خشک سالی‌ شدید و کمبود آب, بحران آینده ایران

پیش گفتار:
مدتی‌ است که خبرهای گوناگونی در مورد کاهش باران، خشک سالی‌، کم آبی و مضحک تر و تاسف بر انگیزتر از همه اینها راه کارهایی مثل نماز باران در اصفهان، تصمیم جیره بندی آب آشامیدنی به مقدار ۲ لیتر در روز برای هر نفر در مشهد (در آینده‌ی نزدیک) و آب پاشی توسط هواپیما برای رفع آلودگی‌ در تهران, گوشه و کنار سایت‌های فارسی زبان داخل و خارج از کشور را پر کرده است. با توجه به اینکه سال گذشته تحقیق و مطالعه مختصری در مورد نقش مهم آب در روند رشد و توسعه ملتها، بحران جدی کم آبی در آینده جهان و پیدایش تنش‌های مختلف مرزی بین کشورها بخاطر آب و تاثیر آب آلوده و بیما ریهای ناشی‌ از آن در زندگی‌ روزمره ۲ /۱ مردم جهان انجام داده بودم، و با توجه به اینکه ایران یکی‌ از اولین کشورهایی خواهد بود که ظرف ۲۰ تا ۳۰ سال آینده با این مشکل بصورت جدی روبرو خواهد شد, تصمیم گرفتم که بخشی ناچیزی از این اطلاعات را با همه ایران دوستان در میان بگذارم. شاید این جزئیات مختصر بتواند بخشی از ما ایرانیان را از خواب غفلت بیدار کرده و به فکر وادار کند. چند روز تعطیلات سال جدید میلادی این امکان را برای من فراهم کرد تا بتوانم به نوعی هر چند مختصر گوشه‌هایی‌ وحشتناک از آینده کشورمان ایران را در قالب این مقاله و مقالات دیگرم به تصویر بکشم. خیلی‌ دوست داشتم که در آستانه تحویل سال جدید بتوانم نکات شادی آور و دلپذیری در این مقاله بگنجانم، تا شاید بتوانم حداقل لبخندی هر چند کوتاه و گذرا را به لبان خونین, خاموش, بسته و دوخته شده از استبداد هزاران ساله وطنم جاری کنم, اما افسوس که اینچنین نیست.در لغت نامه تاریخ کشورم لغاتی مثل شادی، خنده، جشن، سرور، پایکوبی، آسایش و آرامش سالیان سال است که لغاتی بیگانه و ناشناخته محسوب میشوند و در شرایط فعلی‌, سیاهترین صفحه تاریخ چند هزار ساله کشورم در حال تدوین می‌باشد. پیش از آنکه به ادامه این مقاله بپردازم، لازم می‌دانم که نکته مهمی‌ را با خوانندگان این مقاله در میان بگذارم. همانطور که از تیتر این مقاله پیداست، من سعی‌ خواهم کرد که در مورد بحران خشک سالی‌ و کم آبی به صورت کلی‌ در جهان و بصورت اخص ایران آینده مسائلی‌ را با شما در میان بگذارم. در این رهگذر به اجبار نکاتی‌ مثل مقدار کلی‌ آب موجود در جهان، تقسیم بندی کلی‌ بیماریهای ناشی‌ از آب آلوده با ذکر یک نمونه از مهلکترین این بیماریها و تلفات ناشی‌ از آن در شرایط فعلی، نقش مهم آب در رشد و توسعه ملتها و یا ارتباط مهم بی‌ آبی و بیسوادی را به صورت مختصر توضیح دهم. شاید برخی‌ از خوانندگان طبق معمول متد ما ایرانیان در مطالعه که فقط تیترها را مرور می‌کنیم، با خود بگویند که این مقاله یک مقاله پزشکی‌ یا زمین شناسی‌ است و اصلا چرا این سایت که مسئول چاپ مطالب سیاسی و اجتماعی می‌باشد اقدام به چاپ چنین مقاله‌ای نموده است. در جواب این دوستان باید بگویم، هدف اصلی‌ من در بیان این اطلاعات آگاهی‌ رسانی می‌باشد. در روند این مقاله خواننده با نکات هولناک مخفی‌ شده‌ای در مورد مشکل آب در جهان و تلفات ناشی‌ از آن آشنا خواهد شد و این مجموعه در کّل به روشنی آینده ناگواری را که در ایران ما پیاده خواهد شد را در ذهن خواننده بهتر ترسیم خواهد کرد.

-1مقدار آب موجود در کرهٔ زمین:
تقریبا ۷۰% سطح کرهٔ زمین از آب پوشیده شده است. از این مقدار آب موجود، ۹۷% آن آب شور و غیر قابل آشامیدن بوده و تنها ۳% آن آب شیرین می‌باشد. از این ۳% باقیمانده، ۲% آن به صورت کوه‌های یخی و برف در نواحی قطب‌های شمال، جنوب و ارتفاعات متمرکز شده است و تنها تقریباً ۱% از همه این مقدار بصورت آب آشامیدنی شیرین در دسترس ما انسانها می‌باشد که بخشی از آن بصورت دریاچه ها، رودها و چشمه‌ها می‌باشد و بخشی از آن در سفره‌های زیر زمینی‌ جاری می‌باشد. پس از این توضیح مختصر در باره میزان و مقدار آب موجود در کرهٔ زمین، لازم می‌دانم که به نقش مهم آب در سلامتی‌ بدن انسان بپردازم. بررسی‌ مختصر این موضوع، اهمیت آب در سلامت ما انسانها را بصورت واضحتری بیان می‌کند.

-2نقش آب در سلامتی‌ بدن انسان:
تقریبا ۳/۲ بدن ما انسانها از آب تشکیل شده است. این میزان آب، ۷۵% از مغز، ۸۳% از خون، ۲۲% از استخوانها، ۷۵% از ماهیچه‌ها و ۹۰% از ششهای هر انسانی‌ را در بر می‌گیرد. آب موجود در بدن ما انسانها هم درجه حرارت بدن ما را تنظیم می‌کند و هم تخلیه مواد زائد بدن را از طریق کلیه‌ها تسهیل می‌کند. در کنار اینها پروسه هضم غذا و جذب مواد غذایی لازم از طریق روده‌ها را برای ما فراهم می‌کند.

-3 تاثیرات کمبود آب در بدن انسان:
کمبود ۲% از آب موجود در بدن موجب پیدایش عوارضی از قبیل: احساس تشنگی مضاعف، احساس ضعف و بیحالی در طول روز، اختلال در حافظه و تمرکز حواس در مورد مسائل ساده میشود. کمبود ۴ تا ۵% آب در بدن، موجب کاهش ۲۰ تا ۳۰% از توان فکری و عملی‌ هر انسانی‌ میشود. کمبود ۱۰% موجب خسارات جدی به سلامتی‌ انسان شده و در نهایت حد اکثر یک هفته بی‌ آبی منجر به مرگ انسان میشود. توضیحات مختصر فوق بخوبی نشان میدهند که سلامت جسمی‌، فکری و روحی یک انسان تا چه اندازه به آب وابسته است و در نبود آب نه تنها بدن انسان قادر به فعالیت نیست، بلکه خسارات جبران ناپذیری را هم به دنبال خواهد داشت.

-4بحران ناشی‌ از کمبود کمی و کیفی آب سالم و نبود امکانات بهداشتی (توالت) مناسب در جهان امروز:
طبق آمار‌های سازمان ملل متحد(UN) جمعیتی به تعداد ۱،۱ میلیارد نفر دسترسی‌ به آب آشامیدنی کافی‌ ندارند و تعداد ۲،۴ میلیارد نفر در جهان از نبود ابتدایترین امکانات بهداشتی رنج میبرند. این گزارشات حاکی‌ از آن است که فقط روزانه تعداد ۳۶،۰۰۰ نفر (بطور متوسط) انسان در اثر کمبود دسترسی به آب پاکیزه و امکانات بهداشتی (توالت) مناسب در سراسر جهان جان خود را از دست میدهند. این آمار وحشتناک که از چشم بخش عظیمی‌ از مردم جهان پنهان مانده است، تقریبا برابر است با سقوط ۳۰۰ هواپیمای مسافر باری در روز. طبق آمار‌های سازمان بهداشت جهانی )‌( WHO، ۹۸% این قربانیان ساکنین کشورهای آفریقایی و جنوب شرقی آسیا میباشند که از این تعداد ۴۳% قربانیان فقط به علت بیماری دیاره (اسهال) جان خود را از دست میدهند. و غم انگیزتر اینکه ۸۴% این قربانیان کودکان و نوجوانان بین صفر تا ۱۴ ساله میباشند. در مجموع می‌توان گفت که به طور متوسط از هر دو تخت موجود در بیمارستان‌های دنیا، یک تخت متعلق به بیماران ناشی‌ از آب آلوده و امکانات بهداشتی نامناسب اختصاص دارد. این فقط گوشه کوچکی از یکی‌ از معضلات بیشمار انسان امروزی می‌باشد. بهمین خاطر حل مشکل آب و دسترسی‌ به امکانات بهداشتی مناسب، به عنوان یکی‌ از اهداف مهم رشد و توسعه هزاره اخیر در دستور کار سازمان ملل متحد قرار گرفته و دهه بین ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵ دهه "تلاش بین المللی آب برای زندگی" نام گرفته است. هدف این پروژه ایجاد ابتدایترین امکانات بهداشتی و آب سالم برای نیمی از جمعیّت کنونی‌ جهان می‌باشد.
) (International Decade for Action”Water For Life” . جهت اطلاع خوانندگان باید اشاره کنم که طبق بر آورد سازمان ملل متحد با صرف هزینه‌ای به مبلغ ۳۰ میلیارد دلار می‌توان این مشکل جهانی‌ را برای همیشه حل کرد و جان روزانه ۳۶،۰۰۰ نفر و قربانیان بعدی را از مرگ نجات داد.
پس از این توضیحات مقدماتی، در اینجا لازم می‌دانم که شرح کوتاهی در مورد انواع بیماریهای ناشی‌ از آب آلوده و نبود امکانات بهداشتی مناسب در اختیار خوانندگان بگذارم. دانستن این اطلاعات چه کمکی‌ به ما ایرانیان مینماید؟ در ضمن این توضیحات از نمونه‌های بارزی از کشنده‌ترین انواع این بیماریها به عنوان نمونه نام برده شده است. ممکن است نمونه‌ای از این بیماریها به عنوان مثال مالاریا، بیماری باشد که سالیان سال است در ایران ریشه کن شده یا میزان تلفات آن کاهش پیدا کرده است ( البته تا ۲۰ سال پیش که من در ایران بودم)اما با توجه به شروع خشک سالی‌ که امروزه شاهد آن در ایران هستیم و تغییر تحولات آینده متاسفانه ما شاهد افزایش این تلفات در ایران خواهیم بود. بهمین خاطر این توضیحات را لازم و ضروری می‌دانم.

-5تقسیم بندی انواع بیماریهای ناشی‌ از آب آلوده:
پیش از آنکه این بخش را ادامه دهم لازم می‌دانم نکته‌ای را با خوانندگان این مقاله در میان بگذرام. بطور کلی‌ انواع بیماریهای ناشی‌ از آب آلوده و نبود امکانات بهداشتی مناسب به چهار دسته و گروه تقسیم میشوند. در این مقاله تیتر هر گروه را به زبان انگلیسی قید می‌کنم، با امید اینکه با ترجمه معادل فارسی آنها تناقض پیدا نکرده و برای خوانندگان ایجاد ابهام نکند. (با پوزش). بصورت کلی‌ آب هم میتواند ناقل انگلها و میکربهای مختلف باشد هم محیط مناسبی باشد برای رشد، تولید مثل، تکثیر و زندگی‌ آنها. بیماریهای ناشی‌ از آب به چهار گروه تقسیم میشوند.
۱- گروه اول : Water-borne disease :
در این گروه میکربها و انگلهای مختلف میتوانند از مدفوع انسان یا حیوان از طریق نوشیدن آب یا غذای آلوده، پشه، مگس و دستهای نشسته به بدن انسان وارد شوند. از مهمترین انواع این بیماریها می‌توان از وبا، تیفوید، هپاتیت، و اسهال نام برد. طبق آمار‌های سازمان بهداشت جهانی‌ تنها در سال ۲۰۰۱ تعداد ۱۸۴،۳۱۱ نفر به وبا مبتلا شده اند که از این تعداد ۲۷،۷۲۸ نفر جان خود را از دست داده اند. و بیماری اسهال به تنهایی موجب مرگ بیش از ۳ میلیون نفر در سال میشود.
۲- گروه دوم : :Water-Washed Disease
بیماریهای هستند که در اثر کمبود آب کافی‌ شیوع پیدا میکنند و در قسمتهای چشم یا پوست انسان بروز میکنند. از مهمترین و خطرناک‌ترین نوع این بیماریها می‌توان از تراخم نام برد. بیماری تراخم تا بحال موجب نا بینا شدن بیش از ۵،۶ میلیون نفر در جهان شده است و تعداد ۱۴۶ میلیون نفر دیگر در آینده‌ی نزدیک در معرض خطر نا بینا شدن قرار دارند، اگر بزودی دسترسی‌ به آب پاکیزه و مداوای لازم برای آنها فراهم نگردد.
۳- گروه سوم : :Water-Based Disease
در این دسته بیماریها، انگل یا کرم میتواند از طریق پوست به داخل بدن انسان نفوذ کند یا از طریق تغذیه وارد بدن شود، در این حالت بدن بیمار محل زندگی انگل یا کرم شده و موجب بروز اختلالاتی در ارگان‌های مختلف بدن مثل جگر، کلیه و دستگاه ادراری بدن بیمار میشود.
۴- گروه چهارم : :Water-Related, Vector-Borne Disease
در این گروه میکرب یا انگل بیماری از طریق پشه‌ای که در محیطهای آبی زندگی‌ و تکثیر می‌کند به انسان منتقل میشود. در این مورد پشه با گزیدن، این بیماری را به انسان منتقل می‌کند. از معروفترین نوع این بیماری می‌توان از مالاریا نام برد. طبق آمار‌های سازمان بهداشت جهانی‌، سالانه فقط بین ۵/۱ تا ۷/۱ میلیون نفر در جهان جان خود را در اثر مالاریا از دست میدهند که ۹۰% این قربانیان ساکنین کشورهای آفریقایی هستند.

-6 تاثیر آب در روند رشد و توسعه ملتها:
نکات فوق توضیحات مختصری بود در مورد اهمیت وجود آب در سلامتی‌ جسمی‌، فکری و روحی انسان همراه با بیماریهای ناشی‌ از کمبود کمی‌ و کیفی آب. در اینجا لازم می‌دانم که اشاره کوتاهی هم به نقش مهم آب در رشد و توسعه ارائه دهم. با نگاهی‌ به روند رشد و توسعه کشورهای جهان به این نکته مهم دست خواهیم یافت که وجود آب، باران کافی‌، دسترسی‌ به رود خانه‌های قابل کشتیرانی، همجواری با دریا و اقیانوس نقش مهمی‌ را در روند رشد و توسعه ملتهای گوناگون بازی کرده است. وجود آب کافی‌، و دسترسی‌ به نکات فوق باعث شده است که اینگونه ملتها در عرصه کشاورزی و مبادلات تجاری پیشرفت بیشتر و بهتری نسبت به دیگر نقاط جهان داشته باشند. در این مورد خاص شخصیتهای معروفی‌ مثل منتسکیو(C. Montesquieu ) ، ک. مارکسK. Marx ) (ک. ویت فوگل(K. Wittfogel ) و دیگران مقالات و کتاب‌های ارزنده‌ای نوشته اند. در این مورد توضیح بیشتری نمیدهم اما خوانندگان علاقمند میتوانند جهت آگاهی‌ بیشتر به این آثار گرانبها مراجعه کنند.
جهت رفع ابهام خوانندگان لازم می‌دانم که دو نکته را اینجا اضافه کنم. با طرح این نکته ممکن است برای برخی‌ از خوانندگان دو سوال مطرح شود که: ۱- کشورهای قرار گرفته در خط استوا هم دارای دو فصل بارانی هستند و هم با دریا و اقیانوس همجوار هستند. چرا این کشورها رشد و توسعه آنچنانی‌ نکرده اند و جز کشورهای عقب نگاه داشته شده بشمار میروند. ۲- یا بلعکس دو کشور سوئیس و اتریش به آبهای آزاد مثل دریا و اقیانوس دسترسی‌ ندارند اما جز کشورهای پیشرفته دنیا بشمار میایند. در جواب سوال اول باید اضافه کنم که مناطق گرمسیری در خط استوا دارای: آب و هوایی گرم و شرجی همراه با باران های شدید میباشند. آب و هوای گرم و شرجی زیاد باعث فاسد شدن سریع محصولات کشاورزی، افزایش آفت‌های کشاورزی، افزایش انواع و اقسام بیماریهای مختلف شده و هم توان جسمی‌ انسانها را برای ساعت‌های طولانی کار کاهش میدهد. از طرفی‌ باران‌های شدید و سیل آسا باعث سستی، ریزش خاک و جاری شدن سیل میشود. در بعضی‌ نقاط هم بطور کلی‌ فقط دو فصل موجود می‌باشد یک فصل با باران‌های شدید و سیل آسا و یک فصل خشک سالی‌ مطلق. بهمین خاطر بخش کشاورزی در این نقاط رشد آنچنانی نداشته است. این عوامل دست به دست هم داده و باعث شده است که مردم این نقاط طی‌ قرن‌ها تجربه برای زندگی‌ به نقاط مرتفع پناه برده‌اند و بخش زیادی از انرژی و توان خود را صرفاً برای تهیه غذا بکار برده اند. بهمین خاطر شهر نشینی هم در این نقاط شکل مدرن خود را نگرفته است. ناگفته نماند که ۵۰۰ سال استعمار هم در این عقب ماندگی نقش مهمی‌ را بازی کرده است که در این مقاله به جزئیات آن نمیپردازم. در مورد سوال دوم: کشورهای اتریش و سوئیس به علت همجوار بودن با دیگر کشورهای پیشرفته اروپایی از این امکان رشد و توسعه بهره‌مند شده و جز کشورهای پیشرفته دنیا بشمار میایند. با در نظر گرفتن مطالب فوق به بررسی‌ این بحران در ایران میپردازم.

-7تاثیر بی‌ آبی در روند بیسوادی زنان و دختران در کشورهای جهان سوم:
ممکن است این تیتر برای خوانندگان عجیب باشد که چه ارتباطی‌ بین کم آبی، خشک سالی‌ و میزان سواد زنان و دختران وجود دارد. توضیح این نکته را در دو بخش مطرح می‌کنم. نکته اول: متاسفانه زنان در اغلب کشورهای جهان سوم از حقوق برابر با مردان برخور دار نیستند. این تبعیض غیر عادلانه باعث شده است که مسئولیت حمل و آوردن آب (از چاه یا رود خانه) به یکی‌ از مسولیتهای اصلی‌ زنان و دختران خرد سال تبدیل شده است. گاه این زنان و دختران مجبورند مسافتهایی تا چند کیلومتر را طی‌ کرده تا این مسئولیت خود را انجام دهند. زمان و ساعت‌های تلف شده در این مسیر به این قشر اجازه رفتن به مدرسه و سواد آموزی را متاسفانه نمیدهد یا بشدت کاهش میدهد. نکته مهم دوم: نوع توالت استفاده شده در مدارس این نقاط می‌باشد. عموماً این توالتها جهت استفاده پسران و مردان ساخته شده است. همین مورد امکان استفاده زنان و دختران را از این امکانات بهداشتی کاهش میدهد مخصوصا زمانی‌ که در عادت ماهیانه قرار گرفته اند. همین نکته متاسفانه میزان سواد آموزی زنان و دختران را به شدت کاهش داده است. در اثر مبارزات زنان و نیروهای آزادیخواه، بالاخره در سال ۱۹۷۹، سازمان ملل متحد بخاطر این تبعیض جنسی‌ و نتیجه تاسف بار آن نسبت به زنان، دستیابی به آب آشامیدنی قابل استفاده و قابل پرداخت را به عنوان یکی‌ از مفاد اعلامیه جهانی‌ حقوق بشر تائید و به تصویب رساند.

خشک سالی‌ گسترده بحران جدی آینده ایران: -8
بر مبنای آمار های منتشر شده توسط سازمان ملل متحد تا سال ۲۰۲۵ میلادی تقریبا نیمی از انسانهای جهان از مشکلاتی مثل مضیقه آب( Water Stress) یا کمیابی شدید آبWater Scarcity) ( رنج خواهند برد. جهت اطلاع بیشتر خوانندگان این دو واژه را بیشتر توضیح میدهم. واژه مضیقه آب به مناطقی اطلاق میشود که در آنجا میزان بارندگی بین ۱۰۰۰ تا ۱۷۰۰ متر مکعب برای هر نفر بصورت سالانه باشد. واژه کمیابی آب به مناطقی اطلاق میشود که در آنجا میزان بارندگی کمتر از ۱۰۰۰ متر مکعب برای هر نفر در طول یک سال باشد. در رده کشورهایی که در معرض خطر جدی آب در ۲۰ تا ۳۰ سال آینده قرار دارند، کشورهای حوزه خلیج فارس منجمله ایران، پاکستان، هند، چین و بخشی از کشورهای قاره آفریقا قرار دارند. عوامل مختلفی‌ از قبیل رشد بیرویه جمعیت، گرم شدن تدریجی‌ هوای کرهٔ زمین و آلودگی هوا در این بحران به درجات گوناگون تاثیر گذار خواهند بود. کشورهایی مثل هند و چین با برنامه ریزیهای دراز مدت و راه کارهای اساسی‌ و پایه‌ای مثل سد سازی، و کنترل جمعیت به نوعی سعی‌ کرده اند که با این مشکل مقابله کرده و این بحران را کنترل کنند. کشورهای عربی‌ خلیج فارس بخاطر کمبود آب سعی‌ کرده اند که با تصفیه آب دریا و نمک زدایی مشکل بی‌ آبی خود را تا اندازه‌ای حل کنند. اما در ایران ما نه صحبتی‌ از پروژه‌های سد سازی کشورهایی مثل چین یا هند هست و نه بحثی‌ از تصفیه آب دریا و نمک زدایی. نکته مضحک تر اظهار نظر یکی‌ از مسئولین شهر مشهد در چند روز گذشته بود که طبق نظر ایشان قرار است آب آشامیدنی و غیر آشامیدنی در شهر مشهد از هم جدا شده و میزان مصرف تعیین شده برای هر نفر را دو (۲) لیتر در روز در نظر گرفته اند. در اینجا باید با کمال تاسف به سه نکته غم انگیز مهم اشاره کنم. ۱- نکته مهم اول اینکه از سال ۱۹۷۹ میلادی دسترسی‌ به آب آشامیدنی کافی‌ و قابل پرداخت (از نظر مالی) به عنوان یکی‌ از مفاد اعلامیه جهانی‌ حقوق بشر شناخته و تصویب شده است.(در کنفر انس مکزیک). ۲- نکته مهم دوم اینکه طبق آمار‌های جهانی‌ هر فردی جهت برطرف کردن ابتدایترین نیازهای خود به ۵۰ لیتر آب به طور متوسط در روز نیازمند است. این نیاز‌ها عبارتند از: ۵ لیتر برای نوشیدن، ۱۰ لیتر برای پختن غذا، ۱۵ لیتر برای دوش و حمام،و ۲۰ لیتر برای امکانات بهداشتی مثل توالت و غیره. لازم به یاد آوریست که این مقدار ۵۰ لیتر در روز به عنوان کمترین میزان در نظر گرفته شده است و این مقدار در کشورهای دیگر میتواند متغییر باشد به عنوان مثال در کانادا این رقم تقریبا به ۸۰۰ لیتر در روز می‌رسد. ۳- نکته مهم سوم اینکه طبق قیمتهای سال ۲۰۰۵ میلادی هزینه تصفیه هر ۱۰۰۰ لیتر مکعب آب دریا و نمک زدایی آن به قیمتی حدود ۷۰ سنت هر یورو تمام میشود.

نتیجه:
با توجه به توضیحات مندرج در این مقاله و با در نظر گرفتن تجربه ۳۱ سال گذشته و عملکرد های رژیم اسلامی، بخوبی می‌توان تصور کرد که چه آینده خطرناکی در انتظار کشورمان ایران می‌باشد. اگر به مجموعه این اطلاعات نکات مهم دیگری را از قبیل: ۱- اتمام تقریبی منابع نفتی‌ ایران ظرف ۲۰ تا ۳۰ سال آینده،۲- رشد بی‌ رویه جمعیت ناشی‌ از فقر فرهنگی‌ و مادی،۳- به تاراج رفتن بقیه منابع طبیعی ایران،۴- ورشکسته شدن صنایع و تولیدات کشاورزی داخلی‌، ۵- بحران سازی و جنگ طلبی رژیم، و مسائلی از این دست را اضافه کنیم، به عمق فاجعه‌یی که در انتظار ایران و نسلهای آینده ایران می‌باشد بیشتر پی‌ خواهیم برد. آلودگی شدید هوا، افزایش بیماریهای گوناگون، کاهش تولیدات کشاورزی، افزایش شدید قیمت این محصولات، بیکاری عظیم و گسترده بخش کشاورزی، کاهش شدید تولیدات صنعتی، افزایش تبعیض نسبت به زنان و دختران و افزایش تنش‌های درون کشوری و بین کشوری (بخاطر آب) تنها نمونه‌های کوچکی از آینده ایران خواهند بود.
ناگفته نماند که در همین قرن گذشته هم تاریخ بشریت شاهد جنگهای متعددی بخاطر آب بوده است. بخشی از تنش‌های مرزی بین ایران و عراق، تنشهای مرزی بین ترکیه، عراق و سوریه،و یا تنش بین اسرائیل، لبنان، سوریه و فلسطین بخاطر دسترسی‌ بیشتر به منابع آب بوده است. در خاتمه باید اضافه کنم که روی صحبت من در این مقاله با سران و سردمداران رژیم اسلامی نبوده و نیست، روی صحبت من با کسانی‌ است که با هر نگرش فکری از چپ گرفته تا راست نسبت به ایران و ساکنین این مرز و بوم و نسلهای آینده آن احساس مسئولیت کرده و میکنند. با توجه به نکات قید شده در این مقاله ما ایرانیان چند راه حل در پیش رو داریم. پیش از بیان این راه کارها لازم می‌دانم که نکته‌ای را متذکر شوم. ممکن است بیان این راه حلها برای برخی‌ خوش آیند نباشد. چون عموماً ما ایرانیان با مباحثی از قبیل نقد و انتقاد بیگانه هستیم، اما شرایط حساس میهنم این مسئولیت را در من ایجاد می‌کند که با صراحت بدون توهین یا تعصب نظرم را بیان کنم. این راه کارها عبارتند از: ۱- یا اینکه برای همیشه ایران و آینده ایران را به فراموشی بسپاریم. در پاسخ این مورد با کمال تاسف هیچ توضیحی نمیدهم که این یک انتخاب شخصی‌ تلقی‌ میشود. ۲- یا اینکه به امید یک امام زمان یا یک قهرمان اسطوره‌ای مثل کاوه آهنگر در انتظار بسر ببریم. در جواب این دسته از هموطنان باید اشاره کنم که اولاً، عصر قهرمانان اسطوره‌ای که یک نفر به تنهایی بتواند مشکل یک کشور را حل کند به سر آمده است و جای خود را به خرد و تصمیم جمعی‌ داده است. چون تنها در سایه این خرد جمعی‌ خواهیم توانست از یک فاجعه مثل سال ۵۷ جلوگیری کنیم. در غیر اینصورت مجددا اشتباه سال ۵۷ را دوباره تحت نام دیگر یا مدل دیگر تکرار خواهیم کرد. دوما، امام زمانی‌ هم از عالم غیب به داد ما و کشور ما نخواهد رسید چون یک چنین شبحی اصلا وجود خارجی‌ ندارد، ضمن اینکه اگر خود توانمند بود از ترس دشمنان به عالم غیب فرار نمیکرد. ۳- یا اینکه فقط در انتظار یک انقلاب طبقاتی در ایران امروزی به فعالیت مشغول باشیم، و نگرش‌های فکری دیگر را به طروق گوناگون انکار کنیم. در جواب این دسته از هموطنان باید اشاره کنم که, با توجه به مطالب قید شده در این مقاله و با در نظر گرفتن عملکردهای منفی‌ این رژیم در ۳۱ سال گذشته و پیش بینی‌ ۲۰ تا ۳۰ سال آینده (اگر دگرگونی اساسی‌ یا انقلابی رخ ندهد) ما شاهد یک مخدوش شدن طبقاتی در ایران خواهیم بود. می‌توان گفت که اگر شرایط به همین منوال پیش بروند ما شاهد یک پسرفت و عقب گرد کامل تاریخی‌ در همه عرصه ها خواهیم بود. ناگفته نماند که همین تخریب کامل تاریخی‌، اجتماعی، فرهنگی‌، اقتصادی را بدور از تعصب در همین ایران امروزه با مقایسه‌ای صادقانه نسبت به ۳۱ سال گذشته بخوبی می‌توان دید. این دسته از وطن دوستان باید به این سؤالات کلیدی بدون تعصب پاسخ گو باشند:
در شرایطی که طبقه کارگر ایران در مقیاس کمی‌ و کیفی مناسب هنوز به آگاهی‌ طبقاتی خود مسلح نشده است، هنوز صفوف مستقل خود را تشکیل نداده است، هنوز پیوند فکری و عملی‌ خود را با دیگر جنبش‌های اعتراضی مثل زنان، دانشجویان و دیگر بخش‌های کارگری در ایران برقرار نکرده است، هنوز نتوانسته است که هژمونی و تاثیر خود را به جنبش‌های اعتراضی داخل کشور القا کند و نقش مهم و تاریخی‌ خودش را ایفا کند،در شرایطی که هنوز صفبندی طبقاتی آنچنانی در داخل کشور در عرصه‌های مختلف اعتراضی به چشم نمیخورد و زمانی‌ که شعارهای‌ مطرح شده در داخل کشور نه تنها شعارهای‌ طبقاتی نیستند, بلکه شعارهای‌ از قبیل استقلال، آزادی، سکولاریسم, جمهوری ایرانی‌ و در کّل حاوی ابتدایترین نیاز های انسانی‌ و مادی یک انسان می‌باشد، چگونه می‌توان با در نظر گرفتن این شرایط فعلی‌ به انقلاب طبقاتی به عنوان اولین مرحله بعد از سرنگونی این رژیم فکر کرد؟ سوال مهم اینجاست: آیا می‌توان تا ۲۰ سال دیگر و بروز این فاجعه در انتظار یک انقلاب طبقاتی صبر کرد؟ آیا می‌توان این هزینه گزاف را فقط بخاطر خواسته‌های فکری خودمان به قیمت انحطاط کامل کشور پرداخت کرد؟ آیا در قبال این ریسک بزرگ نباید مسئول باشیم؟
۴- به عنوان آخرین نکته روی سخنم با اکثریت پراکنده ما ایرانیان می‌باشد. قدرت انتخاب با ماست، میتوانیم در این موقعیت حساس تاریخی‌ با پراکندگی خودمان شاهد انحطاط کامل کشورمان و نسلهای آینده آن باشیم، یا پیش از آنکه دیر شده باشد، جلوی این فاجعه اسفبار را گرفته و به مسئولیت انسانی‌ - تاریخی‌ خودمان در قبال ایران و نسل‌های آینده عمل کنیم. آری انتخاب با من و شماست.

مهران سیرانی ۷-۱-۲۰۱۱
پیشنهادات، نظرات و انتقادات خود را میتوانید به آدرس زیر ارسال نمایید.
sirani.m@gmail.com
چاپ و نشر این مقاله با ذکر نام نویسنده، فهرست منابع و به صورت کامل مجاز می‌باشد.