اگراز معنای صلب و تنگ طبقه فراتربرویم و اگر طبقه کارگر را نقیض بورژوازی بدانیم با جهانی شدن و سراسری شدن سرمایه و تولید جهانی پرولتاریای جهانی هم درحال تعیین پیداکردن است. با این همه بدلیل شکاف بین سراسری عمل کردن بورژوازی جهانی و پراکندگی پرولتاریای جهانی، بورژوازی دستخوش بحران توانسته است تعرض خود را هم چنان ادامه دهد و جهان را در زیرسیطره ویرانگرخود نگهدارد. تنها شتاب و تقویت فرایند جهانی شدن طبفه گارگراست که می تواند توازن نیرو را بسود کارگران و محرومین بهم بزند.

تقی باقری به عنوان یک فعال کارگری از چهره‌های پر افتخار جنبش کارگری میهن ماست. او فردی بسیار مردمی و مورد اعتماد کامل کارگران بود. باقری به عنوان کارگر در کارخانه‌های دخانیات کار می کرد. موسسه دخانیات در سال های دهه 20 تا کودتای 28 مرداد، یکی از مراکز مهم و اصلی کارگری بود و سندیکای کارگران دخانیات که تقی باقری در رهبری آن قرار گرفت از فعال ترین و پیشروترین تشکل‌های آن دوران به شمار می آید.

اول ماه مه، روز جهانی کارگران و زحمتکشان در راه است و بار دیگر این روز خجسته فرا خواهد رسید، تا ناظر بر برگذاری جشن های بزرگی باشیم که کارگران و زحمتکشان یکسال تمام در انتظار آن به سر برده اند. اول ماه مه فرا خواهد رسید و زحمتکشان تمام قد و با اقتدار نظم کنونی یعنی نظم سرمایه داری افسار گسیخته و غارتگر جهانی را به چالش خواهند کشید و بار دیگر، حقانیت راه و اندیشه دوران ساز خود را اثبات و برای تحقق آن پای خواهند فشرد.

به اول ماه مه نزدیک می شویم . درحالیکه رژیم جمهوری اسلامی برای تعطیلی و قانونیت حرکت کارگران در این روزجهانی سال ها مقاومت می ورزد تا طبقه کارگر نتواند صف مستقل خود را بحرکت در آورد. همواره تعطیلی رسمی این روزیکی از مصادیق پرچالش کارگران با سرمایه داری حاکم هم درسطح کشورهای پیرامونی وخاصه درمحورکشورهای مختنق ضد کارگری بدل به جدلی جدی بوده است.هرچند جمهوری اسلامی موضوعیت این روز را پذیرفته است ولی برای صف بندی مستقل کارگران دراین روزهمواره مقاومت می کنند.

جنبش كارگری ایران امسال هم در روبرو شدن با مسئله حداقل دستمزد، بار دیگر با تلاش و تقلای دو گرایش اصلی راست و چپ در جنبش كارگری روبرو بود. امسال اما پدیده دیگری نیز در كنار این دو گرایش درون جنبش كارگری تقلاهایی كرد كه لازم است به بهانه تلاش برای افزایش دستمزد كارگران، نگاهی عمومی و كلی به این دو جنبش و آن پدیده جانبی بیاندازیم.

سوگوار و غمگنانه روزگار می گذرانیم، چرا که نابهنگامی را دریافتیم و از دست رفتن او تنشی برای کمونیست ها و مبارزان راه آزادی، به ویژه یاران "سامان نو" شد. استواری بهزاد در باورهایش، فراخی بهزاد در دانسته هایش و جاری بودن بهزاد در مبارزات روزمره اش، سبب ساز بستری شد تا اندیشه ورزی دامن گسترد و روزنه های نوینی در مفهوم سوسیالیسم آفریده شود.
هرگز در سوگ او گریه نمی کنم، اما چشمانم اشک می بارد، هرگز در سوگ او اندوهناک نمی شوم، اما اندرونم از رنج و محنت سرشار است.

در سالگرد روز جهانی کارگر، ما ضمن شادباش به کارگران و زحمتکشان ایران، از تمامی شخصیت‌ها و نهادهای حقوق بشری ایران درداخل و خارج از کشور درخواست می‌کنیم که به دفاع ازحقوق پایمال شده کارگران ایران، حقوقی که بخش جدائی ناپذیری از ارزش‌های مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر است برخیزند و مجامع و نهادهای بین‌المللی حقوق بشری، سندیکاها و تشکل‌های کارگری در کشورهای مختلف و رسانه ها و خبرگزاری‌های معتبر و مطبوعات جهانی را درجریان وضعیت وخیم زندگی کارگران ایران قراردهند و از آنها بخواهیم با حمایت از کارگران ایران و خانواده های آنان که بخاطر مدیریت نابخردانه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و غارتگری های عوامل رژیم جمهوری اسلامی، در فقر و تنگدستی بسر می‌برند، حکومتگران اسلامی را برای اجرای مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و قوانین وتعهدات بین المللی ناظر برحقوق کارگران تحت فشار قرار داده و آزادی کارگران زندانی و سایر زندانیان سیاسی و عقیدتی را از این رژیم خودکامه حاکم براین کشور خواستار شوند.

قراردادهای سفید امضا در ایران سابقه‌ای طولانی دارند و پیشینه‌ی آن به پیش از انقلاب بهمن بازمی‌گردد. از اواخر دهه‌ی شصت جمهوری اسلامی خود نیز به طور مستقیم حقه‌های غیر اخلاقی اما "قانونی" آن را در وزارت‌خانه‌ها و مراکز دولتی به کار می‌بست. چنانکه نیروهای انسانی مراکز دولتی مجبور می‌شدند تا بنا به خواست کارگزاران دولتی پای قرارداد سفیدی امضا بگذارند که به هیچ وجه منافع آنان را تأمین نمی‌نمود. به طبع اداره‌های حقوقی سازمان‌های دولتی به راحتی می‌توانستند از قرارداد مذکور جهت اقامه‌ی دعوا در دادگاه‌های عمومی یا وزارت کار بهره گیرند. چنانکه محکمه‌پسند بودن این قراردادها به کارگیری آن را در مراکز بخش خصوصی و حتا دولتی تسهیل می‌بخشید.

بار دیگر به اول ماه مه نزدیك می شویم و بار دیگر هم چشم كل جامعه به كارگران و جنبش كارگری است. هر ساله در حول و حوش اول ماه مه صدها مطلب به مناسبت اين روز به زبانهاي مختلف و از جمله فارسي نوشته و به بحث گذاشته ميشوند. اکثر قريب به اتفاق اين مباحث شامل تجزيه و تحليل وضع طبقه کارگر، فراخوان، پيام، و يا برجسته کردن يک يا چند مطالبه جنبش کارگري ميباشند.

قرارداد نفتا بیست ساله شد. نفتا یا همان توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی نخستین قرارداد تجارت آزادی است که میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه منعقد شد. در واقع نفتا تداوم فرایندی است که در اواخر دهه پنجاه آغاز شد، ادامه روند جهانی سازی است برای تحرک بالای سرمایه با حذف موانع تجاری بین کشورها و حمایت از شرکت های چند ملیتی و شرکت های بزرگ مالی و عدم پاسخگویی شرکت های بزرگ در همه ی موارد از جمله تخلفات در مورد نیروی کار، مسایل محیط زیستی و … در زمان تصویب این قرارداد وعده‌های بسیاری از بهبود شرایط اقتصادی سه کشور، کاهش بیکاری و افزایش دستمزدها و… داده شد.

این سلسله مقالات را با مکثی پیرامون آخرین "دسته گل" دولت اتاق بازرگانی و بخش خصوصی و نماینده ی صنایع ورشکسته به پایان می بریم.چنان که دانسته است و چندان که انتظار می رفت سرانجام شورای کارمزدی دستمزد کارگران را برای سال جاری 25 درصد"افزایش" داد تا پازل دیگری از فروپاشی واقعی معاش مردم کارگر و زحمت کش شکل بگیرد.