید کاکرافت، دبیر کل آی تی اف، اظهار کرد:"رضا شهابی باید فورا از زندان آزاد و به سرعت تحت درمان قرار بگیرد. فدراسیون جهانی حمل و نقل حبس و حکم ناعادلانه علیه او را محکوم می کند، و خواهان توقف همه آزار و اذیت ها علیه فعالین کارگری در ایران می باشد".
لینک به اصل خبر به زبان انگلیسی:
http://www.itfglobal.org/press-area/index.cfm/pressdetail/8294
ترجمه به فارسی و بازتکثیر از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

دستگیری 5 نفر از اعضای کمیته‌ی هماهنگی در بوکان
بر طبق گزارش رسیده، روز چهارشنبه 29/9/91 ساعت چهار ونیم عصر نیروهای امنیتی ولباس شخصی اداره اطلاعات شهر بوکان به منزل چهار نفر از اعضای کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری به اسامی جمال میناشیری، ابراهیم مصطفی‌پور، قاسم مصطفی‌پور و هادی تنومند یورش برده و با بازرسی منازل وضبط وسائل شخصی، نام‌بردگان را بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات شهر بوکان منتقل کردند.
لازم به ذکر است چهارشنبه شب یکی دیگر از اعضای کمیته به نام محمد کریمی توسط نیروهای اداره اطلاعات شهر بوکان دستگیر و به جای نامعلومی برده شد. در پی این بازداشتها خانواده‌های افراد دستگیر شده به اداره اطلاعات مراجعه و خواستار آزادی عزیزانشان شدند که نیروهای اطلاعاتی به آنها گفتند "بروید روز شنبه مراجعه کنید".
کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، دستگیری اعضای خود در شهر بوکان را محکوم کرده و خواهان آزادی بی قید و شرط آنان و همچنین تمامی کارگران و فعالان دربند می‌باشد.
کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری-30 آذر 1391

بهنام ابراهيم زاده به سلول انفرادي منتقل شد
روز سه شنبه مورخه27 اذر ماه بهنام ابراهيم زاد. كارگر زنداني وعضو كميته پيگيري به سلول انفرادي منتقل شد.زنداني كه در حال گذراندن محكوميت خود در بند قوه قضاييه به سر می برد انتقالش به سلول انفرادي علاوه بر اينكه مقاير قوانين جاري است شكنجه نيز محسوب ميشود. در هر صورت مسوليت جان اين زنداني در دست دولت و اطلاعات و قوه قضاييه است . اين رفتارهاي غير انساني محكوم به شكست است. وبهنام ابراهيم زاده فورابايد به بند عمومي منتقل شود.
كارگر زنداني زنداني سياسي ازاد بايد گردد
كميته پيگيري ايجاد تشكلهاي كارگري ايران-28/9/1391

اطلاعیه اتحاد بین المللی در رابطه با جان باختن 8 کارگر در انفجار معدن زغال سنگ طبس
این بی شرمانه است:نباید برای کسب لقمه ای نان جان باخت!
بامداد روز سه شنبه 28 آذر ماه بامداد شومی برای خانواده های کارگری زغال سنگ طبس بود. بر اثر انفجار گاز انباشت شده مونواکسید متاسفانه 8 کارگر این معدن، علی مهدی زاده، محمود عابد، اسماعیل عابد، جواد باقرزاده، رمضان رضوانی، اسماعیل رحیمیان، ابوالفضل خوری و رسول غلامی جان باختند. کارگرانی که با امید کسب لقمه ای نان برای اعضای خانواده هایشان ساعت ها در دل شب و در عمق 500 متری زغال سنگ استخراج می کردند آرزوی دیدن سپیده دم روز سه شنبه و دیدارمجدد فرزندان و عزیزانشان را با خود به گور بردند.
کارگران بروشنی می دانند که مسئولین وقوع چنین فجایعی کارفرمایان و مقامات اداره کار و مسئولین دولتی جمهوری اسلامی ایران هستند. این فقط معدن زغال سنگ طبس نیست که قتلگاه کارگران است. در ایران بنا به آمار رسمی در سال 90 بیش از 23 هزار نفر بر اثر سوانح محیط کار مجروح شده و بیش از 1300 نفر کشته شده اند. بنا به اظهار مسئولین پزشک قانونی آمار سوانح کار و مرگ و میر کارگران در محیط کار در سال 91 در مقایسه با سال گذشته 24 درصد افزایش داشته است.
آمار حوادث کار در ایران بالا است برای آنکه کارفرمایان و دولت از هزینه امکانات ایمنی و بهداشتی در محیط کار صرفه جویی می کنند تا سود بیشتری به دست آورند. برای آنکه در شرایط بیکاری میلیونی، جان کارگران برای کارفرمایان و دولت بی ارزش است. برای آنکه کارگران مجبورند برای تامین حداقل معاش، ساعت های طولانی و در خستگی مفرط و با شدت بیشتر به کار بپردازند؛ برای آنکه کارفرمایان در قبال عدم تامین ایمنی محیط کار، که منجر به کشته و مصدوم شدن کارگران می شود، به اتهام ارتکاب جرم جنایی مورد تعقیب قرار نمی گیرند؛ و سر انجام برای آنکه کارگران ایران فاقد تشکلهای مستقل کارگری هستند تا بتوانند از حقوق خود در مقابل سرمایه داران و دولت آنها دفاع کنند و از جمله ایمن سازی شرایط کار را به کارفرمایان و دولت تحمیل نمایند. تا هنگامی که وضع چنین است، آمار حوادث کار متاسفانه همچنان افزایش خواهد یافت و کارگران بیشتری قربانی اشتهای سیری ناپذیر کسب سود توسط سرمایه داران و دولت خواهند شد.
اگر مقامات و مسئولین دولتی جمهوری اسلامی در عدم انجام اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از بروز چنین فجایعی کوچک ترین مسئولیتی را نمی پذیرند اما در انجام اقدامات عزادارانه، توجیه و دادن وعده و وعیدهای تو خالی و نشان دادن همدلی جعلی با بازماندگان قربانیان از تخصص و تجربه بالایی برخوردارند. وقتی رئیس اداره کار شهرستان طبس غیر مسئولانه و مفتخرانه می گوید که طی سه بازرسی سالانه توسط بازرسین این اداره حتی یک مورد کمبود در تامین ایمنی کار و تخلف کارفرما در این معدن گزارش نشده است ابلهانه اعتراف می کند که مقامات دولتی و مسئولین اداره کار، و در این مورد مشخص شخص ایشان، هیچ اقدام پیشگیرانه ای برای جلوگیری از چنین حوادثی انجام نداده اند. اما پس از واقعه و برای جلوگیری از و کاهش اعتراض و خشم و نفرت بازماندگان و کارگران از استاندار یزد گرفته تا فرماندار طبس و نمایندگان مجلس باهم مسابقه گذاشته اند تا خود را شریک سوگواری آنان نشان دهند.
اتحاد بین المللی، ضمن تسلیت به خانواده ها و باز مانده گان کارگران جان باخته در معدن زغال سنگ طبس و اعلام همدردی با آنان، خواستار محاکمه عاملین این فاجعه و پرداخت غرامت به خانواده های کارگران جان باخته و تامین ایمنی معدن توسط کارفرما می باشد. ما یک بار دیگر اعلام می کنیم که رژیم جمهوری اسلامی ایران مسئول اصلی آمار هولناک حوادث کار و کشته شدن کارگران در هنگام کار است. این رژیم کارگر ستیز با باز گذاشتن دست کارفرمایان در صرفه جویی از هزینه های ایمن سازی محیط کار و همزمان با سرکوب و به بند کشیدن فعالین و تشکل های کارگری، نه تنها استثمار شدید، بی حقوقی و فقر و فلاکت را بر کارگران تحمیل کرده است بلکه محیط کار را برای تعداد هرچه بیشتری از آنان به قربانگاه تبدیل نموده است. کارگران فریب اقدامات عزادارانه، توجیه و دادن وعده و وعیدهای تو خالی و نشان دادن همدلی جعلی با بازماندگان قربانیان را نخواهند خورد و از خشم و نفرت و اعتراض آنها علیه بانیان این جنایات کاسته نخواهد شد.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
۲۰ دسامبر ۲۰۱۲

هشدار كارگران معادن طبس هشت ماه پیش از وقوع فاجعه
تعدادی از کارگران معادن طبس در تاریخ ۱۳ اردیبهشت‌ماه سال جاری، در نامه‌ای سرگشاده ضمن انتقاد از آنچه «سوء مدیریت موجود در معادن زغال سنگ مخصوصا معادن مکانیزه زغال سنگ»، ذکر کرده‌ بودند، خواستار پیگیری کامل، جدی و بدون هیچ گونه تساهل و تسامح و رسیدن به نتیجه نهایی و مشخص شدن عمق، ابعاد و زوایای پنهان این سوءمدیریت‌ها شده بودند.
کارگران معادن زغال‌سنگ شهرستان طبس، هشت ماه پیش از وقوع حادثه انفجار معدن یال شمالی، در نامه‌ای خطاب به نماینده وقت این شهرستان در مجلس شورای اسلامی، نسبت به کمبود امکانات ایمنی و همچنین سوءمدیریت در معادن طبس که جان کارگران را به خطر می‌اندازد، هشدار داده و اظهار امیدواری کرده بودند با پی‌گیری‌های این نماینده بتوانند بدون ترس و واهمه از دخالت حراست و مدیریت شرکت، نظرات خودشان را برای هیاتهای بازرسی بیان کنند.
این کارگران که شاید تعدادی از آنان در زمره کشته‌شدگان حادثه اخیر انفجار در معدن یال شمالی باشند، در نامه سرگشاده خود که در تاریخ ۱۳ اردیبهشت‌ماه سال جاری خطاب به «محمد کریم عابدی» ارسال شده بود، ضمن انتقاد از آنچه «سوء مدیریت موجود در معادن زغال سنگ مخصوصا معادن مکانیزه زغال سنگ»، ذکر کرده‌ بودند، خواستار پیگیری کامل، جدی و بدون هیچ گونه تساهل و تسامح و رسیدن به نتیجه نهایی و مشخص شدن عمق، ابعاد و زوایای پنهان این سوء مدیریت‌ها شده بودند.
این کارگران در نامه اردیبهشت ماه خود که اکنون نیز در بایگانی پایگاه اینترنتی این نماینده پیشین مجلس موجود است، خواستار فراهم آمدن شرایطی شده بودند که با بررسی کار‌شناسانه و دقیق موضوع و مشخص شدن تبعات منفی این سوء مدیریت‌ها، شرایطی نیز فراهم شود تا پرسنل بتوانند «بدون ترس و واهمه از دخالت حراست و مدیریت» که برایشان ایجاد خواهند کرد، نظرات خودشان را برای هیاتهای بازرسی بیان نموده و مدارک و مستندات مربوطه را در اختیار آنان قرار دهند.
منبع:ایلنا-30آذر-بخشی ازیک گزارش

اعتراض کارگران کارگاه ریخته گری فولاد اسن کردستان!
به گزارش رسیده کارگران کارگاه ریخته‌گری فولاد اسن کردستان در شهرک شماره 1 شهر سنندج در اعتراض به عدم دریافت حقوق دست از کار کشیده و اقدام به تجمع کردند.
کارگران این کارگاه 10 نفر می‌باشند و از 3 تا 6 ماه مطالبات معوقه دارند. این تجمع اعتراضی در روزهای 26 تا 28 آذر ماه در مقابل درب کارگاه انجام شد.
کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری
30 آذر 1391
مرگ کارگر65ساله براثر ریزش دیواره محل گودبرداری
به گزارش 30آذرپایگاه خبری 125، شب گذشته در اتوبان صدر، خیابان قلندری شمالی،ریزش ناگهانی خاک دیواره محل گودبرداری شده روی كارگری كه در داخل این گودال مشغول کار بود موجب مرگ وی شد.
بنا بهمین گزارش، این حادثه هنگامی رخ داد كه چندین كارگر درعمق 6 متری محل گودبرداری به وسعت 500 متر مربع مشغول کار بودند كه ریزش خاك دیواره جانبی در ضلع شرقی این گودال موحب مرگ یكی از كارگران بنام غلام-ع اهل افغانستان شد.
تظاهرات هزاران کارگر در پایتخت آرژانتین
به گزارش20دسامبریورونیوز،دولت آرژانتین روز چهارشنبه با اعتراض خیابانی دیگری رو به رو شد.
هزاران تن که اکثریت آنان را کارگران تشکیل می دادند، پس از راهپیمایی در بوینوس آیرس، در برابر کاخ ریاست جمهوری تجمع کردند.
تظاهرکنندگان خواستار جلوگیری از تورم فزاینده اقتصادی و افزایش دستمزدها شدند.
سی آذرماه1391

***************

خباروگزارشات کارگری1دی ماه1391

- رضا شهابی: استثمار در بیرون زندان، مرگ خاموش و تدریجی در درون زندان!
- اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا:رضا شهابی باید فورا از زندان آزاد و به سرعت تحت درمان قرار بگیرد
- ملاقات اعضای هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد با عبدالفتاح سلطانی
- جزئیات مصوبه جدید دولت درباره استخدام و تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی
- مرکز آمار ایران:نرخ بیکاری در تابستان به 12.4 درصد رسید
- پیام تسلیت به خانواده ی کارگرانی که در حین کار در معدن زغال سنگ طبس جان خود را از دست دادند.
- سالانه ۵۰ کارگر معدن جان خود را براثرحوادث حین کار از دست می‌دهند
- اعتراض اسپانیایی ها به بودجه “بی‌نوایی و گرسنگی”

رضا شهابی: استثمار در بیرون زندان، مرگ خاموش و تدریجی در درون زندان!
این سرنوشتی است که سرمایه­داری پلشت حاکم بر ایران برای کارگر رقم زده است: یا باید مطیع و رام باشد و بره وار به استثمار بی­پایان تن دردهد یا – در صورت اعتراض به ستم سرمایه – زندان و توهین و شکنجه و فرسایش خاموش جسم و جان خود را بپذیرد. دردناک تر از اینها آن است که حتا اعتراض زندانی به شرایط ظالمانه­ی زندان نیز مستلزم لطمه زدن به خود است: اعتصاب غذا! آری، هر زندانی که دست به اعتصاب غذا می­زند، از جمله رضا شهابی که همین دیروز در اعتراض به برخورد توهین­آمیز زندانبانان و ممانعت آنان از درمان­اش اعتصاب غذایش را آغازکرد، در واقع به جسم و جان خود ضربه می زند و خود را به دست مرگ می­سپارد تا بدین وسیله اعتراض خود را به مرگ بی سر و صدا و تدریجی که زندانبان به او تحمیل کرده است، اعلام کند. بدیهی است که لطمه زدن به خود، به ویژه برای زندانی­یی که می­خواهد سرپا و سالم بماند تا بتواند محکم و استوار سال­های حبس را تحمل کند، نقض غرض است. اما گاه زندانبان چنان ضدانسانی رفتار می­کند که به راستی چاره­ای جز این کار برای زندانی باقی نمی­گذارد. زندانی بر اثر این وضع ستمگرانه به این نتیجه­ی ناخواسته می­رسد که حال که قرار است بمیرد پس بهتر است به جای مرگ بی سر و صدا، که خواست زندانبان است، دنیا از مرگ او باخبر شود. او بدین سان همزمان با سپردن خود به دست مرگ کوس رسوایی زندانبان را نیز به صدا درمی­آورد. در چنین شرایطی، انسان­هایی که نگران وضع زندانی هستند به جای آن که از او بخواهند اعتصاب غذایش را بشکند باید با تمام قوا به زندانبان فشار آورند تا از برخوردهای ضدانسانی­اش دست بردارد. ما به سهم خود برخورد ضدانسانی با کارگر زندانی، رضا شهابی، را محکوم می­کنیم و، ضمن دعوت کارگران به ویژه کارگران شرکت واحد به اعتراض به شرایط تحمیل شده به تمام زندانیان از جمله رضا شهابی، از زندانبانان و مسئول آنها یعنی قوه­ی قضاییه می خواهیم دست کم به قوانین و مقررات خود پای بند باشند و بی هیچ قید و شرطی شرایط را برای درمان و سلامت رضا شهابی فراهم سازند.
کمیته­ی­ هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری-28 آذر 1391
اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا
۲۰ دسامبر ۲۰۱۲

رضا شهابی باید فورا از زندان آزاد و به سرعت تحت درمان قرار بگیرد
به نمایندگی از ۶۲۰ هزار عضو اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا (کیوپی)، ما این نامه را در اعتراض به ادامه اذیت و آزار فعالین کارگری و نقض فاحش حقوق کارگران در ایران می نویسیم. ما همچنان شاهد هستیم که بسیاری از فعالان کارگری در ایران به طرز وحشیانه ای مورد اذیت و آزار قرار گرفته و به ناحق در زندان هستند.
ما مشخصا به طور جدی در مورد سلامتی و وضعیت رضا شهابی، عضو هیئت مدیره و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران، نگران هستیم. رضا شهابی تا کنون بیش از دو سال و نیم می باشد که در زندان به سر می برد و در طول بازجویی مورد ضرب و شتم شدید نیز قرار گرفته بود. او در تاریخ ۲۴ جولای ۲۰۱۲ مورد عمل جراحی در ستون فقرات گردنی قرار گرفت و پزشکان توصیه کرده اند که کمر ایشان نیز باید مورد درمان قرار بگیرد. بر خلاف توصیه پزشکان، شهابی به بند ۳۵۰ زندان اوین در تاریخ ۱۴ اگوست ۲۰۱۲ برگردانده شد. از آن زمان تا کنون، سلامت وی به شدت رو به وخامت گذاشته شده است. در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۲، رضا شهابی در اعتراض به رفتار تهدید آمیز زندانبانان و همچنین تداوم عدم درمان مناسب پزشکی دست به اعتصاب غذا زده است. وی همچنین از مصرف هرگونه دارویی خودداری کرده است.
ما قویا حبس و احکام ناعادلانه علیه رضا شهابی و دیگر فعالان کارگری را محکوم می کنیم. ما همچنین اذیت و آزار مداوم و بازداشت فعالین کارگری در ایران را محکوم کنیم. ما خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط رضا شهابی و کلیه فعالان کارگری زندانی در ایران هستیم.
با احترام،
چارلز فلوری
دبیر و خزانه دار کشوری
اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا پال مویست
رئیس کشوری
اتحادیه کارگران خدمات عمومی کانادا

ترجمه و بازتکثیر از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

ملاقات اعضای هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد با عبدالفتاح سلطانی
نظر به اینکه آقای عبدالفتاح سلطانی در دفاع از حقوق رانندگان شرکت واحد و اعضای هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد از هیچ تلاشی و کوششی دریغ نکرده و در ادارات کار و حل اختلاف بدون هیچ چشم داشتی همواره در کنار رانندگان و کارگران شرکت واحد بوده و در ادارات کار به عنوان یک وکیل سندیکائی کارگران را هیچ وقت تنها نگذاشته، به همین علت برخی ازاعضای هیئت مدیره سندیکا و فعالین شرکت واحد تصمیم گرفتند حال که آقای عبدالفتاح سلطانی بخاطر مشکلات گوارشی در بیمارستان بستری است به ملاقات ایشان رفته و در این فرصت از زحمات و تلاش های ایشان برای سندیکای کارگران شرکت واحد قدر دانی و تشکر کنند.
ما ضمن آرزوی سلامتی برای ایشان و خانواده محترمشان ، امیدورایم شاهد آزادی هرچه زودتر آقای سلطانی و رضا شهابی و تمامی زندانیان سیاسی باشیم.
آقای سلطانی در دادگاه انقلاب به ۱٣ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال تبعید به برازجان محکوم گردیده که این حکم در دادگاه تجدید نظر تائید شده است.
داوود رضوی فعال سندیکائی

جزئیات مصوبه جدید دولت درباره استخدام و تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی
به گزارش1دی ایسنا،معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رییس‌جمهور از برطرف شدن موانع استخدامی و تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی بدون هیچ گونه شرط زمانی و تعدادی خبر داد.
بنا بهمین گزارش،ابراهیم عزیزی در مورد مهم‌ترین مصوبات جلسه روز گذشته دولت اظهار کرد: با مصوبه جدید، جذب کارکنان در دستگاه اجرایی بر اساس مصوباتی است که مهم‌ترین آنها باید در دستگاه‌های اجرایی بر اساس پست‌هایی باشد که بتواند متصدی داشته باشد.
وی افزود: از این رو در این مصوبه بر اساس شناسایی پست‌های بدون تصدی در سطح ملی و استانی سهمیه‌ها تخصیص داده شده و به بالاترین مقام مربوطه در سطح استانی و ملی این اختیار داده شد تا تمامی کسانی را که در آزمون شرکت کرده و حد نصاب را به دست آورده‌اند با تایید آنها و در قالب پست‌های بدون متصدی با ارائه مجوز و طی مراحل قانونی استخدام صورت بگیرد.
وی در مورد تبدیل وضعیت شرکت‌ها به برداشتن سقف 24 ماه برای سابقه تبدیل نیز اشاره کرد و گفت: در مصوبه اخیر هیچ‌گونه شرطی از نظر زمان و تعداد برای تبدیل شرکتی به قراردادی وجود ندارد و کمترین یا بیشترین سابقه‌ای مورد توجه قرار نگرفته و تمامی کارکنان باید قرارداد کار معین داشته باشند و شرکتی معنا ندارد از این رو هرگونه ادامه خدمت شرکتی برای کادر اداری و نیروی انسانی وجاهت قانونی ندارد.

مرکز آمار ایران:نرخ بیکاری در تابستان به 12.4 درصد رسید
به گزارش1دی مهر،مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری در تابستان امسال را 12.4 درصد اعلام کرد که نسبت به مدت مشابه در سال قبل، 1.3 درصد افزایش نشان می‌دهد.
نرخ بیکاری نشان می دهد چند درصد از جمعیت فعال، بیکار هستند. در مقابل نرخ اشتغال نشان می دهد چند درصد از جمعیت فعال شاغل هستند. بنابراین بررسی نرخ بیکاری به طور ضمنی بررسی نرخ اشتغال نیز می‌باشد.
براساس نتایج به دست آمده در فصل تابستان، نرخ بیکاری جمعیت10 ساله و بیشتر در کل کشور 12.4 درصد بوده است. این شاخص در بین مردان 10.2 درصد و در بین زنان 22.1 درصد محاسبه شده است.
همچنین نتایج بیانگر آن است که نرخ بیکاری در نقاط شهری بیشتر از نقاط روستایی است به طوری که نرخ بیکاری در نقاط شهری 14.5 درصد و در نقاط روستایی 7.1 درصد است. چنانچه جمعیت فعال 15 ساله و بیشتر در نظر گرفته شود، نرخ بیکاری همان 12.4 درصد به دست می‌آید. مقایسه نرخ بیکاری در گروه‌های سنی نشان می دهد، بیشترین نرخ بیکاری در گروه سنی 24-20ساله با 29.8 درصد بوده است. بررسی این شاخص در بین مردان و زنان نشان می دهد همین گروه سنی در بین مردان با 24.8 درصد و در بین زنان با 48.5 درصد بالاترین نرخ بیکاری را به خود اختصاص داده است.
بررسی نرخ بیکاری جمعیت 10 ساله و بیشتر نشان می دهد که این شاخص در تابستان 1391 نسبت به بهار 1391، 0.5 درصد کاهش یافته است. این نرخ در نقاط شهری 0.4 درصد و در نقاط روستایی 0.8 درصد کاهش داشته است. همچنین در بین زنان 2.1 درصد افزایش و در بین مردان 1.0 درصد کاهش یافته است.
نرخ بیکاری جمعیت 10 ساله و بیشتر در تابستان 1391 نسبت به تابستان 1390، 1.3 درصد افزایش یافته است. این شاخص در نقاط شهری 2.0 درصد و در نقاط روستایی 0.5 درصد کاهش یافته است. همچنین در بین مردان 0.9 درصد و در بین زنان 2.1 درصد افزایش یافته است.
نرخ بیکاری جمعیت 10 ساله و بیشتر در کل کشور 12.4 درصد به دست آمده است. مقایسه این شاخص در بین استان‌ها نشان می دهد استان فارس با 21.2 درصد بالاترین نرخ بیکاری را داشته و بعد از آن استان لرستان با 20.5 درصد قرار گرفته است. از سوی دیگر پایین ترین نرخ بیکاری با 6.3 درصد در استان خراسان جنوبی مشاهده شده است.

پیام تسلیت به خانواده ی کارگرانی که در حین کار در معدن زغال سنگ طبس جان خود را از دست دادند.
بار دیگر محیط ناامن کار از ما کارگران قربانی گرفت. روزی نیست که حوادث محیط کار جان تعدادی از ما کارگران را نگیرد، شماری را لت و پار نکند و چند نفر را به دلیل جراحات شدید روانه بیمارستان ننماید و خانواده ی این کارگران را در سوگ از دست دادن عزیزانشان ننشاند. اینبار در اثر سانحه ای مرگبار، در معدن زغال سنگ طبس و در اثر انفجار و ریزش این معدن 8 تن از هم طبقه ای های ما، 8 تن از این انسانهای شریف که در اعماق زمین و بدون برخورداری از شرایط و ملزومات ایمنی کار، کار می کردند، جان خود را از دست دادند.
بدون شک خبر جانگداز مرگ 8 تن از کارگران معدن زغال سنگ طبس، "رمضان رضوانی"، "اسماعیل رحیمیان"، "ابوالفضل خوری"، "رسول غلامی"، " اسماعیل عابد"، "علی مهدی‌زاده"، "محمود عابد" و "جواد باقرزاده"، برای جنبش کارگری ایران تکان دهنده است.
من مرگ این عزیزان را به اعضای خانواده و بستگان آنان و همه کارگران ایران تسلیت می گویم و خودم را در غم و اندوه از دست دادن این انسانهای شریف شریک می دانم.
این 8 تن از کارگران معدنچی از قربانیان جنگی اعلام نشده اما واقعی به گستردگی عرصه های مختلف تولید سرمایه داری هستند. در این جنگ نابرابر، تلفات یک طرفه است و فقط کارگران هستند که روزانه قربانی می دهند، چه بسا در بسیاری مواقع قربانیان خود متهم به قتل می شوند. اما در عالم واقع سرمایه داران و صاحبان صنایع که حاضر نیستند هیچ بخشی از سود سرمایه هایشان را صرف تأمین امنیت محیط کار کنند عاملین اصلی این فجایع هولناک هستند.
این دنیای وارونه را باید تغییر داد. اما تا زمانی که این جهان بر محور مالکیت خصوصی و استثمار طبقه کارگر و تولید سود برای سرمایه داران می چرخد، باید با نیروی اتحاد و مبارزه خودمان هزینه تأمین ایمنی محیط کار، و بیمه کارگران در مقابل صدمات و خسارات ناشی از کار را به کارفرمایان و صاحبان کار تحمیل کرد.
یادشان گرامی باد
ضمنا" از کلیه خانواده کارگران جانباخته درخواست داریم به هر مشکلی که در رابطه با پرونده این عزیزان برخورد کردند، می توانند با این شماره تلفن 08743230975 تماس بگیرند و ما در حد توان می توانیم آنان را رهنمایی کنیم.
محمود صالحی -30 آذر 1391
سالانه ۵۰ کارگر معدن جان خود را براثرحوادث حین کار از دست می‌دهند
در ایران، سالانه به طور متوسط ۵۰ کارگر معدن کار، جان خود را طی حوادث حین کار از دست می‌دهند/ در ۲۵ آبان سال ۹۱، جوان ۲۷ ساله‌ای به نام «مجید شهریاری» براثر گاز گرفتگی جان خود را در همین معدن از دست داد. این مرگ را مسئولان امری طبیعی تلقی کردند.
معادن ایران همچنان قربانی می‌گیرند. آخرین مورد، انفجار معدن یال شمالی طبس واقع در شمال شرقی استان یزد در روز سه شنبه ۲۸ آذر ماه سال جاری بود که به جان باختن ۸ کارگر معدن کار منجر شد و احساسات ایرانیان را بار دیگر جریحه دار کرد. جامعه استان یزد، فاجعه فولاد غدیر و کشته شدن 18 کارگر در آذرماه سال گذشته را از یاد نبرده بودند که حادثه‌ای دیگر آن‌ها را مجددا داغدار کرد.
سالانه به طور متوسط ۵۰ کارگر معدن کار، جان خود را طی حوادث حین کار از دست می‌دهند. حوادث حین کار در معادن ایران، داستان دنباله‌داری دارند. اکثریت معدن کاران در طول عمر خود، حداقل یکبار با این حوادث رو به رو می‌شوند. به باور بسیاری از کار‌شناسان در اکثر حوادث تلخی که در معادن رخ می‌دهند، کارفرمایان مقصر اصلی هستند. سهل انگاری، عدم آموزش صحیح به معدن کاران و عدم رعایت استاندارد‌های ایمنی معادن با انگیزه کاهش دادن هرینه‌های احتمالی از جمله قصور کارفرمایان است که در سال‌های گذشته منجر به تکرار حوادثی ناگوار در معادن شده‌اند.
در این میان، اهمال بازرسان وزارت کار که به موجب تبصره ۲ ماده ۹۶ قانون کار وظیفهٔ «بازرسی به صورت مستمر، همراه با تذکر اشکالات و معایب و نواقص و در صورت لزوم تقاضای تعقیب متخلفان در مراجع صالح» معادن را بر عهده دارند نباید فراموش شود. در اکثر حوادثی که در سال‌های گذشته در معادن ایران اتفاق افتاده کارگران حضور بازرسان وزارت کار را کمرنگ گزارش کرده‌اند.
این همه در حالی رخ می‌دهد که قانون کار جایگاه ویژه‌ای برای بازرسان کار حتی به عنوان ضابط قضایی تعیین کرده و برای محافظت از جان کارگران تا به آنجا پیش رفته که به بازرسین کار اجازه توقیف فعالیت معدن را در صورت رعایت نشدن نکات ایمنی داده است.
مروری اجمالی بر حوادث روی داده در معادن ایران طی سال‌های اخیر
در سال‌های گذشته، حوادث تلخی همچون حادثه معدن یال شمالی طبس به صورت مکرر رخ داده است. تنها طی ۴ سال -در حد فاصل سال‌های ۸۴ تا ۸۸ - سه مورد حادثهٔ فاجعه بار در معدن «باب نیزو» واقع در ۳۸ کیلو متری شهرستان زرند استان کرمان اتفاق افتاده که نشانگر عدم وجود عزمی جدی برای ریشه کن کردن اتفاقات ناگوار در معادن ایران است.
نخستین بار در سال ۸۴، افق شمارهٔ ۲ معدن باب نیزو منفجر شد که ۹ نفر در آن حادثه جان خود را از دست دادند. دلیل این حادثه، حضور ۵ درصدی گاز متان در فضای معدن اعلام شد. نکتهٔ تلخ ماجرا آن است که اگر بازرسان وزارت کار به وظیفهٔ خود عمل می‌کردند و از وجود دستگاه گاز سنج که برای مطلع ساختن کارگران از میزان گاز‌های سمی موجود در فضا به کار می‌رود مطمئن می‌شدند آن ۹ کارگر جان باخته هم اکنون زنده بودند. اما یک سهل انگاری ساده از سوی کارفرما – فارغ از دلیل آن - و عدم نظارت جدی بازرسان وزارت کار بر ایمنی معدن، ۹ کارگر را به کام مرگ فرستاد و خانواده‌های آنان را داغدار کرد.
بار دیگر در سال ۸۷، فاجعه‌ای با ابعاد کوچک‌تر در‌‌ همان معدن رخ داد که منجر به کشته شدن ۲ کارگر شد. اما آن چیزی که کام ناظران مستقل ماجرا را تلخ تر می‌کند تکرار این حادثه برای بار سوم در سال ۸۸ است. در آن حادثه نیز ۱۵ کارگر معدن کار کشته شدند.
نمونهٔ دیگر از این دست ماجرا‌ها، جان باختن جوانی ۲۷ ساله در معدن «همکار» واقع در شهرستان راور کرمان بر اثر نشت گاز متان است که در آبان ماه سال ۹۱ رخ داد.
در طی سال های گذشته «عبدالرضا مولایی»، «علی حاج حسنی»، «علیرضا کاظمی» و چند تن دیگر از کارگران در این معدن به دلایل مختلف جان باخته بودند و در ادامه این روند، حدود یک ماه قبل در ۲۵ آبان سال ۹۱، جوان ۲۷ ساله‌ای به نام «مجید شهریاری» براثر گاز گرفتگی جان خود را در همین معدن از دست داد. این مرگ را مسئولان امری طبیعی تلقی کردند. گویا به زعم این مسئولان مرگ بر اثر گاز گرفتگی امری طبیعی است. اما باید پرسید که آیا در صورت رعایت موارد ایمنی از سوی کارفرما و نظارت جدی بازرسان وزارت کار بر ایمنی معدن مذکور، باز هم این امر طبیعی رخ می‌داد؟
درهمین رابطه در تاریخ ۲۶ آذر ماه سال جاری یکی از کارگران معدن همکار که از بیم اخراج نمی‌خواهد نامش فاش شود می‌گوید: «نداشتن امکانات ایمنی و همچنین مشکلات معیشتی که ذهن معدن‌کاران را در هنگام انجام کار مشغول می‌کند، باعث رخ دادن چنین حوادث تلخی می‌شود. ما از بازرسان وزارت کار می‌خواهیم با سرکشی منظم و مداوم به ا ین معدن مانع تضییع حقوق کارگران شوند.
او ادامه می‌دهد: متاسفانه مسئولین در این زمینه اغلب یا مسامحه، علت مرگ این کارگران را سهل انگاری معرفی می‌کنند در صورتی که کارگران این معدن در نبود امکانات ایمنی و نیروهای امدادی ماهر و باتجربه، پزشک و اورژانس متناسب بامحیط کار، لباس کار، ماسک استاندارد و چکمه کار مجبور به کار کردن هستند. مسئولین تنها به فکر بازدهی معدن هستند نه به فکر کارگری که بایستی ساعت‌ها در عمق بیش از ۲۰۰ متری زمین زغال سنگ استخراج کند.»
ذکر وقوع دو حادثهٔ فاجعه بار دیگر در معادن استان کرمان، این مصیبت نامه را کاملتر می‌کند. در سال گذشته، ریزش تونل در معدن اشکلی واقع در هجدک کرمان به مرگ ۴ معدن کار در ۶۰۰ متری افق تونل منجر شد. دادستان شهرستان راور کارفرمای این معدن را مقصر حادثه اعلام کرد. در حاثه ای دیگر ریزش تونل در معدن کروم ضوغان شهرستان ارزوئیه منجر به کشته و زخمی شدن تعدادی از کارگران شده بود.
موارد ذکر شده تنها بخشی از حوادث ناگواری است که در طی سال‌های اخیر در معادن ایران رخ داده‌اند.
فاجعه معدن طبس؛ هشدار کارگران پیش از وقوع حادثه
نکته ی دردناک و تامل برانگیز در فاجعهٔ معدن یال شمالی طبس که به کشته شدن ۸ کارگر معدن کار منجر شد این است که کارگران معادن زغال‌سنگ شهرستان طبس، هشت ماه پیش از وقوع انفجار، در نامه‌ای خطاب به نماینده وقت این شهرستان در مجلس شورای اسلامی، نسبت به کمبود امکانات ایمنی و همچنین سوءمدیریت در معادن طبس هشدار داده بودند.
این کارگران که شاید تعدادی از آنان در زمره کشته‌شدگان حادثه اخیر انفجار در معدن یال شمالی باشند، در نامه سرگشاده خود که در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ‌ماه سال جاری خطاب به محمد کریم عابدی ارسال شده بود، ضمن انتقاد از «سوء مدیریت موجود در معادن زغال سنگ مخصوصا معادن مکانیزه زغال سنگ»، خواستار پیگیری کامل، جدی و بدون هیچ گونه تساهل و تسامح تا رسیدن به نتیجه نهایی و مشخص شدن ابعاد و زوایای پنهان این سوء مدیریت‌ها شده بودند.
این کارگران در نامه اردیبهشت ماه خود که اکنون نیز در بایگانی پایگاه اینترنتی این نماینده پیشین مجلس موجود است، خواستار فراهم شدن شرایطی شده بودند که پرسنل بتوانند «بدون ترس و واهمه از دخالت حراست و مدیریت شرکت»، نظرات خود را برای هیاتهای بازرسی بیان کنند و مدارک و مستندات مربوطه را در اختیار آنان قرار دهند.
چگونگی برخورد با مقصران احتمالی
روز چهارشنبه (۲۹ آذر) استاندار یزد از رسیدگی هیاتی متسکل از کار‌شناسان و دستگاه‌های اجرایی برای علت یابی حادثه انفجار معدن یال شمالی طبس خبر داد و خواستار برخورد با مقصران احتمالی این فاجعه شد.
اما برخورد‌های قبلی که با مقصران حوادث کارگری صورت گرفته و آخرین مورد آن به فاجعه فولاد غدیر یزد باز می‌گردد ناظران مستقل را از سرانجام این پرونده دچار تردید کرده است.
برای مثال در فاجعهٔ فولاد غدیر یزد که به کشته شدن ۱۸ کارگر منجر شده بود، کارفرمای این کارخانه صرفا به پرداخت دیه به خانوادهٔ جان باختگان و شش ماه حبس تعزیری محکوم شد.
طبیعتا این رای صادره اولیای دم کشته شدگان و ناظران این ماجرا را حیرت زده کرد. این پرسش برای آنان مطرح بود که در حالی که برخی جوانان به دلیل اخلال در ترافیک طبق قانون به حبس‌های طولانی‌تر از شش ماه محکوم می شوند چگونه قصور و تقصیری که به کشته شدن ۱۸ انسان انجامیده با چنین حکم ناچیزی ختم به خیر می‌شود.
با توجه به وقوع فاجعه‌ای انسانی هشت ماه پس از هشدار کارگران معادن طبس، افکار عمومی در انتظار است تا هیات علت یاب هر چه سریع‌تر دلیل این فاجعه و مقصران آن را معرفی کند.
منبع:ایلنا-1دی

اعتراض اسپانیایی ها به بودجه “بی‌نوایی و گرسنگی”
به گزارش21دسامبریورونیوز،پس از تصویب بودجه سال ۲۰۱۳ اسپانیا، مردم این کشور برای اعتراض به این بودجه به خیابانها آمدند.
در مادرید طرفداران جنبش برآشفتگان علیه بودجه سال ۲۰۱۳ که به بودجه “بی‌نوایی و گرسنگی” معروف شده، تظاهرات کردند.
بودجه سال آینده اسپانیا، که از سال ۲۰۰۸ در رکود اقتصادی قرار دارد، ۳۹ میلیارد یورو کمتر از امسال است.
یک معترض اسپانیایی می گوید: “بالاخره خشم مردم منفجر خواهد شد فقط زمان آن باید برسد. همانطوری که در یونان منفجر شد در ایتالیا و پرتغال نیز در حال انفجار است. و به محض اینکه آلمان متوجه شود که در وضعیت بحران قرار دارد، در تمام کشورهای اروپایی شاهد انفجار خواهیم بود.”
در حال حاضر بیست و پنج درصد از جمعیت فعال اسپانیا، چهارمین قدرت اقتصادی منطقه پولی یورو، بیکار هستند و حدود ۱۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر نیز در معرض خطر فقر قرار دارند.
اول دی ماه1391

*****************

اخباروگزارشات کارگری2دی ماه1391

- خبر تکمیلی در مورد دستگیری فعالین کارگری در بوکان
- دادگاهی پدرام نصراللهی برای سومین بار طی یک ماه گذشته
- نامه انتقادی کارگران پتروشیمی ماهشهر
- اخراج 9 نفر از کارگران آسفالت شهرداری منطقه 2 سنندج
- اخراج ۵۰ کارگر کارخانجات «آلومتک و آلومراد» قزوین
- اعتراض كارگران توزیع برق تهران به انتخابات نمایشی شورای اسلامی کارگران وعدم تبدیل وضعیت کارگران قرار دادی به دائم
- تاخیر4ماهه پرداخت حقوق کارگران کارخانه گیتی پسند اصفهان و اخراج تعدادی ازکارگران
- کشته وزخمی شدن16کارگر یکی از کارخانه‌های صنایع غذایی تبریز براثرواژگونی اتوبوس سرویس

خبر تکمیلی در مورد دستگیری فعالین کارگری در بوکان
براساس گزارش رسیده، هادی تنومند کارگر نانوا ساعت ٤ و نیم بعد از ظهر در محل کار خود دستگیر شد. در همان ساعت محمد کریمی در روستای حمامیان در منزل خود، قاسم مصطفی‌پور در منزل خود در شهر بوکان و جمال مینا شیری و ابراهیم مصطفی‌پور در پل امیرآباد شهر بوکان دستگیر شدند.
همزمان با دستگیری نامبردگان، مامورین اداره اطلاعات به تفتیش منازل آنها پرداخته و وسائل شخصی از جمله موبایل، کیس کامپیوتر، کتاب و همچنین رسیور ماهواره را با خود برده‌اند. در ضمن در هنگام تفتیش منزل هادی تنومند که مستاجر می باشد، درب یکی از اتاق‌ها که وسائل صاحبخانه در ‌آنجا قرار داشته توسط مامورین با لگد شکسته شده وسائل صاحبخانه وی را هم مورد تفتیش قرار گرفت.
کمیته هماهنگی برای کمک، دستیگری 5 نفراعضایش در بوکان را شدیداً محکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بی قید شرط قاسم مصطفی‌پور، محمد کریمی، جمال میناشیری، ابراهیم مصطفی‌پور و هادی تنومند می‌باشد.
کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری-30 آذر 1391

دادگاهی پدرام نصراللهی برای سومین بار طی یک ماه گذشته
به گزارش رسیده، روز پنج‌شنبه ٣٠ آذر ماه ١٣٩١، کارگزاران زندان مرکزی شهر سنندج، برای سومین بار متوالی طی یک ماه گذشته، پدرام نصراالهی فعال کارگری دربند و عضو کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری را به دادگاه بردند.
محافظین سرمایه، سعی دارند تا با مخدوش کردن جایگاه اجتماعی پدرام نصراللهی، با درست کردن پاپوش اخلاقی، وی را از لحاظ اجتماعی با چالش روبرو نمایند. آنان با طراحی یک سناریو، توسط سرسپردگان خود تحت عنوان "خیانت در امانت" سعی در تخریب جایگاه پدرام نصراللهی دارند.
مسئولین زندان، پدرام نصرالهی را هم در داخل زندان و هم در هنگام انتقال به دادگاه، به شیوه‌ای غیر انسانی در تنگنا قرار داده، و لحظه به لحظه بر فشارهای خود می‌افزایند.
زندانبانان ضمن ممنوع الملاقات کردن پدرام نصراللهی، او را با دستبند و پابند همچون یک جانی خطرناک به دادگاه انتقال دادند.
قابل ذکر است که زندانبانان به وضعیت جسمانی پدرام نصراللهی توجه نمی‌کنند و از در اختیار قرار دادن داروهای وی با توجه به بیماری جدی او امتناع می‌ورزند تا بر شدت فشارها بیفزایند.
کمیته‌ی هماهنگی ضمن محکوم کردن این گونه اعمال ضد انسانی خواستار مداوای سریع پدرام نصرالهی و آزادی بدون قید و شرط وی و همه ی فعالان کارگری در بند است.
کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری-1 دی 1391

نامه انتقادی کارگران پتروشیمی ماهشهر
به گزارش2دی ایلنا،جمعی از نمایندگان کارگران پتروشیمی منطقهٔ ماهشهر در نامه‌ای به رئیس دولت از نحوهٔ «جذب نفرات شاغل» در پتروشیمی‌های این منطقه انتقاد کردند.
برپایه این گزارش،دربخشی ازاین نامه،نمایندگان کارگران پتروشیمی منطقهٔ با اشاره به مصوبهٔ هیئت دولت مبنی تبدیل قرارداد كارگران پیمانکاری این منطقه، آورده‌اند: فقط به جذب نیرو‌های دیپلم ۱۰ سال سابقه، فوق دیپلم، لیسانس و... بسنده شد و خیل کثیری از کارگران هنوز در سیستم پیمانکاری مشغول به کارند.
در بخشی دیگر از این نامه با اشاره به نصف شدن پاداش کارگران پیمانکاری پتروشیمی‌ها آمده است: در سال‌های قبل سالیانه ۲ مرحله پاداش نفت به کارگران پیمانکاری مترادف با پرسنل رسمی اعطا می‌شد ولی امسال در شش ماهه اول هنوز پرداختی صورت نگرفته است. همچنین اخباری حاکیست که (كارفرمایان) به پرسنل پیمانکار مقرر به پرداخت یک نوبت در سال شده و پرسنل رسمی‌‌ همان ۲ نوبت را مشمولند.
نمایندگان کارگران پتروشیمی منطقهٔ ماهشهر در پایان این نامه تحقق یافتن اخبار مذکور را با تصمیمات دولت «متناقض» دانستند و از رئیس دولت خواستند تا در رابطه با «سامان دهی وضعیت اشتغال و ستودن حق کارگران از پیمانکاران سود جو» اقدامات عملی انجام دهد.
اسامی امضا کنندگان این نامه عباس رضایی، پیمان سعیدی، جهان شاه امامی، مهرزاد مهرانی، منوچهر یار احمدی، جهاد لطیفی، رضا ملکوتی، فرید عساکره، حسین رفیعیان، غلام حسین حیدری، موسی هندیانی، علی ساجدی‌نژاد، محمد باقر باقری، شاپور بهمنی، علی احمدی، آرش پولادی و علی ساجدی‌نژاد گزارش شده است.

اخراج 9 نفر از کارگران آسفالت شهرداری منطقه 2 سنندج
امروز مورخه شنبه2/10/91 آسفالت شهرداری منطقه 2 سنندج نه نفر از کارگران خود را به نامهای 1-محمود شاه مرادی 2- یحیی نصیری 3- صابر رحیمی 4- مسعود زندی نوا 5- مظفر همکاری 6- جمشید حبیبی 7- امیر محمدی 8- هادی میرحسینی 9-حجت اله روشنی از کار اخراج کرد
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد ایران این کارگران بین 5 الی 15 سال دارای سابقه کار در شهرداری هستند و به بهانه ی کمبود نقدینگی از کار بیکار شدند.

اخراج ۵۰ کارگر کارخانجات «آلومتک و آلومراد» قزوین
ایلنا بتاریخ 2دی، از اخراج ۵۰ کارگر کارخانجات «آلومتک و آلومراد» قزوین گزارش داد. کارگران این واحد صنعتی به دلیل آنچه از سوی کارفرما «فقدان نقدینگی، عدم دریافت وام و تسهیلات» ذکر شده است اخراج شده‌اند.
براساس این گزارش،علی شیروانی، کارگر اخراجی خط تولید کارخانجات آلومتک و آلومراد قزوین گفت: کارخانجات آلومتک و آلومراد قزوین در هفته گذشته به عنوان صادر کننده نمونه استان قزوین شناخته شد و در مراسمی که از صدا و سیمای استان پخش شد از دست استاندار و دیگر مسوولان جایزه گرفت، حال این سوال برای ما کارگران مطرح است، این چطور صادر کننده نمونه‌‌ای است که کارگران خود را بعد از کسب عنوان اخراج می‌کند.
مجید دوستی، دیگر کارگر اخراجی کارخانجات آلومتک و آلومراد قزوین نیز با اشاره به سابقه ۱۸ سال کار خود در خط تولید این کارخانه افزود: در حین کار صدمات متعددی دیده‌ام و حال با ۴۵ سال سن و چند سرعائله و مستاجری کجا می‌توانم کار کنم، در حالی که چند ماه دیگر می‌توانستم بازنشسته شوم.
وی ادامه داد: طی ۴ سال به مرور مزایای کارگران از جمله حق تولید، کارانه، مساعده، سرویس، ناهار و... حذف کردند و حالا خودمان را اخراج کردند.
گفتنی است کارخانه آلومتک تولید کننده ا نواع هادیهای هوایی خطوط انتقال و توزیع، کابل‌های زمینی و هوایی فشار ضعیف آلومینیومی، پروفیل‌های آلومینیومی ساختمانی و صنعتی، راد‌های آلومینیومی خالص و آلیاژی و بیلت‌های آلومینیومی در استان قزوین است.

اعتراض كارگران توزیع برق تهران به انتخابات نمایشی شورای اسلامی کارگران وعدم تبدیل وضعیت کارگران قرار دادی به دائم
به گزارش2دی ایلنا،جمعی از کارگران خدماتی و ستادی شرکت توزیع برق تهران در نامه‌ای خطاب به مسئولان دولتی خواستار رفع مشکلاتشان در خصوص تشکیل نهاد كارگری شورای اسلامی کار و تبدیل وضعیت کارگران قرار دادی به دائم طبق مصوبه هیئت دولت شدند.
بنابهمین گزارش، در این نامه آمده است: کارگران قرار دادی و رسمی شرکت توزیع برق تهران با سوابق ۱۵ تا ۲۵ سال به سبب افزایش مشکلاتی که از سوی بعضی از مسئولان به سبب رعایت نکردن قوانین کار ایجاد شده معترض هستند.
این كارگران با انتقاد از اقدامات خود سرانه شرکت توزیع برق در انتخابات شورای اسلامی کار، اظهار داشته‌اند: ۲۵ منطقه توزیع برق تهران با دو هزار نیروی فعال رسمی و قرار دادی فاقد شورای اسلامی کار به صورت قانونی است وآنچه که به نام شورا در این شرکت وجود دارد غیر قانونی بوده ومنتخب کارگران نیست.
آنان آورده‌اند: درهر دوره از انتخابات نمایندگان کارگری ۲۲ منطقه توزیع برق ۲۰ کارگر کاندید می‌شوند که از این تعداد فقط دو نفر به عنوان نماینده از سوی شرکت توزیع برق انتخاب شده و مابقی برخلاف نظر کارگران به بهانه‌ای متعددی رد صلاحیت شده و خذف می‌شوند.
این كارگران ادامه داده‌اند: بعد از انتخابات نمایشی شورای اسلامی کارگران شرکت توزیع برق تهران، این نمایندگان نسبت به مشکلات کارگران کاملا بی‌توجه بوده و تنها کاری که انجام داده‌اند تشکیل کمیته انظباطی فاقد اساسنامه بوده است.
آنان در بخش دیگری از نامه خود در خصوص تبدیل وضعیت قرارداد کارگران قرار دادی به دائم طبق مصوبه هیئت دولت، تصریح کرده‌اند: علی‌رغم بخشنامه مصوبه هیئت وزیران مبنی بر حذف شرکتهای پیمانکاری و تامین نیروی انسانی وزارت نیرو، شرکت توزیع برق تهران از اجرای این مصوبه سر باز زده وبه بهانه‌های مختلفی از اجرای آن کوتاهی می‌کند.
این كارگران در خاتمه نوشته‌اند: بدنبال مصوبه هیت دولت، وزیر نیرو نیز طبق مصوبه هیئت دولت به تمام دستگاه‌های ذیربط خود در مورد تبدیل وضعیت کارکنان قرار دادی خود دستوراتی را ابلاغ کرده است که متاسفانه شرکت توزیع برق از اجرای این مصوبه سر باز زده و بدون توجه به این دستورات، خود سرانه کارگران را وادار به بستن قرا ر داد با شرکت پیمانکاری پیمان البرز کرده است.

تاخیر4ماهه پرداخت حقوق کارگران کارخانه گیتی پسند اصفهان و اخراج تعدادی ازکارگران
به گزارش2دی ایلنا،با گذشت یک سال از آغاز بحران در بزرگ‌ترین کارخانه بخش خصوصی اصفهان، حقوق كارگران همچنان با تاخیر ۴ ماهه پرداخت می‌شود.
برپایه این گزارش بنقل از محمد مهدی اسماعیلی معاون سیاسی امنیتی استانداری اصفهان بیش از ۴ هزار کارگر گیتی پسند اصفهان ماه‌ها حقوق معوقه دارند.
همچنین مدیر روابط عمومی کارخانه گیتی پسند اصفهان ضمن تاییدتاخیر در پرداخت حقوق ماهیانه کارگران کارخانه ازاخراج تعدادی از کارگران خبرداد.
وی با اشاره به مشکلاتی که نرخ ارز، کمبود مواد اولیه و... برای تمام واحدهای تولیدی کشور بوجود آورده، یادآور شد: مشکل اخراج کارگران و تعدیل نیرو محدود بوده و بیشتر شامل کارگران پیمانی می‌شود که در پروژه‌های آینده و توسعه‌ای در حال فعالیت بودند، البته گروهی هم با اتمام مهلت قرارداد کاری‌شان خواستار استفاده از بیمه بیکاری شدند و حدود ۵ درصد از کارگران را نیز خودمان تعدیل کردیم.

کشته وزخمی شدن16کارگر یکی از کارخانه‌های صنایع غذایی تبریز براثرواژگونی اتوبوس سرویس
به گزارش2دی مهر،واژگونی اتوبوس سرویس کارگران در اتوبان پاسداران کلانشهر تبریز 16 کشته و زخمی برجای گذاشت.
براساس این گزارش،مسئول روابط عمومی مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی آذربایجان‌شرقی صبح شنبه با اعلام این خبر اظهار داشت: در این حادثه اتوبوس سرویس یکی از کارخانه‌های صنایع غذایی در حالی که در مسیر بزرگراه پاسداران تبریز بعد از میدان فهمیده به طرف دانشگاه آزاد در حرکت بود روی پل بارنج واژگون شد.
حبیب حسینقلی‌زاده ادامه داد: بر اثر واژگونی این اتوبوس یک نفر جان خود را از دست داد و 15 نفر دیگر مصدوم شدند.
وی افزود: به دنبال این حادثه مصدومان توسط شش دستگاه آمبولانس‌ مرکز فوریت‌های پزشکی مناطق یک، دو، هفت، هشت، 9 و 10 تبریز به بیمارستان امام رضا (ع) منتقل شدند و هم اکنون حال دو نفر از مصدومان که از پل پرت شده اند وخیم است.
دوم دی ماه1391

*****************

اخباروگزارشات کارگری3دی ماه1391

-5سندیکای فرانسه:آزادی فوری رضاشهابی و انتقال وی به بیمارستانی خارج از زندان
- اتحادیه نقاشان ساختمانی استان کپنهاک:رضا شهابی باید فورا از زندان آزاد و به سرعت تحت درمان قرار بگیرد
- فعالین کارگری دستگیر شده در شهر بوکان همچنان در بازداشت به سر می‌برند
- بیکاری کارگران آرد یاسوج در آستانه بازنشستگی
- عدم پرداخت5‌ ماه حقوق کارگران شرکت پارس در ماه
- حرف دل 350نیروی شرکتی راه آهن جهت تبدیل وضعیت: آخر تبعیض بی عدالتی تا چه اندازه
- اجبار پرستاران برای شیفت‌های ۱۹ ساعته
- مروری بر روند خصوصی سازی در شرکت واحد
-« سوداندوزی لجام گسیخته سرمایه و مرگ دلخراش کارگران »
- کمردرد،افت شنوایی و مشکلات پوستی از شایع‌ترین بیماری‌های شغلی
- افزايش 280 درصدي مرگ های ناشي از حوادث كار در استان اردبيل
- مرگ دلخراش دو کارگر جوان در حادثه آتش سوزی دريک پروژه مسکن مهر در مشهد

5سندیکای فرانسه:
آزادی فوری رضاشهابی و انتقال وی به بیمارستانی خارج از زندان
پاریس 20 دسامبر 2012
عالیجناب صادق لاریجانی، رئیس قوه قضائی جمهوری اسلامی ایران
موضوع: بازداشت رضا شهابی/ درخواست انتقال وی به بیمارستانی خارج از زندان
عالیجناب
سازمان های سندیکائی فرانسوی س اف د ت، س ژ ت، اف اس او، سولیدر، او ان اس آ، توجه شما را نسبت به وضعیت رضا شهابی، عضو هیئت مدیره ی سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه که از سی ماه پیش به علت فعالیت برای احقاق حقوق کارگران زندانی است، جلب می کند.
رضا شهابی از چندین بیماری رنج می برد (نارسائی کلیوی، فشار خون، درد کمر و پشت، و همچنین آرتروز شدید همراه با وخامت وضع چهار مهرهء پشت). از چند ماه پیش، به خاطر عدم درمان، وضع سلامتی وی شدیدا وخیم تر شده وحتی او را با خطر فلج کامل روبرو کرده است. وضعیت جسمانی او، درمان پزشکی مناسب و انتقال او به بیمارستانی در خارج از زندان را ضروری می سازد.
رضا شهابی در واکنش به رفتار شنیع زندانبان و فقدان مداوا، از 17 دسامبر و برای سومین بار دست به اعتصاب غذا زده است که جان او را در خطر جدی قرار می دهد. لذا وضعیت او بی اندازه نگران کننده و اضطراری است.
سندیکاهای فرانسوی ضمن درخواست آزادی فوری او، بر این باورند که محکومیت و زندانی شدن این فعال سندیکائی از سی ماه پیش تاکنون، نقض حقوق انسانی و سندیکائی است. ما ضمن ابراز حمایت کامل از رضا شهابی مبارز، از کلیه مقامات مسئول ایرانی می خواهیم که به سرعت اقدامات لازم را مبذول دارند.
با احترمات فائقه
س اف د ت: فیلیپ رئو
س ژ ت: اوزلم ییلدریم
اف اس او: دومینیک ژیانوتی
سولیدر: آلن بارون
او ان اس آ: سعید دروان
ترجمه و تکثیر از :
"همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – پاریس "
" اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران – پاریس"

اتحادیه نقاشان ساختمانی استان کپنهاک:
رضا شهابی باید فورا از زندان آزاد و به سرعت تحت درمان قرار بگیرد
اتحادیه نقاشان ساختمانی استان کپنهاک (دانمارک) این نامه را در اعتراض به ادامه اذیت و آزار فعالین کارگری و نقض فاحش حقوق کارگران در ایران می نویسد. ما همچنان شاهد هستیم که بسیاری از فعالان کارگری در ایران به طرز وحشیانه ای مورد اذیت و آزار قرار گرفته و به ناحق در زندان هستند. مشخصا، ما به طور جدی در مورد سلامتی و وضعیت رضا شهابی نگران هستم. رضا شهابی، عضو هیئت مدیره و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران، به مدت بیش از دو سال و نیم می باشد که در زندان به سر می برد. شهابی به شدت در طول بازجویی در بازداشت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود. او در تاریخ ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۲ مورد عمل ستون فقرات گردنی قرار گرفت. پزشکان توصیه کرده اند که کمر ایشان نیز باید مورد درمان قرار بگیرد. بر خلاف توصیه پزشکان، شهابی به بند ۳۵۰ زندان اوین در تاریخ ۱۴ اوت ۲۰۱۲ فرستاده شد. از آن زمان به بعد، سلامت وی به شدت رو به وخامت گذاشته شده است. از تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۲، رضا شهابی در اعتراض به رفتار تهدید آمیز زندانبانان و همچنین تداوم عدم درمان مناسب پزشکی دست به اعتصاب غذا زده است.
اتحادیه نقاشان ساختمانی استان کپنهاک قویا بازداشت های ناعادلانه و حکم صادره علیه رضا شهابی و دیگر فعالان کارگری را محکوم می کند. اتحادیه نقاشان ساختمانی استان کپنهاک همچنین اذیت و آزار مداوم و بازداشت فعالین کارگری در ایران را محکوم می کند. اتحادیه نقاشان ساختمانی استان کپنهاک خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط رضا شهابی و همه فعالان کارگری زندانی در ایران می باشد.
بو روسچو
رئیس اتحادیه نقاشان ساختمانی استان کپنهاک

۲۱ دسامبر ۲۰۱۲
ترجمه و بازتکثیر از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران

فعالین کارگری دستگیر شده در شهر بوکان همچنان در بازداشت به سر می‌برند
به گزارش رسيده، خانواده ي 5 عضو بازداشتي كميته ي هماهنگي براي كمك به ايجاد تشكل هاي كارگري در بوكان امروز 2 دي ماه براي پيگيري وضعيت عزيزانشان به اداره اطلاعات شهرستان بوكان مراجعه كردند. مامورین اداره اطلاعات در مقابل خواست خانواده ها براي روشن شدن وضعيت آنان، تنها سکوت کرده و از خانواده ها خواستند که وسائل شخصی از جمله لباس را تحویل زندان دهند تا دراختیار دستگیر شدگان قرار گیرد.
در پي عدم پاسخگويي مامورين اطلاعات، خانواده هاي بازداشت شدگان براي پيگيري بيشتر به اداره ي دادگستري مراجعه كرده و توانستند با قاضي پرونده ديداري داشته باشند. قاضي پرونده دليل دستگيري را اتهام امنيتي خوانده و به خانواده ها اعلام كرده است كه تا روشن شدن شدن وضعيت اتهام، آنها فعلا در بازداشت خواهند بود.
كارگران، مردم شريف و آزاده
جرم اين عزيزان تنها دفاع از مطالبات كارگري و عضويت در كميته ي هماهنگي براي كمك به ايجاد تشكل هاي كارگري مي باشد. ما بارها اعلام كرده ايم كه دفاع از منافع هم طبقه‌اي هايمان را وظيفه طبقاتي خود دانسته و هر گونه پرونده سازي و اذيت و آزار فعالين كارگري را محكوم مي كنيم و خواستار آزاي بي قيد و شرط هادی تنومند، جمال میناشیری، ابراهیم مصطفی پور، قاسم مصطفی پور و محمد کریمی 5 عضو خود و همچنين ديگر كارگران و فعالان دربند مي باشيم.
كميته ي هماهنگي براي كمك به ايجاد تشكل هاي كارگري-2 دي 1391

بیکاری کارگران آرد یاسوج در آستانه بازنشستگی
ایلنا بتاریخ3دی،طی گزارشی ازتعطیلی کارخانه آردیاسوج وبیکاری۷۵ کارگر رسمی و 11 كارگر قراردادی در شرف بازنشستگی خبر دادوافزود، هرکدام از این کارگران به صورت میانگین پنج نفر را تحت تکفل خود دارند و بیکاری این کارگران تبعات منفی در استان به همراه داشته است.
این گزارش حاکیست،از یکم مهر ماه سال ۹۰ تا یکم خرداد سال ۹۱ تعداد زیادی از کارگران مطالبات حقوقی خود را دریافت نکرده‌اند و از آن تاریخ به بعد طبق رای دیوان عدالت اداری واعلام بازگشت بکار کارگران تا هم اکنون حقوقی دریافت نکرده‌اند.
بنابهمین گزارش،طبق ماده ۵۲ قانون کار در کار‌های سخت وزیان آور ساعات کار نباید از ۶ ساعت تجاوز کند این در حالیست که کارگران در این کارخانه روزانه ۸ ساعت کار مداوم انجام می‌دادند.
براساس این گزارش،معبود منصوری، مدیر اداری کارخانه ضمن تایید ادعای کارگران مبنی بر بیكاری در آستانه بازنشستگی گفت: این کارخانه به دلیل افزایش انباشت بدهی‌ها منحل شده است.
این مقام كارفرمایی در ادامه علت اصلی تعطیلی کارخانه را انباشت بدهی‌ها عنوان کرد واظهار داشت: میزان بدهی‌های این کارخانه بیش از یک میلیارد دویست میلیون تومان است.
مدیر اداری کارخانه آرد یاسوج تعداد کارگران این کارخانه را ۸۶ نفر اعلام کرد و افزود: از این تعداد ۷۴ نفر رسمی و مابقی قرار دادی هستند که به سبب تعطیلی کارخانه هم اکنون بیکار هستند.
او در خصوص مطالبات کارگران گفت: کل حقوق. مزایای کارگران تا پایان ۳۰ شهریور سال ۹۰ بجز سنوات خدمتی و مرخصی آنان پرداخت شده است.
گفتنی است کارخانه تولید آرد، نشاسته، گلوکز، دکستروز، خوراک دام یاسوج تا سال ۸۱ زیر نظر سازمان صنایع فعالیت می‌کرد و پس از آن به سازمان اقتصادی کوثر وابسته به بنیاد شهید واگذار شد.

عدم پرداخت5‌ ماه حقوق کارگران شرکت پارس در ماه
بنابرگزارشات منتشره،80 نفر از کارگران پروژه سد هرات، از زیر مجموعه‌های شرکت پارس در ماه از توابع شهرستان خاتم یزد به مدت 5 ماه است که حقوق دریافت نکرده‌اند.
قابل یادآوری است که بودجه شرکت پارس در ماه از سازمان آب و فاضلاب استان تامین می‌شود.
عدم پرداخت مطالب پروژه سد هرات ازطرف سازمان آب، نه تنها موجب مشکلاتی برای کارگران شده است بلکه مشکلاتی را برای کارکنان سد ایجاد کرده است و مشکلات کشاورزان افزون شده است.

حرف دل 350نیروی شرکتی راه آهن جهت تبدیل وضعیت: آخر تبعیض بی عدالتی تا چه اندازه
باسلام. حدودا 350نفری هستیم که در قسمت مرکزی راه آهن جمهوری اا با مدارک تحصیلی مختلف از فوق لیسانس گرفته تا دیپلم با سابقه از3سال گرفته تا 15/20سال بصورت شرکتی مشغول بکار هستیم.
از هرکدام ماشرکتی ها اندازه 6نفر کار میکشند حرفی هم بزنیم میگویند ناراحتی خوش آمدی .بدادمان برسید. تا چند سال باید با حداقل حقوق کار کنیم درصورتی که مهمترین و حساسترین پست های این شرکت را به عهده داشته و انجام وظیفه میکنیم.
متاسفانه مسولین راه آهن مثل کوه در مقابل مصوبات هیات محترم دولت ایستاده اند بطوری که جناب آقای صاحب محمدی اعلام نموده مگر از جنازه من رد بشید که کار معین شوید. دیگر نمیدانیم به کجا شکایتمان راببریم به کی بگوییم که گوش شنوا داشته باشد. آخر تبعیض بی عدالتی تا چه اندازه.
منبع:کارمند نیوز-3دی

اجبار پرستاران برای شیفت‌های ۱۹ ساعته
وقتی خبر اجرای قانون ارتقای بهره‌وری منتشر شد، همه از جمله پرستاران خوشحال شدند که دیگر مجبور نیستند شیفت‌های کاری طولانی داشته باشند ولی در عمل با اجرای نصفه و نیمه این قانون در برخی مراکز درمانی، پرستاران هنوز شیفت‌های ۱۹ ساعته دارند.
به گزارش 3دی فارس، بیمارستان مرکز طبی کودکان یکی از بیمارستانهای بزرگ و مرجع کشور است و انتظار است الگوی اجرای قوانین باشد اما با وجود ابلاغ قانون ارتقای بهره وری کارکنان بالینی یا همان کاهش ساعت کاری و ممنوعیت کار بیش از ۱۲ ساعته پرستاران، با وجود حجم کاری بالا به دلیل کمبود پرستار، پرستاران مجبورند شیفت‌های 19 ساعته را بگذرانند.
موضوع ساعت‌های کاری طولانی پرستاران را از غضنفر میرزابیگی رئیس سازمان نظام پرستاری پرسیدیم.
وی گفت: قانون ارتقای بهره‌وری می‌گوید شبی که پرستار 12 ساعت کار می‌کند با محاسبه ضریب 5/1 ، 18 ساعت کاری باید برای او در نظر گرفته شود.
میرزابیگی تصریح کرد: بنا بود با اجرای تعرفه‌های خدمات پرستاری دریافتی پرستاران بالا برود ولی قانون تعرفه‌گذاری را اجرا نکردند. از طرفی قرار بود با اجرای قانون ارتقای بهره وری ساعت کار پرستاران پایین بیاید و در نتیجه پرستار با ساعت کاری کمتر دریافتی بیشتری داشته باشد.
رئیس سازمان نظام پرستاری با تاکید با اینکه قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری در شورای عالی بیمه هنوز تصویب نشده اضافه کرد: عملاً شاهد اجرای این قانون نیستیم و قانون ارتقای بهره وری را هم نتوانستیم تمام و کمال اجرا کنیم و پرستارانی هستند که به هر دلیلی نمی‌خواهند دریافتی‌شان پایین بیاید بنابراین مجبورند بیشتر کار کنند.

مروری بر روند خصوصی سازی در شرکت واحد
علی اکبر نظری (از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد)
به دنبال اعتراضات و اتحاد کارکنان شرکت واحد درجهت احقاق حق در سال 1384 صاحبان قدرت و زياده خواهان براي شکستن اتحاد کارکنان، تصمیم به اجرای خصوصی سازی در شرکت واحد گرفت. آنان از یک طرف با به زندان کشیدن کارگران
معترض توسط عوامل دولتی و از طرف دیگر با واگذاری بخشی ازخطوط شرکت به بخش خصوصی که به اعتقاد نگارنده دانه پاشی مسئولان جهت پیش بردن اهداف شان شمرده می شد اقدام به مقابله با اعتراض كارگران نمودند. متاسفانه عدم آگاهی بعضی از کارگران از ترفند کارفرما موجب به ثمر رسيدن اهداف آن ها در این امر بوده است.
در کشورهاي ديگر نيز اجرای خصوصی سازی بعضا با همين ترفند ها پيش برده شده است. به طوری که برخي از کارگران با گمان درآمد بیشتر از آن استقبال کرده اند. متاسفانه در کشور ما و به خصوص در شرکت واحد ، گروهي را از بدنه ي شركت واحد اتوبوسراني جدا كرده و با وعده و وعید آن هم در ماه های اول با ارائه ي خدماتی نصفه و نیمه بال پرواز متحدشان را بر چیدند. به طور مثال اعلام كردند كه برای اتوبوس های خصوصی شده توقفگاه، کارواش، سرویس فنی، باطری، لاستیک، اعزام تعمیرکار، سوخت، سرویس های دربستی و برای راننده بیمه، سفرهای زیارتی وغیره در نظر گرفته می شود که این مساله در ابتدا با استقبال تعدادی از کارگران مواجه شد ، اما به سرعت محدودیت هایی را برای بخش خصوصی اعمال کردند که برای نمونه به مواردی از آن پرداخته می شود:
1- از ورود اتوبوس ها به توقفگاه ها جلوگیری شد و راننده ها مجبور به بردن اتوبوس به درب منزل شدند که این مساله هم سبب افزایش سرقت لوازم و وسایل ماشین توسط سارقین را فراهم می کرد وهم سبب نارضایتی همسایه ها می شد. شکایات زیادی در این مورد شده که به دلیل آن راننده جهت پاسخگویی احضار شده و به دنبال آن، گرفتن تعهد و جریمه نقدی از راننده اتوبوس بوده است.
2- اعزام اتوبوس به کارواش جهت شست و شو و دریافت مبلغ طبق تعرفه بدون هیچ تخفیف.
3- هزینه های سنگین سرویس فنی، خرید باطری و لاستیک بدون سوبسید به عهده ی رانندگان گذاشته شد.
4- در صورت نقص فنی اتوبوس و توقف آن در مسیر، اعزام تعمیرکار با هزینه های بالا به عهده ی رانندگان بوده و در بعضی مواقع اعزام تعمیرکارانی بدون دانش فنی و در نتیجه تحمیل هزینه های مضاعف گزاف به راننده.
5- هزینه سوخت گیری که در اوایل به صورت رایگان بود و بعدها علاوه بر گرفتن مبلغ ، مشكل طولانی بودن صف اتوبوس ها و مسدود شدن خیابان ها و جریمه های راهنمایی و رانندگی را در پی داشته است. برای نمونه راننده ای که جهت جابه جایی مسافر ناگزير است از ساعت 5 صبح تا ده شب مشغول به کار باشد، تا ساعت 6 صبح نیز باید در صف سوختگیری معطل شود.
6- اولویت گرفتن سرویس هایی دربستی برای خودروهای خود شرکت های خصوصی بود که در آخر از کل مبلغ حق کمیسیون آن برداشته می شود.
7- بیمه های اتوبوس جملگی باید توسط بیمه ی مورد تایید شرکت خصوصی انجام گیرد آن هم با مبالغ بالا.
8- مواردی از قبیل اجبار حضور در مراسم حتي در تعطیلات ، تحمیل هزینه های جانبی بر راننده اتوبوس به علاوه شارژ خط و اقساط لیزینگ
اینها جملگی گوشه ای از مشکلات بخش خصوصی است.
برای نمونه راننده ی اتوبوس جهت جا دادن لاستیک زاپاس ماشین خود ، باید مبلغی بین 300 الای400 هزارتومان برای هر جعبه هزینه کند و بوده اند رانندگانی که زاپاس خود را در داخل اتوبوس گذاشته و بر اثرگرما یا سرما یک باره منفجر شده و تلفاتی در برداشته است.
راننده ی دیگری که جهت رگلاژ چرخ ها به جهت صرفه جویی درهزینه، خود اقدام به تعمیر آن نموده که با در رفتن جک، راننده زیر اتوبوس جان سپرده است.
راننده ی دیگر به دلیل داشتن یک ظرف 20 لیتری گازوئیل در ماشین به اتهام قاچاق سوخت به بازرسی معرفی شد که به پرداخت جریمه و خودرو در پارکینگ متوقف شده که در نهایت به گرفتن تعهد منجر شد.
یا راننده ی دیگر که به جرم سوارکردن مسافر دربست بدون هماهنگی ، مورد بازخواست قرار گرفت و به دنبال آن جریمه و تعهد...
وهمچنین جریمه های سنگین دیگری با عناوین مختلف از جمله به جهت کشیدن سیگار در پشت فرمان، نصب ضبط صوت، داشتن لوازم جانبی، جعبه ابزار، وضعیت ظاهری خودرو، عقب افتادن شارژ خط و لیزینگ خودرو، داشتن بوق بادی، نداشتن لباس فرم، نداشتن کارت شناسایی وغیره از رانندگان گرفته می شود که به احضار، دادن تعهد، جریمه و در آخر ضبط خودرو توسط شرکت خصوصی و اجاره اتوبوس ها به افراد دیگر منجر می شود که درآمدهای هنگفتی برای صاحبان شرکت ایجاد می کند . صاحبان شرکتی که همگی از مدیران بازنشسته ی شرکت واحد هستند و بعضا موارد فساد مالی در پرونده هایشان وجود دارد.
در بدو واگذاری اتوبوس ها ، مسوولین شرکت واحد اذعان داشتند که 5 دانگ اتوبوس متعلق به راننده و یک دانگ آن متعلق به شرکت می باشد که متاسفانه جز یک بیمه نامه هیچ مدرک دیگری به دست راننده ندادند و حتا مواردی هم بوده که راننده خانواده ی خود را در مسیر سوار نموده، به عنوان تک سرنشین مورد بازخواست قرار گرفته است.
این ها گوشه هایی از مشکلات رانندگان بخش خصوصی اتوبوس رانی است، در کنار آن رانندگانی هستند که از پس این هزینه ها برنیامده و اقدام به واگذاری آن به فرد دیگر با در نظر گرفتن حق الزحمه شرکت و یا به خود شرکت می کنند.
کار در ترافیک خیابان ها، سرو کله زدن با مسافران، از یک سو و از سوی دیگر بخشنامه ها و دستورالعمل های غیر کارشناسی مسئولان و ظلم وستم های وارد بر رانندگان، هزینه های سنگین خودروها و غیره باعث خود سوزی، تصادفات شدید، مرگ زودرس، فروش خودرو و غیره ...می شود. این است برکات خصوصی سازی براي رانندگان!
طبق آماری دقیق اکثر کارگران و رانندگانی که به علت عدم آگاهی از بخش خصوصی استقبال کردند، بنا به دلایل ذکر شده در بالا اتوبوس خود را به شرکت های خصوصی واگذار می کنند و شرکت ها این اتوبوس ها را در خط های پرتردد به کار می گیرند که این خود گویای سطح طبقاتی بودن جامعه و شکاف بیشتر بین ثروتمند و فقیر می باشد. از يك طرف حقوق های بازنشستگی مدیریتی و از طرف ديگر درآمدهای کلان از اتوبوس های مصادره شده از کارگران، محل درآمد و سود کلان مسئولان بخش خصوصی است.
طبق مدارکي که توسط یکی از رانندگان بخش خصوصی به دست آمده ، وزارت کشور جهت واگذاری اتوبوس ها در سال 84 امتیازاتی قائل شده بود، مانند: (تبصره 13) سوبسید سالانه سه میلیون وهشتاد هزار تومان و اختصاص یک تعمیرگاه جهت تعمیرات اتوبوس ها و موارد دیگر . اما متاسفانه فرد مذکور به دلیل پیگیری ها و نامه نگاری با مسئولان و..... با مشکلاتی همچون تهدید و توقیف اتوبوس مواجه شد. یکی از مسئولان شرکت خصوصی به آوران که خواهر زاده ی آقای ... می باشد، با مصاحبه ی خود همه چیز را منکر شد و تا امروز مبلغ یاد شده به هیچ عنوان به دست رانندگان نرسیده و فقط تعمیرگاه اتوبوس ها دایر شد که آن هم با استقبال کمی روبرو شد.
مردم نیز از این خصوصی سازی راضی نیستند. مشکلات بخش خصوصی کماکان به قوت خود باقی مانده است . نياز به ايجاد تشکل مستقل جهت احقاق حق در بخش خصوصی مانند ارگان های دولتی به وضوح دیده می شود و گر نه پايمال كردن حقوق رانندگان توسط مسئولان در نبود نمایندگان واقعی کارگران کماکان ادامه خواهد داشت.
به امید تشکیل سندیکای رانندگان در بخش خصوصی
منبع:وبلاگ کانون مدافعان حقوق کارگر-23دسامبر

« سوداندوزی لجام گسیخته سرمایه و مرگ دلخراش کارگران »
هر روز در گوشه ای از این کره خاکی واز جمله در کشور ما، کارگران معدن زیر آوار می مانند؛ تکه تکه می شوند ومدفون می گردند تا ثروت نهفته در دل خاک را به صاحبان سرمایه تقدیم کنند. این کارگران معمولا از محرومترین بخش ها و لایه های طبقه کارگرند که به دلیل بیکاری ومشکلات معیشتی اینچنین جان خود را به خطر می اندازند تا لقمه ای نان شرافتمندانه بر سر سفره خانواده شان بگذارند .
قرعه این بار به نام کارگران معدن زغال سنگ یال شمالی متعلق به شرکت آروین نوین واقع در بخش پدیده طبس افتاد که به دنبال انفجاری که ساعت هفت و پنجاه دقیقه صبح سه شنبه در این معدن روی داد 8 نفر از 13 کارگری که در تونل های افق 2 و3 این معدن مشغول کاربودند به زیر آوار ماندند و به فجیع ترین و دردناک ترین شکل جان خودرا از دست دادند.اجساد این کارگران به تدریج تاساعت 22 چهارشنبه از زیر آوار بیرون کشیده شد.اسامی کشته شدگان عبارتند از :«علی مهدی‌زاده»، «محمود عابد»، «جواد باقرزاده»، «رمضان رضوانی»، «اسماعیل رحیمیان»،«ابوالفضل خوری»و «رسول غلامی» و «اسماعیل عابد».
کارگران این معدن که در عمق بیش از 300 مترکار می کردند، نه تنهاهرلحظه در معرض ریزش خروارها گل و سنگ قرار داشتند، بلکه زندگی شان همواره با مرگی تدریجی ناشی از تنفس گازهای سمی و گرد زغال عجین شده بود . فروش همه ی هستی و زندگی، در ازاء دریافت حداقل ممکن دستمزد که صاحبان سرمایه و حامیانشان همه ساله آن را در به اصطاح "شورای عالی کار" رقم می زنند. دریافت دستمزدی ، تنها برای این که زنده بمانند تا کار کنند و سرمایه داران را فربه و فربه تر نمایند .
این اولین بار نیست که در معادن این منطقه چنین حوادث مرگباری رخ می دهد .در اردیبهشت ماه امسال نیز در معدن شماره 3 ذغال سنگ نگین ، کارگر27 ساله ای به نام عظیم برزگر جان خود را از دست داد و در معدن شماره 2 همین شرکت محمد قربانی دچار صدمه و جراحت شد.
هر بار به دنبال وقوع چنین حوادثی، در سناریویی تکراری و مسخره، عده ای از صاحبان سرمایه و عوامل آن ها که رد پایشان به وضوح و به اشکال مختلف در وقوع چنین حوادثی دیده می شود ، با خانواده های این کارگران به اصطلاح اظهار همدردی می کنند و پس از ابراز تأسفی ساختگی و فریبکارانه، در همچنان بر همان پاشنه، شروع به چرخیدن می کند و محیط های کار همچنان نا امن و پرخطر باقی می مانند، تا حادثه ای دیگر اتفاق بیفتد و تعدادی دیگر از خانواده ها، همسران و نان آوران خود را از دست بدهند و "این رشته سر ِ دراز دارد". حضرات صاحب سرمایه در اکثریت قریب به اتفاق موارد تقصیر را بر عهده کارگران می گذارند تا خود را از زیر بار مسئولیت ها و پیامدهای آن برهانند. واقعیت این که تا آن زمان که سلطه سرمایه بر جان و مال و هستی کارگران باقی است، این خانواده های کارگران هستند که همچنان قربانی خواهند داد و به روز سیاه خواهند نشست . به اظهار نظر یکی از همین آقایان به عنوان معاون دفتر نظارت و بهره برداری از معادن وزارت صنعت، معدن و تجارت توجه کنید : "معدن یال شمالی دارای ذخایر زغال سنگ بسیارغنی ای است و طبیعی است که بعد از رفع اشکالات فنی حاصل از انفجار، مجددا فعالیت تولیدی خود را از سر خواهد گرفت." وی ضمن اعتراف به این که : " هنوز نظر کار‌شناسان و بازرسان اداره کار و پزشکی قانونی اعلام نشده و نظر قاطع و حتمی کار‌شناسان وزارت صنایع نیز گزارش نشده است".، وضعیت ایمنی معدن یال شمالی را مطلوب ارزیابی کرده و پیشا پیش تقصیر را به گردن کارگران انداخت. او همچنین می گوید : "انفجار های معادن قابل پیش‌گیری نیستند و باید پس از رفع نقص در هر انفجاری بلافاصله فعالیت های آن را شروع کرد ." و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل .
واقعیت این است که در شرایط موجود و تحت حاکمیت نظام سرمایه داری، ارتقاء بهداشت محیط و بهبود وضعیت ایمنی کار، نیاز به صرف هزینه و اختصاص مبالغی از سود سرمایه دارد که کارفرمایان، به ویژه در شرایط فقدان تشکل های مستقل کارگری که بر ایمنی کار و بهداشت محیط کارخانه ها ، کارگاه ها و معادن نظارت داشته باشند و کارفرمایان را مجبور به رعایت آن نمایند ، توجه ای به آن نمی کنند و مبالغ مورد نظر را ، به این امر اختصاص نمی دهند. حضرات سرمایه دار اساسن این کارها را نمی کنند، چرا که جان و زندگی کارگران برایشان ارزشی ندارد. آنها فقط و فقط به سود سرمایه می اندیشند و حداکثر اقدامی که ممکن است در این گونه مواقع انجام دهند این است که،برای فرونشاندن خشم خانواده ها، پس از وعده و وعید های فراوان، مخارج کفن ودفن کارگران جان باخته را به عهده بگیرند، تا قضیه فروکش کرده و آن ها بتوانند همچنان به قیمت استثمارهر چه بی رحمانه تر کارگران بیش از پیش سود اندوزی کنند . تنها در صورتی که حوادث کار را در محدوده ای وسیعتر از این کارخانه و آن معدن بررسی کنیم متوجه خواهیم شد که این حوادث ، علی العموم ربطی به بی احتیاطی کارگران نداشته و اساسن نتیجه اجتناب نا پذیر ناامنی محیط های کار، به ویژه معادن و ساختار نظام مبتنی بر سود است.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن ابراز تأسف عمیق از این واقعه جان گداز و اعلام همدردی با خانواده های محترم این عزیزان، مجددن بر علل اصلی و واقعی این گونه حوادث که هیچ چیز جز سودجویی بی حساب و افسار گسیخته سرمایه داران و حرص و ولع بی پایان آنان در انباشت سرمایه از یک سو، و صرفه جویی در هزینه برای ایمن سازی و بهداشت محیط های کار از سوی دیگر نیست تأکید نموده و خواهان پیگیری مسئله و محاکمه مسببین و دست اندر کاران این حادثه هولناک و همزمان جبران خسارت های وارده بر خانواده های این کارگران می باشد.
با آرزوی روزی که از معادن تنها به اندازه رفع نیاز زندگی بشر و نه نیاز آزمندانه سرمایه ،آنهم با استفاده ازبهترین و پیشرفته ترین امکانات ایمنی بهره بردای شود.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری-2 دی 1391

کمردرد،افت شنوایی و مشکلات پوستی از شایع‌ترین بیماری‌های شغلی
به گزارش3دی ایسنا،دبیر علمی سمینار بازآموزی مدون طب کار گفت: بیماری‌های اسکلتی عضلانی مانند کمردرد، افت شنوایی و بیماری‌های پوستی از شایع‌ترین بیماریهای شغلی محسوب می‌شوند.
دکتر یاسر لبافی ن‍ژاد گفت: این بازآموزی جهت به روز کردن اطلاعات پزشکان عمومی است که در کارخانجات و اداره‌ها مشغول فعالیت هستند و نیاز است که برای معاینات دوره‌ای و سلامت شغلی افراد اطلاعات علمی آنها به روز باشد. مواجهات شغلی ممکن است که مواجهات جدیدی باشند و پزشکان عمومی باید نوع معاینات و دانش خود را در این زمینه به روز کنند.
وی افزود: در محیط های کاری با انواع مواجهات از جمله مواجهات شیمیایی، فیزیکی، روحی و روانی و بیولوژیک روبه رو هستیم که هر کدام به نوبه خود می توانند سلامت ما را به خطر بیندازند. در مواجهات شیمیایی ما حلال‌ها را در محیط های کاری داریم و اختلالات ارگونومیک باعث بروز بیماریهای اسکلتی عضلانی می شوند.
این متخصص طب کار بیماری‌های اسکلتی عضلانی و کمردرد، افت شنوایی و بیماریهای پوستی را از شایع ترین بیماریهای شغلی عنوان و تصریح کرد: وقتی روش درست انجام معاینات را به پزشکان آموزش دهیم این امر باعث می شود که بیماری‌ها را بهتر شناسایی کنیم، این امر گام موثری در ارتقاء سلامت شغلی افراد خواهد بود.
وی خاطرنشان کرد: نحوه رویکرد تشخیصی بیماری‌های شغلی، ارزیابی و معاینات بالینی کارگران، بیماری‌های ریوی ناشی از کار، بیماری‌های سیستم بینایی ناشی از کار، اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار در اندام تحتانی و کمر درد، نوبت کاری و اختلالات خواب از محورهای مورد بحث در این بازآموزی است.
لازم به ذکر است، سمینار بازآموزی مدون طب کار با همکاری مرکز تحقیقات طب کار دانشگاه علوم پزشکی تهران 2 تا 6 دی در مرکز همایش‌های رازی درحال برگزاری است.

افزايش 280 درصدي مرگ های ناشي از حوادث كار در استان اردبيل
مرگ و مير ناشي از حوادث كار در هشت ماهه امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل 280 درصد افزايش يافت و از 10 نفر در هشت ماهه سال گذشته به 38 نفر در سال جاري رسيده است.
به گزارش واحد آمار اداره كل پزشكي قانوني استان اردبيل، از كل 38 نفر فوت شده در هشت ماهه سال جاري 37 نفر مرد و 1 نفر زن بر اثر حوادث كار در استان جان باخته‌اند.

مرگ دلخراش دو کارگر جوان در حادثه آتش سوزی دريک پروژه مسکن مهر در مشهد
به گزارش2دی خراسان،مدير حوزه ۲ آتش نشاني مشهد از مرگ دلخراش دو کارگر جوان در يک حادثه آتش سوزي خبر داد.
برپایه این گزارش، مجيد شادي افزود: ساعت ۲۳ و ۴۵دقيقه پنج شنبه گذشته يک مورد حادثه آتش سوزي در شهرک مهرگان به سامانه ۱۲۵اعلام شد و آتش نشانان ايستگاه ۲۹به محل حادثه اعزام شدند.
وي ادامه داد: آتش سوزي در محل اتاق استراحت نگهبانان يک پروژه مسکن مهر در شهرک مهرگان رخ داده بود که طي آن ۲ کارگر جوان ۱۹ و ۲۱ساله به طور کامل در آتش سوختند.
سوم دی ماه1391
akhbarkargari2468@gmail.com