یادت بخیر یار فراموشکار من
یادم نمی‌کنی و ز یادم نمی‌روی
جمشید در فروردین ۱۳۲۶ در تهران متولد شد. بعد از اتمام دبیرستان برای تحصیل دانشگاهی عازم آلمان شد و در شهر هامبوگ به زندگی و تحصیل ادامه داد. او به محض ورود به هامبورگ، در اواخر دهه ۱۹۶۰، به صفوف کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی (اتحادیه ملی) پیوست. در تمام فعالیت‌های گوناگون این سازمان به ویژه در دفاع از زندانیان سیاسی و آزادی آنها از زندان‌های رژیم پهلوی حضوری فعال داشت. وی نه تنها از نظر سیاسی و عقیدتی در کنفدراسیون فعال بود، بلکه در راه کمک مالی به کنفدراسیون شبانه‌روز کار و فعالیت می‌کرد. به خصوص به دوستان فعال کنفدراسیون که تمام وقت به صورت حرفه‌ای برای کنفدراسیون فعال بودند و امکان کار کردن نداشتند، کمک‌های مالی می‌کرد.
سال‌هایی که جمشید در کنفدراسیون فعال بود از دشوارترین دوران مبارزاتی کنفدراسیون به شمار می‌رفت. گسترش دامنه اختناق و سرکوب مخالفان نظام و تشکیل دادگاه‌های فرمایشی و کشتار بی‌وقفه انقلابیون کار روزمره حکومت ایران بود که از اپوزیسیون کار و مبارزه‌ای شبانه‌روزی طلب می‌نمود. برگزاری جشن‌های ۲۵۰۰ ساله ساهنشاهی در مهر ماه ۱۳۵۰ در ایران، موج عظیمی از مبارزه و اعتصابات گسترده دانشجوئی را در خارج از کشور به راه انداخت. واحد دانشجوئی هامبورگ یکی از فعال‌ترین واحدهای کنفدراسیونی بود که جمشید نیز در آن فعالیت‌ها نقش مهمی داشت.
جمشید به فداکاری، صمیمیت و پشتکار شهرت داشت. او که همیشه لبخندی بر لبانش بود با دست کشیدن به سبیل‌های پر پشتش اغلب کارهای سخت واحد کنفدراسیون هامبورگ را به دوش می‌کشید و بدین سبب از محبوبیت ویژه‌ای برخوردار بود.
جمشید تمام تلاش خویش را به کار گرفت تا در هامبوگ به زندگی معمولی خود ادامه دهد ولی اداره مهاجرت آلمان اقامتش را تمدید نکرد و جمشید مجبور شد به بلژیک برود. او همچنان مبارزاتش را در بلژیک ادامه داد و واحد آنجا را به یک واحد مبارزه‌جویانه تبدیل نمود. جمشید با فراخوان کنفدراسیون در اواسط سال ۱۳۵۷ به ایران رفت و فعالیت مبارزاتی‌اش را در ایران ادامه داد.
جمشید عزیز ما در مهر ماه ۱۴۰۴جان باخت. او در راستای خدمت به خلق خواسته بود که پس از مرگ، پیکرش را به دانشگاه تهران اهدا کنند که از اعضای بدنش در امور علمی و امداد استفاده شود.
یاد عزیزش جاودان.
جمعی از یاران جمشید
۲۳ اکتبر ۲۰۲۵
