ما خواهان حذف کیفر اعدام از همه ی قانون های جزایی کشورهستیم تا هیچ فرمانروایی نتواند با دستآویز آن بر خلاف خواست مردم پایه های قدرت خود را استوار دارد.
در آینده باید نهاد نیک آدمیان را که در انبوه نابهنجاری های اجتماعی به زشتکرداری کشانده شده است با نوپروری ، بازآموزی و حتی کارآوری تن و روان ، صیقل داد.
باید هر ایرانی را چنان پرورد که با هر باور دینی و سیاسی از فرهنگ پربار میهن خود درس مهر و دوستی گیرد و نهال کین و دشمنی را از بیخ برکند . چنین باد !

گزارشگر ویژه در قبال مسوولیتهای خود به صورت رسمی از ۱۰ مرداد ماه ۱۳۹۰ آغاز به کار کرد. به دنبال این انتصاب دیرهنگام در آن زمان گزارشگر ویژه به دبیر کل اعلام کرد که وی در موقعیت ارائه گزارشی جامع نیست اما تمرکز گزارش وی بر متدولوژی و روش کار وطبقه بندی جدیدترین روندهای وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی خواهد بود و بر نیاز به شفافیت و همکاری بیشتر جمهوری اسلامی تاکید خواهد کرد.

اخیرا این واقعیت که رژیم ایران خانواده های روزنامه نگاران تبعیدی را برای تحمیل خواسته های خود بر رسانه های خارج از کشور به گروگان می گیرد، از سوی گزارشگران بدون مرز با انتشار آمار علنی شد . برپایه این منبع خبری – حقوق بشری ، بیش از دویست روزنامه نگار و وب نگار پس از سرکوب معترضین به نتایج انتخابات دومین دوره ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد ، به اجبار ایران را ترک کرده و با رسانه های خارج از کشور همکاری می کنند . موج خروج ادامه دارد و خانواده های این تبعید شده ها از سوی نهاد های امنیتی رژیم زیر فشار و تهدید به سر می برند.

پس از موفقیت داستان مصور بهشت زهرا به صورت آنلاین که به طور همزمان به دوازده زبان خارجی هم ترجمه شد انتشارات first second books در سیزدهم سپتامبر سال پیش نخستین جلد از این مجموعه را در 272 صفحه به چاپ رسانید که با استقبال بسیاری روبه روشد . چندی پیش این کتاب در فهرست کتاب های پرفروش در رده کتاب های مصور( کمیک استریپ ) نیویورک تایمز نیز قرار گرفت .

فیلمبرداری در نهایت وسعت و وضوح شکل میگیرد.گاه حتّی هزاران دوربین کوچک و بزرگ، با دعوت و بی دعوت گردهم می آیند تا لحظه به لحظه ی این صحنه هایِ کمیابِ عالم را ثبت کنند،به یک چشم برهم زدن در تمام جهان منتشر کنند و سپس عدّه ای به شرمساری و عدّه ای به افتخار تفسیر کنند که :آری، اینجا همان زادگاهِ اوّلین بیانیّه ی حقوق بشر است که هم اکنون بشریّت در آن به کرّات به دار آویخته میشود.

هربار که بمبی انتحاری منفجر می شود و یا یک فعال سیاسی بر صفحه تلویزیون ظاهر می شود و سابقه سیاسی خود را نفی می کند، این پرسش مطرح می شود: چگونه روان یک انسان این گونه دگرگون می شود که منفجر کردن خود و دیگران را می پذیرد؟ چه اتفاقی می افتد که یک انسان همه روابط خویش را از خانواده و زندگی قطع می کند و به یک فرقه‌ی مذهبی می پیوندد؟ چگونه فردی با باورهائی راسخ، پس از دو ماه بازداشت، کاملا از عقایدی که به آن پایبند بود و در راه آن مبارزه می کرد، دست می شوید و مدافع اردوی مخالف می شود؟ پاسخ شستشوی مغزی است. این پدیده تاریخ طولانی و وحشتناک دارد.