سال ۲۰۲۱ یکی از چالش‌برانگیزترین سال‌ها برای زنان در جهان بود. همه‌گیری کرونا آسیب‌پذیری زنان را بیش‌تر کرد و شکاف‌های اقتصادی، اجتماعی را تعمیق بخشید. در سطح جهان شرایط کار برای زنان در پرتوی افت اقتصادی محدودتر شد. مشاغل زنان در بخش‌های خدماتی در کنار ریزش شدید مشارکت اقتصادی زنان در بخش غیررسمی اقتصاد بیش‌ترین آسیب‌ها را در بر داشت. علاوه بر بار اقتصادی مصائب و فرایندهای همه‌‌گیری، میزان مراقبت‌های بدون دست‌مزد و فشار کار در منزل به دلیل بازماندن کودکان از مدرسه، نیازهای مراقبتی از افراد مسن و بیماران، مسئولیت رسیدگی به آموزش در فضای مجازی و غیره زنان جهان را در تمام کشورهای جهان با شرایطی سخت‌تر و چالش‌بارتر از گذشته مواجه کرد

زنان به تنهایی دارای قابلیت های زیادی هستند و انجمن ها و سازمان های فرهنگی و اجتماعی خودشان را دارند به سازمان های سیاسی که عمدتا مردانه هستند نمی پیوندند. فضای سازمان های سیاسی اغلب مرد سالارانه است و به مسائل زنان کمتر پرداخته میشود. قتل های ناموسی ، حجاب اجباری ، حق برابری کار و دستمزد ، برابری جنسی و جنسیتی کمتر در احزاب و سازمان های سیاسی مورد توجه قرار می گیرد.
برای جلب و شرکت زنان در احزاب و سازمان های سیاسی ابتدا باید اعتماد سازی کرد. مسائل زنان باید در تمام سازمان ها و احزاب سیاسی مورد توجه قرار گیرد. زنان زمانی که تشکل های خود را در دوران مشروطه و بعد از آن داشتند با آزادیخواهان و برابری طلبان همکاری کردند و بصورت جدی از انقلاب مشروطه حمایت کردند.

شهادت دادن برای کسانی که خود مستقیما شکنجه شده اند و شاهد اعدام نزدیک ترین دوستان و رفقایشان در زندان بوده اند کار بسیار سختی است. حاضر شدن در دادگاه و بیاد آوردن خاطرات بسیار تلخ و شکننده و آنهم بعد از گذشت بیش از سی و سه سال، نه تنها از نظر احساسی و روانی ساده نیست بلکه بسیار طاقت فرسا است.
نهاد زنان برای آزادی و برابری پایدار که اعلامیه جهانی حقوق بشر را در سر لوحه فعالیتهای خود دارد، از کسانی که تاکنون بر جنایت علیه بشریت شهادت داده اند و نیز کسانی که درآینده شهادت خواهند داد قدردانی می نماید و پشتیبانی خود را ازاین حرکت انسانی و دادگاه سوئد اعلام میدارد.