|
عصر نو
www.asre-nou.net |
بر پایه این دیدگاه اصولی، هیئت سیاسی - اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) فرصت فراهم شده در جوار هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد را فرصتی تاریخی برای کاهش تنش و آغازی برای بازگشت به دیپلماسی و جلوگیری از تکرار حملۀ نظامی به ایران تلقی کرده، از مسئولین حکومت انتظار دارد از هیچ کوششی برای بن‌بست‌گشایی فروگذار نکنند. ما امیدواریم دیدار آقای پزشکیان و آقای مکرون، و اظهار تمایل آقای ویتکاف به بازگشت به میز مذاکره و عبور از وضعیت خطرآفرین «نه جنگ و نه صلح» را تسهیل کند. به سود کشور است که جمهوری اسلامی ایران در اعلام آمادگی خود برای بازگشت به دیپلماسی و مذاکره با امریکا تردید نکند. قطع مذاکره میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده امریکا یک شکست بزرگ برای کوشش‌های صلح‌خواهان و یک موفقیت استثنایی برای دولت جنایتکار اسراییل است. آقای خامنه‌ای می‌گوید «مذاکره با امریکا ضرر دارد». بحث بر سر مذاکره نیست؛ بحث ما بر سر زیان فقدان ارتباط دیپلماتیک بین دو کشور است. در عین حال واقعیت این است که مسئلۀ فلسطین مسئلۀ مرکزی در هشتادمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد است. از یک سو دولت جنایتکار نتانیاهو با ادامۀ نسل‌کشی در غزه به منفورترین و منزوی‌ترین دولت روی زمین بدل شده، و از سوی دیگر فکر صلح، از راه تشکیل دولت مستقل فلسطینی در قلمروهای اشغالی در جنگ ۱۹۶۷، به شکل‌گیری گسترده‌ترین ائتلاف بین‌المللی با شرکت دست ۱۴۲ کشور جهان منتهی گردیده است. سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) بر این باور است که توافق ۱۴۲ کشور جهان بر سر به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطین و تصویب قطعنامۀ موسوم به «بیانیۀ نیویورک»، که به ابتکار عربستان و فرانسه تنظیم شد، تلاشی است نمادین، اما دارای اهمیت تاریخی. غیبت ایران در این توافق تاریخی نه تنها دردی از فلسطینی‌‌ها و مردم بی‌دفاع غزه دوا نکرد، بلکه به تداوم شکاف و بی‌اعتمادی میان ایران و سایر کشورهای جهان منجر گردیده است. سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در این شرایط بسیار حساس بار دیگر تاکید می کند که تصحیح سیاست حاکمیت جمهوری اسلامی ایران در قبال اشغالگری اسراییل، و پیوستن به مطالبۀ جهانی برای راه‌حل دو کشوری و تشکیل دولت مستقل فلسطین، نه فقط ضربه‌ای سنگین برای دولت اشغالگر اسراییل است، بلکه به مثابه پیشرانه‌ای تعیین کننده در جهت مهار دسیسه‌های آن دولت برای تنش‌افزایی در مناسبات امریکا و ایران عمل خواهد کرد. حقایق تلخ حاکی از آن است که حتی پس از اجرای شرایط سه گانۀ سه کشور اروپایی، یعنی پذیرش بازرسان، ردیابی ذخائر اورانیوم و مذاکره با امریکا، نظر به رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی دستگاه رهبری امریکا، چنانکه در جنگ ۱۲ روزه دیدیم، هیچ تضمینی نیست که دولت فعلی اسراییل و تندروترین عناصر در دولت ترامپ، به همان روشی عمل نکنند که در خرداد ماه گذشته عمل کردند. ما بر این واقعیت آگاهیم که هرگز نمی توان و نباید باور داشت که تغییرات در سیاست خارجی کشور فشار تحریم‌ها یا خطر تکرار حمله نظامی به کشور را لزوما منتفی می‌کند. هم از این روی ما، همراه با دیگر نیروهای میهن‌دوست ایران، خواهان تقویت قدرت دفاعی کشور، برای حراست از مرزهای هوایی، دریایی و زمینی کشور هستیم. کشور ما در برابر فشارهایی که ممکن است تشدید شوند، توانمند برآمد نخواهد کرد، هرگاه در عرصۀ سیاست داخلی شکاف و بی‌اعتمادی میان حکومت‌گران و مردم، تا این حد گسترده باشد. حکومت بدون همبستگی ملی، بدون جلب اعتماد گروه‌های اجتماعی معترض، هرگز قادر نخواهد شد کشور را از این بحران گسترش‌یابنده به سلامت عبور دهد. کاهش مدت محکومیت عده‌ای از زندانیان سیاسی، قطره‌ای در دریاست. روند رو به رشد صدور و اجرای احکام اعدام باید متوقف شود، همۀ زندانیان سیاسی باید آزاد شوند. تمام محدودیت‌ها برای فعالیت علنی و قانونی چهره‌های مورد اعتماد مردم و احزاب سیاسی باید فورا لغو شوند. به احضارهای غیرقانونی باید پایان داده شود. صدا و سیمای جمهوری اسلامی ملی باید از کنترل جناحی خارج شده و تبدیل به رسانه‌ای شود برای بازتاب واقعیت جامعۀ رنگارنگ و متکثر ایران. حاکمیت باید گفت‌وگوی رو در رو با فعالان سیاسی مخالف و مطالبه‌گران مدنی را اجرایی کند. سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در این روزهای حساس و تاریخ‌ساز یقین دارد که شکست تشبثات جنگ‌افروزان و استقرار صلح در ایران در گرو تغییرات اساسی و بنیادین از سوی جمهوری اسلامی در سیاست‌های داخلی است و در سیاست خارجی پیوستن ایران به یکی از بزرگ‌ترین ائتلاف‌های جهانی در زمینۀ راه‌حل دو کشوری و به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطین از اهمیت بالایی برخوردار است. تنها در چنین صورتی کشور ما و مردم ما در برابر تهاجمات و فشارهای خارجی توان تاب‌آوری خواهند داشت. پنجشنبه ۳ مهر ۱۴۰۴ (۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵میلادی) هیئت سیاسی – اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) |
