آقائی به نام محمد صنعتی كه به گفته ایلنا در ایران روانپزشك و استاد دانشگاه است، در گفتگوئی با این رسانه دولتی درباره "روانشناسی اجتماعی" گفته است: "روان‌شناسی اجتماعی از رشته‌های ضروری برای توسعه و پیشرفت هر کشوری است و روان‌شناسی اجتماعی و روانپزشکی اجتماعی هر دو برای جامعه ما ضرورت دارد، زیرا اکنون شاهد بروز آسیب‌های اجتماعی بسیار گسترده‌ای مانند خشونت، ضرب و جرح، ‌طلاق و انواع قانون گریزی‌ها در جامعه هستیم که ریشه تمامی آنها می‌تواند در روان‌شناسی اجتماعی مشخص و حل شود.

آقای مطهری که لابد دکترای پزشکی خود را از دانشگاه گرفته است به تجربه هم می داند که در صورت مجانی شدن جراحی آپاندیسیت یا مثلا رایگان شدن کشیدن دندان های سالم هیچ آدمی که یک جو عقل در کله اش مانده باشد به همکاران محترم ایشان مراجعه نخواهد کرد چه رسد به این که صف بایستد. آقا جان! به مردم توهین نکنید.

طرح شکایت از سوی کارگران عملی جدید نیست، برخی از کارگران اخراجی توانسته اند با شکایت به کار خود بازگردند، ولی این بار طرح شکایت فردی نیست، بلکه شکایتی دسته جمعی مطرح است. طومارهای مختلفی برای اعتراض به تخلفات سازمان تامین اجتماعی از سراسر کشور رسیده است. به این دلیل حدود ۱۵۰۰ کارگر شاغل و بازنشسته طرح شکایتی را برای بررسی تخلفات سازمان تامین اجتماعی مطرح کرده اند.

درسال های اخیر، یکی از مطالبات بی پاسخ مانده کارگران ، موضوع عدم دریافت دستمزد ها یا حقوق های معوقه کارگران است. می توان گفت؛ حقوق های معوقه ، یعنی دزدی آشکار سرمایه داری حاکم بر ایران، درعرصه سلب امنیت شغلی کارگران و تمامی مزد و حقوق بگیران و زیر گرفتن معیشت زندگی یکایک کارگران را شامل می گردد.

کارگران از دوتا چهارماه ، پنج تا شش ماه تا ...چهارده تا پانزده ماه ،... هیجده ماه و یا بیست شش ماه و تا بیست هفت ماه و بیست هشت ماه وحتی بیشتر، اینجا وآنجا حقوق نگرفته اند. درتصاویرضمیمه این پژوهش آماری بیان اعتراضی کارگران وجداول تفکیک شده آماری همین وارسی ، بیان این واقعیت است که سرمایه داری حاکم ، حقوق ها را بالا کشیده و زندگی بخش وسیعی از کارگران را به تباهی سوق داده اند.

راهش ماندگار باد و یادگار رفتار اجتماعی و روزمره اش که بوی زندگی را می پراکند، جلوه ای است که شادی را، آواز را، لبخند را، جوش و خروش را، پویش و رشد یابندگی را، مترقی بودن را و سرانجام خوش روزگاری را به نمایش می گذارد تا شیوه ی زندگی آلایش و پالایش یابد. یداله خسروشاهی نه تنها در خاطراتمان و شیوه ی مبارزاتمان هماره زنده است، بلکه افتخاری است که در تاریخ پر فراز و نشیب جنبش کارگری برای همیشه ثبت شده است.

به نظرمن درانقلاب ۲۲ بهمن سهم کارگران و زحمتکشان بیش از طبقات و اقشار دیگر بود.در این بین نقش تبریز و در آن پیشتازی کارگران تراکتورسازی مسجل است. خیلی از شعارهای راهپیمایی های داخل کارخانه و شهر را من و دوستانم می ساختیم
بوشاه،بوشاه ،بو شاهی / محو ائله یک بو شاهی
( یعنی شاه را سرنگون کنیم.)

در کشوری که پرونده اختلاس ها و دزدی های میلیاردی حکومتی سر به فلک می زند وهیچ گاه هیچ گونه حسابرسی وجود نداشته است، انتشار چنین منشوری که در واکنش به فساد صورت گرفته، خود اعتراف به وجود فساد است و یک عقب نشینی در مقابل مردم و افکار عمومی به حساب می آید. نه از آن جهت که قرار است دیگر در جمهوری اسلامی، دزدی و اختلاس کلان صورت نگیرد که چنین چیزی دراین نظام ممکن نیست؛

ستفروشان یا بی پناه ترین زحمتکشان، قشر خاصی نیستند. کارگر نیستند. کارمند نیستند. حتی در رده تهیدستان شهری نیز گویا جای نمی گیرند. هیچ بودگانند. در میان شان از کودک خردسال تا پیران از پای افتاده دیده می شود. از دختر و پسر جوان دانشجو تا زن خانه دار و پیرمرد بازنشسته دیده می شود. از تهرانی و شهرستانی تا افغان دیده می شود. از روستا کنده شده گانی که به حاشیۀ کلانشهرها پناه آورده اند و حتی کارهای پاره وقت نیز پیدا نمی کنند. از همه اقشار مردم.

در تمام سالهای پس از انقلاب ، تبلیغات بدون وقفه نئولیرالیستهای وطنی برای تلقین یک چهره ی انسانی و مترقی از امپریالیسم و سیاستهای اقتصادی نئولیبرالیستی یش ، این شبهه را در میان حاکمیت ایران به وجود آورد ، که تئوریهای نئولیبرالیستی تنها معیار ارزشهایش سود و سود پرستی و دلال صنعتی نیست. و تنها راه توسعه اقتصادی - صنعتی ایران تعدیل ساختاری و خصوصی سازی یا همان اقتصاد امپریالیستی صندوق بین المللی پول است